အနာတရ ျဖစ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ ကုိေတြ႔ခဲ့သလုိ ေတြ႔ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ။
အေကာင္းပကတိ က်န္းမာေနတာလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။
စေတြ႔ တာ ဘယ္အခ်ိန္ ကမွန္းမမွတ္မိ။ မွတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးေနခဲ့ျပီ ျဖစ္ခဲ့သည္လား ၊ ျဖစ္ဆဲလား။
ခု ထိ ရူးေနတုန္းလုိ႔ ဆုိရမလုိ ခဏေန ေကာက္ ေကာင္းသြားသည္။
အမ်ားၾကီး ဆက္ဆံ ခဲ့ ၾကဖူးသည္။ ပူး၀င္ ဆန္႔ထြက္ ခဲ့ဖူးသည္။
ရူးလွ်င္ ေကာင္း၍ ၊ ေကာင္းလွ်င္ ရူးသည္။ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္တည္း ေရြးမရပါ။
ညာတယ္ ။
မညာပါဘူး။
ဒီအတုိင္းအမ်ားအျပားပဲ။
အဲ ဒါျဖားေယာင္းတာ။
အမွန္က အမွန္ က ဒီမွာေလ။
အျမဲ ရွိေနခဲ့သည္။ ေပ်ာက္ခ်င္လွ်င္ ေပ်ာက္သြားသည္။ အျမဲ ရွိေနသည္ ဟုထင္သည္။
တစ္ခါတေလ ေရွ႔က သြားသည္။ တခါတေလ ေနာက္ကလုိက္သည္။
တခါတေလ ရွိမေနေလာက္ေအာင္ အျမဲ ရွိေနခဲ့သည္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ရူးေနတာပဲ မဟုတ္လား။
ဒါဆုိ ေကာင္းေနလုိ႔ပဲ ေနမယ္။
ဘယ္တုန္းကမွ မညာခဲ့ရဘူးေလ။
(ဒီအပုိဒ္မွာ ဇာတ္လမ္း က ၀င္လာတယ္ ညာခဲ့ရတာလား မညာခဲ့ရတာလား။) (ဘယ္တုန္းကမွ ပါတယ္) (ဘာ မညာ ရမွာတုန္း)
အဲ့ဒါ ေကာင္းလာေအာင္လုိ႔။
ေျပာသမွ် လုိက္ေျပာေနရမွာလား။
လုပ္သမွ် လုိက္ေလ်ာေနရမွာလား။
ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။
ပံုျပင္သည္ အတုိ အရွည္ မညီ တစ္ပုဒ္တည္းခြဲထြက္လာသည္။
ဇာတ္လမ္းဆင္ ေျပာသည္။ တခြန္းဟတာနဲ႔ စ လိမ္ညာေနေတာ့သည္။
မရွက္ဘူးလား။
မညာစရာ ဒီ မုသားပဲရွိတယ္။
ျဖားေယာင္းခံရျခင္းမွာ လမ္းဆံုးရွိတယ္ဆုိ ရင္
လမ္းဆံုးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္လိမ့္မယ္မဟုတ္ဘူး။
ဇာတ္လမ္းသည္ သည္ေနရာတြင္ မုိးၾကီး ၏။ ေလတုိက္၏။
အဲ့ ေဘာလံုး ေလးကုိေလ မပစ္လိုက္ပါနဲ႔ မပစ္လုိက္ပါနဲ႔။ ဘုရားသခင္ေရ။
ဘာ ဘုရားသခင္ မရွက္ဘူးလာ။
ေရြးစရာမ်ားထဲတြင္ေရြးစရာ ေပ်ာက္ေနသည္။
အေမွာင္ထဲတြင္ အမည္း ေပ်ာက္ေနသည္။
အျဖဴထဲတြင္ အျဖဴ ေပ်ာက္ေနသည္။
အျဖဴထဲ မွ အမည္းက်ေတာ့ မည္းသည္။
ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ။
ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္လုိ႔ရတယ္။
သတၱိ ရွိစရာပဲလုိတယ္။
ေျပးရဲတာထက္ လုိက္ရဲတာ သတၱိ
အဲဒါ ရုိးေနျပီ။
မငုိနဲ႔ေနာ္။
မ်က္ရည္က်မွာ။
ေျပာမရဘူးလား။
ေနာက္မွာ ၊ ေရွ႔မွာ ၊ ေတာင္မွာ ၊ ေျမာက္မွာ ၊ အထက္မွာ ၊ ေအာက္မွာ
ေနရာတကာရွိသည္။
ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။
လြမ္းရျပန္သည္။
ဒီေနရာမွာ မြန္းလုိက္ ဆုိနာတာ လုိလုိ ဖာအီလုိက္လုိလုိ ပီယာႏုိေတးသြား၀င္လာသည္။
၀တ္စံု အမည္းမ်ား ၀တ္ထားေသာ မ်ား မုိးေမွာင္ၾကီးထဲတြင္ သံျပိဳင္သီဆုိၾကသည္။
တမာရြက္မ်ား ေၾကြက်လာတာျမင္ရသည္။
စိမ္း ခါးဖန္႔ဖန္႔ အရြက္ပါ။
တမာရြက္ ေခၚ သကြ။
လြယ္သားပဲ။ ဒီလုိပဲ ျဖစ္ရမည္။
ဟုိမွာ ျမင္လား။ ဘာေျပာမလဲ။
လိမ္ညာျခင္းဟာ အျပစ္မရွိပါလုိ႔ ဘယ္သူေျပာလဲ။
အျပစ္ရွိရင္ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ရွိတာပဲလား။
ဘယ္သူေပးလဲ။ ဘယ္ကရလဲ။ ဘယ္သူစီရင္သလဲ။
က်ားနာ တစ္ေကာင္လုိ ခဲပလုိက္သည္။ ငါးမန္းတစ္ေကာင္လုိ ရုန္း၍ ခဲလုိက္သည္။
မိေက်ာင္းတစ္ေကာင္လုိ ေရနက္ထဲ ဆြဲႏွစ္လုိက္သည္။
ထုိ အျပံဳးကုိ ယံုၾကည္လုိက္ပါ။ အနာဂတ္ ကုိ အျပံဳး ထဲ ထည့္၍ လိမ္ညာၾကည့္သည္။
ေနသာသားပဲ။ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရမယ္။ ဘယ္သူေပးမတဲ့တုန္း။
စေတြ႔ စက မရူးပါ။ ဘာသာ စကား ဘယ္သူေပးသတဲ့တံုး ဘယ္တုန္းက။
အသံ ကင္းမဲ့စြာ ေအာ္ေငါက္ပလုိက္သည္။
ေလဟာနယ္ ထဲ ေျပး၀င္သြားသည္။
ေမာနင္း ဟု ေမာနင္း ဟု ေမာနင္း ဟု သတိရပါတယ္ဟု သတိရလုိက္တာဟု
ေမာေနျပီ ပ်င္းေနရင္။
လူဆုိတာ။
မင္း လူမွ မဟုတ္ဘဲ။ ဒါဆုိ အေတာင္ပံမ်ား ျဖန္႔ထုတ္လုိက္သည္။
ညာဘက္ၾကြက္သားမ်ားကုိ အားကုန္လႈပ္ၾကည့္လုိက္မိသည္။ အနီးနားရွိ သစ္ရြက္မ်ားတစ္ခ်ိဳ႔ လႈပ္ခတ္သြားသည္။
ညာေရာ ဘယ္ေရာလႈပ္ၾကည့္သည္။ ေပါ့ပါးသလိုလုိ စတင္ခံစားရေတာ့သည္။
ေျခပုိင္းကုိ အားစုိက္၍ ကန္ထုတ္လုိက္သည္။
ဂေလာက္ကနဲ အသံတစ္ခုျမည္သြားသည္။
ုထုိမွ သည္သုိ သည္မွ ထုိသုိ႔ စည္းခ်က္မ်ား စည္းကပ္သြားသည္။
အသံသည္ျငိမ္က်လာသည္။
စက္ရုပ္ပဲ။ ဘာတဲ့။
ဘာသာစကားနဲ႔ပဲ သိတဲ့ သိမႈ နဲ႔သာ လူျဖစ္ေျမာက္သည္။
စေတြ႔စကတည္းက အေကာင္းပကတိမဟုတ္ခဲ့ပါ။
ဟု စဆံုးက ဟာကုိ သိသလုိ လိမ္လုိက္သည္။
နာစူးေနေသာ ဘယ္ဖက္ေတာင္ပံကုိ စမ္းၾကည့္လုိက္မိသည္။
ေလဟာနယ္ထဲ ေျပးသြားမိသည္။
လြင့္ထြက္သြားသည္။
တကယ္ ပ်ံႏုိင္သည္ပဲ။
ခ
ဏ
.
..
...
မရူးေတာ့ပါ။ မသိေတာ့ပါ။ ဟု သိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္သည္။
ဒီ ဇာတ္လမ္းဆင္ေရးသားျခင္း ၊ လိမ္ညာျခင္း ျပီးသြားျပီ ဟု
တဆိတ္ ထင္လုိက္မိသည္။ ေနသာထုိင္သာရွိလာသည္။
ဒီ ဇာတ္လမ္းကုိ ဒီမွာ သိမ္းလုိက္သည္။
ထြန္းႏြယ္
(၁၉.၁၂.၁၀)
Sunday, December 19, 2010
Friday, December 17, 2010
ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ျခင္း
ဒီေန႔လည္း ခါတုိင္းလုိပဲ မွတ္တုိင္မွာ ထုိင္ျပီး ဘတ္စ္ ေစာင့္ျဖစ္သည္။
ကားတစ္စီးပဲ ေျပးေသာ လမ္းေပၚမွ မွတ္တုိင္ျဖစ္သည္။
ဆုိင္ကယ္တစ္စီး လီဗာ ဆြဲ၍ လမ္းေပၚ ျဖတ္ေမာင္းသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆဲ ပလုိက္သည္။
မွတ္တုိင္မွာ တစ္ေယာက္တည္းဆုိေတာ့ ကိစၥမရွိ။ ဘယ္သူမွ မၾကား။ ရွိလည္း နားလည္မည္မဟုတ္။
ဥၾသ ငွက္ ကုိ သတိရျခင္း နိမိတ္ပံုလုိ သံုးၾကသည္။ သတိရတယ္ ဆုိတာ ေျပာေတာ့သာ ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာထြက္သည္။
သတိရျခင္းကုိ တကယ္ေတြးလိုက္တုိင္း မ်က္ရည္မ်ားေ၀့တတ္လာတတ္သည္။
အသက္ရွည္ဆံုး ဆဲလ္မွာ ဦးေဏွာက္ဆဲလ္ ဟုဖတ္ဖူးသည္။ တစ္သက္လံုး ေသမသြားတတ္ဟုဆုိသည္။
မနက္မုိးလင္းတုိင္း သေဘၤာက်င္းၾကီးမ်ားေရွ႔ ပလက္ေဖာင္းမ်ားတြင္ စီတန္းအိပ္ေနေသာ အလုပ္သမားမ်ား။
လူသား၏ စိတ္ကူးကြန္႔ျမဴးမႈကုိ ကန္႔သတ္လုိက္ေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကမာၻၾကီးတြင္ သူရဲေဘာေၾကာင္သူမ်ားလည္း ေနထုိင္ၾက၍ သူရသတၱိ ျပည္စံုသူမ်ားလည္းေနထုိင္ၾကသည္။
မာသာထရီစာလုိ အၾကင္နာ ၾကီးသူမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကသလုိ စစ္မ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးသည္း
ဘာသာတရား မ်ား ကြဲျပား၍ ဘာသာစကားမ်ားလည္း ေပါမ်ားလွသည္။
တီထြင္မႈမ်ား အ့ံမခန္း ျဖင့္ လူတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ေဘာင္(၀ါ)ေထာင္ ၾကီးကုိ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ေဆာက္တည္ခဲ့ၾကသည္။
အီဂ်စ္တြင္ ပိရမစ္မ်ား ယံုၾကည္မႈ ေခၽြးစက္မ်ား ၊ ေသြးမ်ား ၊ လူ ဟု သတ္မွတ္ဖြယ္ရာမ်ား။
အိႏၵိယ တြင္ တခ်္မဟာ ၊ ေမတၱာ ၊ အလြမ္း ၊ အနမ္း။
အီတလီ တြင္ အံ့မခန္း ပြဲၾကည့္စင္ ၊ ရဲရင့္မႈ ၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ၊ လူ ဆုိသည္မွာ
တုိ႔ကုိ အံ့မခန္း တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကျပန္သည္။
ေ၀းလြင့္သြားေသာ ေန႔ရက္မ်ား မွ အမွတ္ရမႈ တုိ႔ကုိ တူးေဖာ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ေနသာဖြယ္ရာမ်ား ေတြ႔ရွိတတ္လာၾကသည္။
မနက္မုိးလင္း သည္ႏွင့္ ဟယ္လုိ ဟု ႏႈတ္ဆက္လုိက္ၾကသည္။
ထုိ႔ေနာက္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး အရုိအေသ ေပး၍ စတင္ တုိက္ခုိက္ၾကေလေတာ့သည္။
အားကစား စိတ္ဓါတ္အျပည့္ျဖင့္ တုိက္ခိုက္ၾကသည္။ အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပး တုိက္ခိုက္ၾကသည္။
ဟုိလီဖီး ၏ နားရြက္ျပတ္ထဲမွ ဘုရားသခင္ ၏ ေကာင္းခ်ီးေပးမႈ ကုိ လွပစြာ ငုိမိ ခဲ့ၾကဖူးသည္။
ျဖစ္ႏုိင္သလုိလုိ အိပ္မက္ေတြရွိသည္။ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ လမ္းေတြေပၚ ေရာက္ေနတတ္ၾကသည္။
ေတြ႔သမွ် နံရံ ေျပး၀င္ေဆာင့္ၾကသည္။
မာတယ္ဟုထင္ေနရံုသာ။ တကယ္မာတယ္ မမာဘူး ဆုိတာ ဘုရားသခင္မွပဲ သိမည္။
ေသြးျခင္းျခင္း နီေနေသာ ေအာက္တုိဘာ လ ၏ တစ္ခုေသာေန႔ရက္တြင္ အလံကုိ ေ၀ွ႔ယမ္း၍ လြတ္လပ္ျခင္း ဟု အမည္တပ္
ေအာင္ပြဲ ခံခဲ့ၾကဖူးျပီ။
စက္သြား မ်ား ထဲ တြင္ ေျပး၀င္အိပ္စက္ လည္ပတ္ ၊ အေပးနဲ႔ အယူ
ထုိးေပး ၊ ထုိးေပး ၊ မင့္ ေခါင္းကုိဘုရားသခင္ လက္ထဲ ထုိးေပး။ ဘုရားမွပဲ သိမည္။
လုိခ်င္တာ တခု စိတ္ထဲ လွ်ပ္ကနဲ ေပၚသြားသည္။ အံဆြဲ ကုိ ဆြဲ ဖြင့္လုိက္မိသည္။
ျပီးမွ ငါဘာလုိခ်င္တာပါလိမ့္ ဟု ျပန္ေတြးေနသည္။
ကီးဘုတ္ေပၚသုိ႔ လက္မ်ား ေျပးသြားသည္။ခလုတ္မ်ား တေျဖာက္ေျဖာက္မည္သြားသည္။
ျပီးမွ ငါ ဘာလုပ္မွာပါလိမ့္ဟု ျပန္ေတြးေနသည္။
ေဘာင္ထဲမွ သိမႈ သည္ ေဘာင္ထဲတြင္သာ ေဘာင္ဘင္ရုိက္ေနသည္။
သိမႈ သည္ မသိမႈ ျဖစ္လာသည္။ မသိမႈ သည္ ေဘာင္ထဲတြင္သာ ပတ္ေနေတာ့သည္။
မသိမႈ ကိုယ္တုိင္ သိမႈ ေဘာင္ထဲမွ မထြက္ေတာ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သိမႈ ေဘာင္မခ်ဲ႔ႏုိင္ေတာ့။
သို႔ေသာ္ မသိမႈ ႏွင့္ သိမႈ ေရာေထြးသြားျပီးေနာက္ လူသည္ စံနစ္က်ေသာလူျဖစ္လာသည္။
အေတြ႔အၾကံဳ အသစ္အဆန္းမရွိ။ ျငီးေငြ႔လာသည္။
ကိုယ့္တုိင္သိ မသိမႈ ၊ သိမႈ ၏ အျပင္ဘက္သည္ မသိမႈ ပဲျဖစ္မွာလည္းစုိးသည္။
ထြက္ေပါက္ရွာသည္။ ထြက္ေပါက္သည္ တခု ပဲရွိသည္။
သိမႈ မသိမႈ တုိ႔၏ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ မရွိမႈ ျဖစ္ေလသည္။ ရွိမႈသည္ ရုပ္ကုိ အေျခခံသည္။
ႏွလံုးအိမ္ထဲ ေရငတ္ျခင္း (ေဖာ္ေ၀း)
ေလးျဖဴ ၏ အမဲလုိက္အက သီခ်င္းကုိ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာေၾကာင့္ႏွစ္ျခိဳက္ၾကမွန္း
အရင္ႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့ပါ။
ရွိမႈ မ်ား မ်ားလာေသာ အခါ သိမႈ လည္းမ်ားလာေတာ့သည္။
လူသားတုိ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။
သမုိင္းကုိ ဘာသာတရားကုိ လူကုိ သိပၸံပညာကုိ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အတတ္ကုိ အဆင္ေျပမႈ အတတ္ကုိ သခ်ာၤကုိ ဘာသာစကားကုိ ရွိလာေအာင္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။
လႊမ္းမုိးမႈ အျပီးတင္က်န္ခဲ့ေသာ ႏုန္းမ်ား (ေဇယ်ာလင္း)
ထုိရွိမႈမ်ားထဲ လူသည္ ဘုမသိဘမသိ လူဟု အမည္တပ္ခံလုိက္ၾကရေလသည္။
တစ္ခ်ပ္ေမွာက္ဖဲ၀ုိင္းမွာ လိုက္ရဲတာထက္ ေျပးရဲတာ သတၱိ(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)
ကၽြန္ေတာ္ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဘတ္စ္မွတ္တုိင္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္၍ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
မနက္ ၂ နာရီမွာထ ၊ မနက္ ၂ နာရီမွာ မထခ်င္ရင္ ၊ မနက္ ၂ နာရီမွ ထ (ေအာင္ခ်ိမ့္)
ဒီဘတ္စ္မွတ္တုိင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရံုး နားတြင္ရွိသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေနေသာ ဘတ္စ္ လာတာကုိ လွမ္းျမင္ရသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ထျပန္လာခဲ့သည္။
ထြန္းႏြယ္
၁၇.၁၂.၂၀၁၀
(This essay is dedicated to my 'nwe')
ကားတစ္စီးပဲ ေျပးေသာ လမ္းေပၚမွ မွတ္တုိင္ျဖစ္သည္။
ဆုိင္ကယ္တစ္စီး လီဗာ ဆြဲ၍ လမ္းေပၚ ျဖတ္ေမာင္းသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆဲ ပလုိက္သည္။
မွတ္တုိင္မွာ တစ္ေယာက္တည္းဆုိေတာ့ ကိစၥမရွိ။ ဘယ္သူမွ မၾကား။ ရွိလည္း နားလည္မည္မဟုတ္။
ဥၾသ ငွက္ ကုိ သတိရျခင္း နိမိတ္ပံုလုိ သံုးၾကသည္။ သတိရတယ္ ဆုိတာ ေျပာေတာ့သာ ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာထြက္သည္။
သတိရျခင္းကုိ တကယ္ေတြးလိုက္တုိင္း မ်က္ရည္မ်ားေ၀့တတ္လာတတ္သည္။
အသက္ရွည္ဆံုး ဆဲလ္မွာ ဦးေဏွာက္ဆဲလ္ ဟုဖတ္ဖူးသည္။ တစ္သက္လံုး ေသမသြားတတ္ဟုဆုိသည္။
မနက္မုိးလင္းတုိင္း သေဘၤာက်င္းၾကီးမ်ားေရွ႔ ပလက္ေဖာင္းမ်ားတြင္ စီတန္းအိပ္ေနေသာ အလုပ္သမားမ်ား။
လူသား၏ စိတ္ကူးကြန္႔ျမဴးမႈကုိ ကန္႔သတ္လုိက္ေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကမာၻၾကီးတြင္ သူရဲေဘာေၾကာင္သူမ်ားလည္း ေနထုိင္ၾက၍ သူရသတၱိ ျပည္စံုသူမ်ားလည္းေနထုိင္ၾကသည္။
မာသာထရီစာလုိ အၾကင္နာ ၾကီးသူမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကသလုိ စစ္မ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးသည္း
ဘာသာတရား မ်ား ကြဲျပား၍ ဘာသာစကားမ်ားလည္း ေပါမ်ားလွသည္။
တီထြင္မႈမ်ား အ့ံမခန္း ျဖင့္ လူတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ေဘာင္(၀ါ)ေထာင္ ၾကီးကုိ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ေဆာက္တည္ခဲ့ၾကသည္။
အီဂ်စ္တြင္ ပိရမစ္မ်ား ယံုၾကည္မႈ ေခၽြးစက္မ်ား ၊ ေသြးမ်ား ၊ လူ ဟု သတ္မွတ္ဖြယ္ရာမ်ား။
အိႏၵိယ တြင္ တခ်္မဟာ ၊ ေမတၱာ ၊ အလြမ္း ၊ အနမ္း။
အီတလီ တြင္ အံ့မခန္း ပြဲၾကည့္စင္ ၊ ရဲရင့္မႈ ၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ၊ လူ ဆုိသည္မွာ
တုိ႔ကုိ အံ့မခန္း တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကျပန္သည္။
ေ၀းလြင့္သြားေသာ ေန႔ရက္မ်ား မွ အမွတ္ရမႈ တုိ႔ကုိ တူးေဖာ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ေနသာဖြယ္ရာမ်ား ေတြ႔ရွိတတ္လာၾကသည္။
မနက္မုိးလင္း သည္ႏွင့္ ဟယ္လုိ ဟု ႏႈတ္ဆက္လုိက္ၾကသည္။
ထုိ႔ေနာက္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး အရုိအေသ ေပး၍ စတင္ တုိက္ခုိက္ၾကေလေတာ့သည္။
အားကစား စိတ္ဓါတ္အျပည့္ျဖင့္ တုိက္ခိုက္ၾကသည္။ အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပး တုိက္ခိုက္ၾကသည္။
ဟုိလီဖီး ၏ နားရြက္ျပတ္ထဲမွ ဘုရားသခင္ ၏ ေကာင္းခ်ီးေပးမႈ ကုိ လွပစြာ ငုိမိ ခဲ့ၾကဖူးသည္။
ျဖစ္ႏုိင္သလုိလုိ အိပ္မက္ေတြရွိသည္။ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ လမ္းေတြေပၚ ေရာက္ေနတတ္ၾကသည္။
ေတြ႔သမွ် နံရံ ေျပး၀င္ေဆာင့္ၾကသည္။
မာတယ္ဟုထင္ေနရံုသာ။ တကယ္မာတယ္ မမာဘူး ဆုိတာ ဘုရားသခင္မွပဲ သိမည္။
ေသြးျခင္းျခင္း နီေနေသာ ေအာက္တုိဘာ လ ၏ တစ္ခုေသာေန႔ရက္တြင္ အလံကုိ ေ၀ွ႔ယမ္း၍ လြတ္လပ္ျခင္း ဟု အမည္တပ္
ေအာင္ပြဲ ခံခဲ့ၾကဖူးျပီ။
စက္သြား မ်ား ထဲ တြင္ ေျပး၀င္အိပ္စက္ လည္ပတ္ ၊ အေပးနဲ႔ အယူ
ထုိးေပး ၊ ထုိးေပး ၊ မင့္ ေခါင္းကုိဘုရားသခင္ လက္ထဲ ထုိးေပး။ ဘုရားမွပဲ သိမည္။
လုိခ်င္တာ တခု စိတ္ထဲ လွ်ပ္ကနဲ ေပၚသြားသည္။ အံဆြဲ ကုိ ဆြဲ ဖြင့္လုိက္မိသည္။
ျပီးမွ ငါဘာလုိခ်င္တာပါလိမ့္ ဟု ျပန္ေတြးေနသည္။
ကီးဘုတ္ေပၚသုိ႔ လက္မ်ား ေျပးသြားသည္။ခလုတ္မ်ား တေျဖာက္ေျဖာက္မည္သြားသည္။
ျပီးမွ ငါ ဘာလုပ္မွာပါလိမ့္ဟု ျပန္ေတြးေနသည္။
ေဘာင္ထဲမွ သိမႈ သည္ ေဘာင္ထဲတြင္သာ ေဘာင္ဘင္ရုိက္ေနသည္။
သိမႈ သည္ မသိမႈ ျဖစ္လာသည္။ မသိမႈ သည္ ေဘာင္ထဲတြင္သာ ပတ္ေနေတာ့သည္။
မသိမႈ ကိုယ္တုိင္ သိမႈ ေဘာင္ထဲမွ မထြက္ေတာ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သိမႈ ေဘာင္မခ်ဲ႔ႏုိင္ေတာ့။
သို႔ေသာ္ မသိမႈ ႏွင့္ သိမႈ ေရာေထြးသြားျပီးေနာက္ လူသည္ စံနစ္က်ေသာလူျဖစ္လာသည္။
အေတြ႔အၾကံဳ အသစ္အဆန္းမရွိ။ ျငီးေငြ႔လာသည္။
ကိုယ့္တုိင္သိ မသိမႈ ၊ သိမႈ ၏ အျပင္ဘက္သည္ မသိမႈ ပဲျဖစ္မွာလည္းစုိးသည္။
ထြက္ေပါက္ရွာသည္။ ထြက္ေပါက္သည္ တခု ပဲရွိသည္။
သိမႈ မသိမႈ တုိ႔၏ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ မရွိမႈ ျဖစ္ေလသည္။ ရွိမႈသည္ ရုပ္ကုိ အေျခခံသည္။
ႏွလံုးအိမ္ထဲ ေရငတ္ျခင္း (ေဖာ္ေ၀း)
ေလးျဖဴ ၏ အမဲလုိက္အက သီခ်င္းကုိ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာေၾကာင့္ႏွစ္ျခိဳက္ၾကမွန္း
အရင္ႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့ပါ။
ရွိမႈ မ်ား မ်ားလာေသာ အခါ သိမႈ လည္းမ်ားလာေတာ့သည္။
လူသားတုိ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။
သမုိင္းကုိ ဘာသာတရားကုိ လူကုိ သိပၸံပညာကုိ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အတတ္ကုိ အဆင္ေျပမႈ အတတ္ကုိ သခ်ာၤကုိ ဘာသာစကားကုိ ရွိလာေအာင္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။
လႊမ္းမုိးမႈ အျပီးတင္က်န္ခဲ့ေသာ ႏုန္းမ်ား (ေဇယ်ာလင္း)
ထုိရွိမႈမ်ားထဲ လူသည္ ဘုမသိဘမသိ လူဟု အမည္တပ္ခံလုိက္ၾကရေလသည္။
တစ္ခ်ပ္ေမွာက္ဖဲ၀ုိင္းမွာ လိုက္ရဲတာထက္ ေျပးရဲတာ သတၱိ(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)
ကၽြန္ေတာ္ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဘတ္စ္မွတ္တုိင္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္၍ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
မနက္ ၂ နာရီမွာထ ၊ မနက္ ၂ နာရီမွာ မထခ်င္ရင္ ၊ မနက္ ၂ နာရီမွ ထ (ေအာင္ခ်ိမ့္)
ဒီဘတ္စ္မွတ္တုိင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရံုး နားတြင္ရွိသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေနေသာ ဘတ္စ္ လာတာကုိ လွမ္းျမင္ရသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ထျပန္လာခဲ့သည္။
ထြန္းႏြယ္
၁၇.၁၂.၂၀၁၀
(This essay is dedicated to my 'nwe')
Saturday, December 11, 2010
ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ
သကၠရာဇ္ က ၂၅၅၆။
ႏုိင္ငံ တကာ လူ႔အခြင့္အေရး အစည္းအေ၀း တခုမွာ ကမာၻ႔ အလြတ္လပ္ဆံုး ႏုိင္ငံ က သဘာပတိ လုပ္ျပီး ျမန္မာျပည္ကုိ အထူး ယာဥ္ပ်ံ ၾကီး စီးျပီး ျပန္လာခဲ့တာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ခြင့္ ကလည္း ဘာရွိသလဲမေမးနဲ႔ေလ။ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ဆံုး ရတဲ့ႏုိင္ငံဆုိျပီး လာခိုတဲ့လူေတြကလည္း နည္းမွမနည္းပဲကုိး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ က တုိးလည္း အသကုန္တုိးတက္ ၊ တုိးတက္စရာ မရွိေတာ့ေလာက္ေတာင္ တုိးတက္ ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ကလည္း တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ဆုိေတာ့ဗ်ာ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္လုိခ်င္တဲ့လူေတြလာခုိလာလုိက္ၾကတာ လူ႔အခြင့္အေရး တန္ဖုိးထားတဲ့ တုိင္းျပည္ဆုိေတာ့ လာ ၾက ပါ လာ ၾက ပါ ေပါ့။ အဲလုိ ။ အရင္က အင္းအားၾကီးတုိင္းျပည္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အေမရိကန္တုိ႔ ယူရုတ္ဘက္ က ႏုိင္ငံေတြေတာင္ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္မရလုိ႔ အစုိးရက ျပည္သူကုိ ႏွိပ္ကြပ္တယ္ဆုိျပီး စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈေတြေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ပဲ ဦးေဆာင္ လုပ္ေပး ၾကရတာ။ ဒါမွလည္း ဒီလူေတြ လူကုိ လူမွန္းသိမွာမလား။ သူတုိ႔ကေတာ့ ေအာ္ရွာပါတယ္။ သူ႔ျပည္သူေတြ ငတ္ေနျပီလုိ႔။ ဒါေပမဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး က အေရးၾကီးတယ္မလား။ ေဘးနားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိ ကပ္ရပ္စားေနတဲ့ တရုတ္ ျပည္ ေတာင္ ခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေလာက္နီးနီး တုိးတက္လာေအာင္ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ လုပ္ထားရတာ။ ထားေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီလုိ ရလာတာလဲ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရလာတာ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ ၾကားဖူးသဗ်။ ၂၁ ရာ စုေလာက္ ဒီမုိကေရစီ ဘြားေတာ္တစ္ပါးက ေဒါင္း ၾကီးကုိစီး ဒီမုိကေရစီ စာထုတ္ သံုးထုတ္ ကုိ ကိုင္ မေသမခ်င္း ေအာ္ေနလုိက္တာ ၾကာေတာ့ ပုိင္ရာဆုိင္ရာ အစုိးရက နယ္ ပယ္ ေပးလုိက္ရတယ္ဆုိ သကုိး။ အဲ့ ဘြားေတာ္ မွ မပသရင္ လူေတြ ငတ္ ၾကသတဲ့။ အဲ့ ဘြားေတာ္ ကလည္း သူ႔ ပ သမွပဲ လူေတြ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိတာ ၾကိး ရလာတယ္ဆုိေတာ့ ကာ ဒီလုိနဲ႔ လူအခြင့္အေရး အရွိဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္လာသတဲ့။ ခု ထိ နတ္ကြန္း နတ္နန္း ထား ကုိးကြယ္ ၾက တုန္းပဲဗ်။ ခင္ဗ်ား လူေတြ မလြတ္လပ္ဘူးထင္ရင္ ၊ လူ႔အခြင့္အေရး မျပည့္၀ဘူးထင္ရင္ အဲ့ဘြားေတာ္ကုိ သြားပသ ကနား ေပး အိပ္မက္ေပးသဗ်။ ဒါ ယံုတမ္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ဗ်။
ခု ဆုိ ကၽြန္ေတာ္ သမၼတ ဗ်ာ။ သမၼတ ဆုိလုိ႔ အထင္မၾကီးနဲ႔ေရြးေကာက္ျပီးေတာ့ ျဖစ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး။ အစ က ငါးႏွစ္မွာ တခါ ေရြးဘာေရြးေပါ့ဗ၊်ာ။ ေနာက္ေတာ့ လူေတြက ဒါလည္း မလြတ္လပ္ဘူးဆုိျပီး ဘြားေတာ္ အိပ္မက္ေပးတဲ့အတုိင္း စက်င့္သံုးတာ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ ထိပ္ဆံုးေရာက္လာတာေပါ့။ ငါးႏွစ္တခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆုိကတည္း က လူ႔အခြင့္အေရး ဆံုးရႈံးတာပဲ ဒီေတာ့ကာ လူတုိင္းလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ရေအာင္ တစ္အိမ္ေထာင္ ကေန တစ္ႏွစ္ သမၼတ လုပ္ ဆုိျပီး အိပ္မက္ေပးသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ပဲ ဒီလုိက်င့္သံုးၾကည့္တာ ဟာ ဘယ္ျပည့္မလဲ တစ္ခ်ိဳ႔လူေတြ လည္း ေစာင့္ရင္းနဲ႔ ေသသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အေဖနဲ႔သား ၊ အေမ နဲ႔ သမီး ညီအစ္ကုိ ခ်င္း လုၾကပါေရာလား။ ဒါနဲ႔ ပဲ ဘြားေတာ္က ဒီလုိ အိပ္မက္ေပးသတဲ့ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ျပီးသူတုိင္း မဲေပးခြင့္ရွိတယ္။ မဲေပးရတာက ကုိယ့္နာမည္ ကုိယ္ထည့္ေပးရတာ။ ဒါကုိ ဖယ္ေပးရမယ့္ သမၼတ ၊ အဲသူက သူ႔နာမည္ေတာ့ ထည့္စရာမလုိဘူး။ သမၼတ ေဟာင္းေတြ မဲမေပး၇ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ သမၼတ က မဲႏိႈက္ရတယ္။ ပါလာတဲ့လူ သမၼတ ပဲ။ သမၼတ သက္တမ္းက တစ္လ။ အိမ္ေတာ္ေတြဘာေတြမလုိဘူးဗ် သမၼတ ဆုိတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ အိမ္ေရွ႔လာ ခ်ိတ္ထားလုိက္တာပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ လူေတြ ဟာ ဒီစံနစ္ကေတာ့ လြတ္လပ္တယ္ အကုန္လံုးအတြက္ တရားမွ်တမႈ ရွိတယ္ဆုိ ျပီး တခါတည္း ကမာၻေက်ာ္ ဒီစံနစ္နဲ႔ပဲတက္လာပါကေရာလား။
ဒီစံနစ္လုပ္လုိက္မွပဲ လူေတြ ခ်မ္းသာ ကုန္ၾကတာ။ ဘာလုိ႔မွန္း မသိဘူး။ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္ရျပီ ဆုိျပီး ၀ုန္းဒုိင္း ဂြမ္းဆုိခ်မ္းသာကုန္ကေရာတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ တကယ့္စစ္စစ္ ရလုိ႔ ဘြားေတာ္ က မစ တယ္ ဆုိလား လူေျပာမ်ားခဲ့ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပ္မသိပါဘူး။ ေနရင္းထုိင္ရင္း ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သမၼတ ျဖစ္လာတယ္ဆုိေတာ့ ဒါေတြ ဖတ္ထားရတယ္ကလား။ သမၼတ ျဖစ္လာလုိ႔ အလုပ္ရႈပ္မယ္ထင္သလား။ ႏုိးပဲ။ ဟုိ ႏုိင္ငံတကာ အစည္းအေ၀း တက္ရ ဘာရ ပဲ။ လူေတြက လည္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တယ္ ကိုယ္ လုပ္ခ်င္သလုိလုပ္တယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ စရာ ကုိမလုိဘူး။ (အုပ္ခ်ဳပ္လုိ႔လည္းမရတာ) အဲလုိ ဒီမုိကေရစီ ျပည့္၀တာ။ အိမ္ေရွ႔ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထား ရံု သမၼတ ေပါ့။
ခုလည္း အေရးၾကီး ကိစၥ ရွိလုိ႔ ျပင္သစ္၀င္ ရွန္ပိန္ေလး ေဖာက္မယ္ ၾကံစည္ ထားတာေလး ဖ်က္ျပီး ျပန္လာရတာ။ အေရး ၾကီးဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥ ပဲရွိသကုိး။ ဒီကိစၥ နဲ႔။ ကဲ ေျပာရင္း ဆုိရင္း အိမ္တန္းေရာက္ တာပဲ။ အိမ္ေရွ႔မွာလည္း လူအုပ္ၾကီး အျပည့္ပဲ ေအာ္ ဘာအခြင့္အေရး လာေတာင္းေနသလဲမသိဘူး။ အိမ္က ေသာ့ပိတ္ထားေတာ့ ေအာ္ ေနၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိမ္ ထဲ ၀င္ဖုိ႔ လမ္းကုိ မနည္းရွာရတယ္။ ဒီမွာက ဒီလုိပဲ လူ႔အခြင့္အေရး လုိခ်င္ သမၼတ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ အိမ္ေရွ႔ သြား ေအာ္ေနရံုပဲ ။ သမၼတ က လည္း ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေခါင္းပူစရာမလုိဘူး။ ဘြားေတာ္ဆီမွာ ကနားေပး အိပ္မက္ေတာင္းလုိက္။ ေနာက္ေန႔က အုိေကသြားတာပဲ။ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ေပးရအံုးမယ္ ထင္တယ္။ တစ္ပြဲေတာ့။
ကနားေပးရတာ က ကိစၥမရွိဘူး။ခက္တာက အ၀တ္အစားပဲ ကၽြန္ေတာ္က ဟုိ ၀ပ္စတင္း စြတ္ ဆုိတဲ့ ၀တ္စံုၾကီးကုိ မၾကိဳက္တာ။ ကနား ေပးရင္ ကနားေပးတဲ့လူတုိင္း ဒီ၀တ္စံု အကုန္ လံုး ေပါ့ ၀တ္ၾကရတာ။ ဒါက စည္း ဆုိလား။ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္လည္။ ျပီးေတာ့ လက္မွာ နီနီ ရဲရဲ ေဒါင္းပံု ထုိးရေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ အလံၾကီးကုိင္ ကုိယ္ပါ ၀င္ က ရတယ္ဆုိလား ၾကားဖူးတာပဲ။ ဒုကၡ။ ကၽြန္ေတာ္က ရွက္တက္တက္နဲ႔ ။ အလံဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလံကလည္း ဘာမွန္းကုိ မသိတာ။ ေရာင္စံု သံုးေရာင္ျခယ္ ေပၚမွာ ေဒါင္းပါတယ္။ ဒါက ဘြားေတာ္ တံဆိပ္ဆုိလား။ လိပ္ ပါတယ္။ ကုိယ့္ ဘက္ပဲ ျပန္ရေအာင္ နိမိတ္ လုပ္တယ္ဆုိလား။ က်ားလည္း ပါတယ္။ အုိ အေကာင္ပေလာင္ ဆံုေနတာပဲ။ ၾကယ္ေတြေကာ။ စာနဲ႔ ေရးျပရင္ တစ္အုပ္ကုန္သြားမယ္။ ျပည္သူေတြ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး စီ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားတာဆုိပဲ။ ခင္ဗ်ား စိတ္ကူးေပါက္ရင္ ခု တစ္ေကာင္ ပစ္ထည့္လုိက္လုိ႔လဲ ကိစၥ မရွိ။ ထားေတာ့။ ဒီကိစၥ ၾကိး က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေလစရာ။
အုိ လူေတြကလည္း ကုိယ့္ကုိ မဖယ္ေပးၾကဘူး။ မသိဘူးေလ သူတုိ႔မလဲ။ သမၼတ ဆုိင္းဘုတ္ ခ်ိတ္ထားလုိ႔သာ လာေအာ္ေနၾကတာ သမၼတ က ဘယ္သူမွန္း မသိဘူး။ အိမ္ရွင္က ဘယ္သူမွန္း မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမွာ ေသာ့ေသာ့ ေသာ့ နဲ႔ ေအာ္ေတာ့မွ လမ္းဖယ္ေပးၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ စာ ေတြ တစ္ပံုၾကီး။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပုိက္ဆံက တစ္မ်ိဳးတည္းသံုးေနတာဆုိေတာ့ မလြတ္လပ္ဘူးလုိ႔ ျပည္သူေတြ ခံစားရတဲ့အတြက္ ဘြားေတာ္ဆီ ကနား ေပးေပးပါ ေပါ့။ ဟူး ဒါမ်ိဳး ေတြ လန္႔ပါတယ္ဆုိ။
ကဲ ဟုတ္ေလျပီ။ ဒါဆုိလဲ မနက္ျဖန္ေပါ့ ဆုိျပီး မနည္းေတာင္းပန္ ျပန္လႊတ္လုိက္ၾကတယ္။ ဒါေတာင္ မျပန္ခ်င္ၾကဘူး ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မျပန္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ ထိပါးတာပဲဆုိမွ မနက္ျဖန္ ျပန္လာခဲ့မယ္ဆုိျပီး ျပန္သြားၾကတာ။
ကဲ ဒီလုိဆုိေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ရသေပါ့ေလ။ ၀တ္စတင္း ကုတ္ ရွာ စိန္စတင္း တီး၀ုိင္းငွား ၊ ကနား ေပးဖုိ႔ ကနားေပးဖုိ႔။ အကုန္ အဆင္သင့္ လုပ္ထား၇တာေပါ့။ ဒါမွ သမၼတ ပီသ မယ္မလား။
မနက္ေရာက္ပါျပီ။ ဒီလုိန႔ ဘြားေတာ္ ကနားစီသြား သြားပသ ၾကတာ ၀ပ္စတင္း ကုတ္ေတြနဲ႔ေပါ့။ ဘာလုိ႔လဲ ေတာ့မသိဘူး ဘြားေတာ္ က ဒါမ်ိဳး မွ သေဘာက် တယ္ဆုိတာနဲ႔ပဲ ၀တ္ရတယ္ဆုိတာလား။ နားေတြလည္းညံစီေနတာပဲ။ ဘယ္သူ႔ကုိမ်ား ပူးမလဲ ဘယ္သူမ်ား အိပ္မက္ေပးမလဲ။ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ့ေလ။ ဒီလုိနဲ႔......... ၀ုန္းဆုိ လူေတြ တစ္ေနရာကုိ ၀ုိင္းကုန္တယ္။ ဒီမွာ ပူးေနျပီ ဒီမွာ ပူးေနျပီ ဆုိလား။ ဒါနဲ႔ ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျပး ရသေပါ့ေလ။
ပူးေနတဲ့အမ်ိဳး သမီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို စေမးတယ္
ဟဲ့ အေမာင္ ဘာေန႔သားလဲ
-ဆန္းေဒး သားပါ။
အိမ္းေတာ္တယ္။ အေမ့အၾကိဳက္ေျဖတတ္တယ္။
ဘာအေရးလဲ ဟဲ့။
-အေမ ေငြေၾကးက လူေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေနသလုိျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြ မလြတ္လပ္ၾကပါ။
ဟယ္ ဟုတ္ပ ဟုတ္ပ ဘယ္လြတ္လပ္ပမလဲ။ ငါ ၾကံမယ္ သားေတာ္ ငါၾကံမယ္။
-အားကုိး ပါတယ္ အေမ။
အိမ္း အိမ္း အိမ္း........ (အေရးထဲ အိုက္တင္ခံေနေသးတယ္ ဒီဘြားေတာ္နဲ႔ ၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အိုက္လွျပီ၊ လူေတြကလည္း တိတ္ဆိတ္ျငိမ္က် ပူးေနတဲ့အမ်ိဳးသမီး အေျဖကုိ နားေထာင္ေနၾကတယ္)
အိမ္း အိမ္း အိမ္း .........(လာျပန္ျပီ ဒီဘြားေတာ ဒါပဲ ေနေနတာ ၊ ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး)
ဒီလုိလုပ္
-ဟုတ္ အမိန္႔ရွိပါအေမ။
ျပည္သူေတြကုိ ကိုယ့္ပုိက္ဆံ ကုိယ္ထုတ္ျပီး သံုးခြင့္ေပးလုိက္။
-ဟာ ေကာင္းလုိက္တဲ့ အၾကံ အေမ
ေဟးဆုိ လူအုပ္ၾကီးလည္း ၀ုန္းဆုိ ထ ခုန္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အုိက္အုိက္နဲ႔ ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္တယ္။
ေစာေစာ က ၀င္ပူးတဲ့အမ်ိဳးသမီးလည္း လူအုပ္ထဲ ပဲ ၀င္သြားသလား။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ အိမ္ျပန္သလား ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ ဂိမ္းေဆာ့ဖုိ႔ အားသန္ေနတယ္။ ေငြ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္အေရးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
ေနာက္ ၂ ရက္ဆုိ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ျပီပဲ။ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမက လွမ္းၾကိဳတယ္။
ေငြလုပ္ စက္ေတာင္ သူက ဒစ္စေကာင့္နဲ႔ ၀ယ္ျပီးျပိဆုိပဲ။ ။
မင္းေခါင္
၀၈.၁၂.၂၅၅၆
ႏုိင္ငံ တကာ လူ႔အခြင့္အေရး အစည္းအေ၀း တခုမွာ ကမာၻ႔ အလြတ္လပ္ဆံုး ႏုိင္ငံ က သဘာပတိ လုပ္ျပီး ျမန္မာျပည္ကုိ အထူး ယာဥ္ပ်ံ ၾကီး စီးျပီး ျပန္လာခဲ့တာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ခြင့္ ကလည္း ဘာရွိသလဲမေမးနဲ႔ေလ။ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ဆံုး ရတဲ့ႏုိင္ငံဆုိျပီး လာခိုတဲ့လူေတြကလည္း နည္းမွမနည္းပဲကုိး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ က တုိးလည္း အသကုန္တုိးတက္ ၊ တုိးတက္စရာ မရွိေတာ့ေလာက္ေတာင္ တုိးတက္ ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ကလည္း တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ဆုိေတာ့ဗ်ာ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္လုိခ်င္တဲ့လူေတြလာခုိလာလုိက္ၾကတာ လူ႔အခြင့္အေရး တန္ဖုိးထားတဲ့ တုိင္းျပည္ဆုိေတာ့ လာ ၾက ပါ လာ ၾက ပါ ေပါ့။ အဲလုိ ။ အရင္က အင္းအားၾကီးတုိင္းျပည္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အေမရိကန္တုိ႔ ယူရုတ္ဘက္ က ႏုိင္ငံေတြေတာင္ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္မရလုိ႔ အစုိးရက ျပည္သူကုိ ႏွိပ္ကြပ္တယ္ဆုိျပီး စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈေတြေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ပဲ ဦးေဆာင္ လုပ္ေပး ၾကရတာ။ ဒါမွလည္း ဒီလူေတြ လူကုိ လူမွန္းသိမွာမလား။ သူတုိ႔ကေတာ့ ေအာ္ရွာပါတယ္။ သူ႔ျပည္သူေတြ ငတ္ေနျပီလုိ႔။ ဒါေပမဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး က အေရးၾကီးတယ္မလား။ ေဘးနားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိ ကပ္ရပ္စားေနတဲ့ တရုတ္ ျပည္ ေတာင္ ခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေလာက္နီးနီး တုိးတက္လာေအာင္ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ လုပ္ထားရတာ။ ထားေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီလုိ ရလာတာလဲ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရလာတာ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ ၾကားဖူးသဗ်။ ၂၁ ရာ စုေလာက္ ဒီမုိကေရစီ ဘြားေတာ္တစ္ပါးက ေဒါင္း ၾကီးကုိစီး ဒီမုိကေရစီ စာထုတ္ သံုးထုတ္ ကုိ ကိုင္ မေသမခ်င္း ေအာ္ေနလုိက္တာ ၾကာေတာ့ ပုိင္ရာဆုိင္ရာ အစုိးရက နယ္ ပယ္ ေပးလုိက္ရတယ္ဆုိ သကုိး။ အဲ့ ဘြားေတာ္ မွ မပသရင္ လူေတြ ငတ္ ၾကသတဲ့။ အဲ့ ဘြားေတာ္ ကလည္း သူ႔ ပ သမွပဲ လူေတြ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိတာ ၾကိး ရလာတယ္ဆုိေတာ့ ကာ ဒီလုိနဲ႔ လူအခြင့္အေရး အရွိဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္လာသတဲ့။ ခု ထိ နတ္ကြန္း နတ္နန္း ထား ကုိးကြယ္ ၾက တုန္းပဲဗ်။ ခင္ဗ်ား လူေတြ မလြတ္လပ္ဘူးထင္ရင္ ၊ လူ႔အခြင့္အေရး မျပည့္၀ဘူးထင္ရင္ အဲ့ဘြားေတာ္ကုိ သြားပသ ကနား ေပး အိပ္မက္ေပးသဗ်။ ဒါ ယံုတမ္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ဗ်။
ခု ဆုိ ကၽြန္ေတာ္ သမၼတ ဗ်ာ။ သမၼတ ဆုိလုိ႔ အထင္မၾကီးနဲ႔ေရြးေကာက္ျပီးေတာ့ ျဖစ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး။ အစ က ငါးႏွစ္မွာ တခါ ေရြးဘာေရြးေပါ့ဗ၊်ာ။ ေနာက္ေတာ့ လူေတြက ဒါလည္း မလြတ္လပ္ဘူးဆုိျပီး ဘြားေတာ္ အိပ္မက္ေပးတဲ့အတုိင္း စက်င့္သံုးတာ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ ထိပ္ဆံုးေရာက္လာတာေပါ့။ ငါးႏွစ္တခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆုိကတည္း က လူ႔အခြင့္အေရး ဆံုးရႈံးတာပဲ ဒီေတာ့ကာ လူတုိင္းလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ရေအာင္ တစ္အိမ္ေထာင္ ကေန တစ္ႏွစ္ သမၼတ လုပ္ ဆုိျပီး အိပ္မက္ေပးသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ပဲ ဒီလုိက်င့္သံုးၾကည့္တာ ဟာ ဘယ္ျပည့္မလဲ တစ္ခ်ိဳ႔လူေတြ လည္း ေစာင့္ရင္းနဲ႔ ေသသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အေဖနဲ႔သား ၊ အေမ နဲ႔ သမီး ညီအစ္ကုိ ခ်င္း လုၾကပါေရာလား။ ဒါနဲ႔ ပဲ ဘြားေတာ္က ဒီလုိ အိပ္မက္ေပးသတဲ့ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ျပီးသူတုိင္း မဲေပးခြင့္ရွိတယ္။ မဲေပးရတာက ကုိယ့္နာမည္ ကုိယ္ထည့္ေပးရတာ။ ဒါကုိ ဖယ္ေပးရမယ့္ သမၼတ ၊ အဲသူက သူ႔နာမည္ေတာ့ ထည့္စရာမလုိဘူး။ သမၼတ ေဟာင္းေတြ မဲမေပး၇ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ သမၼတ က မဲႏိႈက္ရတယ္။ ပါလာတဲ့လူ သမၼတ ပဲ။ သမၼတ သက္တမ္းက တစ္လ။ အိမ္ေတာ္ေတြဘာေတြမလုိဘူးဗ် သမၼတ ဆုိတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ အိမ္ေရွ႔လာ ခ်ိတ္ထားလုိက္တာပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ လူေတြ ဟာ ဒီစံနစ္ကေတာ့ လြတ္လပ္တယ္ အကုန္လံုးအတြက္ တရားမွ်တမႈ ရွိတယ္ဆုိ ျပီး တခါတည္း ကမာၻေက်ာ္ ဒီစံနစ္နဲ႔ပဲတက္လာပါကေရာလား။
ဒီစံနစ္လုပ္လုိက္မွပဲ လူေတြ ခ်မ္းသာ ကုန္ၾကတာ။ ဘာလုိ႔မွန္း မသိဘူး။ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္ရျပီ ဆုိျပီး ၀ုန္းဒုိင္း ဂြမ္းဆုိခ်မ္းသာကုန္ကေရာတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ တကယ့္စစ္စစ္ ရလုိ႔ ဘြားေတာ္ က မစ တယ္ ဆုိလား လူေျပာမ်ားခဲ့ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပ္မသိပါဘူး။ ေနရင္းထုိင္ရင္း ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သမၼတ ျဖစ္လာတယ္ဆုိေတာ့ ဒါေတြ ဖတ္ထားရတယ္ကလား။ သမၼတ ျဖစ္လာလုိ႔ အလုပ္ရႈပ္မယ္ထင္သလား။ ႏုိးပဲ။ ဟုိ ႏုိင္ငံတကာ အစည္းအေ၀း တက္ရ ဘာရ ပဲ။ လူေတြက လည္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တယ္ ကိုယ္ လုပ္ခ်င္သလုိလုပ္တယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ စရာ ကုိမလုိဘူး။ (အုပ္ခ်ဳပ္လုိ႔လည္းမရတာ) အဲလုိ ဒီမုိကေရစီ ျပည့္၀တာ။ အိမ္ေရွ႔ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထား ရံု သမၼတ ေပါ့။
ခုလည္း အေရးၾကီး ကိစၥ ရွိလုိ႔ ျပင္သစ္၀င္ ရွန္ပိန္ေလး ေဖာက္မယ္ ၾကံစည္ ထားတာေလး ဖ်က္ျပီး ျပန္လာရတာ။ အေရး ၾကီးဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥ ပဲရွိသကုိး။ ဒီကိစၥ နဲ႔။ ကဲ ေျပာရင္း ဆုိရင္း အိမ္တန္းေရာက္ တာပဲ။ အိမ္ေရွ႔မွာလည္း လူအုပ္ၾကီး အျပည့္ပဲ ေအာ္ ဘာအခြင့္အေရး လာေတာင္းေနသလဲမသိဘူး။ အိမ္က ေသာ့ပိတ္ထားေတာ့ ေအာ္ ေနၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိမ္ ထဲ ၀င္ဖုိ႔ လမ္းကုိ မနည္းရွာရတယ္။ ဒီမွာက ဒီလုိပဲ လူ႔အခြင့္အေရး လုိခ်င္ သမၼတ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ အိမ္ေရွ႔ သြား ေအာ္ေနရံုပဲ ။ သမၼတ က လည္း ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေခါင္းပူစရာမလုိဘူး။ ဘြားေတာ္ဆီမွာ ကနားေပး အိပ္မက္ေတာင္းလုိက္။ ေနာက္ေန႔က အုိေကသြားတာပဲ။ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ေပးရအံုးမယ္ ထင္တယ္။ တစ္ပြဲေတာ့။
ကနားေပးရတာ က ကိစၥမရွိဘူး။ခက္တာက အ၀တ္အစားပဲ ကၽြန္ေတာ္က ဟုိ ၀ပ္စတင္း စြတ္ ဆုိတဲ့ ၀တ္စံုၾကီးကုိ မၾကိဳက္တာ။ ကနား ေပးရင္ ကနားေပးတဲ့လူတုိင္း ဒီ၀တ္စံု အကုန္ လံုး ေပါ့ ၀တ္ၾကရတာ။ ဒါက စည္း ဆုိလား။ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္လည္။ ျပီးေတာ့ လက္မွာ နီနီ ရဲရဲ ေဒါင္းပံု ထုိးရေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ အလံၾကီးကုိင္ ကုိယ္ပါ ၀င္ က ရတယ္ဆုိလား ၾကားဖူးတာပဲ။ ဒုကၡ။ ကၽြန္ေတာ္က ရွက္တက္တက္နဲ႔ ။ အလံဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလံကလည္း ဘာမွန္းကုိ မသိတာ။ ေရာင္စံု သံုးေရာင္ျခယ္ ေပၚမွာ ေဒါင္းပါတယ္။ ဒါက ဘြားေတာ္ တံဆိပ္ဆုိလား။ လိပ္ ပါတယ္။ ကုိယ့္ ဘက္ပဲ ျပန္ရေအာင္ နိမိတ္ လုပ္တယ္ဆုိလား။ က်ားလည္း ပါတယ္။ အုိ အေကာင္ပေလာင္ ဆံုေနတာပဲ။ ၾကယ္ေတြေကာ။ စာနဲ႔ ေရးျပရင္ တစ္အုပ္ကုန္သြားမယ္။ ျပည္သူေတြ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး စီ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားတာဆုိပဲ။ ခင္ဗ်ား စိတ္ကူးေပါက္ရင္ ခု တစ္ေကာင္ ပစ္ထည့္လုိက္လုိ႔လဲ ကိစၥ မရွိ။ ထားေတာ့။ ဒီကိစၥ ၾကိး က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေလစရာ။
အုိ လူေတြကလည္း ကုိယ့္ကုိ မဖယ္ေပးၾကဘူး။ မသိဘူးေလ သူတုိ႔မလဲ။ သမၼတ ဆုိင္းဘုတ္ ခ်ိတ္ထားလုိ႔သာ လာေအာ္ေနၾကတာ သမၼတ က ဘယ္သူမွန္း မသိဘူး။ အိမ္ရွင္က ဘယ္သူမွန္း မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမွာ ေသာ့ေသာ့ ေသာ့ နဲ႔ ေအာ္ေတာ့မွ လမ္းဖယ္ေပးၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ စာ ေတြ တစ္ပံုၾကီး။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပုိက္ဆံက တစ္မ်ိဳးတည္းသံုးေနတာဆုိေတာ့ မလြတ္လပ္ဘူးလုိ႔ ျပည္သူေတြ ခံစားရတဲ့အတြက္ ဘြားေတာ္ဆီ ကနား ေပးေပးပါ ေပါ့။ ဟူး ဒါမ်ိဳး ေတြ လန္႔ပါတယ္ဆုိ။
ကဲ ဟုတ္ေလျပီ။ ဒါဆုိလဲ မနက္ျဖန္ေပါ့ ဆုိျပီး မနည္းေတာင္းပန္ ျပန္လႊတ္လုိက္ၾကတယ္။ ဒါေတာင္ မျပန္ခ်င္ၾကဘူး ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မျပန္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ ထိပါးတာပဲဆုိမွ မနက္ျဖန္ ျပန္လာခဲ့မယ္ဆုိျပီး ျပန္သြားၾကတာ။
ကဲ ဒီလုိဆုိေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ရသေပါ့ေလ။ ၀တ္စတင္း ကုတ္ ရွာ စိန္စတင္း တီး၀ုိင္းငွား ၊ ကနား ေပးဖုိ႔ ကနားေပးဖုိ႔။ အကုန္ အဆင္သင့္ လုပ္ထား၇တာေပါ့။ ဒါမွ သမၼတ ပီသ မယ္မလား။
မနက္ေရာက္ပါျပီ။ ဒီလုိန႔ ဘြားေတာ္ ကနားစီသြား သြားပသ ၾကတာ ၀ပ္စတင္း ကုတ္ေတြနဲ႔ေပါ့။ ဘာလုိ႔လဲ ေတာ့မသိဘူး ဘြားေတာ္ က ဒါမ်ိဳး မွ သေဘာက် တယ္ဆုိတာနဲ႔ပဲ ၀တ္ရတယ္ဆုိတာလား။ နားေတြလည္းညံစီေနတာပဲ။ ဘယ္သူ႔ကုိမ်ား ပူးမလဲ ဘယ္သူမ်ား အိပ္မက္ေပးမလဲ။ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ့ေလ။ ဒီလုိနဲ႔......... ၀ုန္းဆုိ လူေတြ တစ္ေနရာကုိ ၀ုိင္းကုန္တယ္။ ဒီမွာ ပူးေနျပီ ဒီမွာ ပူးေနျပီ ဆုိလား။ ဒါနဲ႔ ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျပး ရသေပါ့ေလ။
ပူးေနတဲ့အမ်ိဳး သမီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို စေမးတယ္
ဟဲ့ အေမာင္ ဘာေန႔သားလဲ
-ဆန္းေဒး သားပါ။
အိမ္းေတာ္တယ္။ အေမ့အၾကိဳက္ေျဖတတ္တယ္။
ဘာအေရးလဲ ဟဲ့။
-အေမ ေငြေၾကးက လူေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေနသလုိျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြ မလြတ္လပ္ၾကပါ။
ဟယ္ ဟုတ္ပ ဟုတ္ပ ဘယ္လြတ္လပ္ပမလဲ။ ငါ ၾကံမယ္ သားေတာ္ ငါၾကံမယ္။
-အားကုိး ပါတယ္ အေမ။
အိမ္း အိမ္း အိမ္း........ (အေရးထဲ အိုက္တင္ခံေနေသးတယ္ ဒီဘြားေတာ္နဲ႔ ၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အိုက္လွျပီ၊ လူေတြကလည္း တိတ္ဆိတ္ျငိမ္က် ပူးေနတဲ့အမ်ိဳးသမီး အေျဖကုိ နားေထာင္ေနၾကတယ္)
အိမ္း အိမ္း အိမ္း .........(လာျပန္ျပီ ဒီဘြားေတာ ဒါပဲ ေနေနတာ ၊ ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး)
ဒီလုိလုပ္
-ဟုတ္ အမိန္႔ရွိပါအေမ။
ျပည္သူေတြကုိ ကိုယ့္ပုိက္ဆံ ကုိယ္ထုတ္ျပီး သံုးခြင့္ေပးလုိက္။
-ဟာ ေကာင္းလုိက္တဲ့ အၾကံ အေမ
ေဟးဆုိ လူအုပ္ၾကီးလည္း ၀ုန္းဆုိ ထ ခုန္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အုိက္အုိက္နဲ႔ ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္တယ္။
ေစာေစာ က ၀င္ပူးတဲ့အမ်ိဳးသမီးလည္း လူအုပ္ထဲ ပဲ ၀င္သြားသလား။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ အိမ္ျပန္သလား ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ ဂိမ္းေဆာ့ဖုိ႔ အားသန္ေနတယ္။ ေငြ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္အေရးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
ေနာက္ ၂ ရက္ဆုိ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ျပီပဲ။ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမက လွမ္းၾကိဳတယ္။
ေငြလုပ္ စက္ေတာင္ သူက ဒစ္စေကာင့္နဲ႔ ၀ယ္ျပီးျပိဆုိပဲ။ ။
မင္းေခါင္
၀၈.၁၂.၂၅၅၆
ယခု ေခတ္စားေနေသာ (၁၀)
ဘတ္(စ္) ကား စီးရတာ မူးလွသည္။
မွတ္တုိင္မ်ား
တစ္
တုိင္
ျပီး ..၊ တစ္တုိင္
ေက်ာ္ခဲ့ ျပီးျပီ။
ေနာက္..
တစ္
တုိင္
ျပီး...၊ တစ္တုိင္
လာေပလိမ့္အံုးမည္။
ေရွ့မွတ္တုိင္
စမ္း ၊ ဆန္း ၾကည့္ရမည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၁.၁၂.၂၀၁၀)
မွတ္တုိင္မ်ား
တစ္
တုိင္
ျပီး ..၊ တစ္တုိင္
ေက်ာ္ခဲ့ ျပီးျပီ။
ေနာက္..
တစ္
တုိင္
ျပီး...၊ တစ္တုိင္
လာေပလိမ့္အံုးမည္။
ေရွ့မွတ္တုိင္
စမ္း ၊ ဆန္း ၾကည့္ရမည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၁.၁၂.၂၀၁၀)
Saturday, December 4, 2010
ပံုျပင္
ပံုျပင္ တစ္ပုဒ္ ရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျပင္ထားဘူး။
တစ္ေန႔ ကုိ ဘေအာင္ ရယ္ေလ
မာစီးဒီးကား ၾကီး၀ယ္
လံုျခံဳ ေရး အတား အရံမ်ားနဲ႔
ေဟ့ ငါလံုျခံဳျပီ။
အဲလုိ အဲလုိ။
တစ္ေန႔ ရုတ္တရက္
မေတာ္တဆမႈ
ဟုတ္။
ဘုရားသခင္ က်ီစားလုိက္တာပါ။
တကယ္ မကစားမိလုိက္ပါဘူး။
ေလအိတ္ ပြင့္
ႏွလံုး ေရွာ့၀င္ေရွာသြား။
မေသေလာက္ပါဘူးလုိ႔
မင္းပဲေျပာ။
ခု သူေသသြားျပီ။
လူတစ္ေယာက္ေသသြားတာကုိ
အေရး လုပ္ေနရေအာင္ မပင္ပန္းဘူးလုိ႔။
ဘုရားသခင္။
ဒူး နဲ႔ မ်က္ရည္ သုတ္ရေလာက္ေအာင္
မရက္စက္ဘူးလုိ႔
အုိ႔ ဘုရားသခင္။
ဒီ အဆံုးသတ္
ခင္ဗ်ား ပဲ ေရးမယ္ မဟုတ္လား။ ။
ထြန္းႏြယ္
၄.၁၂.၂၀၁၀
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျပင္ထားဘူး။
တစ္ေန႔ ကုိ ဘေအာင္ ရယ္ေလ
မာစီးဒီးကား ၾကီး၀ယ္
လံုျခံဳ ေရး အတား အရံမ်ားနဲ႔
ေဟ့ ငါလံုျခံဳျပီ။
အဲလုိ အဲလုိ။
တစ္ေန႔ ရုတ္တရက္
မေတာ္တဆမႈ
ဟုတ္။
ဘုရားသခင္ က်ီစားလုိက္တာပါ။
တကယ္ မကစားမိလုိက္ပါဘူး။
ေလအိတ္ ပြင့္
ႏွလံုး ေရွာ့၀င္ေရွာသြား။
မေသေလာက္ပါဘူးလုိ႔
မင္းပဲေျပာ။
ခု သူေသသြားျပီ။
လူတစ္ေယာက္ေသသြားတာကုိ
အေရး လုပ္ေနရေအာင္ မပင္ပန္းဘူးလုိ႔။
ဘုရားသခင္။
ဒူး နဲ႔ မ်က္ရည္ သုတ္ရေလာက္ေအာင္
မရက္စက္ဘူးလုိ႔
အုိ႔ ဘုရားသခင္။
ဒီ အဆံုးသတ္
ခင္ဗ်ား ပဲ ေရးမယ္ မဟုတ္လား။ ။
ထြန္းႏြယ္
၄.၁၂.၂၀၁၀
Saturday, November 20, 2010
ျမန္မာႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းေတာင္ေတာင္ အီအီ (၂)
ျမန္မာ ျပည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၾကီးလည္း ျပီးသြားျပီ။ ေဒၚ စုလည္းလြတ္လာျပီ။ ေအာ္တဲ့လူလည္းေအာ္တယ္။ ဆဲတဲ့လူလည္း ဆဲတယ္။ ျမိဳင္ဆုိင္ပါ့ဗ်ာ။ မေထာက္ခံတဲ့လူက လည္း မေထာက္ခံ ဘူး။ သီဟတင္စုိး ေတြလည္းမ်ား ေနတုန္း။ ခုထိ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ တုိက္ ေကာင္းတုန္းေလ။ ျမန္မာျပည္ ခ်စ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္ရမယ္ေျပာေတာ့ ေအာ္ငိုၾက။ တုိက္ၾက ကြာ သတ္ၾက။ အားရ သဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ၾကီး။
ဒါနဲ႔ ေျပာရအံုးမယ္ ဗ်။ ႏုိင္ငံ တခု တုိးတက္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အေၾကာင္းေလးေတြ။ ႏုိင္ငံ တခု တုိးတက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အေျခအေန တည္ျငိမ္ဖုိ႔လုိတယ္ ဆုိတာ ဘယ္သူျငင္းႏုိင္မလဲ။ ဟုတ္ကျပီ ႏုိင္ငံတခု တုိးတက္ေအာင္ျမင္ ဖုိ႔ လုိ ျပည္သူေတြ ဘာလုိ႔ေတာင္းဆုိ ္ၾကတာလဲ။ သူတုိ႔ ရဲ့ ဘ၀အေျခအေန လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရမႈ ရွိမႈ။ ဖူလံုမႈ ရွိမႈ။ ဟုတ္ကျပီ။ အဲဒါကုိ ဘယ္လုိေဖာ္ေဆာင္မလဲ။ အာဏာ ရွင္ စံနစ္ဆုိ အာဏာရွင္တစ္ေယာက္ အာဏာ ကုိေကာင္းေကာင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ ရမယ္။ အင္အားစုတစ္ခု က အာဏာကုိ အေသအခ်ာ ကုိင္ထားႏုိင္ျပီး ေဖာ္ ေဆာင္ ႏုိင္ရမယ္ေပါ့။ တစ္ဖက္က တည္းက တစ္ဖက္သက္ ဖိကစားသလုိမ်ိဳးေပါ့။ ျပည္သူကလည္း သူ႔ေနာက္မွာ ပါလာရမယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ ဆန့္က်င္ဘက္ အုပ္စု ၂ ဘက္ ညီမွ် စြာ ရွိရမယ္ ဆုိတဲ့သေဘာ။ ပါတီစံု ဆုိတဲ့စံနစ္မွာေရာ ဒီလုိပါပဲ အဓိက အုပ္စုၾကီး ၂ စု ပဲ ထိန္းသြားရတာပဲ။ တကယ့္ ပါတီစံု စံနစ္ဆုိတာ ဘယ္ ႏုိင္ငံမွာ မွ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာျမိဳ႔မျငိမ္း ေျပာသလုိ ကမာၻၾကည့္ၾကည့္ျမင္ၾကည့္ပါ။ ဒါဆုိ ေမးစရာရွိလိမ့္မယ္ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ တစ္ခုလံုး အေလးသာသြားရင္ေရာ ဟုတ္ကဲ့ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ကုိ ဆရာသမားတုိ႔ပဲ သိမွာပါ။ တစ္ဖက္တည္း အေလးသာမႈ ဆုိတာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ထားၾကပါအံဳးစုိ႔။
ေနာက္ ႏုိင္ငံ တုိးတက္လုိမႈ အတြက္။ ႏုိင္ငံကုိ တည္ေဆာက္မွာလား။ ဒီမုိကေရစီ ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ဆုိတာ ကုိ တတြတ္တြတ္ ေအာ္ေနမွာလား။ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ။ ဟုတ္ျပီ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ႏုိင္ငံ တည္ေဆာက္မႈ ကုိ အေရး မစုိက္ပါဘူး ၊ လူ ဆုိတာ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္ရမွေပါ့ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီမုိကေရစီ အေရးပါ ေပါ့ ဒီမုိကေရစီ အျပည့္ရမွေပါ့ စသျဖင့္။ ဒါဆုိရင္လည္း လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြ ၊ ဒီမုိကေရစီ အေရး လႈပ္ရွားသူေတြလုပ္ၾကပါ။ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္မႈ နဲ႔ အဲ့အေရးေတြ ေရာမခ်ပါနဲ႔။ မတူပါဘူး။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရဆုိ ေဒၚစု ဟာ ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ ေခၚမယ္ဆုိ လက္ခံလုိ႔ရေသးတယ္ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ထားေတာ့ ဒါ က လူေတြန႔ဲ ရန္ျဖစ္မယ့္ ကိစၥ။ အဲသလုိ ဒီမုိကေရစီ ရမွ ၊ ကုိယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္စီရင္ ပုိင္ခြင့္ ေတြ လုိခ်င္ေနၾကပါတယ္ ဆုိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြ ၊ အဲ နည္းနည္း အဆင့္ျမင့္သြားျပီ ၊ လူေတြ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာေတာင္ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတာင္ မသိဘဲ ေပၚပင္ လုိက္လုပ္တဲ့လူ ကုိးဆယ္ရာခုိင္းႏႈန္းေလာက္ ရွိတဲ့ ျပည္သူေတြက ကုိယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ စီရင္ ခ်င္တယ္လာေျပာ ေနၾကတာေတာ့။ ဟဲ ဟဲ။( လူေတြ ရဲ့ လုိအင္ဆႏၵ ေတာင္း ဆုိမႈ ရဲ့ အဆင့္လုိက္ကုိ ေလ့လာၾကည့္ပါ။)
ကုိယ္ လုိခ်င္တာ ဘာမွန္း ရွင္းရွင္း သိပါေစ။ ႏုိင္ငံ တည္ေဆာင္ခ်င္တာလား လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွား ခ်င္တာလား ။ ဒီမုိကေရစီ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ႏုိင္ငံေတြေတာင္မွ ခု ထိ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားတဲ့လူ ေတြ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားတဲ့လူေတြရွိေနတုန္း။ ေျပာခ်င္တာက ဖင္ႏုိင္မွ ပဲၾကီးဟင္း စားလုိ႔ေကာင္းတာဆုိတာလုိမ်ိဳးေပါ့။
မတရား တာ တရားတာ ေျပာမယ္ေျပာၾကမယ္။ တရားမႈ ဆုိတာ ပန္း ပြင့္ေလးေတြလုိပါပဲ။ ပြင့္တုန္း ေၾကြတုန္း ခဏသာ ေမႊးတာပါ။ ေနာက္ေတာ့လည္း လႊင့္ပစ္ရတာပါပဲဗ်ာ။ ဒါေတြ ဆက္ေျပာေနရင္ လမ္းလြဲ ကုန္မယ္။ ထားလုိက္ပါစုိ႔ အံုး ေနာက္တစ္ခါ။
ဘုရားျပီးရင္ ျငမ္းဖ်က္ရပါတယ္။ စေတးသင့္တဲ့အရာ စေတး ရပါတယ္။
ဒါက ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္မယ္ဆုိေတာ့ ကာ.......
ခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ က်ေတာ့ အင္အားစု တစ္စု တည္းကုိပဲ ေပၚပင္ သေဘာမ်ိဳး အုပ္လုိက္သြားေနၾကတာမ်ိဳး ေတြ႔ေနရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီလုိပဲ ဒီ ပင္မေရစီးကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့လူေတြအခ်ိဳ႔ေတြ႔လာရတယ္။ အခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒါ ရီဘယ္လ္ ဆန္ဆန္ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရွိတဲ့လူေတြတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒါ ဒီမုိကေရစီ ရဲ့ အစ လုိ႔ပဲထင္တယ္။ ရွိသင့္တယ္။ ရွိကုိ ရွိရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လုိခ်င္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ ႏုိင္ငံ တုိးတက္ဖုိ႔ ဆုိရင္ အဓိက အင္အားစု ၂ ခု လုိပါတယ္။ ပင္မေရစီး ရွိရင္ ပင္မေရးစီးကုိ ခြဲထြက္တဲ့ ေရစီး ရွိရပါတယ္။ ဒါမွသာ ႏုိင္ငံကုိေကာင္းေကာင္းတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကုိ ဒီမုိကေရစီ တစီစီ ေနၾကတဲ့လူေတြေကာ သိပါရဲ့လား။ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ေရာ့ဆုိ ဟုန္းကနဲ ဒုိင္းကနဲ ဒီမုိကေရစီ ရသြားလုိ႔ ငါတုိ႔ႏုိင္ငံၾကီးေတာ့ ေအာင္ျမင္သြားျပီ ဆုိမလား။ ဟုတ္တယ္ ဒီမုိကေရစီ ေတာ့ ရသြားျပီ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာသလုိ ဖာသည္စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ဆုိ ဖာတုိင္းျပည္ပဲျဖစ္မွာပါ။ ဖာသည္ စိတ္ဓာတ္ပဲရွိတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီ ရသြားရင္ ဖာတုိင္းျပည္ ပဲျဖစ္မွာပါ။ ဘာေတြလုိအပ္မလဲ ေတြးဖုိ႔ လုိပါတယ္ လုိအပ္တာ လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဟ့ ငါတုိ႔ လုိခ်င္တာေတာ့ မရဘူး တုိက္ၾကကြာ လုပ္ၾကကြာ ခ်ၾကကြာ လုိ႔ေအာ္ေနရံုန႔ဲ ဘာမွ ျဖစ္မလာပါဘူး ။ တကယ္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ လုပ္လုိ႔ရမယ့္အရာကုိ တကယ္လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တကယ္လုိအပ္မယ့္ အရာကုိ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဟ့ ငါ အာဏာ မရမခ်င္း ဒီမုိကေရစီ မစစ္ဘူး ၊ မလြတ္လပ္ဘူး မတရားဘူး ေအာ္ေနလုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္လုပ္လုိ႔မရဘူး မေျပာပါနဲ႔။ လူ႔အခြင့္အေရး မရဘူး မေျပာပါနဲ႔။ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိတာ သူမ်ားဆီက ေတာင္းရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ားေပးမွ ရလာတဲ့ အရာဟာ လူ႔လြတ္လပ္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လြတ္လပ္ေနရတာမ်ိဳးသာ လူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ပါ။ ခုေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ေတာင္ ေပၚပင္ျဖစ္တဲ့ မိဘျဖစ္ေစခ်င္တုိင္း ျဖစ္တဲ့ လုိင္းမ်ိဳး ရွင္သန္မႈမ်ိဳးကုိ ေရြး ေနၾကတဲ့ လူ အမ်ားစု ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံ ကုိ ကုိယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္ဖန္တီးခြင့္ ေပး ေစ ခ်င္ၾကတယ္ဆုိေတာ့ တဆိတ္ေလာက္ စဥ္းစား ၾကည့္ၾက ေစခ်င္ပါတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လြတ္လပ္ၾကည့္ၾကပါ။ ကုိယ္ အသိဥာဏ္ နဲ႔ကုိယ္ တစ္ခါေလာက္ လြတ္လပ္ၾကည့္ပါ။ ေတြးၾကည့္ပါ။ လြတ္လပ္တဲ့ လူ ျဖစ္ခ်င္ ရင္ လြတ္လပ္တဲ့ စံနစ္ကုိ လုိခ်င္ရင္ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ အရင္ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုရဲ့ တစ္ယူနစ္ခ်င္း စီက တကယ္ လြတ္လပ္ရင္ တကယ္လြတ္လပ္ မႈ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံကုိ တည္ေဆာက္ ႏုိင္မွာပါ။ ႏုိ႔မုိ ဆုိရင္ေတာ့ သူလည္း ေရွ႔မတုိးႏုိင္ ကုိယ္လည္း ေရွ႔မတုိးႏုိင္ ႏုိင္ငံ လည္း ဖာႏုိင္ငံ ပဲျဖစ္မွာပါ။ ေတြးၾကည့္ၾကပါအံဳး။ ခု ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့လူေတြလည္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ေတြး ၾကည့္ၾကပါအံုးလုိ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အယူလြဲ ေနတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ေထာက္ျပ ေပးၾကပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းလည္း သိပ္စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ လုပ္လည္း မလုပ္လုိပါဘူး။ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ေနခ်င္တဲ့ လူပါ။ ႏုိင္ငံေငးသမား သက္သက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေရး ဟာ လူတုိင္းနဲ႔ ုဆိုင္တယ္ဆုိတဲ့ စကား အတုိင္းဆုိရင္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ျမင္သမွ်ကုိ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပၾကည့္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ လြတ္လပ္ခြင့္။ အေျပာမ်ားေနၾကတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေပါ့။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
နႏၵမင္းေခါင္
ဒါနဲ႔ ေျပာရအံုးမယ္ ဗ်။ ႏုိင္ငံ တခု တုိးတက္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အေၾကာင္းေလးေတြ။ ႏုိင္ငံ တခု တုိးတက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အေျခအေန တည္ျငိမ္ဖုိ႔လုိတယ္ ဆုိတာ ဘယ္သူျငင္းႏုိင္မလဲ။ ဟုတ္ကျပီ ႏုိင္ငံတခု တုိးတက္ေအာင္ျမင္ ဖုိ႔ လုိ ျပည္သူေတြ ဘာလုိ႔ေတာင္းဆုိ ္ၾကတာလဲ။ သူတုိ႔ ရဲ့ ဘ၀အေျခအေန လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရမႈ ရွိမႈ။ ဖူလံုမႈ ရွိမႈ။ ဟုတ္ကျပီ။ အဲဒါကုိ ဘယ္လုိေဖာ္ေဆာင္မလဲ။ အာဏာ ရွင္ စံနစ္ဆုိ အာဏာရွင္တစ္ေယာက္ အာဏာ ကုိေကာင္းေကာင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ ရမယ္။ အင္အားစုတစ္ခု က အာဏာကုိ အေသအခ်ာ ကုိင္ထားႏုိင္ျပီး ေဖာ္ ေဆာင္ ႏုိင္ရမယ္ေပါ့။ တစ္ဖက္က တည္းက တစ္ဖက္သက္ ဖိကစားသလုိမ်ိဳးေပါ့။ ျပည္သူကလည္း သူ႔ေနာက္မွာ ပါလာရမယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ ဆန့္က်င္ဘက္ အုပ္စု ၂ ဘက္ ညီမွ် စြာ ရွိရမယ္ ဆုိတဲ့သေဘာ။ ပါတီစံု ဆုိတဲ့စံနစ္မွာေရာ ဒီလုိပါပဲ အဓိက အုပ္စုၾကီး ၂ စု ပဲ ထိန္းသြားရတာပဲ။ တကယ့္ ပါတီစံု စံနစ္ဆုိတာ ဘယ္ ႏုိင္ငံမွာ မွ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာျမိဳ႔မျငိမ္း ေျပာသလုိ ကမာၻၾကည့္ၾကည့္ျမင္ၾကည့္ပါ။ ဒါဆုိ ေမးစရာရွိလိမ့္မယ္ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ တစ္ခုလံုး အေလးသာသြားရင္ေရာ ဟုတ္ကဲ့ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ကုိ ဆရာသမားတုိ႔ပဲ သိမွာပါ။ တစ္ဖက္တည္း အေလးသာမႈ ဆုိတာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ထားၾကပါအံဳးစုိ႔။
ေနာက္ ႏုိင္ငံ တုိးတက္လုိမႈ အတြက္။ ႏုိင္ငံကုိ တည္ေဆာက္မွာလား။ ဒီမုိကေရစီ ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ဆုိတာ ကုိ တတြတ္တြတ္ ေအာ္ေနမွာလား။ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ။ ဟုတ္ျပီ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ႏုိင္ငံ တည္ေဆာက္မႈ ကုိ အေရး မစုိက္ပါဘူး ၊ လူ ဆုိတာ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္ရမွေပါ့ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီမုိကေရစီ အေရးပါ ေပါ့ ဒီမုိကေရစီ အျပည့္ရမွေပါ့ စသျဖင့္။ ဒါဆုိရင္လည္း လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြ ၊ ဒီမုိကေရစီ အေရး လႈပ္ရွားသူေတြလုပ္ၾကပါ။ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္မႈ နဲ႔ အဲ့အေရးေတြ ေရာမခ်ပါနဲ႔။ မတူပါဘူး။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရဆုိ ေဒၚစု ဟာ ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ ေခၚမယ္ဆုိ လက္ခံလုိ႔ရေသးတယ္ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ထားေတာ့ ဒါ က လူေတြန႔ဲ ရန္ျဖစ္မယ့္ ကိစၥ။ အဲသလုိ ဒီမုိကေရစီ ရမွ ၊ ကုိယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္စီရင္ ပုိင္ခြင့္ ေတြ လုိခ်င္ေနၾကပါတယ္ ဆုိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြ ၊ အဲ နည္းနည္း အဆင့္ျမင့္သြားျပီ ၊ လူေတြ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာေတာင္ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတာင္ မသိဘဲ ေပၚပင္ လုိက္လုပ္တဲ့လူ ကုိးဆယ္ရာခုိင္းႏႈန္းေလာက္ ရွိတဲ့ ျပည္သူေတြက ကုိယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ စီရင္ ခ်င္တယ္လာေျပာ ေနၾကတာေတာ့။ ဟဲ ဟဲ။( လူေတြ ရဲ့ လုိအင္ဆႏၵ ေတာင္း ဆုိမႈ ရဲ့ အဆင့္လုိက္ကုိ ေလ့လာၾကည့္ပါ။)
ကုိယ္ လုိခ်င္တာ ဘာမွန္း ရွင္းရွင္း သိပါေစ။ ႏုိင္ငံ တည္ေဆာင္ခ်င္တာလား လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွား ခ်င္တာလား ။ ဒီမုိကေရစီ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ႏုိင္ငံေတြေတာင္မွ ခု ထိ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားတဲ့လူ ေတြ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားတဲ့လူေတြရွိေနတုန္း။ ေျပာခ်င္တာက ဖင္ႏုိင္မွ ပဲၾကီးဟင္း စားလုိ႔ေကာင္းတာဆုိတာလုိမ်ိဳးေပါ့။
မတရား တာ တရားတာ ေျပာမယ္ေျပာၾကမယ္။ တရားမႈ ဆုိတာ ပန္း ပြင့္ေလးေတြလုိပါပဲ။ ပြင့္တုန္း ေၾကြတုန္း ခဏသာ ေမႊးတာပါ။ ေနာက္ေတာ့လည္း လႊင့္ပစ္ရတာပါပဲဗ်ာ။ ဒါေတြ ဆက္ေျပာေနရင္ လမ္းလြဲ ကုန္မယ္။ ထားလုိက္ပါစုိ႔ အံုး ေနာက္တစ္ခါ။
ဘုရားျပီးရင္ ျငမ္းဖ်က္ရပါတယ္။ စေတးသင့္တဲ့အရာ စေတး ရပါတယ္။
ဒါက ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္မယ္ဆုိေတာ့ ကာ.......
ခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ က်ေတာ့ အင္အားစု တစ္စု တည္းကုိပဲ ေပၚပင္ သေဘာမ်ိဳး အုပ္လုိက္သြားေနၾကတာမ်ိဳး ေတြ႔ေနရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီလုိပဲ ဒီ ပင္မေရစီးကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့လူေတြအခ်ိဳ႔ေတြ႔လာရတယ္။ အခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒါ ရီဘယ္လ္ ဆန္ဆန္ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရွိတဲ့လူေတြတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒါ ဒီမုိကေရစီ ရဲ့ အစ လုိ႔ပဲထင္တယ္။ ရွိသင့္တယ္။ ရွိကုိ ရွိရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လုိခ်င္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ ႏုိင္ငံ တုိးတက္ဖုိ႔ ဆုိရင္ အဓိက အင္အားစု ၂ ခု လုိပါတယ္။ ပင္မေရစီး ရွိရင္ ပင္မေရးစီးကုိ ခြဲထြက္တဲ့ ေရစီး ရွိရပါတယ္။ ဒါမွသာ ႏုိင္ငံကုိေကာင္းေကာင္းတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကုိ ဒီမုိကေရစီ တစီစီ ေနၾကတဲ့လူေတြေကာ သိပါရဲ့လား။ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ေရာ့ဆုိ ဟုန္းကနဲ ဒုိင္းကနဲ ဒီမုိကေရစီ ရသြားလုိ႔ ငါတုိ႔ႏုိင္ငံၾကီးေတာ့ ေအာင္ျမင္သြားျပီ ဆုိမလား။ ဟုတ္တယ္ ဒီမုိကေရစီ ေတာ့ ရသြားျပီ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာသလုိ ဖာသည္စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ဆုိ ဖာတုိင္းျပည္ပဲျဖစ္မွာပါ။ ဖာသည္ စိတ္ဓာတ္ပဲရွိတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီ ရသြားရင္ ဖာတုိင္းျပည္ ပဲျဖစ္မွာပါ။ ဘာေတြလုိအပ္မလဲ ေတြးဖုိ႔ လုိပါတယ္ လုိအပ္တာ လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဟ့ ငါတုိ႔ လုိခ်င္တာေတာ့ မရဘူး တုိက္ၾကကြာ လုပ္ၾကကြာ ခ်ၾကကြာ လုိ႔ေအာ္ေနရံုန႔ဲ ဘာမွ ျဖစ္မလာပါဘူး ။ တကယ္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ လုပ္လုိ႔ရမယ့္အရာကုိ တကယ္လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တကယ္လုိအပ္မယ့္ အရာကုိ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဟ့ ငါ အာဏာ မရမခ်င္း ဒီမုိကေရစီ မစစ္ဘူး ၊ မလြတ္လပ္ဘူး မတရားဘူး ေအာ္ေနလုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္လုပ္လုိ႔မရဘူး မေျပာပါနဲ႔။ လူ႔အခြင့္အေရး မရဘူး မေျပာပါနဲ႔။ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိတာ သူမ်ားဆီက ေတာင္းရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ားေပးမွ ရလာတဲ့ အရာဟာ လူ႔လြတ္လပ္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လြတ္လပ္ေနရတာမ်ိဳးသာ လူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ပါ။ ခုေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ေတာင္ ေပၚပင္ျဖစ္တဲ့ မိဘျဖစ္ေစခ်င္တုိင္း ျဖစ္တဲ့ လုိင္းမ်ိဳး ရွင္သန္မႈမ်ိဳးကုိ ေရြး ေနၾကတဲ့ လူ အမ်ားစု ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံ ကုိ ကုိယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္ဖန္တီးခြင့္ ေပး ေစ ခ်င္ၾကတယ္ဆုိေတာ့ တဆိတ္ေလာက္ စဥ္းစား ၾကည့္ၾက ေစခ်င္ပါတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လြတ္လပ္ၾကည့္ၾကပါ။ ကုိယ္ အသိဥာဏ္ နဲ႔ကုိယ္ တစ္ခါေလာက္ လြတ္လပ္ၾကည့္ပါ။ ေတြးၾကည့္ပါ။ လြတ္လပ္တဲ့ လူ ျဖစ္ခ်င္ ရင္ လြတ္လပ္တဲ့ စံနစ္ကုိ လုိခ်င္ရင္ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ အရင္ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုရဲ့ တစ္ယူနစ္ခ်င္း စီက တကယ္ လြတ္လပ္ရင္ တကယ္လြတ္လပ္ မႈ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံကုိ တည္ေဆာက္ ႏုိင္မွာပါ။ ႏုိ႔မုိ ဆုိရင္ေတာ့ သူလည္း ေရွ႔မတုိးႏုိင္ ကုိယ္လည္း ေရွ႔မတုိးႏုိင္ ႏုိင္ငံ လည္း ဖာႏုိင္ငံ ပဲျဖစ္မွာပါ။ ေတြးၾကည့္ၾကပါအံဳး။ ခု ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့လူေတြလည္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ေတြး ၾကည့္ၾကပါအံုးလုိ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အယူလြဲ ေနတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ေထာက္ျပ ေပးၾကပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းလည္း သိပ္စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ လုပ္လည္း မလုပ္လုိပါဘူး။ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ေနခ်င္တဲ့ လူပါ။ ႏုိင္ငံေငးသမား သက္သက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေရး ဟာ လူတုိင္းနဲ႔ ုဆိုင္တယ္ဆုိတဲ့ စကား အတုိင္းဆုိရင္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ျမင္သမွ်ကုိ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပၾကည့္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ လြတ္လပ္ခြင့္။ အေျပာမ်ားေနၾကတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေပါ့။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
နႏၵမင္းေခါင္
Saturday, November 6, 2010
အသက္ရွင္ဖုိ႔ ဘာေတြလုိ
ေအာက္စီဂ်င္ ၊ ေရ ၊ အစားအစာ
လူျဖစ္မႈ ဆက္တည္ေရး
ဒါေတြအျပင္
ကဗ်ာ၊ အရက္ ယမကာနဲ႔
မာရီယာ
ႏုိင္ငံေရး ၊ စစ္ေရး ၊ ကမာၻ႔အေရး
မန္ယူပြဲ ၊ လီဗာပူးပြဲ ၊ လဗုိက္
လန္ေဘာ္ဂီနီ၊ ေလာ္ရယ္
စသျဖင့္ နဲ႔
အခ်စ္ အမုန္း ခင္မင္မႈ
လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈ
မ်ားကုိ အျမင္တင့္လုိပါက ခ်ခါနီး ျဖဴး
အရသာ ရွိေစရန္
ရမၼဆႏၵမ်ားမ်ား
စည္းကမ္း လူ႔က်င့္၀တ္ စားပြဲတင္ဇြန္း ၂ ဇြန္းခန္႔၊
တရားပြဲ လည္းသြား
ဖာတန္း လည္း မအား
မဃေဒ၀ လကၤာ ၊ ဓမၼပဒ ဖတ္
ပြန္းဆုိက္မ်ားကုိလည္း လက္မလြတ္ႏွင့္
ေက်ာ္ပါ ၊ ခြပါ ၊ နင္းပါ ၊ ျပဳပါ
အျမင္ေလးကုိ ေစာင္း
အိပ္မက္ေတြ အမ်ားၾကီးမက္
ဂႏၵီက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက
မာသာ ထရီဇာ က ေဂါတမက
သခင္ေယရႈ က တမန္ေတာ္ မုိဟာမက္က
အဲလုိ အဲလုိ အဲလုိ
သိပ္လွတာေပါ့
သိပ္လွတာေပါ့ လုိ႔
တစ္ရက္ကုိ သံုးခါ တိတိမျပည့္မခ်င္း ျမည္တမ္း။
ဘာသာတရားအေၾကာင္း ေျပာလုိက္
ဘာသာစကား အေၾကာင္းေျပာလုိက္
၀င္လာမယ္ ႏုိင္ငံေရး အခ်စ္ေရး အိမ္ေထာင္ေရး
စား၀တ္ေနေရး၊
သိပ္မိတာေပါ့ ကုိလူလင္းရာ
သိပ္လန္းတာေပါ့ ကုိသီဟရာ
လူလူခ်င္းေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရတာ
ဘုမသိ ဘမသိ လူျဖစ္လာရတာ
ခပ္တည္တည္နဲ႔ အေျဖထုတ္ျပလုိက္တယ္
ခပ္တည္တည္နဲ႔ ကဗ်ာ ဖတ္ျပလုိက္တယ္
ခပ္တည္တည္နဲ႔ စာေရး ျပလိုက္တယ္။
ေဟ့လူ ရုိးလာရင္
ေနာက္ တစ္ေယာက္ေျပာင္း ဆုိေတာ့
အရုိးေလး က်န္ေသးတယ္ ဟ ဆိုတာ ရွိေသး
ဘာနဲ႔အသက္ရွင္လဲ ဆုိေတာ့
ေငြက အေရးမၾကီးပါဘူး ေရႊက အေရးမၾကီးပါဘူး နဲ႔
အင္း.... အဲ..။
ခက္တယ္
ကုိယ္လည္း ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔
အသက္ဆက္ရွင္ရမလဲ ေတြး၊
ေသာႏုတၱရ မုဆုိးကုိ သြားသတိရမိ။
ၾကံဳရင္ ေမးခ်င္ေသးပါရဲ့
မာယာေကာ့စကီး တုိ႔ ကက္ကုိဘိန္းတုိ႔လုိ၊
ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္ရမလဲ ဆုိျပီး သြားမေဆြးနဲ႔
အသက္ရွင္ဖုိ႔ ဘာေတြလုိမလဲ၊ ဆုိ ဆုိ ျပီးသာ ေဆြး။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၆.၁၁.၂၀၁၀)
လူျဖစ္မႈ ဆက္တည္ေရး
ဒါေတြအျပင္
ကဗ်ာ၊ အရက္ ယမကာနဲ႔
မာရီယာ
ႏုိင္ငံေရး ၊ စစ္ေရး ၊ ကမာၻ႔အေရး
မန္ယူပြဲ ၊ လီဗာပူးပြဲ ၊ လဗုိက္
လန္ေဘာ္ဂီနီ၊ ေလာ္ရယ္
စသျဖင့္ နဲ႔
အခ်စ္ အမုန္း ခင္မင္မႈ
လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈ
မ်ားကုိ အျမင္တင့္လုိပါက ခ်ခါနီး ျဖဴး
အရသာ ရွိေစရန္
ရမၼဆႏၵမ်ားမ်ား
စည္းကမ္း လူ႔က်င့္၀တ္ စားပြဲတင္ဇြန္း ၂ ဇြန္းခန္႔၊
တရားပြဲ လည္းသြား
ဖာတန္း လည္း မအား
မဃေဒ၀ လကၤာ ၊ ဓမၼပဒ ဖတ္
ပြန္းဆုိက္မ်ားကုိလည္း လက္မလြတ္ႏွင့္
ေက်ာ္ပါ ၊ ခြပါ ၊ နင္းပါ ၊ ျပဳပါ
အျမင္ေလးကုိ ေစာင္း
အိပ္မက္ေတြ အမ်ားၾကီးမက္
ဂႏၵီက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက
မာသာ ထရီဇာ က ေဂါတမက
သခင္ေယရႈ က တမန္ေတာ္ မုိဟာမက္က
အဲလုိ အဲလုိ အဲလုိ
သိပ္လွတာေပါ့
သိပ္လွတာေပါ့ လုိ႔
တစ္ရက္ကုိ သံုးခါ တိတိမျပည့္မခ်င္း ျမည္တမ္း။
ဘာသာတရားအေၾကာင္း ေျပာလုိက္
ဘာသာစကား အေၾကာင္းေျပာလုိက္
၀င္လာမယ္ ႏုိင္ငံေရး အခ်စ္ေရး အိမ္ေထာင္ေရး
စား၀တ္ေနေရး၊
သိပ္မိတာေပါ့ ကုိလူလင္းရာ
သိပ္လန္းတာေပါ့ ကုိသီဟရာ
လူလူခ်င္းေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရတာ
ဘုမသိ ဘမသိ လူျဖစ္လာရတာ
ခပ္တည္တည္နဲ႔ အေျဖထုတ္ျပလုိက္တယ္
ခပ္တည္တည္နဲ႔ ကဗ်ာ ဖတ္ျပလုိက္တယ္
ခပ္တည္တည္နဲ႔ စာေရး ျပလိုက္တယ္။
ေဟ့လူ ရုိးလာရင္
ေနာက္ တစ္ေယာက္ေျပာင္း ဆုိေတာ့
အရုိးေလး က်န္ေသးတယ္ ဟ ဆိုတာ ရွိေသး
ဘာနဲ႔အသက္ရွင္လဲ ဆုိေတာ့
ေငြက အေရးမၾကီးပါဘူး ေရႊက အေရးမၾကီးပါဘူး နဲ႔
အင္း.... အဲ..။
ခက္တယ္
ကုိယ္လည္း ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔
အသက္ဆက္ရွင္ရမလဲ ေတြး၊
ေသာႏုတၱရ မုဆုိးကုိ သြားသတိရမိ။
ၾကံဳရင္ ေမးခ်င္ေသးပါရဲ့
မာယာေကာ့စကီး တုိ႔ ကက္ကုိဘိန္းတုိ႔လုိ၊
ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္ရမလဲ ဆုိျပီး သြားမေဆြးနဲ႔
အသက္ရွင္ဖုိ႔ ဘာေတြလုိမလဲ၊ ဆုိ ဆုိ ျပီးသာ ေဆြး။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၆.၁၁.၂၀၁၀)
Sunday, October 24, 2010
ျမန္မာ ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းေတာင္ေတာင္အီအီ
ျမန္မာျပည္ မွာ ခု အလံေျပာင္းသြားျပန္ျပီ။ ဒီမုိကေရစီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ။ စစ္အစုိးရ။ စသျဖင့္ အသံေတြ ဆူညံေနေတာ့ ေတြးမိတာေလးေတြပါ။ ကုိေကာက္ရုိး ေျပာသလုိ စကားခံ ထား ရရင္ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ ေပါ့။
အဆံုးမရွိတဲ့ အေတြး စမိပံု ေရာက္သြားပံုေလးပါ။
သမုိင္းမွာ ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ၊ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲ စသျဖင့္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုိရွယ္လစ္ စံနစ္။ေနာက္ ခု စစ္ အစုိးရ။ ေခတ္ေျပာင္းကာလရွည္ရွည္။
စံုလွပါတယ္ လြတ္လပ္ေရး ရတာ ႏွစ္၁၀၀ မျပည့္ေသးတဲ့ အေတာအတြင္း စံနစ္ေတြ ေျပာင္း အေတြ႔အၾကံဳေတြမ်ားခဲ့တယ္။
ခု လည္း ဒီမုိကေရစီ တဲ့။ လုပ္ခ် လုိက္ျပန္ျပီ။ စစ္တပ္ အာဏာ ပါတဲ့ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္တဲ့။ ကန္႔ကြက္တဲ့ လူက ကန္႔ကြက္ ။ ဆန္႔က်င္တဲ့သူက ဆန္႔က်င္ ။ ပူးေပါင္းသူက ပူးေပါင္း။ လုပ္သင့္တယ္ေျပာတဲ့ သူက ေျပာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ မ်ားလွပါတယ္။
ခု ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြ စသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ကုိ ေရာ ေသခ်ာသိၾကရဲ့လား ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး ။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဘယ္ေနရာေတြသြား ဘယ္ေတြေတြ႔ခဲ့လုိ႔ ႏိုင္ငံေရး ေတြ လုပ္ေနၾကတာ လည္း လည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ အျမတ္တခု လုိခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တာလား၊ သူမ်ား ႏုိင္ငံေတြ ေတြ႔ျပီး အားက်တဲ့ စိတ္န႔ဲ ႏုိင္ငံေရး ၀ုန္းဒုိင္း သူတုိ႔လုိ ျဖစ္သြားေစ ဆုိျပီး လုပ္ေနၾကတာလားေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သိသမွ် ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခအေန အေၾကာင္း အရင္ ေျပာၾကည့္တာေပါ့။
အရင္ဆံုး ျမန္မာျပည္ရဲ့ သမုိင္းေလးကုိ အတုိခ်ံဳးေလးေပါ့ဗ်ာ။ ခု ျမန္မာ ေတြလုိ႔ ေခၚေနတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံမဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ အေျခ လာခ်ျပီး လူမ်ိဳး အေျခခ် ႏုိင္ငံကုိ သိမ္းပုိက္ရင္းနဲ႔ ၾကီးမားလာျပီး အုပ္စုိးေနတယ္။ ေဆာ့ပါ၀ါ ဟဒ္ပါ၀ါ စတာေတြ သံုးျပီး ႏုိင္ငံကုိ ၾကီးစုိးလာခဲ့တယ္ လုိ႔ ေျပာရမယ္။ ဒီလုိန႔ဲ ခု ျမန္မာျပည္ လုိ႔ျဖစ္လာတယ္။ အဲေတာ့ က်န္တဲ့တုိင္းရင္းသားေတြကေကာ။ တကယ္ ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္းပါလုိ႔ တစ္ေသြးတည္းပါလုိ႔ ျမန္မာျပည္က လူေတြ တကယ္ခံယူၾကလား။ ရွမ္းျပည္ဆုိ ခု ထိ ဗမာျပည္ ရွမ္းျပည္ သံုးတုန္း သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကေရာ ဗမာ ဆုိ ဘယ္လုိစိတ္ထားပါသလဲ။ ဒါကုိ ဒီေန႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့လူေတြ သိၾကရဲ့လား။ ေနာက္ မြန္ ေတြ ခု ထိ ျမန္မာဆုိ ခါးခါးသီးသီး။ မြန္တုိင္းရဲ့အိမ္မွာ ဘုရားစင္မရွိရင္သာေနမယ္။ ဘူမိေဘာပံုေတာ့ ထား ကုိးကြယ္ၾကတယ္။ ကရင္ ဒီေန႔ထိ ခ်မယ္တကဲကဲ လုပ္ေနၾကတုန္း။ ဒီလုိအေျခအေန ကုိ ဘယ္လုိျပင္ၾကမွာလဲ။ ဒါကုိ ဘယ္လုိမ်ား တြက္ၾကလုိ႔လဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ဟာ တဲတဲေလးပါ။ ဒါေတြကုိ ျပင္ဖုိ႔ အရင္လုိပါတယ္။ ဒါေတြကို ထည့္မတြက္ဘဲ ရာႏႈန္းျပည့္ ဒီမုိကေရစီ သူမ်ား စီက ဒီမုိကေရစီ သူမ်ားလုိ ဆုိတာ ျဖစ္ေရာျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိရဲ့လား။
ေနာက္ ဒီမုိကေရစီ တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ခု လူေတြေတာင္းေနၾကပါျပီတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ ရရင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လုိ႔ရျပီ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနတာလား ႏုိင္ငံၾကီးေတာ့ ေကာင္းသြားပါေစ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနၾကတလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ႏုိင္ငံၾကီးတုိးတက္လာမယ္ ဆုိတဲ့အထင္ျဖစ္ပုံရတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အထင္။
ေနာက္ ခု ႏုိင္ငံရဲ့အေျခအေန ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ျမန္မာေတြအမ်ားအျပား အႏွံ႔အျပား အကုန္လံုး က လုပ္ေနတာ တကယ့္ပညာရွင္ေတြအမ်ားအျပား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလ့က်င့္ျပီးသားအလုပ္သမားေတြ ဒီလူေတြ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာျပီး လုပ္ႏုိင္ရင္ ႏုိင္ငံဘယ္လုိျဖစ္သြားမလဲ။ သူတုိ႔အဓိက လုပ္ေနတာ ျမန္မာျပည္မွာ လံုေလာက္တဲ့ ေငြေၾကး မရရွိလုိ႔ ဆုိတာ လူတုိင္း သိပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ တကယ့္ အၾကီး မား ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြ လာေရာက္ ျမဳပ္ႏွံလုိ႔အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚလာရင္ ဒီလူေတြ ျပန္လာလုပ္ၾကမလား။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပဲေအာင္ျမင္ေနပါေစ ေနသာေနပါေစ သင့္တင့္တဲ့ လစာနဲ႔ အခြင့္အေရး နဲ႔ဆုိ ကုိယ့္ျပည္ကုိ ျပန္မလာခ်င္တဲ့လူ မရွိဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အစုိးရ က အလကား အလုပ္အကုိင္ေတြဖြင့္ေပးထားျပီး အတင္း မရ ရေအာင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖြင့္ေပးေနရတယ္။ ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြကုိ ေထာက္ပံ့ သူတုိ႔ကျပန္လည္ျပီးအလုပ္အကုိင္ေတြမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနရ။ တင္းထားရပါတယ္။ ဒီအေျခအေန မွာ တကယ့္ ကုန္ပဏီၾကီးေတြ ၀င္လာခဲ့ရင္။ ဘာလုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနသူေတြ အဲလုိ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူတာေတြကုိ ေထာက္ခံ ၾကိဳဆုိ အားေပး ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
အစုိးရ က ရက္စက္တယ္ ျပဳတ္က်သြားေစခ်င္လုိ႔။ ဒီလုိ ဆုိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လုိ ရီေဗာလူးရွင္းျဖစ္ရင္ လူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္လဲ။ အမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ေျပာရမယ့္စာလံုး ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္မလဲ အကုန္ေယာက္ယပ္ခတ္ကုန္ပါမယ္။ ဒါျဖစ္သင့္လား။ ဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္။ ခု ဘယ္စံနစ္မွ ရီေဗာ္လူးရွင္း နဲ႔ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ခု တရုတ္ျပည္ ၊ ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္စံနစ္ကုိ အီေဗာ္လူရွင္းနဲ႔ ပဲ တက္လာပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္မွာေရာ ဒီလုိပဲ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ တက္လာတဲ့ႏုိင္ငံေတြခ်ည္းပါပဲ။ ႏုိင္ငံတစ္ခုေအာင္ျမင္တုိးတက္ဖုိ႔ က က်င့္သံုးတဲ့စံနစ္က အေရးမၾကီးပါဘူး စံနစ္တခုကုိ ဟန္ခ်က္ညီညီ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ က်င့္သံုးလာတယ္ဆုိ ေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ ဒါဆုိ ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြ ရီေဗာ္လူရွင္း ကုိ အသည္းအသန္ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
ရန္သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ။ ဒီ ၂ မ်ိဳး ပဲရွိတယ္ လုိ႔မ်ား ယူၾကတယ္လားမသိဘူး။ သမုိင္းမွာ လူဆုိး ျဖစ္သြားမွာလည္း ေၾကာက္ၾကလုိ႔အေသတြယ္ကပ္ေနပံုေပၚပါတယ္။ ေနာက္ အခု ကုိပဲ အသြင္းကူးေျပာင္းေရး ကာလ က ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္သြားပါျပီ။ ဒါမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူေတြဟာ စံနစ္ေတြရဲ့သားေကာင္ေတြပါ။ အဲ့ စံနစ္အတုိင္း လူေတြေတြးေခၚ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ခု အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ဆုိေတာ့ စံနစ္လည္းေရေရရာရာမရွိေတာ့ လူေတြ လမ္းေပ်ာက္ အသိဥာဏ္ ဟင္းလင္းျပင္ ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ခု စံနစ္တခု အေကာင္အထည္ ေပၚဖုိ႔ စ ေနတယ္။ ဒါကုိ ဘယ္လုိ တံု႔ ျပန္ၾကမလဲ။ ကုိယ္လုိခ်င္တာၾကီးကုိ အေသဆုပ္ကိုင္ျပီး ဒါ မရရင္ ဟုိဟာ မယူဘူးဆုိတာ ျဖစ္သင့္ပါလား။ ဒီေခတ္က ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။
ေနာက္ ႏုိင္ငံကလူေတြရဲ့ အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း ဒါကေကာ ဘယ္လုိေနၾကလဲ။ လူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ကုိ အက်င့္ျဖစ္ျပီတဲ့လား။ ခ်က္ျခင္းၾကီးေတာ့ အရွင္ေမြး ေန႔ျခင္းၾကိး မ်ိဳး မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ပါ။ ဒီလုိပဲ ရလာတဲ့ စံနစ္ေပၚမွာ ကုိယ္တုိ႔ ဘယ္လုိ အလုပ္လုပ္သလဲ ဘယ္လုိ ေနလဲ ဆုိတာေပၚ မူတည္ျပီး ကုိယ့္ႏုိင္ငံရဲ့တုိးတက္ႏႈန္း ေျပာင္းလဲမယ္ ဆုိတာကုိ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့ လူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြကုိေကာ သူတုိ႔ ဘယ္လုိ ထိန္းေက်ာင္းမလဲ။
ဘယ္လုိမ်ိဳး လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ က အာရွ တုိက္ကလူေတြ အဲ့ေတာ့ အာရွ တုိက္ကုိပဲ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမွာပါ။ အာရွတုိက္မွာ ေရာ တကယ့္ ဒီမုိကေရစီ စစ္စစ္နဲ႔ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ႏုိင္ငံ ဘယ္ ေလာက္ရွိပါသလဲ။ ခု ျမန္မာအမ်ားစု သြားေနၾကတဲ့ စင္ကာပူ ၊ ေနာက္ အေအာင္ျမင္ဆံုး ဂ်ပန္ ေတာင္ ႏုိင္ငံေရး ဘယ္လုိေနလဲ၊ ေတာင္ကုိရီးယား တက္လာတာ ဘာေၾကာင့္လဲ ၊ တရုတ္ ဘယ္လုိလဲ၊ ဒါကုိေကာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါရဲ့လား။ အတင္းၾကီးပဲ ျဖဳတ္ခ် ျဖဳတ္ခ် ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
လူေတြကေကာ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ ဘာလုပ္လုပ္ အဆုိးျမင္ေနၾကတာမ်ိဳးဟာ ျဖစ္သင့္ပါသလား။ ကုိယ္ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္မလဲ။ ခု ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ဆုိသူေတြကေရာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခခံဥပေဒ ကုိ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ က် ဖတ္ၾကည့္ျပီးပါရဲ့လား။ သူမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိယ္ေအာ္ေနတာလား။ ခ်ထားတဲ့ ဥပေဒ ေတြက ဘယ္လုိ ကုိယ့္ ကုိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္မလဲ။ဘာေတြျဖစ္မလဲ။ သိဖုိ႔မလုိဘူးလား။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဟုိလူေတြလုပ္တုိင္း မေကာင္းဘူး ေအာ္မယ္လုိ႔ပဲ ကုိင္ဆြဲထားမွာလား။ လူတုိင္းက ဖတ္ျပီးလုိ႔ေအာ္ေနၾကတာလား။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သိပ္မထင္ပါ။ ဥပမာ အလံေျပာင္းတဲ့ကိစၥ ကုိ သတိခ်ပ္။
ဘာလုိ႔ စစ္တပ္ က အာဏာ ယူထားရတာလဲ။ ယူခ်င္လုိ႔လဲျဖစ္မယ္။ အေၾကာင္းရင္းကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရဲ့လား။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိေကာ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ ျပီးျပီတဲ့လား ။ အာဏာ ရတဲ့လူေတြကေကာ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္ၾကမွာတဲ့လဲ။ လုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မေထာက္ခံ မေထာက္ခံ ကုိယ္က ျမန္မာျပည္သား ဒီအေျခခံဥပေဒၾကီးကုိ က်င့္သံုးရေတာ့မယ္။ ဒါကုိ လက္မခံလုိ႔ ျဖစ္ၾကမွာတဲ့လား။ ဖတ္ၾကပါ။ ဆန္းစစ္ၾကပါ။ လိုပါတယ္။
အခု လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ရီေဗာ္လူရွင္းပဲေအာ္ေနၾကတယ္။ မထူးပါဘူးဆုိျပီး ရလာတဲ့ ေနရာကုိ ပစ္ထားမွာတဲ့လား။ ကုိယ္ က အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့လား။ လူတုိင္းေလ ခု ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ ဆုိတာၾကီးရဲ့အေျခခံက လူတုိင္း ဟာ အသိဥာဏ္ ရွိရွိ အေျခခံဥပေဒမွာ ပါတဲ့ ကုိယ့္လြတ္လပ္ခြင့္တုိင္း အလုပ္လုပ္ၾကဖုိ႔ တာ၀န္ယူၾကဖုိ႔။ ကုိယ့္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္လူ ေရြးႏုိင္ဖုိ႔။ ကုိယ့္ခံယူထားတဲ့ တာ၀န္ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိ ေက်ေက်ပြန္ပြန္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔ ၊ ဒါကုိေကာ ထည့္စဥ္းစားၾကပါသလား။ အားရွိ မဲမထည့္ဘူး ေအာ္ေနမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ျဖစ္လာမယ့္ ဟာၾကီးကုိ ဘူးခံ ေခါင္းခါ ေျပာေနၾကမွာလား။ နဂို တည္လာတဲ့ အတုိင္းၾကီးပဲ ေနေတာ့မွာလား ။ သူမ်ားေျပာတာ သူမ်ားေအာ္ၾကတာပဲ ကုိယ္လည္း သံေယာင္လုိက္ေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ကုိယ့္ဘာသာ ဆန္းစစ္ျပီး ကိုယ္က်ရာ ေနရာမွာ တာ၀န္အျပည့္ယူဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူးလား။
ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတဲ့လူေတြရ့ဲ အေၾကာင္းကုိေကာ ေသခ်ာ ေတြးမိပါရဲ့လား။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါရဲ့လား။ ကုိယ့္ရန္သူကုိ ဆန္႔က်င္တာနဲ႔ ကုိယ္ကလဲ သူ႔တုိ႔ ရဲ့ နည္းအတုိင္းလုိက္လုပ္ေတာ့မွာတဲ့လား။ လူတုိင္းရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ ခံယူခ်က္ေတြ လုိပါတယ္။ ဒါကုိ ႏုိင္ငံၾကီးသားစိတ္လုိ႔ေခၚမလား ႏုိင္ငံေတာ္ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ေခၚမလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။
သူရဲေကာင္း ေခတ္ ဆုိ တာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္သည္ေလးသိန္းအားနဲ႔ညီတဲ့ သူရဲေကာင္းေလးေယာက္ ဇာတ္လမ္းကုိပဲ တမ္းတေနမွာလား။ သူရဲေကာင္း ေတြနဲ႔ စစ္တုိက္တဲ့ေခတ္က ကုန္သြားပါျပီ။ ကုိယ့္ က်တဲ့ေနရာမွာ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ေသခ်ာလုပ္ျပီး စံနစ္ကုိ ျပည့္၀စြာလည္ပတ္ ႏုိင္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပါပဲ။
ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါ။ ဘာလုိ႔လုပ္သလဲ။ ဘာလုိ႔လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္သလဲ။ ျပည္သူေတြ လက္ထဲကုိ အာဏာ က ဘာလု္ိ႔အျပည့္အ၀ ေရာက္မလာရေသးတာလဲ။ ဘယ္သူလုိလုိ႔လဲ။ အာဏာ ေရာက္လာလုိ႔ေရာ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ဘယ္ေတြေရာက္္သြားႏုိင္ပါသလဲ။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံေကာင္းဖုိ႔ ဆုိ တကယ္လုိအပ္တာ ဘာလဲ။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့လမ္းေတြကုိ ျမင္ၾကလုိ႔လား။ ရီေဗာ္လူးရွင္းပဲ ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
ေတြးမိတာေတြကမ်ားပါတယ္။ အစုိးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ကေရာ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတာလဲ။ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကေရာ ျမန္မာေတြကုိ ဘာလုိ႔ အျပင္ ကုိ ေခၚထုတ္ေနတာလဲ။ ဒီတုိင္း ေနတဲ့လူငယ္ေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေရးထဲ ဆြဲထည့္ခ်င္ၾကတာလဲ။ ေမးခြန္းေတြမ်ားပါတယ္။ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ဘာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အခ်က္ကုိ အစုိးရကလည္း ဘာလုိ႔ ျပဳလုပ္ရသလဲ။ တစ္ခ်က္တည္းကုိ အေသမေတြးဘဲ အမ်ိုဳးမ်ိဳး ေတြး ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။
ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ မလုိက္ခ်င္လည္း ပါသြားမယ့္ရထားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေနခဲ့မွာလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့သူေတြျမန္မာစကားေတာ့ ပီဖုိ႔ လုိပါသည္။ ျမန္မာအေၾကာင္း ေသခ်ာသိဖုိ႔လိုပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြ တကယ့္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေတြ႔သိဖုိ႔လုိပါသည္။ ၀င္လုိ႔ ရတာ မရတာေတြ မေျပာလုိပါ။ တကယ္ႏုိင္ငံေကာင္းခ်င္လွ်င္ ဒါမ်ိဳးေတြ သိရမည္။ ေလ့လာရမည္။ ၾကိဳးစားရမည္။ တကယ္ ႏုိင္ငံထဲ ျပန္၀င္လာခြင့္ ရလာလွ်င္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္းလုိမ်ိဳးေကာလုပ္ထားၾကပါသလား။ ဆန္႔က်င္မယ္ခ်ည္းေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ အေသအခ်ာပါ။ ရထားကုိ ဒီလုိပဲ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ျဗဲ လရမ္း သြား ၾကမွာလား။ သြားရင္းနဲ႔လွတပတေလးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမွာလား။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ တန္တဲ့ လူေတြျဖစ္ရင္ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ရလာမွာပါ။ ရီေဗာလူရွင္း နဲ႔ အီေဗာ္လူးရွင္း ကြဲ ကြဲ ျမင္သင့္ပါတယ္။ ဒီ ၂ခု ရဲ့အက်ိဳးအျပစ္ေတြကုိ ျမင္ၾကည့္ရပါမယ္။ ဒါမဟုတ္ပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ေနေတာ့မွာလား။
ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့လူေတြ ႏုိင္ငံေကာင္းေၾကာင္းလုပ္ေနတယ္ဆုိသူေတြ ဘယ္လုိေတြးျပီး ဘာေတြလုပ္ေနၾကသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္မိပါသည္။ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ(ေကာက္ရုိး)။
နႏၵမင္းေခါင္
အဆံုးမရွိတဲ့ အေတြး စမိပံု ေရာက္သြားပံုေလးပါ။
သမုိင္းမွာ ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ၊ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲ စသျဖင့္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုိရွယ္လစ္ စံနစ္။ေနာက္ ခု စစ္ အစုိးရ။ ေခတ္ေျပာင္းကာလရွည္ရွည္။
စံုလွပါတယ္ လြတ္လပ္ေရး ရတာ ႏွစ္၁၀၀ မျပည့္ေသးတဲ့ အေတာအတြင္း စံနစ္ေတြ ေျပာင္း အေတြ႔အၾကံဳေတြမ်ားခဲ့တယ္။
ခု လည္း ဒီမုိကေရစီ တဲ့။ လုပ္ခ် လုိက္ျပန္ျပီ။ စစ္တပ္ အာဏာ ပါတဲ့ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္တဲ့။ ကန္႔ကြက္တဲ့ လူက ကန္႔ကြက္ ။ ဆန္႔က်င္တဲ့သူက ဆန္႔က်င္ ။ ပူးေပါင္းသူက ပူးေပါင္း။ လုပ္သင့္တယ္ေျပာတဲ့ သူက ေျပာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ မ်ားလွပါတယ္။
ခု ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြ စသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ကုိ ေရာ ေသခ်ာသိၾကရဲ့လား ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး ။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဘယ္ေနရာေတြသြား ဘယ္ေတြေတြ႔ခဲ့လုိ႔ ႏိုင္ငံေရး ေတြ လုပ္ေနၾကတာ လည္း လည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ အျမတ္တခု လုိခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တာလား၊ သူမ်ား ႏုိင္ငံေတြ ေတြ႔ျပီး အားက်တဲ့ စိတ္န႔ဲ ႏုိင္ငံေရး ၀ုန္းဒုိင္း သူတုိ႔လုိ ျဖစ္သြားေစ ဆုိျပီး လုပ္ေနၾကတာလားေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သိသမွ် ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခအေန အေၾကာင္း အရင္ ေျပာၾကည့္တာေပါ့။
အရင္ဆံုး ျမန္မာျပည္ရဲ့ သမုိင္းေလးကုိ အတုိခ်ံဳးေလးေပါ့ဗ်ာ။ ခု ျမန္မာ ေတြလုိ႔ ေခၚေနတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံမဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ အေျခ လာခ်ျပီး လူမ်ိဳး အေျခခ် ႏုိင္ငံကုိ သိမ္းပုိက္ရင္းနဲ႔ ၾကီးမားလာျပီး အုပ္စုိးေနတယ္။ ေဆာ့ပါ၀ါ ဟဒ္ပါ၀ါ စတာေတြ သံုးျပီး ႏုိင္ငံကုိ ၾကီးစုိးလာခဲ့တယ္ လုိ႔ ေျပာရမယ္။ ဒီလုိန႔ဲ ခု ျမန္မာျပည္ လုိ႔ျဖစ္လာတယ္။ အဲေတာ့ က်န္တဲ့တုိင္းရင္းသားေတြကေကာ။ တကယ္ ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္းပါလုိ႔ တစ္ေသြးတည္းပါလုိ႔ ျမန္မာျပည္က လူေတြ တကယ္ခံယူၾကလား။ ရွမ္းျပည္ဆုိ ခု ထိ ဗမာျပည္ ရွမ္းျပည္ သံုးတုန္း သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကေရာ ဗမာ ဆုိ ဘယ္လုိစိတ္ထားပါသလဲ။ ဒါကုိ ဒီေန႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့လူေတြ သိၾကရဲ့လား။ ေနာက္ မြန္ ေတြ ခု ထိ ျမန္မာဆုိ ခါးခါးသီးသီး။ မြန္တုိင္းရဲ့အိမ္မွာ ဘုရားစင္မရွိရင္သာေနမယ္။ ဘူမိေဘာပံုေတာ့ ထား ကုိးကြယ္ၾကတယ္။ ကရင္ ဒီေန႔ထိ ခ်မယ္တကဲကဲ လုပ္ေနၾကတုန္း။ ဒီလုိအေျခအေန ကုိ ဘယ္လုိျပင္ၾကမွာလဲ။ ဒါကုိ ဘယ္လုိမ်ား တြက္ၾကလုိ႔လဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ဟာ တဲတဲေလးပါ။ ဒါေတြကုိ ျပင္ဖုိ႔ အရင္လုိပါတယ္။ ဒါေတြကို ထည့္မတြက္ဘဲ ရာႏႈန္းျပည့္ ဒီမုိကေရစီ သူမ်ား စီက ဒီမုိကေရစီ သူမ်ားလုိ ဆုိတာ ျဖစ္ေရာျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိရဲ့လား။
ေနာက္ ဒီမုိကေရစီ တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ခု လူေတြေတာင္းေနၾကပါျပီတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ ရရင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လုိ႔ရျပီ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနတာလား ႏုိင္ငံၾကီးေတာ့ ေကာင္းသြားပါေစ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနၾကတလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ႏုိင္ငံၾကီးတုိးတက္လာမယ္ ဆုိတဲ့အထင္ျဖစ္ပုံရတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အထင္။
ေနာက္ ခု ႏုိင္ငံရဲ့အေျခအေန ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ျမန္မာေတြအမ်ားအျပား အႏွံ႔အျပား အကုန္လံုး က လုပ္ေနတာ တကယ့္ပညာရွင္ေတြအမ်ားအျပား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလ့က်င့္ျပီးသားအလုပ္သမားေတြ ဒီလူေတြ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာျပီး လုပ္ႏုိင္ရင္ ႏုိင္ငံဘယ္လုိျဖစ္သြားမလဲ။ သူတုိ႔အဓိက လုပ္ေနတာ ျမန္မာျပည္မွာ လံုေလာက္တဲ့ ေငြေၾကး မရရွိလုိ႔ ဆုိတာ လူတုိင္း သိပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ တကယ့္ အၾကီး မား ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြ လာေရာက္ ျမဳပ္ႏွံလုိ႔အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚလာရင္ ဒီလူေတြ ျပန္လာလုပ္ၾကမလား။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပဲေအာင္ျမင္ေနပါေစ ေနသာေနပါေစ သင့္တင့္တဲ့ လစာနဲ႔ အခြင့္အေရး နဲ႔ဆုိ ကုိယ့္ျပည္ကုိ ျပန္မလာခ်င္တဲ့လူ မရွိဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အစုိးရ က အလကား အလုပ္အကုိင္ေတြဖြင့္ေပးထားျပီး အတင္း မရ ရေအာင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖြင့္ေပးေနရတယ္။ ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြကုိ ေထာက္ပံ့ သူတုိ႔ကျပန္လည္ျပီးအလုပ္အကုိင္ေတြမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနရ။ တင္းထားရပါတယ္။ ဒီအေျခအေန မွာ တကယ့္ ကုန္ပဏီၾကီးေတြ ၀င္လာခဲ့ရင္။ ဘာလုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနသူေတြ အဲလုိ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူတာေတြကုိ ေထာက္ခံ ၾကိဳဆုိ အားေပး ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
အစုိးရ က ရက္စက္တယ္ ျပဳတ္က်သြားေစခ်င္လုိ႔။ ဒီလုိ ဆုိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လုိ ရီေဗာလူးရွင္းျဖစ္ရင္ လူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္လဲ။ အမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ေျပာရမယ့္စာလံုး ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္မလဲ အကုန္ေယာက္ယပ္ခတ္ကုန္ပါမယ္။ ဒါျဖစ္သင့္လား။ ဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္။ ခု ဘယ္စံနစ္မွ ရီေဗာ္လူးရွင္း နဲ႔ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ခု တရုတ္ျပည္ ၊ ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္စံနစ္ကုိ အီေဗာ္လူရွင္းနဲ႔ ပဲ တက္လာပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္မွာေရာ ဒီလုိပဲ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ တက္လာတဲ့ႏုိင္ငံေတြခ်ည္းပါပဲ။ ႏုိင္ငံတစ္ခုေအာင္ျမင္တုိးတက္ဖုိ႔ က က်င့္သံုးတဲ့စံနစ္က အေရးမၾကီးပါဘူး စံနစ္တခုကုိ ဟန္ခ်က္ညီညီ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ က်င့္သံုးလာတယ္ဆုိ ေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ ဒါဆုိ ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြ ရီေဗာ္လူရွင္း ကုိ အသည္းအသန္ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
ရန္သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ။ ဒီ ၂ မ်ိဳး ပဲရွိတယ္ လုိ႔မ်ား ယူၾကတယ္လားမသိဘူး။ သမုိင္းမွာ လူဆုိး ျဖစ္သြားမွာလည္း ေၾကာက္ၾကလုိ႔အေသတြယ္ကပ္ေနပံုေပၚပါတယ္။ ေနာက္ အခု ကုိပဲ အသြင္းကူးေျပာင္းေရး ကာလ က ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္သြားပါျပီ။ ဒါမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူေတြဟာ စံနစ္ေတြရဲ့သားေကာင္ေတြပါ။ အဲ့ စံနစ္အတုိင္း လူေတြေတြးေခၚ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ခု အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ဆုိေတာ့ စံနစ္လည္းေရေရရာရာမရွိေတာ့ လူေတြ လမ္းေပ်ာက္ အသိဥာဏ္ ဟင္းလင္းျပင္ ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ခု စံနစ္တခု အေကာင္အထည္ ေပၚဖုိ႔ စ ေနတယ္။ ဒါကုိ ဘယ္လုိ တံု႔ ျပန္ၾကမလဲ။ ကုိယ္လုိခ်င္တာၾကီးကုိ အေသဆုပ္ကိုင္ျပီး ဒါ မရရင္ ဟုိဟာ မယူဘူးဆုိတာ ျဖစ္သင့္ပါလား။ ဒီေခတ္က ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။
ေနာက္ ႏုိင္ငံကလူေတြရဲ့ အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း ဒါကေကာ ဘယ္လုိေနၾကလဲ။ လူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ကုိ အက်င့္ျဖစ္ျပီတဲ့လား။ ခ်က္ျခင္းၾကီးေတာ့ အရွင္ေမြး ေန႔ျခင္းၾကိး မ်ိဳး မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ပါ။ ဒီလုိပဲ ရလာတဲ့ စံနစ္ေပၚမွာ ကုိယ္တုိ႔ ဘယ္လုိ အလုပ္လုပ္သလဲ ဘယ္လုိ ေနလဲ ဆုိတာေပၚ မူတည္ျပီး ကုိယ့္ႏုိင္ငံရဲ့တုိးတက္ႏႈန္း ေျပာင္းလဲမယ္ ဆုိတာကုိ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့ လူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြကုိေကာ သူတုိ႔ ဘယ္လုိ ထိန္းေက်ာင္းမလဲ။
ဘယ္လုိမ်ိဳး လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ က အာရွ တုိက္ကလူေတြ အဲ့ေတာ့ အာရွ တုိက္ကုိပဲ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမွာပါ။ အာရွတုိက္မွာ ေရာ တကယ့္ ဒီမုိကေရစီ စစ္စစ္နဲ႔ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ႏုိင္ငံ ဘယ္ ေလာက္ရွိပါသလဲ။ ခု ျမန္မာအမ်ားစု သြားေနၾကတဲ့ စင္ကာပူ ၊ ေနာက္ အေအာင္ျမင္ဆံုး ဂ်ပန္ ေတာင္ ႏုိင္ငံေရး ဘယ္လုိေနလဲ၊ ေတာင္ကုိရီးယား တက္လာတာ ဘာေၾကာင့္လဲ ၊ တရုတ္ ဘယ္လုိလဲ၊ ဒါကုိေကာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါရဲ့လား။ အတင္းၾကီးပဲ ျဖဳတ္ခ် ျဖဳတ္ခ် ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
လူေတြကေကာ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ ဘာလုပ္လုပ္ အဆုိးျမင္ေနၾကတာမ်ိဳးဟာ ျဖစ္သင့္ပါသလား။ ကုိယ္ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္မလဲ။ ခု ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ဆုိသူေတြကေရာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခခံဥပေဒ ကုိ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ က် ဖတ္ၾကည့္ျပီးပါရဲ့လား။ သူမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိယ္ေအာ္ေနတာလား။ ခ်ထားတဲ့ ဥပေဒ ေတြက ဘယ္လုိ ကုိယ့္ ကုိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္မလဲ။ဘာေတြျဖစ္မလဲ။ သိဖုိ႔မလုိဘူးလား။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဟုိလူေတြလုပ္တုိင္း မေကာင္းဘူး ေအာ္မယ္လုိ႔ပဲ ကုိင္ဆြဲထားမွာလား။ လူတုိင္းက ဖတ္ျပီးလုိ႔ေအာ္ေနၾကတာလား။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သိပ္မထင္ပါ။ ဥပမာ အလံေျပာင္းတဲ့ကိစၥ ကုိ သတိခ်ပ္။
ဘာလုိ႔ စစ္တပ္ က အာဏာ ယူထားရတာလဲ။ ယူခ်င္လုိ႔လဲျဖစ္မယ္။ အေၾကာင္းရင္းကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရဲ့လား။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိေကာ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ ျပီးျပီတဲ့လား ။ အာဏာ ရတဲ့လူေတြကေကာ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္ၾကမွာတဲ့လဲ။ လုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မေထာက္ခံ မေထာက္ခံ ကုိယ္က ျမန္မာျပည္သား ဒီအေျခခံဥပေဒၾကီးကုိ က်င့္သံုးရေတာ့မယ္။ ဒါကုိ လက္မခံလုိ႔ ျဖစ္ၾကမွာတဲ့လား။ ဖတ္ၾကပါ။ ဆန္းစစ္ၾကပါ။ လိုပါတယ္။
အခု လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ရီေဗာ္လူရွင္းပဲေအာ္ေနၾကတယ္။ မထူးပါဘူးဆုိျပီး ရလာတဲ့ ေနရာကုိ ပစ္ထားမွာတဲ့လား။ ကုိယ္ က အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့လား။ လူတုိင္းေလ ခု ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ ဆုိတာၾကီးရဲ့အေျခခံက လူတုိင္း ဟာ အသိဥာဏ္ ရွိရွိ အေျခခံဥပေဒမွာ ပါတဲ့ ကုိယ့္လြတ္လပ္ခြင့္တုိင္း အလုပ္လုပ္ၾကဖုိ႔ တာ၀န္ယူၾကဖုိ႔။ ကုိယ့္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္လူ ေရြးႏုိင္ဖုိ႔။ ကုိယ့္ခံယူထားတဲ့ တာ၀န္ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိ ေက်ေက်ပြန္ပြန္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔ ၊ ဒါကုိေကာ ထည့္စဥ္းစားၾကပါသလား။ အားရွိ မဲမထည့္ဘူး ေအာ္ေနမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ျဖစ္လာမယ့္ ဟာၾကီးကုိ ဘူးခံ ေခါင္းခါ ေျပာေနၾကမွာလား။ နဂို တည္လာတဲ့ အတုိင္းၾကီးပဲ ေနေတာ့မွာလား ။ သူမ်ားေျပာတာ သူမ်ားေအာ္ၾကတာပဲ ကုိယ္လည္း သံေယာင္လုိက္ေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ကုိယ့္ဘာသာ ဆန္းစစ္ျပီး ကိုယ္က်ရာ ေနရာမွာ တာ၀န္အျပည့္ယူဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူးလား။
ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတဲ့လူေတြရ့ဲ အေၾကာင္းကုိေကာ ေသခ်ာ ေတြးမိပါရဲ့လား။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါရဲ့လား။ ကုိယ့္ရန္သူကုိ ဆန္႔က်င္တာနဲ႔ ကုိယ္ကလဲ သူ႔တုိ႔ ရဲ့ နည္းအတုိင္းလုိက္လုပ္ေတာ့မွာတဲ့လား။ လူတုိင္းရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ ခံယူခ်က္ေတြ လုိပါတယ္။ ဒါကုိ ႏုိင္ငံၾကီးသားစိတ္လုိ႔ေခၚမလား ႏုိင္ငံေတာ္ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ေခၚမလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။
သူရဲေကာင္း ေခတ္ ဆုိ တာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္သည္ေလးသိန္းအားနဲ႔ညီတဲ့ သူရဲေကာင္းေလးေယာက္ ဇာတ္လမ္းကုိပဲ တမ္းတေနမွာလား။ သူရဲေကာင္း ေတြနဲ႔ စစ္တုိက္တဲ့ေခတ္က ကုန္သြားပါျပီ။ ကုိယ့္ က်တဲ့ေနရာမွာ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ေသခ်ာလုပ္ျပီး စံနစ္ကုိ ျပည့္၀စြာလည္ပတ္ ႏုိင္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပါပဲ။
ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါ။ ဘာလုိ႔လုပ္သလဲ။ ဘာလုိ႔လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္သလဲ။ ျပည္သူေတြ လက္ထဲကုိ အာဏာ က ဘာလု္ိ႔အျပည့္အ၀ ေရာက္မလာရေသးတာလဲ။ ဘယ္သူလုိလုိ႔လဲ။ အာဏာ ေရာက္လာလုိ႔ေရာ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ဘယ္ေတြေရာက္္သြားႏုိင္ပါသလဲ။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံေကာင္းဖုိ႔ ဆုိ တကယ္လုိအပ္တာ ဘာလဲ။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့လမ္းေတြကုိ ျမင္ၾကလုိ႔လား။ ရီေဗာ္လူးရွင္းပဲ ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
ေတြးမိတာေတြကမ်ားပါတယ္။ အစုိးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ကေရာ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတာလဲ။ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကေရာ ျမန္မာေတြကုိ ဘာလုိ႔ အျပင္ ကုိ ေခၚထုတ္ေနတာလဲ။ ဒီတုိင္း ေနတဲ့လူငယ္ေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေရးထဲ ဆြဲထည့္ခ်င္ၾကတာလဲ။ ေမးခြန္းေတြမ်ားပါတယ္။ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ဘာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အခ်က္ကုိ အစုိးရကလည္း ဘာလုိ႔ ျပဳလုပ္ရသလဲ။ တစ္ခ်က္တည္းကုိ အေသမေတြးဘဲ အမ်ိုဳးမ်ိဳး ေတြး ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။
ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ မလုိက္ခ်င္လည္း ပါသြားမယ့္ရထားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေနခဲ့မွာလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့သူေတြျမန္မာစကားေတာ့ ပီဖုိ႔ လုိပါသည္။ ျမန္မာအေၾကာင္း ေသခ်ာသိဖုိ႔လိုပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြ တကယ့္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေတြ႔သိဖုိ႔လုိပါသည္။ ၀င္လုိ႔ ရတာ မရတာေတြ မေျပာလုိပါ။ တကယ္ႏုိင္ငံေကာင္းခ်င္လွ်င္ ဒါမ်ိဳးေတြ သိရမည္။ ေလ့လာရမည္။ ၾကိဳးစားရမည္။ တကယ္ ႏုိင္ငံထဲ ျပန္၀င္လာခြင့္ ရလာလွ်င္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္းလုိမ်ိဳးေကာလုပ္ထားၾကပါသလား။ ဆန္႔က်င္မယ္ခ်ည္းေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ အေသအခ်ာပါ။ ရထားကုိ ဒီလုိပဲ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ျဗဲ လရမ္း သြား ၾကမွာလား။ သြားရင္းနဲ႔လွတပတေလးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမွာလား။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ တန္တဲ့ လူေတြျဖစ္ရင္ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ရလာမွာပါ။ ရီေဗာလူရွင္း နဲ႔ အီေဗာ္လူးရွင္း ကြဲ ကြဲ ျမင္သင့္ပါတယ္။ ဒီ ၂ခု ရဲ့အက်ိဳးအျပစ္ေတြကုိ ျမင္ၾကည့္ရပါမယ္။ ဒါမဟုတ္ပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ေနေတာ့မွာလား။
ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့လူေတြ ႏုိင္ငံေကာင္းေၾကာင္းလုပ္ေနတယ္ဆုိသူေတြ ဘယ္လုိေတြးျပီး ဘာေတြလုပ္ေနၾကသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္မိပါသည္။ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ(ေကာက္ရုိး)။
နႏၵမင္းေခါင္
Tuesday, October 19, 2010
ဟုိဟုိ ဒီဒီ မွ ဒီဒီ ဟုိဟုုိ အသံငါး ၾကားတယ္ ရထား ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဆံုးတာၾကာျပီ
ဟုိေန႔က ဟီရာအက္ခ်ီ ေျပာမယ္ဆုိတာက ေန ဒီေရာက္သြားပါတယ္ ဒီ အကုိ နဲ႔ ဟုိဟုိ ဒီဒီ ပါ
ဒီဒီ ဟုိဟုိလည္း ျဖစ္မွာေပါ့ ဖတ္လုိက္ပါအံုး ေဖာထားတာ ေတြပါ မေရွာခင္ေတာ့ ေဖာေနရအံုးမွာမလား
သိပ္မသိတဲ့အေၾကာင္းမ်ား မာစီးဒီး မစီးႏုိင္လဲ မာစီးဒီး အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာလုိ႔ရတယ္ထင္လုိ႔
မဟုတ္ေတာ့လဲ အရာမွ်ေပါ့ ..............
me: အႏုပညာ ဆုိတာ ဘာလုိ႔ ပါလာတယ္လုိ႔ထင္လဲ
ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္မွာ
T: ထမင္းဝ ေတာ့ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္
me: လုပ္စရာမရွိေတာ့ ဟုိ တီး ဒီ တီး ဟို ဆြဲ ဒီ ဆြဲ ဟုိ ေရး ဒီ ေရး
ဟုိဟုိ ဒီဒီ
ေပါ့
t: မွန္ပါ့
me: အထူးသျဖင့္ ေရွာ့ေတြေပါ့
လူေတြရဲ့ နဗ္ေၾကာေတြကုိ လႈပ္ခါသြားေစတဲ့ ေရွာ့ေတြ
ဒါေတြကုိ လူေတြ တမ္းတ ၾကလုိ႔မ်ားလား
ဥပမာ.. ဂီတသံ ကုိရႈ
t: ဟုတ္သလား
ဘာတဲ့ ေဗထိုဗင္တဲ့လား
me: ေဗထုိမဗင္ ေသးနဲ႔အံုး
ဗံု သံ ကုိ စ ၾကတာေပါ့
ဒီ ခ်ာခ်ာခ်ာ တုိ႔ ဒူခ်ပ္ဒူခ်ပ္တုိ႔ ဘံု ဘံု ဘံု တုိ႔ ဗိန္ေဗာင္ ဗိန္ေဗာင္ တုိ႔
ဒီအသံေတြဟာ လူေတြကုိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ ရူးသြပ္သြားေစသလားလုိ႔
t: ဒီအသံျကား ဒီလိုလွုပ္ ဆိုျပီး
ဦးေဏွာက္ေဆးခဲ့ျကေလေတာ့
me: ဒါဆုိ အကုန္လံုးဟာ အက်င့္လုပ္ ဖန္တီးခဲ့ရာမွာ
ျပန္လည္ အျပဳက်င့္ခံရတာေပါ့
t: အျခားတဖက္က ေတြးျကည့္တာပါ
me: ဒါေပမယ့္ ဂီတ ဆုိတာ လူ ေတြရဲ့ natural frequency ဆုိတာ ၾကားဖူးသလားလုိ႔
t: ေျပာနိုင္ပါတယ္။ လူတိုင္းက သီခ်င္းျကိုက္ျကသကိုး
me: ဂီတ က တျခား နယ္ တခု ကို လူေတြကုိေခၚေဆာင္သြား ႏုိင္တယ္
ဒါေၾကာင့္လူေတြ ဂီတ ၾကိဳက္ၾကပံုရွိတယ္
t: လူဆိုတာ သူ့အျဖစ္ကေန အျခားကို အျမဲသြားလိုေနတာပဲ
အျကာျကီးေတာ့လည္း မေနခ်င္ျပန္ဘူး
me: ေနလုိ႔မွမရတာ ဗ်
ဟုတ္ျပီ ဗ်ာ ဂီတ ရဲ့ မွာ သူ႔ရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ frequency ေတြ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြ နဲ႔ လူေတြ ကုိ ဆြဲေဆာင္တယ္
ဒါဆုိ ကဗ်ာေတြ စာေပ ေတြကေရာ
t: ေျကာင္ေရခ်ိုး ေျကာင္ေရခ်ိုး
me: ဒါဆုိ ဆယ္ျမဴရယ္ ဘက္ကက္ရဲ့
ပ်င္းစရာ လူ႔ဘ၀ ၾကီးမွာ ျငီးေငြ႔စြာပဲ တီးခတ္ေနၾကတယ္ေပါ့
t: သူလည္း ဒီ ပ်င္းစရာျကီးကိုပဲ မပ်င္းမရိ ေရးဖြဲ့သြားေလရဲ့
me: ပ်င္းရိတဲ့ ေတးသြားကုိ ျငီးေငြ႔စြာတီးခတ္တယ္
ဒါဆုိ ပ်င္းစရာေလာကမွာ စံနစ္က်စြာ ပံုစံခြက္ထဲမွာ တီးခတ္ေနၾကတဲ့လူေတြက
သူတုိ႔ ရဲ့ ပံုစံ ခြက္ ကုိ မျမင္ၾကတာ က ေရာ
t: ပုံစံခြက္ကိုလည္း ျမင္တယ္
ပုံစံခြက္ကလည္း ထြက္ခ်င္တယ္
ဒါေပသိ ပုံစံခြက္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနေသးတယ္
ဒါပါပဲ တကယ္ ထြက္ခ်င္ရင္ အလြယ္ကေလး ေဟးေဟး
me: မာ ရီ ယာ
မာ ရီ ယာ
ဘုန္းၾကီး တစ္ေယာက္ ေဟာတာ ၾကားဖူးတယ္
t: ဘာ ေဟာ
စီးတီးေဟာ
me: ေျပာျပမယ္ ...
သူက ဟဲမင္းေ၀း ရဲ့ တံငါသည္အဖုိးၾကီး ဇာတ္လမ္းကုိ အသံုးျပဳျပီး ဗုဒၵဘာသာ ရဲ့ အျမင္နဲ႔ ဟဲမင္းေ၀းရဲ့အျမင္တူညီပံု ကုိ ေျပာတယ္
ေနာက္မွာ ဘာေျပာသလဲ ဆုိေတာ့
ေလာကမွာ လူျဖစ္လာရကတည္းက ဒုကၡ တဲ့
ဒါကုိ ဦးဟဲမင္းေ၀း လည္း အရွင္ ေဂါတမ လုိျမင္တယ္တဲ့
ဒါေပမယ့္ အရွင္ေဂါတမ က ဗုဒၵဘာသာ မွာ ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိ ေဟာသြားတယ္
ဗုဒၵဘာသာ မဟုတ္တဲ့သူေတြက ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိမျမင္ေတာ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ပဲ ေနာက္ဆံုးသတ္ေသသြားၾကတယ္တဲ့
ဒီ့အေပၚ အကုိ႔ ေျပာ ေပးပါအံုး
t: :)
အဟမ္း အဟမ္း
ဒီကိစဿစေတြကို သိပ္ မေျပာလိုပါဘူး။ ကုိယ္ က သူတို့ေလာက္ အဆင့္မရွိဘဲ ဆိုေတာ့ သူတို့အဆင့္ကို တက္ေျပာရတာ အဆင္မေျပဘူး
me: ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ ပုိက္ဆံမရွိဘဲနဲ႔ ေအာခ်က္ က စင္တာေတြဘက္ကုိ သြား ေငး တာ ျပသာနာပဲလုိ႔ ေျပာသလုိမ်ားျဖစ္ေနမလား
t: အဲ့လိုေတာ့ ဆြဲခ်က္ မခ်ေစလိုပါဘူး
ဒါေတြက case by case ေတြကိုး
me: ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ဒါက သက္သက္ေရွာင္ တာ ပါဗ်ာ
မသိခက္မယ္
t: ကဲဗ်ာ.. ျပန္စေပးမယ္
သတ္ေသတဲ့ကိစဿစ
me: ဟုတ္ျပီ
တာ၀န္ ယူ သတ္ေသသြားတဲ့လူေတြ ကုိ မေျပာဘူး
မာယာေကာ့ခ္စကီး ျမိဳ႔မျငိမ္း ခ်ိဳင္ေကာ့စကီး ဟဲမင္းေ၀း
ဆဲဗီယာပလပ္ ဒါဇုိင္း
ကက္ကုိဘိန္း
ကုုိယ့္ဘာသာ စ ဖ်က္ခ်ခဲ့တ့ဲ ဗီသုိဗင္
ဒီလူေတြ ေအာင္ျမင္တာ မခံႏုိင္လုိ႔လို႔ ငယ္ငယ္ထင္ ခဲ့ၾကတယ္
တကယ္တမ္းၾကေတာ့
t: တကယ္တမ္းျကေတာ့...
me: တကယ္တမ္းၾကေတာ့
လူ႔ဘ၀ရဲ့ ဒုကၡ လိမ္ညာမႈ ေတြၾကားမွာ သိပ္ျမင့္ျမတ္ခ်င္ သိပ္လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကလြန္းလုိ႔
ုျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
မာ ယာ ေပါ့ဗ်ာ
အဲဒီ မာ ယာ လွလွပပ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေလလား
t: သူတို့ထင္ ေတြး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာနဲ့
ထပ္တူျဖစ္မလာနိုင္တဲ့အခါ၊ ျဖစ္မလာေတာ့တဲ့အခါ၊
ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲ သြားလိုက္တာေပါ့
me: သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာစာသား
သူတုိ႔ေတြကုိၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ
အႏုပညာရွင္ေတြပဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္
ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား..............
အႏုပညာဆုိတာ အဆိပ္လားဗ်
သိပ္လက္ယဥ္တဲ့အဆိပ္
စြဲပါမ်ားရင္ ေသတတ္တယ္
ဆုိလုိ႔ရပါ့မလား
t: ယူေသာ္ရ၏ ေပါ့
ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေပါ့ဗ်ာ
joker ေျပာသလို why so serious?
:)
me: ဒါေပါ့
ေမာ္ဒန္ ေခတ္ ၾကီးရဲ့အျပင္းအထန္ အယူ၀ါဒ ၾကီးက
တျဖည္းျဖည္း တုိက္စားခံေနရျပီ
ဒီ ေခတ္ကုိ ေပါ့ ေခတ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရသေလာကုိျဖစ္ေနတာ
အာရွမွာဆုိ ကုိရီးယားေပါ့ အေနာက္မွာဆုိ ေပါ့အတ္ ေလဒီဂဂ တုိ႔ ရဲ့ ေပါ့ ေရာ့
စတာေတြ ဟာ တမဟုတ္ခ်င္း တက္လာတာေတြ႔ရတယ္
t: :)
အေရာင္စုံစုံေလးေတြ လွတပတေလးေတြ
ေကာင္းဖူးလား
me: ေကာင္းတာေပါ့ဗ်
ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့လူေတြကလည္း အရွိန္ၾကီးနဲ႔က်န္ခဲ့ၾကတယ္
t: ဒို့ကေတာ့ ေအးေဆး
me: ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ သိပ္လွတဲ့ ေပါ့အတ္
လူတုိင္း ဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ အတ္ ကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ... ထက္ထက္မုိးဦး ေကာ္ပီ သီခ်င္းမ်ား
စတာေတြရဲ့အရသာ နဲ႔ ေနတဲ့လူေတြရွိသလုိ
ပုိပုိ ခင္ေမာင္ရင္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေအာင္ခ်ိမ့္ ေဇယ်ာလင္း စသျဖင့္ အကုန္လံုးဟာ၏
သူ႔နည္းနဲ႔ သူ အႏုပညာကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ဒီေတာ့ ဒီေခတ္မွာ စံေတြ အကုန္ပ်က္ကုန္တယ္ဗ်
ဒါဟာ တက္ကႏုိေလာဂ်ီ လိႈင္းေၾကာင့္လား
t: ပ်က္ ခ်ိန္ တန္ လို့ ပ်က္ တာ
me: အႏုပညာ ဆုိတာ စားမရဘူး သံုးမရဘူး အလကား ပါ
ေျဖ ေပ်ာ္ ရံု သက္ သက္
ေျဖေဖ်ာ္ ရံု သက္သက္
t: ဟင့္အင္း
ေန ေပ်ာ္ ရုံ သက္သက္
ဒီစာအုပ္ေလး ဖတ္လိုက္ရမွ
ဒီသီခ်င္းေလး နားေထာင္လိုက္ရမွ
ဒီ ပန္းခ်ီကားေလး ဆြဲလိုက္ရမွ
ငါ ကဗ်ာ ေရးမွ
ကဗ်ာမွထြက္မလာရင္
အသက္႐ွင္ၿခင္းတရားကို
ငါသတ္မိလိမ့္မယ္။
(ေဖာ္ေဝး)
ဆရာေလး
me: အိပ္ေတာ့မွာလား
t: ခြင့္ျပုဗ်ာ ေရခ်ိုး မိုးခ်ိုးေလး
ဟုတ္ကဲ့
က်ေနာ္ေတာ့ ေဖာ ေရွာ လုပ္လိုက္ရလို့ ေနေပ်ာ္သြားျပီ
ေနာက္တေန့ ေနဖို့ အိပ္လိုက္ဦးမယ္
me: ဟုတ္ျပီဗ်ာ
t: တာ့တာဗ်ား
ေတြ့ေသးတာေပါ့။
ေတြ႔ စရာရွိတဲ့ေလာကၾကီး က ေတြ႔ ၾက အံုးမွာပါ။
ဒီဒီ ဟုိဟုိလည္း ျဖစ္မွာေပါ့ ဖတ္လုိက္ပါအံုး ေဖာထားတာ ေတြပါ မေရွာခင္ေတာ့ ေဖာေနရအံုးမွာမလား
သိပ္မသိတဲ့အေၾကာင္းမ်ား မာစီးဒီး မစီးႏုိင္လဲ မာစီးဒီး အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာလုိ႔ရတယ္ထင္လုိ႔
မဟုတ္ေတာ့လဲ အရာမွ်ေပါ့ ..............
me: အႏုပညာ ဆုိတာ ဘာလုိ႔ ပါလာတယ္လုိ႔ထင္လဲ
ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္မွာ
T: ထမင္းဝ ေတာ့ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္
me: လုပ္စရာမရွိေတာ့ ဟုိ တီး ဒီ တီး ဟို ဆြဲ ဒီ ဆြဲ ဟုိ ေရး ဒီ ေရး
ဟုိဟုိ ဒီဒီ
ေပါ့
t: မွန္ပါ့
me: အထူးသျဖင့္ ေရွာ့ေတြေပါ့
လူေတြရဲ့ နဗ္ေၾကာေတြကုိ လႈပ္ခါသြားေစတဲ့ ေရွာ့ေတြ
ဒါေတြကုိ လူေတြ တမ္းတ ၾကလုိ႔မ်ားလား
ဥပမာ.. ဂီတသံ ကုိရႈ
t: ဟုတ္သလား
ဘာတဲ့ ေဗထိုဗင္တဲ့လား
me: ေဗထုိမဗင္ ေသးနဲ႔အံုး
ဗံု သံ ကုိ စ ၾကတာေပါ့
ဒီ ခ်ာခ်ာခ်ာ တုိ႔ ဒူခ်ပ္ဒူခ်ပ္တုိ႔ ဘံု ဘံု ဘံု တုိ႔ ဗိန္ေဗာင္ ဗိန္ေဗာင္ တုိ႔
ဒီအသံေတြဟာ လူေတြကုိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ ရူးသြပ္သြားေစသလားလုိ႔
t: ဒီအသံျကား ဒီလိုလွုပ္ ဆိုျပီး
ဦးေဏွာက္ေဆးခဲ့ျကေလေတာ့
me: ဒါဆုိ အကုန္လံုးဟာ အက်င့္လုပ္ ဖန္တီးခဲ့ရာမွာ
ျပန္လည္ အျပဳက်င့္ခံရတာေပါ့
t: အျခားတဖက္က ေတြးျကည့္တာပါ
me: ဒါေပမယ့္ ဂီတ ဆုိတာ လူ ေတြရဲ့ natural frequency ဆုိတာ ၾကားဖူးသလားလုိ႔
t: ေျပာနိုင္ပါတယ္။ လူတိုင္းက သီခ်င္းျကိုက္ျကသကိုး
me: ဂီတ က တျခား နယ္ တခု ကို လူေတြကုိေခၚေဆာင္သြား ႏုိင္တယ္
ဒါေၾကာင့္လူေတြ ဂီတ ၾကိဳက္ၾကပံုရွိတယ္
t: လူဆိုတာ သူ့အျဖစ္ကေန အျခားကို အျမဲသြားလိုေနတာပဲ
အျကာျကီးေတာ့လည္း မေနခ်င္ျပန္ဘူး
me: ေနလုိ႔မွမရတာ ဗ်
ဟုတ္ျပီ ဗ်ာ ဂီတ ရဲ့ မွာ သူ႔ရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ frequency ေတြ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြ နဲ႔ လူေတြ ကုိ ဆြဲေဆာင္တယ္
ဒါဆုိ ကဗ်ာေတြ စာေပ ေတြကေရာ
t: ေျကာင္ေရခ်ိုး ေျကာင္ေရခ်ိုး
me: ဒါဆုိ ဆယ္ျမဴရယ္ ဘက္ကက္ရဲ့
ပ်င္းစရာ လူ႔ဘ၀ ၾကီးမွာ ျငီးေငြ႔စြာပဲ တီးခတ္ေနၾကတယ္ေပါ့
t: သူလည္း ဒီ ပ်င္းစရာျကီးကိုပဲ မပ်င္းမရိ ေရးဖြဲ့သြားေလရဲ့
me: ပ်င္းရိတဲ့ ေတးသြားကုိ ျငီးေငြ႔စြာတီးခတ္တယ္
ဒါဆုိ ပ်င္းစရာေလာကမွာ စံနစ္က်စြာ ပံုစံခြက္ထဲမွာ တီးခတ္ေနၾကတဲ့လူေတြက
သူတုိ႔ ရဲ့ ပံုစံ ခြက္ ကုိ မျမင္ၾကတာ က ေရာ
t: ပုံစံခြက္ကိုလည္း ျမင္တယ္
ပုံစံခြက္ကလည္း ထြက္ခ်င္တယ္
ဒါေပသိ ပုံစံခြက္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနေသးတယ္
ဒါပါပဲ တကယ္ ထြက္ခ်င္ရင္ အလြယ္ကေလး ေဟးေဟး
me: မာ ရီ ယာ
မာ ရီ ယာ
ဘုန္းၾကီး တစ္ေယာက္ ေဟာတာ ၾကားဖူးတယ္
t: ဘာ ေဟာ
စီးတီးေဟာ
me: ေျပာျပမယ္ ...
သူက ဟဲမင္းေ၀း ရဲ့ တံငါသည္အဖုိးၾကီး ဇာတ္လမ္းကုိ အသံုးျပဳျပီး ဗုဒၵဘာသာ ရဲ့ အျမင္နဲ႔ ဟဲမင္းေ၀းရဲ့အျမင္တူညီပံု ကုိ ေျပာတယ္
ေနာက္မွာ ဘာေျပာသလဲ ဆုိေတာ့
ေလာကမွာ လူျဖစ္လာရကတည္းက ဒုကၡ တဲ့
ဒါကုိ ဦးဟဲမင္းေ၀း လည္း အရွင္ ေဂါတမ လုိျမင္တယ္တဲ့
ဒါေပမယ့္ အရွင္ေဂါတမ က ဗုဒၵဘာသာ မွာ ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိ ေဟာသြားတယ္
ဗုဒၵဘာသာ မဟုတ္တဲ့သူေတြက ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိမျမင္ေတာ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ပဲ ေနာက္ဆံုးသတ္ေသသြားၾကတယ္တဲ့
ဒီ့အေပၚ အကုိ႔ ေျပာ ေပးပါအံုး
t: :)
အဟမ္း အဟမ္း
ဒီကိစဿစေတြကို သိပ္ မေျပာလိုပါဘူး။ ကုိယ္ က သူတို့ေလာက္ အဆင့္မရွိဘဲ ဆိုေတာ့ သူတို့အဆင့္ကို တက္ေျပာရတာ အဆင္မေျပဘူး
me: ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ ပုိက္ဆံမရွိဘဲနဲ႔ ေအာခ်က္ က စင္တာေတြဘက္ကုိ သြား ေငး တာ ျပသာနာပဲလုိ႔ ေျပာသလုိမ်ားျဖစ္ေနမလား
t: အဲ့လိုေတာ့ ဆြဲခ်က္ မခ်ေစလိုပါဘူး
ဒါေတြက case by case ေတြကိုး
me: ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ဒါက သက္သက္ေရွာင္ တာ ပါဗ်ာ
မသိခက္မယ္
t: ကဲဗ်ာ.. ျပန္စေပးမယ္
သတ္ေသတဲ့ကိစဿစ
me: ဟုတ္ျပီ
တာ၀န္ ယူ သတ္ေသသြားတဲ့လူေတြ ကုိ မေျပာဘူး
မာယာေကာ့ခ္စကီး ျမိဳ႔မျငိမ္း ခ်ိဳင္ေကာ့စကီး ဟဲမင္းေ၀း
ဆဲဗီယာပလပ္ ဒါဇုိင္း
ကက္ကုိဘိန္း
ကုုိယ့္ဘာသာ စ ဖ်က္ခ်ခဲ့တ့ဲ ဗီသုိဗင္
ဒီလူေတြ ေအာင္ျမင္တာ မခံႏုိင္လုိ႔လို႔ ငယ္ငယ္ထင္ ခဲ့ၾကတယ္
တကယ္တမ္းၾကေတာ့
t: တကယ္တမ္းျကေတာ့...
me: တကယ္တမ္းၾကေတာ့
လူ႔ဘ၀ရဲ့ ဒုကၡ လိမ္ညာမႈ ေတြၾကားမွာ သိပ္ျမင့္ျမတ္ခ်င္ သိပ္လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကလြန္းလုိ႔
ုျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
မာ ယာ ေပါ့ဗ်ာ
အဲဒီ မာ ယာ လွလွပပ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေလလား
t: သူတို့ထင္ ေတြး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာနဲ့
ထပ္တူျဖစ္မလာနိုင္တဲ့အခါ၊ ျဖစ္မလာေတာ့တဲ့အခါ၊
ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲ သြားလိုက္တာေပါ့
me: သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာစာသား
သူတုိ႔ေတြကုိၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ
အႏုပညာရွင္ေတြပဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္
ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား..............
အႏုပညာဆုိတာ အဆိပ္လားဗ်
သိပ္လက္ယဥ္တဲ့အဆိပ္
စြဲပါမ်ားရင္ ေသတတ္တယ္
ဆုိလုိ႔ရပါ့မလား
t: ယူေသာ္ရ၏ ေပါ့
ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေပါ့ဗ်ာ
joker ေျပာသလို why so serious?
:)
me: ဒါေပါ့
ေမာ္ဒန္ ေခတ္ ၾကီးရဲ့အျပင္းအထန္ အယူ၀ါဒ ၾကီးက
တျဖည္းျဖည္း တုိက္စားခံေနရျပီ
ဒီ ေခတ္ကုိ ေပါ့ ေခတ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရသေလာကုိျဖစ္ေနတာ
အာရွမွာဆုိ ကုိရီးယားေပါ့ အေနာက္မွာဆုိ ေပါ့အတ္ ေလဒီဂဂ တုိ႔ ရဲ့ ေပါ့ ေရာ့
စတာေတြ ဟာ တမဟုတ္ခ်င္း တက္လာတာေတြ႔ရတယ္
t: :)
အေရာင္စုံစုံေလးေတြ လွတပတေလးေတြ
ေကာင္းဖူးလား
me: ေကာင္းတာေပါ့ဗ်
ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့လူေတြကလည္း အရွိန္ၾကီးနဲ႔က်န္ခဲ့ၾကတယ္
t: ဒို့ကေတာ့ ေအးေဆး
me: ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ သိပ္လွတဲ့ ေပါ့အတ္
လူတုိင္း ဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ အတ္ ကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ... ထက္ထက္မုိးဦး ေကာ္ပီ သီခ်င္းမ်ား
စတာေတြရဲ့အရသာ နဲ႔ ေနတဲ့လူေတြရွိသလုိ
ပုိပုိ ခင္ေမာင္ရင္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေအာင္ခ်ိမ့္ ေဇယ်ာလင္း စသျဖင့္ အကုန္လံုးဟာ၏
သူ႔နည္းနဲ႔ သူ အႏုပညာကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ဒီေတာ့ ဒီေခတ္မွာ စံေတြ အကုန္ပ်က္ကုန္တယ္ဗ်
ဒါဟာ တက္ကႏုိေလာဂ်ီ လိႈင္းေၾကာင့္လား
t: ပ်က္ ခ်ိန္ တန္ လို့ ပ်က္ တာ
me: အႏုပညာ ဆုိတာ စားမရဘူး သံုးမရဘူး အလကား ပါ
ေျဖ ေပ်ာ္ ရံု သက္ သက္
ေျဖေဖ်ာ္ ရံု သက္သက္
t: ဟင့္အင္း
ေန ေပ်ာ္ ရုံ သက္သက္
ဒီစာအုပ္ေလး ဖတ္လိုက္ရမွ
ဒီသီခ်င္းေလး နားေထာင္လိုက္ရမွ
ဒီ ပန္းခ်ီကားေလး ဆြဲလိုက္ရမွ
ငါ ကဗ်ာ ေရးမွ
ကဗ်ာမွထြက္မလာရင္
အသက္႐ွင္ၿခင္းတရားကို
ငါသတ္မိလိမ့္မယ္။
(ေဖာ္ေဝး)
ဆရာေလး
me: အိပ္ေတာ့မွာလား
t: ခြင့္ျပုဗ်ာ ေရခ်ိုး မိုးခ်ိုးေလး
ဟုတ္ကဲ့
က်ေနာ္ေတာ့ ေဖာ ေရွာ လုပ္လိုက္ရလို့ ေနေပ်ာ္သြားျပီ
ေနာက္တေန့ ေနဖို့ အိပ္လိုက္ဦးမယ္
me: ဟုတ္ျပီဗ်ာ
t: တာ့တာဗ်ား
ေတြ့ေသးတာေပါ့။
ေတြ႔ စရာရွိတဲ့ေလာကၾကီး က ေတြ႔ ၾက အံုးမွာပါ။
Sunday, October 17, 2010
ျမန္မာစာ အေၾကာင္း ေတာင္ေတာင္အီအီ
ကေလးငယ္ ခ်စ္စဖြယ္" သင္ခ်ိန္ကစလို႔ ယခုအခ်ိန္အထိ ျမန္မာစာ အေၾကာင္း ကို တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ တစ္ခါမွ ေစ့ေစ့ မေတြးခဲ့ဖူးပါ။ ေတြးလိုက္မိျပန္ေတာ့လည္း ေတာင္စဥ္ေရမရအေတြးေတြဆက္တိုက္ေပၚလာသည္။
အကၡရာကစပါမည္။ ကြ်န္ေတာ့အျမင္တြင္ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးစလံုးသည္ မလိုအပ္ဟုထင္ပါသည္။ အကၡရာေဖာင္းပြမွဳျဖစ္ေနသည္။ "ဃ ၊ ဋ ၊ ဍ ၊ ဒရင္မွဳတ္ ၊ ဠ" စသည္တို႔မွာ အလြန္အသံုးနည္းေသာ အကၡရာ မ်ားျဖစ္သည္။ထိုစာလံုးမ်ားအစား သံုးႏိုင္ေသာ အကၡရာကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိသည္။ ဥပမာ..မဂေဒ၀ အလကၤာ၊လင္းတ အစရွိသျဖင့္......။ ဋ ပင္ ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ေရးေတာ့ တတလင္းခ်ိတ္ပင္တဲ့။ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးႏိုင္လွ၍ ဤနာမည္ေပးသည္ထင္ပါသည္။ နာမည္အသစ္ေျပာင္းလိုက္လွ်င္ရပါသည္။ေကာက္ေကြးပင္တို႔ ၊ မေျဖာင့္ပင္တို႔ ၊ အစိုးရပင္တို႔ ......
ဤစာလံုးေတြကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္နိဳင္လွ်င္ေတာ့ကေလးေတြ မွတ္ရသက္သာသြားမည္။ ေရးရတာလည္း ခက္သည္ကိုး........
ဗ်ည္းသံုးဆယ့္သံုးလံုး အျပင္သို႔ထိုးထြက္ေနေသာရိွဳးတိုးရွဳပ္တုတ္ နာမည္အတည္တက်မရွိေသာ အကၡရာ မ်ားလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိေသးသည္။ "၎၊ ဩ ၊ ဥ ၊၏ ၊ဣ ၊ဧ ၊ဤ ၊၌ ၊ ၍ " စသည္တို႔ ကို ငယ္စဥ္က စာလံုးေပါင္း ရြတ္ေသာအခါ အကၡရာ၏ ၊ အကၡရာ ၌ ၊ အကၡရာ ၍ ...ဤကဲ့သို႔သာ အသံထြက္ရြတ္သျဖင့္ နာမည္ အတည္တက်မရွိဟုဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီစာလံုးေတြကို ဗ်ည္းေဘာင္ထဲက သံုးလွ်င္ေကာ..... အုတ္ေအာ၊ ၾကက္အု ၊ အီေခြး၊ ေအရာ၀တီ ၊ ကြ်န္ေတာ္အိစာအုပ္ ....အစကတည္းက ဒီလိုေရးခဲ့လွ်င္ အျမင္ဆိုးမည္မဟုတ္။ အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ရဆိုးေနသည္။ ဒီစာလံုးေတြ သံုးလိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ မလိုအပ္ဘဲရွဳပ္ကုန္သည္။ၾကက္မသည္ ဥဥ သည္လား... ဥအုသည္လား၊ ဣေျႏၵရွင္လား...အိေျႏၵရွင္လား..... ေ၀ခြဲမရျဖစ္ကုန္သည္။
ေနာက္ ႏွစ္လံုးဆင့္ေတြ... အခု ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္ေတာ့ဂြက်ကုန္သည္။ ဒါေတာင္ေဇာ္ဂ်ီကယ္ေပလို႔........ ျပင္လိုက္ရင္ေကာ...... "သူသည္ အဓိပ္ပယ္ ပါပါၾကည့္သည္၊ကိစ္စျပီးျပီလား၊ လိမ္မာလွခ်ည္လား" ဘယ္လိုမွ မတင့္တယ္ ျပန္ပါ။ ဒီမွာလည္း အေရးအသားကသူ႔ေနရာႏွင့္သူရွိေသးသည္။ ပံုေသမွတ္လို႔မရ။ မဂၤလာ သည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ မငၢလာ ျဖစ္ရမည္။အဂၤါသည္ အငၢါ ျဖစ္ရမည္။ သငၡ်ာ၊ သေငၻာသား .... ခက္ပါသည္။ ေရးသားရာတြင္အခ်ိန္တို ဖို႔အတြက္မ်ားထြင္ခဲ့သလားမသိပါ။ အေရးတိုဖို႔ဆိုလွ်င္လည္း အကုန္လံုးေျပာင္းပစ္ရမည္။ဥပမာ.. ခ်စၥရာ ကိုရီးယားမင္းသမီးေလး အြေႏၥာ (ေဘာလိ၀ုဒ္ေလလား) ...
ေရးေတာ့အမွန္ဖတ္ေတာ့ အသံဆိုတာကလည္း တစ္မ်ိဳးရွဳပ္ေသးသည္။ ေသာၾကာက ေသာက္ၾကာ ျဖစ္သြားသည္။ သင္ေဘာကသင္းေဘာ ျဖစ္သည္။ အလကားေနရင္း အေျပာတျခား အလုပ္တျခားလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနပါေပ့ါလား.........ကတ္၊ ပတ္၊ လတ္ အစရွိသည္ႏွင့္ကာရန္တူအသံထြက္လွ်င္ ၀တ္ သည္ ၀က္ျဖစ္ရမည္။ (၀တ္မွဳန္ ေရႊရည္ၾကားလွ်င္လာရန္ေတြ႕ေနဦးမည္)၀စ္မွဳန္ ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္ ထင္ပါသည္။
ေမြးစားစကားလံုးေတြအေၾကာင္းကိုလည္း စဥ္းစားမိပါသည္။ ေရစစၥၾတီ (Registry) ၊ ကိုဓ (Code) ဥပေဒ ၊ ေမာ္ေတာ္ပီေက(Motor police vehicle)၊ ပက္ထေရာင္း(Patrol)၊ ဂိုလီဗာ (Goalkeeper) ......ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ ဘိလပ္ျပန္ေမာင္ေသာင္းေဖ၊ကင္း၀န္မင္းၾကီး ျပင္သစ္သြားမွတ္တမ္း ၊ တရုတ္လူမ်ိဳး၊ ငဇင္ကာ..... ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ျဖစ္ကုန္လဲေတာ့မသိပါ။ ေရွးအခါ သြားေရးလာေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး မထြန္းကားခင္က တစ္ေနရာတစ္ေနရာ ေရာက္ဖို႔ကေတာ္ေတာ္မလြယ္။ ထို အခ်ိန္က ျမန္မာအေနျဖင့္ ကုလား တရုတ္ကိုသာ ျမင္ဖူးသည္။ ေနာက္ေတြ႔ေသာလူမ်ိဳးအားလံုးကိုထိုႏွစ္မ်ိဳးကို အေျခခံျပီး နာမည္ေပးသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အဂၤလိပ္သည္ အလိုလိုေနရင္း ကုလားျဖဴျဖစ္သြားသည္။ တရုတ္ျဖဴ၊ တရုတ္နီ........ ေနာက္မွသာ ႏိုင္ငံေတြဘာေတြသိလာေတာ့မွ အဂၤလိပ္တို႔အသက္ရွဳေခ်ာင္ သြားရသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ စကားလံုးမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘာသာမျပန္သင့္ေတာ့... ဒါေတာင္အမာထည္ အေပ်ာ့ထည္ လုပ္ခ်င္ေသးသည္။ လုပ္ခ်င္လည္း ဟာ့ဒၵစၥ (တိုေအာင္လုပ္လိုက္သည္) တို႔မင္မိုရီတို႔ကို ပါလုပ္ပါလား။ အမာျပား၊ မွတ္ဥာဏ္ ..... ။
ဘာသာျပန္ကိစၥ ၌ ယဥ္ေက်းမွဳကို သြတ္သြင္းျခင္း၊နား၀င္ခ်ိဳေအာင္လုပ္ျခင္းတို႔သည္လည္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိသာေကာင္းသည္ဟုထင္ပါသည္။Stupid ကို မိုက္မဲသည္ဟုသာ စိတ္ထဲစြဲေနသည္။ Dictionary မွာလည္း ဒီအတိုင္း၊ ေက်ာင္းကလည္းဒီအတိုင္းသင္လိုက္သည္။ You are stupid ဆိုလွ်င္ နာရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့......ငါဟာမိုက္မဲတဲ့သူပါလား......ဒႆဂီရိအခ်စ္ရွဳံသမားကဲ့သို႔ပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားဖို႔ေတာင္ေကာင္းလာေလသည္။ သီခ်င္းလုပ္ဆိုရင္ေတာင္ေပါက္ေလာက္သည္။ မိုက္မဲသမား.....ဒႆဂီရိ ......... ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာဆိုလွ်င္ ထိုစကားေၾကာင့္ဆႏၵျပမွဳေတြ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးသည္။ စာလံုး၏အနက္ကို သူ႔နဂိုဆိုလိုရင္းႏွင့္အနက္ဒီဂရီ တိမ္းပါးမွဳမရွိေအာင္ ဘာသာျပန္ၾကေစလိုပါသည္။ ဒီမွာတစ္ခုထပ္ေတြးမိတာက ေရနံကိစၥျဖစ္သည္။ နံေသာေရ.... ေရနံႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ ဂုဏ္သတၱိ လည္းတူ အန႔ံလည္း နံေသာ NaturalGas က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ "ေလနံ" မျဖစ္ဘဲ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ျဖစ္ေနရသလဲ။ ဓာတ္ကိစၥကလည္း ေတာ္ေတာ္တြင္က်ယ္ပါသည္။ ထူးဆန္းလွ်င္ ဓာတ္ႏွင့္တြဲပစ္သည္။ ဓာတ္ပံု၊ ဓာတ္ခဲ၊ ဓာတ္မီး၊ ဓာတ္ရွင္(ရုပ္ရွင္) ၊ CD ကိုေတာင္ ဓာတ္ျပားဆိုျပီးလုပ္ေသးသည္။ Blu-Ray က်လွ်င္ေကာ ဓာတ္ျပာတန္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမည္။ ........ဘာသာျပန္ခ်င္တာက်ေတာ့ျပန္သည္။ျမန္မာမွဳျပဳခ်င္သည္က်ေတာ့ျပဳသည္။ ျမန္မာစာသည္ ခက္ခဲလွပါသည္။
ေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္းအေတြ႔မ်ားလာေသာ ေခတ္စားလာေသာ အသံုးမ်ားကိုလည္း မႏွစ္ျမိဳ႔ဖြယ္ေတြ႔ရပါသည္။ဆရာသည္ ၾဆာျဖစ္သြားသည္။ တယ္ သည္ တရ္ ျဖစ္သည္။ သည္ ကို ေတာင္ သု္ ဆိုျပီးလုပ္လိုက္ေသးသည္။ ဆရာအီၾကာေကြးက ဤအသံုးမ်ားကိုသေရာ္ပံုေလးကို အမွတ္ရမိသည္။ "ၾဆာေနထိုင္ေသာ အိမ္သို႔ အလည္သြားရာ ၾဆာျခီးထြက္ေန၍ မေတြ႔ခဲ့ရပါ"ဟူ၍.........
နာမည္အထူးအဆန္းထြင္ျခင္းကလည္းေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးက "ဠင္းတ ကို ဘာေၾကာင့္ လ ႏွင့္ မလင္းတာလဲ" ဟုၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေမခြန္းထုတ္ဖူးသည္။ သူ႔ အမတ္ေပၚဦးကလည္း ေခသူမဟုတ္ေတာ့ ဠင္းတက အရုပ္ဆိုးေတာ့ အရုပ္ဆိုးတဲ့ အကၡရာ ဠ နဲ႔သင့္ေတာ္လို႔ပါ ဟုအေျဖေပးသည္။ အခုေခတ္ လူေတြကလည္းဆန္းလိုက္ရမွ ေက်နပ္ၾကသည္ဆိုေတာ့ အသတ္ ေနရာတြင္ အသံုးမတြင္ေသာစာလံုးေတြကို ၾကံဖန္သံုးၾကသည္(ေဇာ္၀င္းထြတ္၊ မိုးေဇာ္ ဆုိလည္း ျပီးတာပဲကို ) ေနာက္ပိုင္းက်လွ်င္ ညွဋ္စိ၊ ျပဍ္႕ဇံုဆိုတာမ်ိဳးမ်ား ေပၚလာဦးမလားမသိ။ ထို႔ျပင္ ေခတ္စားလာသည့္ "ဏ" အသံုးတြင္မွဳကလည္းရွိေသးသည္။ဥပမာေလးတစ္ခုျပလိုပါသည္။ "ကိုယ့္ အသဲဏွလံုးေတာ့ မင္းေၾကာင့္ ေလာင္ျမိဳက္ေနျပီ" ဆိုလွ်င္ႏွာေခါင္းမီးေတာက္ေနျပီ ဆိုသည့္ပံုစံ ျဖစ္သြားသည္။ ဏ၏ အသံုးမွာ တဏွာ စာလံုးေပါင္းရာတြင္ သံုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ပါဠိ အသံုးကေတာ့ထားပါေတာ့။ နာမည္ကို"န"သတ္လွ်င္ အဆင္ေျပေနေသာ္လည္း "ဏ" ကို သြားသတ္လိုက္သည္။ သိဏ္းထြဏ္း၊ ေအာင္ပဏ္း၊ ေဖသဏ္း.......နာမည္နဲ႔လူပံုဆံုးျဖတ္ရင္ေတာ့ႏွာေခါင္းၾကီးအရင္ေပၚလာမည္။ (ဖီးလစ္ေတာ့ အေမရိကားကေန ဆဲေနေတာ့မွာပဲ......ေၾသာ္ သူလည္း ဒီမွာတုန္းကခ်က္တင္ထဲကမွ မထြက္တာ) ...................... ဏအျပင္ "သွ်" ကိုလည္း မၾကာမၾကာေတြ႔လာရျပန္သည္။ သွ်မ္းေခါက္ဆြဲ....ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဘာမွ မကြာပါ။ မလိုအပ္ဘဲ စတန္႔ထြင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သွ်န္ထြဏ္းဆိုတာ ၾကားဖူးသည္။သူ႔သွ်န္ကေတာ့ အျပစ္မရွိဟုထင္ပါသည္။ ရွံ ႏွင့္ ရွံလိုက္လ်ွင္ စံုေထာက္ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီးဦးရွံစား ၊ ဦးဒိန္းေဒါင္ႏွင့္ပဲ အမ်ိဳးေတြလိုလို သူတို႔လိုပဲ ထံုတံုတံု လူလို႔ု႔အထင္ခံရမွာ ေၾကာက္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဒါေတာင္သူက ဏ သတ္လိုက္ေသးသည္။ နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းေတြမေပးခင္ လဒတို႔ တဏွာတို႔ကို သြားသတိရေစလိုပါသည္။
အေတြးမွာနိဂံုးမရွိပါ
ေကာက္ရိုး
၂၄.၇.၂၀၁၀ည ၁၁ နာရီ ၃၅ မိနစ္
(အေပ်ာ္သေဘာေရးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။မည္သူ႔ကိုမွ ထိခုိက္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းမရွိပါ)
အကၡရာကစပါမည္။ ကြ်န္ေတာ့အျမင္တြင္ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးစလံုးသည္ မလိုအပ္ဟုထင္ပါသည္။ အကၡရာေဖာင္းပြမွဳျဖစ္ေနသည္။ "ဃ ၊ ဋ ၊ ဍ ၊ ဒရင္မွဳတ္ ၊ ဠ" စသည္တို႔မွာ အလြန္အသံုးနည္းေသာ အကၡရာ မ်ားျဖစ္သည္။ထိုစာလံုးမ်ားအစား သံုးႏိုင္ေသာ အကၡရာကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိသည္။ ဥပမာ..မဂေဒ၀ အလကၤာ၊လင္းတ အစရွိသျဖင့္......။ ဋ ပင္ ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ေရးေတာ့ တတလင္းခ်ိတ္ပင္တဲ့။ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးႏိုင္လွ၍ ဤနာမည္ေပးသည္ထင္ပါသည္။ နာမည္အသစ္ေျပာင္းလိုက္လွ်င္ရပါသည္။ေကာက္ေကြးပင္တို႔ ၊ မေျဖာင့္ပင္တို႔ ၊ အစိုးရပင္တို႔ ......
ဤစာလံုးေတြကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္နိဳင္လွ်င္ေတာ့ကေလးေတြ မွတ္ရသက္သာသြားမည္။ ေရးရတာလည္း ခက္သည္ကိုး........
ဗ်ည္းသံုးဆယ့္သံုးလံုး အျပင္သို႔ထိုးထြက္ေနေသာရိွဳးတိုးရွဳပ္တုတ္ နာမည္အတည္တက်မရွိေသာ အကၡရာ မ်ားလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိေသးသည္။ "၎၊ ဩ ၊ ဥ ၊၏ ၊ဣ ၊ဧ ၊ဤ ၊၌ ၊ ၍ " စသည္တို႔ ကို ငယ္စဥ္က စာလံုးေပါင္း ရြတ္ေသာအခါ အကၡရာ၏ ၊ အကၡရာ ၌ ၊ အကၡရာ ၍ ...ဤကဲ့သို႔သာ အသံထြက္ရြတ္သျဖင့္ နာမည္ အတည္တက်မရွိဟုဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီစာလံုးေတြကို ဗ်ည္းေဘာင္ထဲက သံုးလွ်င္ေကာ..... အုတ္ေအာ၊ ၾကက္အု ၊ အီေခြး၊ ေအရာ၀တီ ၊ ကြ်န္ေတာ္အိစာအုပ္ ....အစကတည္းက ဒီလိုေရးခဲ့လွ်င္ အျမင္ဆိုးမည္မဟုတ္။ အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ရဆိုးေနသည္။ ဒီစာလံုးေတြ သံုးလိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ မလိုအပ္ဘဲရွဳပ္ကုန္သည္။ၾကက္မသည္ ဥဥ သည္လား... ဥအုသည္လား၊ ဣေျႏၵရွင္လား...အိေျႏၵရွင္လား..... ေ၀ခြဲမရျဖစ္ကုန္သည္။
ေနာက္ ႏွစ္လံုးဆင့္ေတြ... အခု ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္ေတာ့ဂြက်ကုန္သည္။ ဒါေတာင္ေဇာ္ဂ်ီကယ္ေပလို႔........ ျပင္လိုက္ရင္ေကာ...... "သူသည္ အဓိပ္ပယ္ ပါပါၾကည့္သည္၊ကိစ္စျပီးျပီလား၊ လိမ္မာလွခ်ည္လား" ဘယ္လိုမွ မတင့္တယ္ ျပန္ပါ။ ဒီမွာလည္း အေရးအသားကသူ႔ေနရာႏွင့္သူရွိေသးသည္။ ပံုေသမွတ္လို႔မရ။ မဂၤလာ သည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ မငၢလာ ျဖစ္ရမည္။အဂၤါသည္ အငၢါ ျဖစ္ရမည္။ သငၡ်ာ၊ သေငၻာသား .... ခက္ပါသည္။ ေရးသားရာတြင္အခ်ိန္တို ဖို႔အတြက္မ်ားထြင္ခဲ့သလားမသိပါ။ အေရးတိုဖို႔ဆိုလွ်င္လည္း အကုန္လံုးေျပာင္းပစ္ရမည္။ဥပမာ.. ခ်စၥရာ ကိုရီးယားမင္းသမီးေလး အြေႏၥာ (ေဘာလိ၀ုဒ္ေလလား) ...
ေရးေတာ့အမွန္ဖတ္ေတာ့ အသံဆိုတာကလည္း တစ္မ်ိဳးရွဳပ္ေသးသည္။ ေသာၾကာက ေသာက္ၾကာ ျဖစ္သြားသည္။ သင္ေဘာကသင္းေဘာ ျဖစ္သည္။ အလကားေနရင္း အေျပာတျခား အလုပ္တျခားလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနပါေပ့ါလား.........ကတ္၊ ပတ္၊ လတ္ အစရွိသည္ႏွင့္ကာရန္တူအသံထြက္လွ်င္ ၀တ္ သည္ ၀က္ျဖစ္ရမည္။ (၀တ္မွဳန္ ေရႊရည္ၾကားလွ်င္လာရန္ေတြ႕ေနဦးမည္)၀စ္မွဳန္ ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္ ထင္ပါသည္။
ေမြးစားစကားလံုးေတြအေၾကာင္းကိုလည္း စဥ္းစားမိပါသည္။ ေရစစၥၾတီ (Registry) ၊ ကိုဓ (Code) ဥပေဒ ၊ ေမာ္ေတာ္ပီေက(Motor police vehicle)၊ ပက္ထေရာင္း(Patrol)၊ ဂိုလီဗာ (Goalkeeper) ......ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ ဘိလပ္ျပန္ေမာင္ေသာင္းေဖ၊ကင္း၀န္မင္းၾကီး ျပင္သစ္သြားမွတ္တမ္း ၊ တရုတ္လူမ်ိဳး၊ ငဇင္ကာ..... ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ျဖစ္ကုန္လဲေတာ့မသိပါ။ ေရွးအခါ သြားေရးလာေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး မထြန္းကားခင္က တစ္ေနရာတစ္ေနရာ ေရာက္ဖို႔ကေတာ္ေတာ္မလြယ္။ ထို အခ်ိန္က ျမန္မာအေနျဖင့္ ကုလား တရုတ္ကိုသာ ျမင္ဖူးသည္။ ေနာက္ေတြ႔ေသာလူမ်ိဳးအားလံုးကိုထိုႏွစ္မ်ိဳးကို အေျခခံျပီး နာမည္ေပးသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အဂၤလိပ္သည္ အလိုလိုေနရင္း ကုလားျဖဴျဖစ္သြားသည္။ တရုတ္ျဖဴ၊ တရုတ္နီ........ ေနာက္မွသာ ႏိုင္ငံေတြဘာေတြသိလာေတာ့မွ အဂၤလိပ္တို႔အသက္ရွဳေခ်ာင္ သြားရသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ စကားလံုးမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘာသာမျပန္သင့္ေတာ့... ဒါေတာင္အမာထည္ အေပ်ာ့ထည္ လုပ္ခ်င္ေသးသည္။ လုပ္ခ်င္လည္း ဟာ့ဒၵစၥ (တိုေအာင္လုပ္လိုက္သည္) တို႔မင္မိုရီတို႔ကို ပါလုပ္ပါလား။ အမာျပား၊ မွတ္ဥာဏ္ ..... ။
ဘာသာျပန္ကိစၥ ၌ ယဥ္ေက်းမွဳကို သြတ္သြင္းျခင္း၊နား၀င္ခ်ိဳေအာင္လုပ္ျခင္းတို႔သည္လည္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိသာေကာင္းသည္ဟုထင္ပါသည္။Stupid ကို မိုက္မဲသည္ဟုသာ စိတ္ထဲစြဲေနသည္။ Dictionary မွာလည္း ဒီအတိုင္း၊ ေက်ာင္းကလည္းဒီအတိုင္းသင္လိုက္သည္။ You are stupid ဆိုလွ်င္ နာရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့......ငါဟာမိုက္မဲတဲ့သူပါလား......ဒႆဂီရိအခ်စ္ရွဳံသမားကဲ့သို႔ပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားဖို႔ေတာင္ေကာင္းလာေလသည္။ သီခ်င္းလုပ္ဆိုရင္ေတာင္ေပါက္ေလာက္သည္။ မိုက္မဲသမား.....ဒႆဂီရိ ......... ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာဆိုလွ်င္ ထိုစကားေၾကာင့္ဆႏၵျပမွဳေတြ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးသည္။ စာလံုး၏အနက္ကို သူ႔နဂိုဆိုလိုရင္းႏွင့္အနက္ဒီဂရီ တိမ္းပါးမွဳမရွိေအာင္ ဘာသာျပန္ၾကေစလိုပါသည္။ ဒီမွာတစ္ခုထပ္ေတြးမိတာက ေရနံကိစၥျဖစ္သည္။ နံေသာေရ.... ေရနံႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ ဂုဏ္သတၱိ လည္းတူ အန႔ံလည္း နံေသာ NaturalGas က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ "ေလနံ" မျဖစ္ဘဲ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ျဖစ္ေနရသလဲ။ ဓာတ္ကိစၥကလည္း ေတာ္ေတာ္တြင္က်ယ္ပါသည္။ ထူးဆန္းလွ်င္ ဓာတ္ႏွင့္တြဲပစ္သည္။ ဓာတ္ပံု၊ ဓာတ္ခဲ၊ ဓာတ္မီး၊ ဓာတ္ရွင္(ရုပ္ရွင္) ၊ CD ကိုေတာင္ ဓာတ္ျပားဆိုျပီးလုပ္ေသးသည္။ Blu-Ray က်လွ်င္ေကာ ဓာတ္ျပာတန္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမည္။ ........ဘာသာျပန္ခ်င္တာက်ေတာ့ျပန္သည္။ျမန္မာမွဳျပဳခ်င္သည္က်ေတာ့ျပဳသည္။ ျမန္မာစာသည္ ခက္ခဲလွပါသည္။
ေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္းအေတြ႔မ်ားလာေသာ ေခတ္စားလာေသာ အသံုးမ်ားကိုလည္း မႏွစ္ျမိဳ႔ဖြယ္ေတြ႔ရပါသည္။ဆရာသည္ ၾဆာျဖစ္သြားသည္။ တယ္ သည္ တရ္ ျဖစ္သည္။ သည္ ကို ေတာင္ သု္ ဆိုျပီးလုပ္လိုက္ေသးသည္။ ဆရာအီၾကာေကြးက ဤအသံုးမ်ားကိုသေရာ္ပံုေလးကို အမွတ္ရမိသည္။ "ၾဆာေနထိုင္ေသာ အိမ္သို႔ အလည္သြားရာ ၾဆာျခီးထြက္ေန၍ မေတြ႔ခဲ့ရပါ"ဟူ၍.........
နာမည္အထူးအဆန္းထြင္ျခင္းကလည္းေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးက "ဠင္းတ ကို ဘာေၾကာင့္ လ ႏွင့္ မလင္းတာလဲ" ဟုၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေမခြန္းထုတ္ဖူးသည္။ သူ႔ အမတ္ေပၚဦးကလည္း ေခသူမဟုတ္ေတာ့ ဠင္းတက အရုပ္ဆိုးေတာ့ အရုပ္ဆိုးတဲ့ အကၡရာ ဠ နဲ႔သင့္ေတာ္လို႔ပါ ဟုအေျဖေပးသည္။ အခုေခတ္ လူေတြကလည္းဆန္းလိုက္ရမွ ေက်နပ္ၾကသည္ဆိုေတာ့ အသတ္ ေနရာတြင္ အသံုးမတြင္ေသာစာလံုးေတြကို ၾကံဖန္သံုးၾကသည္(ေဇာ္၀င္းထြတ္၊ မိုးေဇာ္ ဆုိလည္း ျပီးတာပဲကို ) ေနာက္ပိုင္းက်လွ်င္ ညွဋ္စိ၊ ျပဍ္႕ဇံုဆိုတာမ်ိဳးမ်ား ေပၚလာဦးမလားမသိ။ ထို႔ျပင္ ေခတ္စားလာသည့္ "ဏ" အသံုးတြင္မွဳကလည္းရွိေသးသည္။ဥပမာေလးတစ္ခုျပလိုပါသည္။ "ကိုယ့္ အသဲဏွလံုးေတာ့ မင္းေၾကာင့္ ေလာင္ျမိဳက္ေနျပီ" ဆိုလွ်င္ႏွာေခါင္းမီးေတာက္ေနျပီ ဆိုသည့္ပံုစံ ျဖစ္သြားသည္။ ဏ၏ အသံုးမွာ တဏွာ စာလံုးေပါင္းရာတြင္ သံုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ပါဠိ အသံုးကေတာ့ထားပါေတာ့။ နာမည္ကို"န"သတ္လွ်င္ အဆင္ေျပေနေသာ္လည္း "ဏ" ကို သြားသတ္လိုက္သည္။ သိဏ္းထြဏ္း၊ ေအာင္ပဏ္း၊ ေဖသဏ္း.......နာမည္နဲ႔လူပံုဆံုးျဖတ္ရင္ေတာ့ႏွာေခါင္းၾကီးအရင္ေပၚလာမည္။ (ဖီးလစ္ေတာ့ အေမရိကားကေန ဆဲေနေတာ့မွာပဲ......ေၾသာ္ သူလည္း ဒီမွာတုန္းကခ်က္တင္ထဲကမွ မထြက္တာ) ...................... ဏအျပင္ "သွ်" ကိုလည္း မၾကာမၾကာေတြ႔လာရျပန္သည္။ သွ်မ္းေခါက္ဆြဲ....ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဘာမွ မကြာပါ။ မလိုအပ္ဘဲ စတန္႔ထြင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သွ်န္ထြဏ္းဆိုတာ ၾကားဖူးသည္။သူ႔သွ်န္ကေတာ့ အျပစ္မရွိဟုထင္ပါသည္။ ရွံ ႏွင့္ ရွံလိုက္လ်ွင္ စံုေထာက္ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီးဦးရွံစား ၊ ဦးဒိန္းေဒါင္ႏွင့္ပဲ အမ်ိဳးေတြလိုလို သူတို႔လိုပဲ ထံုတံုတံု လူလို႔ု႔အထင္ခံရမွာ ေၾကာက္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဒါေတာင္သူက ဏ သတ္လိုက္ေသးသည္။ နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းေတြမေပးခင္ လဒတို႔ တဏွာတို႔ကို သြားသတိရေစလိုပါသည္။
အေတြးမွာနိဂံုးမရွိပါ
ေကာက္ရိုး
၂၄.၇.၂၀၁၀ည ၁၁ နာရီ ၃၅ မိနစ္
(အေပ်ာ္သေဘာေရးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။မည္သူ႔ကိုမွ ထိခုိက္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းမရွိပါ)
Thursday, October 14, 2010
'အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္'ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရန္ ၾကိဳးစားျခင္း
"လူႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ ျမက္ခင္းေပၚဆင္းျပီး ေဘာလံုးေလးတစ္လံုးကို လုကန္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္အဓိပၸာယ္မရိွတာပဲ။ အဲဒါကို စိတ္၀င္တစားၾကည့္ၾကတာက ပိုျပီး အဓိပၸာယ္မရိွေသးတယ္။"
မန္ယူပြဲသတင္းသိလုိ၍ သေဘၤာေပၚမွ အိမ္သုိ႔ ဆယ္ေဒၚလာအကုန္ခံဖုန္းဆက္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဘာလံုး၀ါသနာမပါေသာ ျမန္မာစီနီယာအရာရိွတစ္ဦးကေျပာေသာ စကားျဖစ္သည္။ မိမိထက္ ရာထူးၾကီးသူတစ္ဦးကို ဆန္႔က်င္ျငင္းခုန္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာရရိွရန္ မျမင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တိတိပပ ျပန္လည္ေခ်ပရန္လည္း ရုတ္တရက္ စကားရွာမရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္သာ တံု႔ျပန္ခဲ့ပါသည္။
ယမန္ေန႔ညက တီဗီမွလာေသာ မန္ယူပြဲၾကည့္ရင္း သူ႔စကားကို ျပန္လည္အမွတ္ရကာ ေဘာလံုးပြဲျပီးသြားသည္အထိ ဆက္လက္ေတြးေတာေနမိသည္။ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား။ ဒါဆို ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကို အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္မလဲ။ အဓိပၸာယ္ရိွတယ္၊ မရိွဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ၊ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္မွာလဲ။ အဲဒီ အဓိပၸာယ္ဆိုတာကေရာ ဘာကို ေခၚသလဲ။" စသည့္ေမးခြန္းမ်ားက ဆင့္ကာဆင့္ကာ ေပၚလာ၏။
"အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္" ဆိုသည္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ႏိုင္ရန္ မၾကာေသးခင္က ဖတ္ခဲ့ရေသာ Maslow's Hierarchy of Needs* ႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ စိတၱေဗဒပညာရွင္ Abraham Maslow က ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားမ်ား ရုန္းကန္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အလုပ္ဟူသမွ်သည္ အနိမ့္ဆံုး Physiological အဆင့္မွ အျမင့္ဆံုး Self-actualization အဆင့္ထိ အသီးသီးေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ိဳးစံုတို႔၏ လံႈ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ဘ၀လံုျခံဳမႈရရိွရန္ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ပစၥည္းဥစၥာကို ရွာၾကသည္။ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကိုရရန္ လူအခ်င္းခ်င္း မိတ္ဖြဲ႔ေပါင္းေဖာ္သည္၊ မိသားစုဘ၀ထူေထာင္ၾကသည္။ မိမိကိုယ္မိမိတန္ဖိုးထားႏိုင္ရန္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ လူအမ်ားေလးစားမႈစသည္တို႔ကို အလိုရိွၾကေပသည္။ ကြဲျပားေသာလူတို႔အတြက္ ကြဲျပားေသာလိုအပ္ခ်က္၊ ကြဲျပားေသာလႈပ္ရွားမႈမ်ားရိွေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနျဖင့္ေတာ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္ အဓိပၸာယ္ရိွစြာလႈပ္ရွားေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထိုတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္မ်ားကို အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေ၀ဖန္ႏိုင္သလား ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း ေစ်းေရာင္းႏွင့္အိမ္အလုပ္ ဇယ္ခပ္သလိုလုပ္ရသည့္ ေစ်းသည္မယ္ကာကကို အားလပ္ခ်ိန္ကေလးတြင္ ကလိထိုးဟာသဗီဒီယိုကားမ်ား ၾကည့္သည့္အတြက္ ရသမခံစားတတ္ဟု အျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္ တရားပါ့မလား။ ျမစ္ကမ္းနံေဘး သစ္ပင္ရိပ္တြင္ထိုင္ရင္း မ်က္စိတဆံုးေငးေမာေနတတ္သည့္ ကဗ်ာဆရာကိုခါခကို အလကားအခ်ိန္ျဖဳန္းေနသူဟု စြပ္စြဲလွ်င္ေရာ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ အငယ္အေႏွာင္းေလးေယာက္ယူျပီး ေန႔မအား၊ညမနား အလုပ္မ်ားေနရွာေသာ သူေ႒းၾကီးဦး၀ါ၀ကို ေလာဘရမၼက္ၾကီးသူဟုေရာ သြားေရာက္ရႈတ္ခ်ႏိုင္မလား။
မမွန္ပါ၊ မရပါဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္တို႔အေနျဖင့္ မည္သို႔ပင္ တရားမွ်တ၊ ဘက္မလိုက္ပဲ ရႈျမင္သံုးသပ္ပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အျမင္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ခံစားခ်က္မ်ားေပၚတြင္သာ အေျခခံ၍ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စံမ်ားျဖင့္ တိုင္းတာထားျခင္းသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ခံစားရေသာ ကာယကံရွင္မဟုတ္သည့္အတြက္ေတာ့ အျပည့္အ၀နားလည္မႈကို ရရိွႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ဤအခ်က္ကို ဒႆနိကဆရာ William James က သူ၏အက္ေဆးတစ္ပုဒ္** ထဲတြင္ ဤသို႔ ဥပမာေပးခဲ့ဖူးသည္။
"Take our dogs and ourselves, connected as we are by a tie more intimate than most ties in this world; and yet, outside of that tie of friendly fondness, how insensible, each of us, to all that makes life significant for the other! - we to the rapture of bones under hedges, or smells of trees and lamp-posts, they to the delights of literature and art. As you sit reading the most moving romance you ever fell upon, what sort of a judge is your fox-terrier of your behavior? With all his good will toward you, the nature of your conduct is absolutely excluded from his comprehension. To sit there like a senseless statue when you might be taking him to walk and throwing sticks for him to catch! What queer disease is this that comes over you every day, of holding things and staring at them like that for hours together, paralyzed of motion and vacant of all conscious life?"
ေခြးႏွင့္လူတို႔အၾကား စိတ္ကူးအျမင္ခ်င္း မည္သို႔ပင္ ကြာျခားမႈရိွေနပါေစ၊ အတူယဥ္တြဲေနထိုင္ရန္ကား ျပႆနာမရိွလွပါ။ သခင္စာဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေခြးက ေဟာင္ျခင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္း မျပဳဘဲ ေအးေဆးစြာ ျငိမ္၀ပ္ေစာင့္ဆိုင္းျခင္း၊ လူသခင္ကလည္း ေခြးႏွင့္အတူ အခါအားေလ်ာ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း၊ တုတ္ပစ္ကစားျခင္း၊ စသည္တို႔ျဖင့္ အျပန္အလွန္ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါသည္။ လူ၊လူခ်င္းအတြက္လည္း ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္သင့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ကို အျပည့္အ၀နားမလည္လွ်င္ေတာင္မွ ကိုယ္ခ်င္းစာမႈေပးသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္တန္ဖိုးထားေသာအရာကို ကိုယ္တိုင္တန္ဖိုးမထားႏိုင္လွ်င္ေတာင္မွ ေလးစားမႈေတာ့ရိွသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္ကိုလည္း မိမိကို တစ္စံုတစ္ရာထိခိုက္မႈမရိွသေရြ႕ အေႏွာင့္အယွက္မေပးဘဲ ေနသင့္ပါသည္။ ကြဲျပားျခားနားေသာ ပုဂၢလိကအျမင္မ်ားကိုအေျခခံ၍ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေနမည့္အစား တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ေပးျခင္းျဖင့္သာ ညီညြတ္မွ်တေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေပၚေပါက္လာႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။
သို႔ဆိုလွ်င္ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား၊ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္လား"။ အေျဖကား အေမးခံရသူေပၚတြင္သာ မူတည္ပါသည္။ အဓိပၸာယ္မဲ့သည္ ထင္သူမ်ားက မိမိသေဘာရိွ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၍၊ အဓိပၸာယ္ရိွသည္ ထင္သူမ်ားကေတာ့ ဆက္ကန္၊ဆက္ၾကည့္ၾကရံုသာ ရိွပါေတာ့သည္။
pyay soe kyaw
10/3/2010, 1:15 AM
မန္ယူပြဲသတင္းသိလုိ၍ သေဘၤာေပၚမွ အိမ္သုိ႔ ဆယ္ေဒၚလာအကုန္ခံဖုန္းဆက္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဘာလံုး၀ါသနာမပါေသာ ျမန္မာစီနီယာအရာရိွတစ္ဦးကေျပာေသာ စကားျဖစ္သည္။ မိမိထက္ ရာထူးၾကီးသူတစ္ဦးကို ဆန္႔က်င္ျငင္းခုန္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာရရိွရန္ မျမင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တိတိပပ ျပန္လည္ေခ်ပရန္လည္း ရုတ္တရက္ စကားရွာမရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္သာ တံု႔ျပန္ခဲ့ပါသည္။
ယမန္ေန႔ညက တီဗီမွလာေသာ မန္ယူပြဲၾကည့္ရင္း သူ႔စကားကို ျပန္လည္အမွတ္ရကာ ေဘာလံုးပြဲျပီးသြားသည္အထိ ဆက္လက္ေတြးေတာေနမိသည္။ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား။ ဒါဆို ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကို အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္မလဲ။ အဓိပၸာယ္ရိွတယ္၊ မရိွဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ၊ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္မွာလဲ။ အဲဒီ အဓိပၸာယ္ဆိုတာကေရာ ဘာကို ေခၚသလဲ။" စသည့္ေမးခြန္းမ်ားက ဆင့္ကာဆင့္ကာ ေပၚလာ၏။
"အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္" ဆိုသည္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ႏိုင္ရန္ မၾကာေသးခင္က ဖတ္ခဲ့ရေသာ Maslow's Hierarchy of Needs* ႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ စိတၱေဗဒပညာရွင္ Abraham Maslow က ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားမ်ား ရုန္းကန္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အလုပ္ဟူသမွ်သည္ အနိမ့္ဆံုး Physiological အဆင့္မွ အျမင့္ဆံုး Self-actualization အဆင့္ထိ အသီးသီးေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ိဳးစံုတို႔၏ လံႈ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ဘ၀လံုျခံဳမႈရရိွရန္ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ပစၥည္းဥစၥာကို ရွာၾကသည္။ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကိုရရန္ လူအခ်င္းခ်င္း မိတ္ဖြဲ႔ေပါင္းေဖာ္သည္၊ မိသားစုဘ၀ထူေထာင္ၾကသည္။ မိမိကိုယ္မိမိတန္ဖိုးထားႏိုင္ရန္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ လူအမ်ားေလးစားမႈစသည္တို႔ကို အလိုရိွၾကေပသည္။ ကြဲျပားေသာလူတို႔အတြက္ ကြဲျပားေသာလိုအပ္ခ်က္၊ ကြဲျပားေသာလႈပ္ရွားမႈမ်ားရိွေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနျဖင့္ေတာ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္ အဓိပၸာယ္ရိွစြာလႈပ္ရွားေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထိုတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္မ်ားကို အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေ၀ဖန္ႏိုင္သလား ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း ေစ်းေရာင္းႏွင့္အိမ္အလုပ္ ဇယ္ခပ္သလိုလုပ္ရသည့္ ေစ်းသည္မယ္ကာကကို အားလပ္ခ်ိန္ကေလးတြင္ ကလိထိုးဟာသဗီဒီယိုကားမ်ား ၾကည့္သည့္အတြက္ ရသမခံစားတတ္ဟု အျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္ တရားပါ့မလား။ ျမစ္ကမ္းနံေဘး သစ္ပင္ရိပ္တြင္ထိုင္ရင္း မ်က္စိတဆံုးေငးေမာေနတတ္သည့္ ကဗ်ာဆရာကိုခါခကို အလကားအခ်ိန္ျဖဳန္းေနသူဟု စြပ္စြဲလွ်င္ေရာ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ အငယ္အေႏွာင္းေလးေယာက္ယူျပီး ေန႔မအား၊ညမနား အလုပ္မ်ားေနရွာေသာ သူေ႒းၾကီးဦး၀ါ၀ကို ေလာဘရမၼက္ၾကီးသူဟုေရာ သြားေရာက္ရႈတ္ခ်ႏိုင္မလား။
မမွန္ပါ၊ မရပါဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္တို႔အေနျဖင့္ မည္သို႔ပင္ တရားမွ်တ၊ ဘက္မလိုက္ပဲ ရႈျမင္သံုးသပ္ပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အျမင္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ခံစားခ်က္မ်ားေပၚတြင္သာ အေျခခံ၍ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စံမ်ားျဖင့္ တိုင္းတာထားျခင္းသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ခံစားရေသာ ကာယကံရွင္မဟုတ္သည့္အတြက္ေတာ့ အျပည့္အ၀နားလည္မႈကို ရရိွႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ဤအခ်က္ကို ဒႆနိကဆရာ William James က သူ၏အက္ေဆးတစ္ပုဒ္** ထဲတြင္ ဤသို႔ ဥပမာေပးခဲ့ဖူးသည္။
"Take our dogs and ourselves, connected as we are by a tie more intimate than most ties in this world; and yet, outside of that tie of friendly fondness, how insensible, each of us, to all that makes life significant for the other! - we to the rapture of bones under hedges, or smells of trees and lamp-posts, they to the delights of literature and art. As you sit reading the most moving romance you ever fell upon, what sort of a judge is your fox-terrier of your behavior? With all his good will toward you, the nature of your conduct is absolutely excluded from his comprehension. To sit there like a senseless statue when you might be taking him to walk and throwing sticks for him to catch! What queer disease is this that comes over you every day, of holding things and staring at them like that for hours together, paralyzed of motion and vacant of all conscious life?"
ေခြးႏွင့္လူတို႔အၾကား စိတ္ကူးအျမင္ခ်င္း မည္သို႔ပင္ ကြာျခားမႈရိွေနပါေစ၊ အတူယဥ္တြဲေနထိုင္ရန္ကား ျပႆနာမရိွလွပါ။ သခင္စာဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေခြးက ေဟာင္ျခင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္း မျပဳဘဲ ေအးေဆးစြာ ျငိမ္၀ပ္ေစာင့္ဆိုင္းျခင္း၊ လူသခင္ကလည္း ေခြးႏွင့္အတူ အခါအားေလ်ာ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း၊ တုတ္ပစ္ကစားျခင္း၊ စသည္တို႔ျဖင့္ အျပန္အလွန္ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါသည္။ လူ၊လူခ်င္းအတြက္လည္း ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္သင့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ကို အျပည့္အ၀နားမလည္လွ်င္ေတာင္မွ ကိုယ္ခ်င္းစာမႈေပးသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္တန္ဖိုးထားေသာအရာကို ကိုယ္တိုင္တန္ဖိုးမထားႏိုင္လွ်င္ေတာင္မွ ေလးစားမႈေတာ့ရိွသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္ကိုလည္း မိမိကို တစ္စံုတစ္ရာထိခိုက္မႈမရိွသေရြ႕ အေႏွာင့္အယွက္မေပးဘဲ ေနသင့္ပါသည္။ ကြဲျပားျခားနားေသာ ပုဂၢလိကအျမင္မ်ားကိုအေျခခံ၍ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေနမည့္အစား တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ေပးျခင္းျဖင့္သာ ညီညြတ္မွ်တေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေပၚေပါက္လာႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။
သို႔ဆိုလွ်င္ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား၊ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္လား"။ အေျဖကား အေမးခံရသူေပၚတြင္သာ မူတည္ပါသည္။ အဓိပၸာယ္မဲ့သည္ ထင္သူမ်ားက မိမိသေဘာရိွ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၍၊ အဓိပၸာယ္ရိွသည္ ထင္သူမ်ားကေတာ့ ဆက္ကန္၊ဆက္ၾကည့္ၾကရံုသာ ရိွပါေတာ့သည္။
pyay soe kyaw
10/3/2010, 1:15 AM
မည္သည္တုိ႔ကုိ လုပ္ေနၾကပါသနည္း
ပူအုိက္စြတ္စိုေသာ တစ္ခုေသာေန႔လည္အခါသမယ၌ ကြ်ႏု္ပ္ေျပစိုးေက်ာ္သည္ အပစ္အခတ္မပါ စကားေျပာမ်ားေသာ ေခတ္ေဟာင္းဂႏၲ၀င္ရုပ္ရွင္တစ္ကားကို Dialogueအခ်ိဳ႕ကိုးကားႏိုင္ရံု ဇြတ္မွိတ္ၾကည့္ရႈအျပီးတြင္ စာက်က္ရမည္ကို လြန္စြာပ်င္းရိလွေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္အေမ၏ အဘိဓမၼာစာအုပ္ကို ဟိုဒီေလွ်ာက္လွန္ေလွာရင္း ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔က်င္လည္ရာ (၃၁)ဘံုခန္းအေၾကာင္းေရာက္ေလလွ်င္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳၾကကုန္ေသာ လူသူေတာ္ေကာင္းတို႔လားရာ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္အေၾကာင္းကို က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ ဖတ္ရႈမိေလသည္။
တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ကား လူ႔ျပည္အထက္ ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ျမင့္ေသာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္မွသည္ စၾက၀ဠာတံတိုင္းအထိ ပ်ံ႕ႏွ႔ံတည္ရွိ၏ (ကြ်ႏု္ပ္အေနျဖင့္ ကိုတာ၏မံုေရြးတိုက္ထုတ္ အာကာသသိပၸံစာစဥ္တို႔ကို တစ္အုပ္တစ္ေလမွမဖတ္ဖူးေလေသာေၾကာင့္ စၾက၀ဠာတံတိုင္း ဆိုသည္မွာ မည္သည္ကိုဆိုလိုေၾကာင္း လံုး၀မသိရိွပါဟု ၀န္ခံပါသည္)။ သိၾကားမင္းဦးစီးေသာ နတ္မင္းၾကီး ၃၃ ပါးက အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏ (အာဏာရွင္ဆန္ေပ၏။ ဒီမိုကေရစီ မရိွထင္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ လြန္ေလျပီးေသာ ရဲရဲေတာက္ဒီမိုကေရစီသမားမ်ား မည္သည့္ဘံုသို႕ေရာက္ရိွသြားၾကသနည္း။)။ ေျမျပင္ကား သဲ၊ဖုန္ကင္းစင္ျပီး ဖန္သားကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ေတာက္ပ၏။ အရွင္ေမြး၊ ေန႔ခ်င္းၾကီးဆိုသလို ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ျခင္း၊ ေလးဘက္ေထာက္ျခင္း၊ ၀လံုးေရးျခင္းစေသာ အဆင့္မ်ားကိုေက်ာ္လႊားျပီး ခ်က္ခ်င္းအရြယ္ေရာက္သလို အုိျခင္း၊နာျခင္းလည္း ကင္းေပ၏။ အစာအာဟာရ အေနျဖင့္ လြန္စာႏူးညံ့အရသာထူးေသာ နတ္သုဓာကို မွီ၀ဲၾက၏။ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ ၁၀၀၀ ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၏ ႏွစ္ေပါင္း ၃၆ သန္းႏွင့္ ညီမွ်ေပ၏။
အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို ေလ့လာဖတ္ရႈျပီးသကာလ ကြ်ႏု္ပ္စဥ္းစားမိသည္မွာ ဤမွ်ျပီးျပည့္စံုေသာေနရာတြင္ ဤမွ်ရွည္လ်ားလွေသာသက္တမ္းအတြင္း နတ္သား၊နတ္သမီးအေပါင္းတို႔ မည္သည္တို႔ကို လုပ္ကိုင္အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကသနည္း ဆိုသည္ကို ျဖစ္၏။ ကိုးလလြယ္၊ဆယ္လဖြား အႏွီးလဲ၊ ပုခက္လႊဲ လုပ္စရာမလို။ ၾကမ္းတိုက္၊ဖုန္သုတ္၊တံျမက္စည္း လွည္းစရာမလို။ ေစ်းသြား၊ ထမင္းခ်က္၊ ဟင္းတစ္ခြက္ ပူစရာမလုိ။ ၀ိုင္းက်ဴရွင္၊ ဂုဏ္ထူးတန္း တက္စရာမလို။ ပါတီေထာင္၊ တရားေဟာ၊ မဲဆြယ္မဲေပးစရာလဲမလိုေပ။
ဖိနပ္ထဲခဲ၀င္သကဲ့သို႔ စိတ္ထဲတြင္ ခိုးလိုးခုလုျဖစ္လွေသာ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းေစရန္ အျခားေသာ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားလုိက္ေသာအခါတြင္ကား "တန္ခိုးၾကီး နတ္သားတို႔သည္ လက္ရံုးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ နတ္သမီးငါးရာမွ်အခစားခံ၍ ၾကီးမားလွေသာ စည္းစိမ္ကို ရရိွစံစားေလ၏" ဟူေသာစာပုိဒ္ကိုေတြ႕ရိွရာတြင္မွ နတ္သားတို႔ မည္သို႔အခ်ိန္ျဖဳန္းသနည္းဆိုသည္ကို နားလည္ရိပ္မိသြားေပ၏။ (နတ္သားႏွင့္နတ္သမီးအခ်ိဳး ၁ : ၁၀၀၀ ျဖစ္ေနျခင္းမွာ လြန္စြာမွ ယုတၱိရွိလွေပ၏။ အရက္ေသာက္၊ ဖဲရိုက္၊ မိန္းမေပြေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးသားတို႔ထက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ၾကိမ္ခန္႔ ဥပုသ္ေစာင့္ျပီး၊ ၇ရက္တစ္ပတ္ခန္႔ အဓိ႒ာန္၀င္သက္သတ္လြတ္စားေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္သာ နတ္ရြာလားရန္ အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားေပသည္။)
နတ္သားတို႔အတြက္ အေျဖရရွိသြားေသာ္လည္း နတ္သမီးတို႔အတြက္မူ လြန္စြာစဥ္းစားရခက္လွ၏။ ေနာက္ဆံုး ကြ်ႏုု္ပ္မွန္းဆၾကည့္ရသည္မွာေတာ့ နတ္သမီးမ်ား အေနျဖင့္ သုဓမၼာဇရပ္တြင္ စုရံုးျပီး သိၾကားမင္းႏွင့္ သူ႔နတ္မိဖုရားေလးပါးအေၾကာင္း အတင္းေျပာခ်င္ေျပာမည္၊ နတ္၀တ္နတ္စား၊ နတ္ရတနာမ်ား အျပိဳင္အဆိုင္ ဖန္ဆင္း၀တ္ဆင္ခ်င္၀တ္ဆင္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက လူ႔ျပည္တြင္ ဂုဏ္သတင္းၾကီးေသာ Boys over Flowers၊ Iris အစရိွေသာ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားကို ရင္သပ္ရႈေမာ ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္ေနၾကေပလိမ့္မည္။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေတြးဆခ်က္မွန္မမွန္ကိုေတာ့ ဒြန္းစ႑ားအေပါင္းတို႔အား အခါအားေလ်ာ္စြာ ငါးဆယ္၊တစ္ရာ စြန္႔ၾကဲခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားေလာင္းေနမိမင္းၾကီးကဲ့သို႔ ကုသိုလ္ကံထူးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုနတ္တို႔တိုင္းျပည္သို႔ အခြင့္အခါသင့္ ေရာက္ရိွဖူးမွသာ လက္ေတြ႔ေသခ်ာ သိရိွရေပလိမ့္မည္။
အကယ္၍ မဏိေမခလာနတ္သမီးကဲ့သို႔ နတ္သမီးတစ္ပါးတစ္ေလ လူ႔ျပည္သို႔လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏စာစုကေလးကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈမိပါကလည္း ပညာဥာဏ္ႏံု႔နဲသူကေလးမို႔ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားပါက ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ကြ်ႏု္ပ္၏ Relationship Status မွာ အခုခ်ိန္ထိ Single သာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ၂၄နာရီ ၇ရက္ ေန႔ေန႔ညည လံုး၀အားလပ္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလုိပါသည္။
pyay soe kyaw
7/17/2010, 11:27 PM
တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ကား လူ႔ျပည္အထက္ ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ျမင့္ေသာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္မွသည္ စၾက၀ဠာတံတိုင္းအထိ ပ်ံ႕ႏွ႔ံတည္ရွိ၏ (ကြ်ႏု္ပ္အေနျဖင့္ ကိုတာ၏မံုေရြးတိုက္ထုတ္ အာကာသသိပၸံစာစဥ္တို႔ကို တစ္အုပ္တစ္ေလမွမဖတ္ဖူးေလေသာေၾကာင့္ စၾက၀ဠာတံတိုင္း ဆိုသည္မွာ မည္သည္ကိုဆိုလိုေၾကာင္း လံုး၀မသိရိွပါဟု ၀န္ခံပါသည္)။ သိၾကားမင္းဦးစီးေသာ နတ္မင္းၾကီး ၃၃ ပါးက အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏ (အာဏာရွင္ဆန္ေပ၏။ ဒီမိုကေရစီ မရိွထင္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ လြန္ေလျပီးေသာ ရဲရဲေတာက္ဒီမိုကေရစီသမားမ်ား မည္သည့္ဘံုသို႕ေရာက္ရိွသြားၾကသနည္း။)။ ေျမျပင္ကား သဲ၊ဖုန္ကင္းစင္ျပီး ဖန္သားကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ေတာက္ပ၏။ အရွင္ေမြး၊ ေန႔ခ်င္းၾကီးဆိုသလို ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ျခင္း၊ ေလးဘက္ေထာက္ျခင္း၊ ၀လံုးေရးျခင္းစေသာ အဆင့္မ်ားကိုေက်ာ္လႊားျပီး ခ်က္ခ်င္းအရြယ္ေရာက္သလို အုိျခင္း၊နာျခင္းလည္း ကင္းေပ၏။ အစာအာဟာရ အေနျဖင့္ လြန္စာႏူးညံ့အရသာထူးေသာ နတ္သုဓာကို မွီ၀ဲၾက၏။ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ ၁၀၀၀ ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၏ ႏွစ္ေပါင္း ၃၆ သန္းႏွင့္ ညီမွ်ေပ၏။
အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို ေလ့လာဖတ္ရႈျပီးသကာလ ကြ်ႏု္ပ္စဥ္းစားမိသည္မွာ ဤမွ်ျပီးျပည့္စံုေသာေနရာတြင္ ဤမွ်ရွည္လ်ားလွေသာသက္တမ္းအတြင္း နတ္သား၊နတ္သမီးအေပါင္းတို႔ မည္သည္တို႔ကို လုပ္ကိုင္အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကသနည္း ဆိုသည္ကို ျဖစ္၏။ ကိုးလလြယ္၊ဆယ္လဖြား အႏွီးလဲ၊ ပုခက္လႊဲ လုပ္စရာမလို။ ၾကမ္းတိုက္၊ဖုန္သုတ္၊တံျမက္စည္း လွည္းစရာမလို။ ေစ်းသြား၊ ထမင္းခ်က္၊ ဟင္းတစ္ခြက္ ပူစရာမလုိ။ ၀ိုင္းက်ဴရွင္၊ ဂုဏ္ထူးတန္း တက္စရာမလို။ ပါတီေထာင္၊ တရားေဟာ၊ မဲဆြယ္မဲေပးစရာလဲမလိုေပ။
ဖိနပ္ထဲခဲ၀င္သကဲ့သို႔ စိတ္ထဲတြင္ ခိုးလိုးခုလုျဖစ္လွေသာ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းေစရန္ အျခားေသာ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားလုိက္ေသာအခါတြင္ကား "တန္ခိုးၾကီး နတ္သားတို႔သည္ လက္ရံုးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ နတ္သမီးငါးရာမွ်အခစားခံ၍ ၾကီးမားလွေသာ စည္းစိမ္ကို ရရိွစံစားေလ၏" ဟူေသာစာပုိဒ္ကိုေတြ႕ရိွရာတြင္မွ နတ္သားတို႔ မည္သို႔အခ်ိန္ျဖဳန္းသနည္းဆိုသည္ကို နားလည္ရိပ္မိသြားေပ၏။ (နတ္သားႏွင့္နတ္သမီးအခ်ိဳး ၁ : ၁၀၀၀ ျဖစ္ေနျခင္းမွာ လြန္စြာမွ ယုတၱိရွိလွေပ၏။ အရက္ေသာက္၊ ဖဲရိုက္၊ မိန္းမေပြေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးသားတို႔ထက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ၾကိမ္ခန္႔ ဥပုသ္ေစာင့္ျပီး၊ ၇ရက္တစ္ပတ္ခန္႔ အဓိ႒ာန္၀င္သက္သတ္လြတ္စားေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္သာ နတ္ရြာလားရန္ အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားေပသည္။)
နတ္သားတို႔အတြက္ အေျဖရရွိသြားေသာ္လည္း နတ္သမီးတို႔အတြက္မူ လြန္စြာစဥ္းစားရခက္လွ၏။ ေနာက္ဆံုး ကြ်ႏုု္ပ္မွန္းဆၾကည့္ရသည္မွာေတာ့ နတ္သမီးမ်ား အေနျဖင့္ သုဓမၼာဇရပ္တြင္ စုရံုးျပီး သိၾကားမင္းႏွင့္ သူ႔နတ္မိဖုရားေလးပါးအေၾကာင္း အတင္းေျပာခ်င္ေျပာမည္၊ နတ္၀တ္နတ္စား၊ နတ္ရတနာမ်ား အျပိဳင္အဆိုင္ ဖန္ဆင္း၀တ္ဆင္ခ်င္၀တ္ဆင္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက လူ႔ျပည္တြင္ ဂုဏ္သတင္းၾကီးေသာ Boys over Flowers၊ Iris အစရိွေသာ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားကို ရင္သပ္ရႈေမာ ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္ေနၾကေပလိမ့္မည္။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေတြးဆခ်က္မွန္မမွန္ကိုေတာ့ ဒြန္းစ႑ားအေပါင္းတို႔အား အခါအားေလ်ာ္စြာ ငါးဆယ္၊တစ္ရာ စြန္႔ၾကဲခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားေလာင္းေနမိမင္းၾကီးကဲ့သို႔ ကုသိုလ္ကံထူးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုနတ္တို႔တိုင္းျပည္သို႔ အခြင့္အခါသင့္ ေရာက္ရိွဖူးမွသာ လက္ေတြ႔ေသခ်ာ သိရိွရေပလိမ့္မည္။
အကယ္၍ မဏိေမခလာနတ္သမီးကဲ့သို႔ နတ္သမီးတစ္ပါးတစ္ေလ လူ႔ျပည္သို႔လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏စာစုကေလးကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈမိပါကလည္း ပညာဥာဏ္ႏံု႔နဲသူကေလးမို႔ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားပါက ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ကြ်ႏု္ပ္၏ Relationship Status မွာ အခုခ်ိန္ထိ Single သာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ၂၄နာရီ ၇ရက္ ေန႔ေန႔ညည လံုး၀အားလပ္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလုိပါသည္။
pyay soe kyaw
7/17/2010, 11:27 PM
သံသရာ ႏွင့္ ကံၾကမၼာ
ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း အေနာက္တိုင္းဒႆနစာေပမ်ား ဖတ္ရႈရင္း ကာလအတန္ၾကာ ေမ႔ေလ်ာ့ေနခဲ့ေသာ ဘာသာတရားအေၾကာင္း ျပန္လည္စဥ္းစားျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ မည္သည့္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သနည္း။ ဤေမးခြန္းကို သူစိမ္းတစ္စံုတစ္ေယာက္က ေမးလာခဲ့ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဟု မဆိုင္းမတြျပန္ေျဖမိမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေမးခြန္းကိုေမးလာသူမွာ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ျဖစ္လာေသာအခါ ထိုသို႔ျပီးစလြယ္ေျဖရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ မိမိ၏စိတ္ကူးအေတြးအျမင္တို႔ကို မေလးမစားျပီးစလြယ္သေဘာထားျခင္းသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေစာ္ကားျခင္းတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါသည္။ ဤစာစုသည္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြ်န္ေတာ္၏ေမးခြန္းထုတ္မႈကို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္အေျဖေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အေဖ၊ အေမ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမွ ေမြးလာသူျဖစ္၍ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သဘာ၀က်စြာပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ဘုရားဆင္းတုေစတီေတာ္မ်ားျမင္လွ်င္ ရိွခိုးဦးခ်သည္။ သကၤန္း၀တ္ျမင္လွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီဦးညႊတ္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာ ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔လွ်င္ သံဗုေဒၶရြတ္သည္။ ကုုသိုလ္ရမည္ထင္သမွ် အကုန္လုပ္၍ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ထင္သမွ်ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳသမွ်၊ လုပ္သမွ်ကို တိုင္တည္၍ စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ သူမ်ားထက္ အမွတ္ပိုရပါေစေၾကာင္း၊ လူခ်မ္းသာ သူေ႒းၾကီးျဖစ္ရပါလိုေၾကာင္း၊ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းကေလးတိုင္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းကို ခံရပါလိုေၾကာင္း၊… စသည္ျဖင့္ ညစဥ္ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။
အနည္းငယ္စဥ္စားဆင္ျခင္တတ္သည့္ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ ဗုဒၶအယူအဆစာအုပ္မ်ားအျပင္ အျခားအျခားေသာ ကိုးကြယ္ရာဘာသာမ်ားအေၾကာင္းကို လက္လွမ္းမီသေရြ႕ ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္မိပါသည္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ေသာ၊ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကို လက္ခံေသာဘာသာမ်ား၏ သဘာ၀မက်မႈ၊ သိပၸံပညာႏွင့္မေလ်ာ္ညီမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈရသည့္အခါတိုင္း မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာကို ပိုမိုႏွစ္သက္ျပီး ပိုမိုသက္၀င္ယံုၾကည္လာခဲ့သည္။
အျခားသူတို႔၏ အမွားအျပစ္မ်ားသာကို ျမင္၍ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္မဆန္းစစ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ားကိုသာ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ျပီး မိမိကိုးကြယ္မႈကိုမိမိ ထဲထဲ၀င္၀င္မေလ့လာမေတြးေတာခဲ့မိေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရုတ္တရက္လႈပ္ႏႈိးခဲ့သည္မွာ တကၠသိုလ္မွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အမွတ္မထင္ေျပာခဲ့ေသာ "ဘာသာတရားဆိုတာ လူေတြရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေပၚလာတာ" ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုစကားက ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈအေပၚထားသည့္ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ (ဘာသာတရားႏွင့္ လူ႔တို႔၏စိတ္ ဆက္စပ္မႈသည္ အလြန္နက္နဲေသာကိစၥျဖစ္ျပီး ေယဘုယ်သေဘာလည္းဆန္ေသာေၾကာင့္ ပုဂၢလိကသေဘာထားအျမင္ကိုသာ အဓိကေဖာ္ျပလိုသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမရိွသည့္အတြက္ ဤစာစုတြင္ ထည့္သြင္းေရးသားေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။)
ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပန္လည္စဥ္းစားသံုးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဘ၀င္မက်စရာႏွစ္ခ်က္ေတြ႕ရသည္။ ပထမအခ်က္မွာ နိဗၺာန္မေရာက္မီကာလစပ္ၾကား လူသတၱ၀ါမ်ားအားလံုး လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနရသည္ဆိုသည့္ ဘ၀သံသရာပင္ျဖစ္သည္။ သတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ လက္ရိွဘ၀ေသဆံုးျခင္းသည္ ျပီးဆံုးသြားျခင္းမဟုတ္၊ ယခုဘ၀ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ေနာက္ဘ၀သစ္တစ္ခု ဆက္ျဖစ္ရသည္ဟူေသာအခ်က္သည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ယံုၾကည္လက္ခံဖို႔ အလြန္ခက္လွသည္။ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးျပီး ေနာက္ဘ၀တစ္ခုဆက္ျဖစ္သည္ဆိုသည္မွာ တစ္စံုတစ္ရာ သက္ေသျပႏိုင္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ေပ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ လူသားတို႔၏ ပကတိဆင္ျခင္ဥာဏ္ ျပင္ပတြင္ရိွေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "လူသတၱ၀ါအားလံုး ဘ၀သံသရာတြင္ လည္ပတ္ေနၾကရသည္" ဆိုေသာ အယူအဆကို လက္ခံရန္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒီတို႔က "ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေလာကၾကီးႏွင့္တကြ လူသားအားလံုးကို ဖန္ဆင္း၏" ဟူေသာ အယူအဆကို လက္ခံျခင္းကဲ့သို႔ ကိ်ဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ျပင္ပမွလက္ခံယံုၾကည္မႈ (Faith) ေပၚတြင္ အေျခခံမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
မိမိမျမင္ဘူး၊ မၾကားဘူးလွ်င္ ထိုပစၥည္း၊ထိုအရာသည္ မရိွမျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာ အျမင္က်ဥ္းသည့္ တယူသန္သမားမ်ားထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္မပါပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဘ၀သံသရာ ရိွသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံျခင္းမရိွသလို ဘ၀သံသရာမရိွဟုလည္း အၾကြင္းမဲ့မျငင္းပယ္ပါ။ ဘ၀သံသရာရိွမရိွဆိုသည္မွာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္၍ရႏိုင္ေသာ ကိစၥတစ္ခုမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းလုပ္စရာမလို ဟုသာ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ရႈျမင္ပါသည္။
ဘ၀သံသရာအေပၚထားရိွေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏အျမင္ကပင္ ကံ၊ကံ၏အက်ိဳး ဟူေသာအယူအဆကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္မိေစသည္။ "ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းတာျဖစ္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ မေကာင္းတာျဖစ္မည္" ဟူေသာတရားသည္ အလြန္သဘာ၀က်ေသာ၊ အလြန္မွ်တေသာ၊ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းေသာ တရားပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုတရားသည္ မွန္ေရာ မွန္သလား။ မေကာင္းတာလုပ္ျပီး ေကာင္းတာေတြျဖစ္ေနေသာ၊ ေကာင္းတာေတြလုပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းတာခ်ည္းျဖစ္ေနေသာ၊ အျဖစ္အပ်က္သာဓကမ်ား မ်က္စိမလြဲၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ႏွစ္သိမ့္စရာမွာ 'ေနာက္ဘ၀ (သို႔) အရင္ဘ၀' ဆိုတာသာျဖစ္သည္။ 'အရင္ဘ၀က ၀ဋ္ေၾကြးေတြပဲ '၊ 'ေနာက္ဘ၀က်မွ အက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္'၊ ဟူေသာ စကားမ်ားျဖင့္သာ မိမိယံုၾကည္မႈကိုမိမိ ေခၽြးသိပ္ေနၾကရသည္။
'ေနာက္ဘ၀' ဆိုတာရိွသည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဤဘ၀တြင္ ျပဳခဲ့သမွ်ေသာ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္တို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀တြင္ ဆင္းရဲႏံုခ်ာသည့္ အမိႈက္ေကာက္သမားတစ္ေယာက္၏ ဆယ့္တစ္ေယာက္ေျမာက္သားအျဖစ္ ေမြးလာခဲ့သည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ထိုကေလးသည္ မေကာင္းမႈအစုစုျပဳခဲ့ေသာ ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္၊ ေျပစိုးေက်ာ္မဟုတ္။ အမည္အသစ္၊ စိတ္အသစ္၊ ခႏၶာကိုယ္အသစ္ႏွင့္ ယခုမွ လူ႔ဘ၀ကို စတင္ေရာက္ရိွလာသည့္ လူအသစ္တစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အျပစ္ကင္းစင္လွေသာ ကေလးတစ္ဦးအေနျဖင့္ 'အရင္ဘ၀' ဟူသည့္ မႈန္၀ါး၀ါးစကားလံုးတစ္လံုးျဖင့္သာ ဆက္ႏႊယ္ႏိုင္သည့္ လူတစ္ဦးျပဳခဲ့သမွ်မေကာင္းမႈကို တာ၀န္ခံရမည္ဆိုျခင္းမွာ မည္သို႔မွ်တရားမွ်တျခင္းမရိွဟု ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာယံုၾကည္သည့္ ကြ်န္ေတာ္ခင္မင္ေလးစားရေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္၏သံသယကို ေျဖေဖ်ာက္ရန္ ဤသို႔ဥပမာေပးကာ ၾကိဳးစားဖူးပါသည္။ "လူသတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္ေကာင္တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ လံုး၀အတိတ္ေမ့သြားတယ္ ဆုိပါစို႔။ အဲဒီလူကို ဖမ္းမိလို႔ ရံုးတင္စစ္တဲ့အခါ အတိတ္ေမ့ေနျပီျဖစ္လို႔ အျပစ္ကလႊတ္ေပးမလား" ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သူ႔ေလသံကို နားေထာင္ရံုျဖင့္ သူ႔အေျဖကိုသိႏိုင္သလို ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း သူ႔လိုပင္ ေျဖေစခ်င္ဟန္တူသည္။ သူဥပမာသည္ အလြန္ေကာင္းေသာ္လည္း ခုဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ အေျခအေနႏွင့္ေတာ့ ထပ္တူညီမွ်မႈ မရိွသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ရာဇ၀တ္ေကာင္သည္ အတိတ္ေမ့ေနေသာ္လည္း လူအသစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္။ နဂိုခႏၶာကိုယ္ႏွင့္နဂိုလူသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတစ္ေယာက္ပင္လွ်င္ အမူအက်င့္၊ စိတ္ေနစိတ္ထား အားလံုးေျပာင္းလဲျပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီဆိုပါက အျပစ္ကလႊတ္ပစ္ျခင္းသည္သာ ပို၍ တရားမွ်တသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျမင္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ သံသရာႏွင့္ကံၾကမၼာတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ျခင္း မရိွေတာ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာကို လံုး၀ပစ္ပယ္လိုက္ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ၏ ေအးခ်မ္းေသာအရိပ္ေအာက္တြင္ ေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ့ရျခင္းကို မ်ားစြာႏွစ္သက္သေဘာက်သလို ထိုသို႔ပင္ဆက္လက္ျပီး ေနထိုင္သြားခ်င္ပါသည္။ ဗုဒၶ၏ ဘ၀ေနနည္းလမ္းညႊန္မႈမ်ားသည္ အျပည့္အ၀လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္မည္ဆိုပါက လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီသာမက၊ လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးအတြက္ပါ အလြန္အက်ိဳးမ်ားႏိုင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ယံုၾကည္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္၏ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈစာစု နိဂံုးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ Facebook စတင္သံုးကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိကြက္လပ္ထားခဲ့ေသာ Religious View ေနရာတြင္ျဖည့္ရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေ၀ါဟာရစကားလံုးတစ္ခု ရွာေဖြၾကည့္မိပါသည္။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စဥ္းစားျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ့္၏လက္ရိွယံုၾကည္မႈကို အနီးစပ္ဆံုးထင္ဟပ္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆရေသာ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရတစ္လံုးကို ေရြးခ်ယ္ျပီးျဖည့္လုိက္မိပါသည္။
pyay soe kyaw
10/7/2010, 11:25 PM
အေဖ၊ အေမ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမွ ေမြးလာသူျဖစ္၍ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သဘာ၀က်စြာပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ဘုရားဆင္းတုေစတီေတာ္မ်ားျမင္လွ်င္ ရိွခိုးဦးခ်သည္။ သကၤန္း၀တ္ျမင္လွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီဦးညႊတ္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာ ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔လွ်င္ သံဗုေဒၶရြတ္သည္။ ကုုသိုလ္ရမည္ထင္သမွ် အကုန္လုပ္၍ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ထင္သမွ်ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳသမွ်၊ လုပ္သမွ်ကို တိုင္တည္၍ စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ သူမ်ားထက္ အမွတ္ပိုရပါေစေၾကာင္း၊ လူခ်မ္းသာ သူေ႒းၾကီးျဖစ္ရပါလိုေၾကာင္း၊ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းကေလးတိုင္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းကို ခံရပါလိုေၾကာင္း၊… စသည္ျဖင့္ ညစဥ္ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။
အနည္းငယ္စဥ္စားဆင္ျခင္တတ္သည့္ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ ဗုဒၶအယူအဆစာအုပ္မ်ားအျပင္ အျခားအျခားေသာ ကိုးကြယ္ရာဘာသာမ်ားအေၾကာင္းကို လက္လွမ္းမီသေရြ႕ ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္မိပါသည္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ေသာ၊ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကို လက္ခံေသာဘာသာမ်ား၏ သဘာ၀မက်မႈ၊ သိပၸံပညာႏွင့္မေလ်ာ္ညီမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈရသည့္အခါတိုင္း မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာကို ပိုမိုႏွစ္သက္ျပီး ပိုမိုသက္၀င္ယံုၾကည္လာခဲ့သည္။
အျခားသူတို႔၏ အမွားအျပစ္မ်ားသာကို ျမင္၍ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္မဆန္းစစ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ားကိုသာ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ျပီး မိမိကိုးကြယ္မႈကိုမိမိ ထဲထဲ၀င္၀င္မေလ့လာမေတြးေတာခဲ့မိေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရုတ္တရက္လႈပ္ႏႈိးခဲ့သည္မွာ တကၠသိုလ္မွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အမွတ္မထင္ေျပာခဲ့ေသာ "ဘာသာတရားဆိုတာ လူေတြရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေပၚလာတာ" ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုစကားက ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈအေပၚထားသည့္ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ (ဘာသာတရားႏွင့္ လူ႔တို႔၏စိတ္ ဆက္စပ္မႈသည္ အလြန္နက္နဲေသာကိစၥျဖစ္ျပီး ေယဘုယ်သေဘာလည္းဆန္ေသာေၾကာင့္ ပုဂၢလိကသေဘာထားအျမင္ကိုသာ အဓိကေဖာ္ျပလိုသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမရိွသည့္အတြက္ ဤစာစုတြင္ ထည့္သြင္းေရးသားေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။)
ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပန္လည္စဥ္းစားသံုးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဘ၀င္မက်စရာႏွစ္ခ်က္ေတြ႕ရသည္။ ပထမအခ်က္မွာ နိဗၺာန္မေရာက္မီကာလစပ္ၾကား လူသတၱ၀ါမ်ားအားလံုး လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနရသည္ဆိုသည့္ ဘ၀သံသရာပင္ျဖစ္သည္။ သတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ လက္ရိွဘ၀ေသဆံုးျခင္းသည္ ျပီးဆံုးသြားျခင္းမဟုတ္၊ ယခုဘ၀ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ေနာက္ဘ၀သစ္တစ္ခု ဆက္ျဖစ္ရသည္ဟူေသာအခ်က္သည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ယံုၾကည္လက္ခံဖို႔ အလြန္ခက္လွသည္။ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးျပီး ေနာက္ဘ၀တစ္ခုဆက္ျဖစ္သည္ဆိုသည္မွာ တစ္စံုတစ္ရာ သက္ေသျပႏိုင္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ေပ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ လူသားတို႔၏ ပကတိဆင္ျခင္ဥာဏ္ ျပင္ပတြင္ရိွေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "လူသတၱ၀ါအားလံုး ဘ၀သံသရာတြင္ လည္ပတ္ေနၾကရသည္" ဆိုေသာ အယူအဆကို လက္ခံရန္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒီတို႔က "ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေလာကၾကီးႏွင့္တကြ လူသားအားလံုးကို ဖန္ဆင္း၏" ဟူေသာ အယူအဆကို လက္ခံျခင္းကဲ့သို႔ ကိ်ဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ျပင္ပမွလက္ခံယံုၾကည္မႈ (Faith) ေပၚတြင္ အေျခခံမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
မိမိမျမင္ဘူး၊ မၾကားဘူးလွ်င္ ထိုပစၥည္း၊ထိုအရာသည္ မရိွမျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာ အျမင္က်ဥ္းသည့္ တယူသန္သမားမ်ားထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္မပါပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဘ၀သံသရာ ရိွသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံျခင္းမရိွသလို ဘ၀သံသရာမရိွဟုလည္း အၾကြင္းမဲ့မျငင္းပယ္ပါ။ ဘ၀သံသရာရိွမရိွဆိုသည္မွာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္၍ရႏိုင္ေသာ ကိစၥတစ္ခုမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းလုပ္စရာမလို ဟုသာ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ရႈျမင္ပါသည္။
ဘ၀သံသရာအေပၚထားရိွေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏အျမင္ကပင္ ကံ၊ကံ၏အက်ိဳး ဟူေသာအယူအဆကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္မိေစသည္။ "ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းတာျဖစ္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ မေကာင္းတာျဖစ္မည္" ဟူေသာတရားသည္ အလြန္သဘာ၀က်ေသာ၊ အလြန္မွ်တေသာ၊ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းေသာ တရားပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုတရားသည္ မွန္ေရာ မွန္သလား။ မေကာင္းတာလုပ္ျပီး ေကာင္းတာေတြျဖစ္ေနေသာ၊ ေကာင္းတာေတြလုပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းတာခ်ည္းျဖစ္ေနေသာ၊ အျဖစ္အပ်က္သာဓကမ်ား မ်က္စိမလြဲၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ႏွစ္သိမ့္စရာမွာ 'ေနာက္ဘ၀ (သို႔) အရင္ဘ၀' ဆိုတာသာျဖစ္သည္။ 'အရင္ဘ၀က ၀ဋ္ေၾကြးေတြပဲ '၊ 'ေနာက္ဘ၀က်မွ အက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္'၊ ဟူေသာ စကားမ်ားျဖင့္သာ မိမိယံုၾကည္မႈကိုမိမိ ေခၽြးသိပ္ေနၾကရသည္။
'ေနာက္ဘ၀' ဆိုတာရိွသည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဤဘ၀တြင္ ျပဳခဲ့သမွ်ေသာ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္တို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀တြင္ ဆင္းရဲႏံုခ်ာသည့္ အမိႈက္ေကာက္သမားတစ္ေယာက္၏ ဆယ့္တစ္ေယာက္ေျမာက္သားအျဖစ္ ေမြးလာခဲ့သည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ထိုကေလးသည္ မေကာင္းမႈအစုစုျပဳခဲ့ေသာ ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္၊ ေျပစိုးေက်ာ္မဟုတ္။ အမည္အသစ္၊ စိတ္အသစ္၊ ခႏၶာကိုယ္အသစ္ႏွင့္ ယခုမွ လူ႔ဘ၀ကို စတင္ေရာက္ရိွလာသည့္ လူအသစ္တစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အျပစ္ကင္းစင္လွေသာ ကေလးတစ္ဦးအေနျဖင့္ 'အရင္ဘ၀' ဟူသည့္ မႈန္၀ါး၀ါးစကားလံုးတစ္လံုးျဖင့္သာ ဆက္ႏႊယ္ႏိုင္သည့္ လူတစ္ဦးျပဳခဲ့သမွ်မေကာင္းမႈကို တာ၀န္ခံရမည္ဆိုျခင္းမွာ မည္သို႔မွ်တရားမွ်တျခင္းမရိွဟု ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာယံုၾကည္သည့္ ကြ်န္ေတာ္ခင္မင္ေလးစားရေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္၏သံသယကို ေျဖေဖ်ာက္ရန္ ဤသို႔ဥပမာေပးကာ ၾကိဳးစားဖူးပါသည္။ "လူသတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္ေကာင္တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ လံုး၀အတိတ္ေမ့သြားတယ္ ဆုိပါစို႔။ အဲဒီလူကို ဖမ္းမိလို႔ ရံုးတင္စစ္တဲ့အခါ အတိတ္ေမ့ေနျပီျဖစ္လို႔ အျပစ္ကလႊတ္ေပးမလား" ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သူ႔ေလသံကို နားေထာင္ရံုျဖင့္ သူ႔အေျဖကိုသိႏိုင္သလို ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း သူ႔လိုပင္ ေျဖေစခ်င္ဟန္တူသည္။ သူဥပမာသည္ အလြန္ေကာင္းေသာ္လည္း ခုဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ အေျခအေနႏွင့္ေတာ့ ထပ္တူညီမွ်မႈ မရိွသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ရာဇ၀တ္ေကာင္သည္ အတိတ္ေမ့ေနေသာ္လည္း လူအသစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္။ နဂိုခႏၶာကိုယ္ႏွင့္နဂိုလူသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတစ္ေယာက္ပင္လွ်င္ အမူအက်င့္၊ စိတ္ေနစိတ္ထား အားလံုးေျပာင္းလဲျပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီဆိုပါက အျပစ္ကလႊတ္ပစ္ျခင္းသည္သာ ပို၍ တရားမွ်တသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျမင္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ သံသရာႏွင့္ကံၾကမၼာတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ျခင္း မရိွေတာ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာကို လံုး၀ပစ္ပယ္လိုက္ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ၏ ေအးခ်မ္းေသာအရိပ္ေအာက္တြင္ ေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ့ရျခင္းကို မ်ားစြာႏွစ္သက္သေဘာက်သလို ထိုသို႔ပင္ဆက္လက္ျပီး ေနထိုင္သြားခ်င္ပါသည္။ ဗုဒၶ၏ ဘ၀ေနနည္းလမ္းညႊန္မႈမ်ားသည္ အျပည့္အ၀လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္မည္ဆိုပါက လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီသာမက၊ လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးအတြက္ပါ အလြန္အက်ိဳးမ်ားႏိုင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ယံုၾကည္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္၏ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈစာစု နိဂံုးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ Facebook စတင္သံုးကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိကြက္လပ္ထားခဲ့ေသာ Religious View ေနရာတြင္ျဖည့္ရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေ၀ါဟာရစကားလံုးတစ္ခု ရွာေဖြၾကည့္မိပါသည္။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စဥ္းစားျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ့္၏လက္ရိွယံုၾကည္မႈကို အနီးစပ္ဆံုးထင္ဟပ္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆရေသာ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရတစ္လံုးကို ေရြးခ်ယ္ျပီးျဖည့္လုိက္မိပါသည္။
pyay soe kyaw
10/7/2010, 11:25 PM
ဂ်ဴး စပ္မိစပ္ရာ ဂ်ဴး ဂ်ဴး ဂ်ဴး
ဂ်ဴး ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တန္း မွာ လံုး၀ မသိမျဖစ္ တဲ့ စာေရးဆရာမ တစ္ပါး ကဲ သူ႔အေၾကာင္းေလး ကုိ စပ္မိစပ္ရာ ေလပစ္ခဲ့ၾကပံု က
me:ခင္ဗ်ား က ဂ်ဴး ေပ့ ကုိ တည္ေထာင္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဂ်ဴး စာအုပ္ေတြ ကုိ ဘယ္အခ်ိန္က စဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာလဲ
20: က်ေတာ္ ဆယ္တန္းျပီးမွခင္ဗ်
me: ပထမဆံုး ဂ်ဴးစစ္ စစ္ ကုိ စေတြ႔ခဲ့တာလား
ဒါမွမဟုတ္ ဒုတိယအၾကိမ္ တတိယအၾကိမ္ေလာက္မွ
စေတြ႔တာလား။
20: က်ေတာ္ ခ်စ္သူလား စကားတစ္ပြင္႔ပြင္႔ခဲ႔တယ္ ကိုဖတ္ျပီး ဂ်ဴးကို ပက္ပက္စက္စက္ ဆဲခဲ႔ဖူးပါတယ္
(အဲ႔တုန္းက က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားကို သတိခ်ပ္)
me: ဟုတ္ျပီ အဲ့ ၀တၱဳ ထဲက ဇာတ္ေကာင္ဟာ
ခြန္သာေပါ့ဗ်ာ ေျပာရမယ္ဆုိ သူ႔ကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူ ေနၾကတာ ေတြ႔တယ္
20: အမွန္ပဲခင္ဗ်
me: ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ဒါ သက္သက္ ထင္ေအာင္လုပ္ထားတာလုိ႔ ယူဆတယ္
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ကေကာ
20: ဒါ ေမးေနစရာမလိုဘူးဗ်
က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားတုန္းက သူဖန္တီးထားတဲ႔ဇတ္ေကာင္ကို သူမႏိုင္ေတာ႔လို႔ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ အေျဖတစ္ခုမေပးဘဲ သိမ္းပစ္ခဲ႔တာလို႔ ထင္ခဲ႔ဖူးတာေပါ႔
ခုမွ သူတမင္လုပ္မွန္းသိတယ္ဗ်ာ႔
me: ဂ်ဴး လုိ႔ စသိရင္ အမွတ္တရ ကေတာ့ ေျပာစမွတ္ပဲဗ်ေနာ္
ဂ်ဴးရဲ့ေမာ္ဒန္ အဆန္ဆံုးလုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူဆၾကတယ္
ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ေရာ
20: အမွတ္တရကေတာ႔ ပရိသတ္အမ်ားစုအတြက္ အမွတ္တရပါပဲ
က်ေတာ္က ေတာ႔ မပါဘူးခင္ဗ်
အမွတ္တရက အဲ႔ေလာက္ၾကီးလည္း မဟုတ္လွပါဘူး
အမွတ္တရထက္သာတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ
me: ဂ်ဴး ဟာ တစ္ခ်ိဳ႔ ၀တၱဳေတြမွာ ဇာတ္လမ္းဖန္တီးမႈ ကုိ အားကိုးလြန္းတယ္လုိ႔မထင္ဘူးလား
20: ဟာ
ခင္ဗ်ား ေသခ်ာမွဖတ္ရဲ ႔လားဗ်
ဂ်ဴး ဟာ ဇာတ္လမ္းကို လံုး၀လ်စ္လ်ဴရႈတတ္တဲ႔သူခင္ဗ်
သူက ဇာတ္ေကာင္ေတြကိုဖန္တီးျပီး
သူတို႔လႈပ္ရွားတာကိုပဲ ေရးသြားတာ
me: တခါတေလ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ တုိက္ဆုိင္လြန္းမေနလြန္းဘူးလားဗ်ာ
20: ဥပမာအားျဖင္႔ ........
me: မင့္ ဥပမာ ကလည္း
20: ဂ်ဴး ၀ထၳဳေတြထဲမွာ ဇာတ္အိမ္ေကာင္းပါတယ္ ခိုင္ခံ့ပါတယ္ဆိုတာ
ပင္လယ္နဲ႔တူေသာ မိန္းမမ်ား နဲ႔ ေၾကမြသြားေသာ တိမ္တိုက္မ်ားအေၾကာင္းေလာက္ပဲခင္ဗ်
me: ဒီ၀တၱဳ ၂ ပုဒ္ကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မၾကိဳက္္ဘူးဗ်
ဂ်ဴးကုိ ၀တၱဳတုိ ပိုၾကိဳက္တယ္
၀တၱဳတုိမွာ ဂ်ဴး ရဲ့ အမွန္ကုိ ပုိျမင္ရတယ္လုိ႔ထင္တယ္
20: လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင္႔ရိွပါတယ္ခင္ဗ်ာ
တခါတေလမွာ ၀ထၳဳတိုေတြက ပိုျပီးတာသြားတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္
က်ေတာ္ ဖတ္တာက ဂ်ဴးကို ရွာေဖြတာ မဟုတ္ဘဲ
ဂ်ဴး ေပးသြားတဲ႔ ရသ တစ္ခုခုေနာက္ကို လိုက္ေနတာပါ
အကိုက ဂ်ဴး ကိုရွာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ့
me: ဒါဆုိ ဂ်ဴး ၀တၱဳ ဟာ ရသ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္မလား
20: ဂ်ဴးက ရယ္စရာနဲ႔ ေၾကာက္စရာ မေရးဘူးဗ်
ခုေခတ္ သရဲ၀ထၳဳေတြလိုမ်ိဳးေပါ႔
တခ်ိဳ ႔က ရယ္စရာ
တခ်ိဳ ႔က ေၾကာက္စရာ
me: လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂ်ဴး ေပးတဲ့ရသ ထက္ ဂ်ဴး ရဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကုိ
ပုိ စြဲလန္းၾကတာေတြ႔ရတယ္
ဘာလုိ႔လုိ႔ခင္ဗ်ားထင္လဲ
20: စြဲလမ္းစရာေကာင္းလို႔ ေပါ႔
ဒါက အရိုးရွင္းဆံုးေျဖတာ
ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ စြဲလမ္းစရာေကာင္းတယ္
me: ကၽြန္ေတာ့္အျမင္နဲ႔ေျပာရရင္
နဂုိရွိေနတဲ့ ျမန္မာ့လူေနမႈ အဖြဲ႔အစည္း ကေန ကင္းကြာေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြ
20: မွန္သင္႔သေလာက္မွန္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ အားလံုးမဟုတ္ဘူး
အမ်ားစုလို႔ကိုေျပာလို႔မရပါဘူး
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးထုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြက ပိုမ်ားတယ္လို႔ က်ေတာ္ထင္မိပါတယ္
me: ကုိယ္စားျပဳတာ မွန္ပါတယ္ ေတြးပံုေတြးနည္း စဥ္းစားပံုစဥ္းစားနည္းမ်ိဳး ေတြဟာ
သူ၀တၱဳ ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လံုး၀ မရွိေသးတဲ့ျပင္ပဘ၀ကလူပါ
ေနာက္မွ အဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အားက် လုိက္က်င့္ၾကံတဲ့အထိ လႊမ္းမုိးႏုိင္တာေတြ႔ရတယ္
ဒီအေပၚ ခင္ဗ်ားအျမင္ေျပာဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္လည္းသိပ္မေမးတတ္ဘူး
20: လံုး၀ မရွိဘူးလို႔ေတာ႔ ေျပာလို႔မရဘူးဗ်
me: ဟုတ္
20: ထပ္တူညီတဲ႔သူမရွိဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္
ဒါေပမယ္႔ အဲ႔လိုဇာတ္ေကာင္ အေတြးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခုေခတ္ generation မွာက်ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရပါတယ္
ျပီးေတာ႔ စြဲလမ္းတယ္ဆိုတာက ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ
ထူးျခားမႈရွိရမယ္
သူတို႔ထူးျခားတာက အေတြးအေခၚပိုင္းေပါ႔ေလ
me: အင္း
20: ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ ႔ အေတြးေတြ၊ ဘ၀ေနထိုင္မႈစရိုက္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လႊမ္းမိုးလာတာ ေတြ႔ႏိုင္တယ္
me: တခ်ိုဳ႔ဆုိ အုိက္ဒယ္ ေတြေတာင္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးဗ်
ဂ်ဴး ကအဲလုိ မရည္ရြယ္ခဲ့တာေတာ့အေသအခ်ာပဲ
ဒါေပမယ့္ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ
ေတာင္းဆုိလာလုိ႔ လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
20: ေခတ္ လို႔ပဲ က်ေတာ္ထင္ပါတယ္
အိုက္ဒယ္ျဖစ္တယ္ဆိုကတည္းက ၾကိဳက္မွ
ဘာလို႔ၾကိဳက္သလဲဆိုေတာ႔ တူလို႔ေပါ႔
လူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တူလို႔ ၾကိဳက္ၾကတာခ်ည္းပဲ
ၾကိဳက္လို႔ တူခ်င္လာတာလည္း ရွိတယ္
ဂ်ဴးေၾကာင္႔ လို႔ေျပာလို႔မရပါဘူး
me: ကၽြန္ေတာ္အထင္ သြားစရာလမ္း အသစ္တခုကုိေတြ႔သြားလုိ႔မ်ားလား
20: အမွန္ပါပဲ
လမ္းက အသစ္မဟုတ္ပါဘူး
ရွိျပီးသားလမ္းကို ဂ်ဴးက အရင္သြားျပခဲ႔တယ္ေျပာရမလား
ဂ်ဴးထက္အရင္ေတာင္ ၾကည္ေအးက သြားခဲ႔ေသးတာပဲ
me: ၾကည္ေအး က ျပင္းထန္လြန္းတယ္မထင္ဘူးလားဗ်
20: လက္ခံပါတယ္
ၾကည္ေအးကေတာ႔ ရွာမွရွားပါပဲ
me: ဒီေတာ့ အေပ်ာ့သြင္း က ပုိ ေပါက္သြားတယ္ဆုိရမွာေပါ့
ခိခိခိခိ
20: ဒါက ေခတ္ကို ျပန္ၾကည္႔ရဦးမယ္ဗ်
ၾကည္ေအး ေခတ္က လူငယ္ေတြက
ဂ်ဴး ေခတ္ရဲ ႔ လူၾကီးေတြကိုး
me: ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴး ကုိ ပဲ လူတုိင္း ယူပံုက ကြာၾကတယ္ဗ်
အသက္အရြယ္ကြာတာနဲ႔မွ် ယူ ပံု ယူနည္းကြာေနၾကတယ္
20: က်ေတာ္တို႔က လူသားေတြပဲဗ်
ခံယူခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပါပဲ
ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ေတာ္ အသက္ခ်င္းတူတူေတာင္
ယံုၾကည္ခ်က္ ကြဲလြဲတာေလးေတြရိွေကာင္းရွိမယ္
ထံုးစံပါပဲ
me: ဒါကေတာ့ လက္ျဖန္႔ထားရမယ့္ ေခတ္ေရာက္ျပီကုိး
ခုေနာက္ပုိင္းဂ်ဴးအေၾကာင္းေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ
ဂ်ဴးက ခုေနာက္ပုိင္း သူ႔၀တၱဳေတြဟာ ပရဟိတ ပံုမ်ိဳး ပုိေပါက္ေနသလားလုိ႔
20: ေနာက္ပိုင္းဂ်ဴးကို က်ေတာ္ မၾကိဳက္တာ အမွန္ပဲ
me: ဒါေပမယ့္ လူၾကီးပုိင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳဆုိၾကတာ ...
20: ဂ်ဴးက က်ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းဖတ္ဖို႔ေရးတာ မဟုတ္ေတာ႔ အခက္သားကလား
သူ႔အသက္အရြယ္အရ သူ႔ယံုၾကည္႔ခ်က္တစ္ခု ေျပာင္းသြားတယ္
ရိုင္းရိုင္းေျပာမယ္
သူမေသခင္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ခဲ႔ပံုရတယ္
ခက္တာက ရသ ေတြမခ်န္ခဲ႔ပဲ
ပညာပိုင္းေတြ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာေတြျဖစ္လာတယ္
လူငယ္အားမာန္ဘာဘာညာညာ ျဖစ္လာတယ္
me: ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခခံကုိ ျပန္ဆင္းတယ္လုိ႔ထင္တယ္
ရ သ ဆုိတာ အဲ့အေျခ ခံပုိင္းအားေကာင္းတဲ့လူေတြမွ ရမယ့္အရာမ်ိဳး
ဆုိေတာ့ကာ
20: လြဲျပီထင္တယ္ဗ်
က်ေတာ္ကေတာ႔ ပါရမီပဲ
အေျခခံဆိုတာဘာကိုေျပာသလဲ
me: ရ သ ခံစား ႏုိင္မႈ ပညာ အသိ ညာဥ္
တျခားေသာ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား
20: တကယ္လို႔မ်ား ဂ်ဴးဟာ ခင္ဗ်ားေျပာသလိုလုပ္ေနတာ ဆိုရင္ေတာ႔ အေတာ္႔ကို မိုက္မဲတယ္ေျပာရမယ္
ငယ္ငယ္က ခံစားႏိုင္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနတယ္လို႔ေတာ႔
က်ေတာ္လုံး၀မထင္တာ အမွန္ပဲ
me: လူေတြ ဟာ အသက္ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် လွလွ ပပ မုိက္မဲ တတ္ၾကေတာ့ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္တဲ့ ဂ်ဴးလည္း......
ကၽြန္ေတာ္ဆုိလုိတာ က .. စာဖတ္သူေတြကုိ
ခင္ဗ်ားေျပာသလုိ တခုခု က်န္ရစ္ခဲ့ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ
လုပ္သြားခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့
20: ဟုတ္တယ္
က်ေတာ္ေျပာခဲ႔တာက သူခ်န္ရစ္ခဲ႔ခ်င္တဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းသြားတယ္
ဒါကိုေျပာတာ
သူ ပညာေပးဆိုင္ရာ သုတစာေပေတြေပးခ်င္လာတယ္
ဒါကို ရသပိုင္းေရးဖို႔ အေျခခံျပန္ဆင္းတာဆိုတာေတာ႔
က်ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူးဗ်
me: တကယ္လုိအပ္တာ ရသ ပုိင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူခံယူ သြားပံု ရတယ္လုိ႔
ဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ပါ့မလား
20: လူေတြက သိရခက္သားလားဗ်ာ
အတိအက်ေျပာလို႔ မရတာေတာ႔ အမွန္ပဲ
က်ေတာ္က ထင္တာ ေျပာယံုပါပဲ
ရသပိုင္းကို ထားသင္႔သေလာက္ထားခဲ႔ျပီးတာက တစ္ခ်က္
ေနာက္တစ္ခုက ဒီလို literal pause ျဖစ္တတ္တဲ႔ အရြယ္မွာ
ရသပိုင္းေတြ အားနည္းလာလို႔
ဆက္ျပီး မဖန္တီးပဲ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တာပဲ
me: ျမန္မာျပည္က လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရသ ခံစားႏုိင္ဖုိ႔ ကုိယ္ခံအား နည္းလာတာ ရိပ္မိသြားလုိ႔မ်ားလား
20: ဒီစကားေျပာလိုက္တာ ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ရဲရင္႔တာပဲ
သတၱိေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား
မိုက္မဲတယ္လို႔ ေျပာရမလား
အဲ႔လို ေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ ဟာ မလြယ္လွပါဘူး
me: မုိက္မဲ စြာ သတၱိေကာင္းလုိက္တာလုိ႔ ဆုိလုိ႔ရပါတယ္
20: စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကို ဒီလိုထင္ရတာက တစ္ဖတ္သတ္ဆန္လြန္းပါတယ္
စာဖတ္သူဆိုတာက စာေရးသူ ေရးတာေတြကိုဖတ္ရတာပါ
ရသပိုင္းေရးတာ နည္းလာရင္ ဖတ္တဲ႔သူနည္းမွာပဲ
အဓိကက ေရးတဲ႔သူေတြ ဒီဘက္ေခတ္မွာ နည္းလာတာ အဓိကလို႔ က်ေတာ္ယူဆပါတယ္
me: ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွာ ကမ္စတမ္မာ အဓိက က်ပါတယ္
20: ဒီတိုင္းဆို ပိုျပီး အေရးၾကီးလာျပီ
ခင္ဗ်ား ဆိုလိုရင္းက ဘာကို အျပစ္တင္ခ်င္ေနသလဲ
ဘာကို အားမရဘူးလဲ
me: အကုန္လံုးအားရတယ္
20: မွန္တယ္ဗ်ာ႔
အားမရလည္း က်ေတာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး
ဘာမွလည္း လုပ္မေပးခ်င္ဘူး
ကိုယ္ခံစားသလို သူမ်ားလိုက္မခံစားရလို႔လည္း ေဒါသနမျဖစ္ဘူး
ဂ်ဴးကို မၾကိဳက္တဲ႔လူေတြကို ငပိန္းေတြလို႔လဲ က်ေတာ္မဆဲဘူး
ဒါ ေကာင္းပါတယ္
me: ဒါလည္းမေကာင္းဘူးဗ်
ဆဲခ်င္မွေတာ့ ဆဲရမယ္
20: အမွန္တိုင္းေျပာတာ က်ေတာ္မဆဲခ်င္ဘူးဗ်
သူၾကိဳက္တာ သူဖတ္ပါလိမ္႔မယ္
က်ေတာ္ ဂ်ဴး ဖတ္တာကိုလည္း လာမဆဲပါနဲ႔
ဒါက်ေတာ္႔ ခံယူခ်က္ပဲ
me: ခုေခတ္မွာ ဂ်ဴး က ဂ်ဴး ျဖစ္သြားျပီဗ်
ဂ်ဴး မဖတ္တတ္ရင္ပဲလူငယ္ မပီေတာ့ဘူး
ေဟ ေဟ ေဟ ေဟးး
အဲလုိေတြ ၾကား ေနရတာေတြေလးေတြပါ
kohtet20: ဒါကေတာ႔ ေရစီးေပါ႔ဗ်ာ
ေရစီးမွာ ေပၚခ်င္တဲ႔ ေပၚပင္ေတြပါ
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ
ျဖစ္ေနက်ပဲ
......................... ဟုတ္ကဲ့ ပါ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့ ဗ်ာ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့။
me:ခင္ဗ်ား က ဂ်ဴး ေပ့ ကုိ တည္ေထာင္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဂ်ဴး စာအုပ္ေတြ ကုိ ဘယ္အခ်ိန္က စဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာလဲ
20: က်ေတာ္ ဆယ္တန္းျပီးမွခင္ဗ်
me: ပထမဆံုး ဂ်ဴးစစ္ စစ္ ကုိ စေတြ႔ခဲ့တာလား
ဒါမွမဟုတ္ ဒုတိယအၾကိမ္ တတိယအၾကိမ္ေလာက္မွ
စေတြ႔တာလား။
20: က်ေတာ္ ခ်စ္သူလား စကားတစ္ပြင္႔ပြင္႔ခဲ႔တယ္ ကိုဖတ္ျပီး ဂ်ဴးကို ပက္ပက္စက္စက္ ဆဲခဲ႔ဖူးပါတယ္
(အဲ႔တုန္းက က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားကို သတိခ်ပ္)
me: ဟုတ္ျပီ အဲ့ ၀တၱဳ ထဲက ဇာတ္ေကာင္ဟာ
ခြန္သာေပါ့ဗ်ာ ေျပာရမယ္ဆုိ သူ႔ကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူ ေနၾကတာ ေတြ႔တယ္
20: အမွန္ပဲခင္ဗ်
me: ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ဒါ သက္သက္ ထင္ေအာင္လုပ္ထားတာလုိ႔ ယူဆတယ္
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ကေကာ
20: ဒါ ေမးေနစရာမလိုဘူးဗ်
က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားတုန္းက သူဖန္တီးထားတဲ႔ဇတ္ေကာင္ကို သူမႏိုင္ေတာ႔လို႔ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ အေျဖတစ္ခုမေပးဘဲ သိမ္းပစ္ခဲ႔တာလို႔ ထင္ခဲ႔ဖူးတာေပါ႔
ခုမွ သူတမင္လုပ္မွန္းသိတယ္ဗ်ာ႔
me: ဂ်ဴး လုိ႔ စသိရင္ အမွတ္တရ ကေတာ့ ေျပာစမွတ္ပဲဗ်ေနာ္
ဂ်ဴးရဲ့ေမာ္ဒန္ အဆန္ဆံုးလုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူဆၾကတယ္
ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ေရာ
20: အမွတ္တရကေတာ႔ ပရိသတ္အမ်ားစုအတြက္ အမွတ္တရပါပဲ
က်ေတာ္က ေတာ႔ မပါဘူးခင္ဗ်
အမွတ္တရက အဲ႔ေလာက္ၾကီးလည္း မဟုတ္လွပါဘူး
အမွတ္တရထက္သာတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ
me: ဂ်ဴး ဟာ တစ္ခ်ိဳ႔ ၀တၱဳေတြမွာ ဇာတ္လမ္းဖန္တီးမႈ ကုိ အားကိုးလြန္းတယ္လုိ႔မထင္ဘူးလား
20: ဟာ
ခင္ဗ်ား ေသခ်ာမွဖတ္ရဲ ႔လားဗ်
ဂ်ဴး ဟာ ဇာတ္လမ္းကို လံုး၀လ်စ္လ်ဴရႈတတ္တဲ႔သူခင္ဗ်
သူက ဇာတ္ေကာင္ေတြကိုဖန္တီးျပီး
သူတို႔လႈပ္ရွားတာကိုပဲ ေရးသြားတာ
me: တခါတေလ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ တုိက္ဆုိင္လြန္းမေနလြန္းဘူးလားဗ်ာ
20: ဥပမာအားျဖင္႔ ........
me: မင့္ ဥပမာ ကလည္း
20: ဂ်ဴး ၀ထၳဳေတြထဲမွာ ဇာတ္အိမ္ေကာင္းပါတယ္ ခိုင္ခံ့ပါတယ္ဆိုတာ
ပင္လယ္နဲ႔တူေသာ မိန္းမမ်ား နဲ႔ ေၾကမြသြားေသာ တိမ္တိုက္မ်ားအေၾကာင္းေလာက္ပဲခင္ဗ်
me: ဒီ၀တၱဳ ၂ ပုဒ္ကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မၾကိဳက္္ဘူးဗ်
ဂ်ဴးကုိ ၀တၱဳတုိ ပိုၾကိဳက္တယ္
၀တၱဳတုိမွာ ဂ်ဴး ရဲ့ အမွန္ကုိ ပုိျမင္ရတယ္လုိ႔ထင္တယ္
20: လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင္႔ရိွပါတယ္ခင္ဗ်ာ
တခါတေလမွာ ၀ထၳဳတိုေတြက ပိုျပီးတာသြားတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္
က်ေတာ္ ဖတ္တာက ဂ်ဴးကို ရွာေဖြတာ မဟုတ္ဘဲ
ဂ်ဴး ေပးသြားတဲ႔ ရသ တစ္ခုခုေနာက္ကို လိုက္ေနတာပါ
အကိုက ဂ်ဴး ကိုရွာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ့
me: ဒါဆုိ ဂ်ဴး ၀တၱဳ ဟာ ရသ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္မလား
20: ဂ်ဴးက ရယ္စရာနဲ႔ ေၾကာက္စရာ မေရးဘူးဗ်
ခုေခတ္ သရဲ၀ထၳဳေတြလိုမ်ိဳးေပါ႔
တခ်ိဳ ႔က ရယ္စရာ
တခ်ိဳ ႔က ေၾကာက္စရာ
me: လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂ်ဴး ေပးတဲ့ရသ ထက္ ဂ်ဴး ရဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကုိ
ပုိ စြဲလန္းၾကတာေတြ႔ရတယ္
ဘာလုိ႔လုိ႔ခင္ဗ်ားထင္လဲ
20: စြဲလမ္းစရာေကာင္းလို႔ ေပါ႔
ဒါက အရိုးရွင္းဆံုးေျဖတာ
ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ စြဲလမ္းစရာေကာင္းတယ္
me: ကၽြန္ေတာ့္အျမင္နဲ႔ေျပာရရင္
နဂုိရွိေနတဲ့ ျမန္မာ့လူေနမႈ အဖြဲ႔အစည္း ကေန ကင္းကြာေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြ
20: မွန္သင္႔သေလာက္မွန္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ အားလံုးမဟုတ္ဘူး
အမ်ားစုလို႔ကိုေျပာလို႔မရပါဘူး
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးထုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြက ပိုမ်ားတယ္လို႔ က်ေတာ္ထင္မိပါတယ္
me: ကုိယ္စားျပဳတာ မွန္ပါတယ္ ေတြးပံုေတြးနည္း စဥ္းစားပံုစဥ္းစားနည္းမ်ိဳး ေတြဟာ
သူ၀တၱဳ ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လံုး၀ မရွိေသးတဲ့ျပင္ပဘ၀ကလူပါ
ေနာက္မွ အဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အားက် လုိက္က်င့္ၾကံတဲ့အထိ လႊမ္းမုိးႏုိင္တာေတြ႔ရတယ္
ဒီအေပၚ ခင္ဗ်ားအျမင္ေျပာဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္လည္းသိပ္မေမးတတ္ဘူး
20: လံုး၀ မရွိဘူးလို႔ေတာ႔ ေျပာလို႔မရဘူးဗ်
me: ဟုတ္
20: ထပ္တူညီတဲ႔သူမရွိဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္
ဒါေပမယ္႔ အဲ႔လိုဇာတ္ေကာင္ အေတြးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခုေခတ္ generation မွာက်ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရပါတယ္
ျပီးေတာ႔ စြဲလမ္းတယ္ဆိုတာက ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ
ထူးျခားမႈရွိရမယ္
သူတို႔ထူးျခားတာက အေတြးအေခၚပိုင္းေပါ႔ေလ
me: အင္း
20: ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ ႔ အေတြးေတြ၊ ဘ၀ေနထိုင္မႈစရိုက္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လႊမ္းမိုးလာတာ ေတြ႔ႏိုင္တယ္
me: တခ်ိုဳ႔ဆုိ အုိက္ဒယ္ ေတြေတာင္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးဗ်
ဂ်ဴး ကအဲလုိ မရည္ရြယ္ခဲ့တာေတာ့အေသအခ်ာပဲ
ဒါေပမယ့္ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ
ေတာင္းဆုိလာလုိ႔ လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
20: ေခတ္ လို႔ပဲ က်ေတာ္ထင္ပါတယ္
အိုက္ဒယ္ျဖစ္တယ္ဆိုကတည္းက ၾကိဳက္မွ
ဘာလို႔ၾကိဳက္သလဲဆိုေတာ႔ တူလို႔ေပါ႔
လူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တူလို႔ ၾကိဳက္ၾကတာခ်ည္းပဲ
ၾကိဳက္လို႔ တူခ်င္လာတာလည္း ရွိတယ္
ဂ်ဴးေၾကာင္႔ လို႔ေျပာလို႔မရပါဘူး
me: ကၽြန္ေတာ္အထင္ သြားစရာလမ္း အသစ္တခုကုိေတြ႔သြားလုိ႔မ်ားလား
20: အမွန္ပါပဲ
လမ္းက အသစ္မဟုတ္ပါဘူး
ရွိျပီးသားလမ္းကို ဂ်ဴးက အရင္သြားျပခဲ႔တယ္ေျပာရမလား
ဂ်ဴးထက္အရင္ေတာင္ ၾကည္ေအးက သြားခဲ႔ေသးတာပဲ
me: ၾကည္ေအး က ျပင္းထန္လြန္းတယ္မထင္ဘူးလားဗ်
20: လက္ခံပါတယ္
ၾကည္ေအးကေတာ႔ ရွာမွရွားပါပဲ
me: ဒီေတာ့ အေပ်ာ့သြင္း က ပုိ ေပါက္သြားတယ္ဆုိရမွာေပါ့
ခိခိခိခိ
20: ဒါက ေခတ္ကို ျပန္ၾကည္႔ရဦးမယ္ဗ်
ၾကည္ေအး ေခတ္က လူငယ္ေတြက
ဂ်ဴး ေခတ္ရဲ ႔ လူၾကီးေတြကိုး
me: ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴး ကုိ ပဲ လူတုိင္း ယူပံုက ကြာၾကတယ္ဗ်
အသက္အရြယ္ကြာတာနဲ႔မွ် ယူ ပံု ယူနည္းကြာေနၾကတယ္
20: က်ေတာ္တို႔က လူသားေတြပဲဗ်
ခံယူခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပါပဲ
ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ေတာ္ အသက္ခ်င္းတူတူေတာင္
ယံုၾကည္ခ်က္ ကြဲလြဲတာေလးေတြရိွေကာင္းရွိမယ္
ထံုးစံပါပဲ
me: ဒါကေတာ့ လက္ျဖန္႔ထားရမယ့္ ေခတ္ေရာက္ျပီကုိး
ခုေနာက္ပုိင္းဂ်ဴးအေၾကာင္းေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ
ဂ်ဴးက ခုေနာက္ပုိင္း သူ႔၀တၱဳေတြဟာ ပရဟိတ ပံုမ်ိဳး ပုိေပါက္ေနသလားလုိ႔
20: ေနာက္ပိုင္းဂ်ဴးကို က်ေတာ္ မၾကိဳက္တာ အမွန္ပဲ
me: ဒါေပမယ့္ လူၾကီးပုိင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳဆုိၾကတာ ...
20: ဂ်ဴးက က်ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းဖတ္ဖို႔ေရးတာ မဟုတ္ေတာ႔ အခက္သားကလား
သူ႔အသက္အရြယ္အရ သူ႔ယံုၾကည္႔ခ်က္တစ္ခု ေျပာင္းသြားတယ္
ရိုင္းရိုင္းေျပာမယ္
သူမေသခင္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ခဲ႔ပံုရတယ္
ခက္တာက ရသ ေတြမခ်န္ခဲ႔ပဲ
ပညာပိုင္းေတြ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာေတြျဖစ္လာတယ္
လူငယ္အားမာန္ဘာဘာညာညာ ျဖစ္လာတယ္
me: ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခခံကုိ ျပန္ဆင္းတယ္လုိ႔ထင္တယ္
ရ သ ဆုိတာ အဲ့အေျခ ခံပုိင္းအားေကာင္းတဲ့လူေတြမွ ရမယ့္အရာမ်ိဳး
ဆုိေတာ့ကာ
20: လြဲျပီထင္တယ္ဗ်
က်ေတာ္ကေတာ႔ ပါရမီပဲ
အေျခခံဆိုတာဘာကိုေျပာသလဲ
me: ရ သ ခံစား ႏုိင္မႈ ပညာ အသိ ညာဥ္
တျခားေသာ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား
20: တကယ္လို႔မ်ား ဂ်ဴးဟာ ခင္ဗ်ားေျပာသလိုလုပ္ေနတာ ဆိုရင္ေတာ႔ အေတာ္႔ကို မိုက္မဲတယ္ေျပာရမယ္
ငယ္ငယ္က ခံစားႏိုင္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနတယ္လို႔ေတာ႔
က်ေတာ္လုံး၀မထင္တာ အမွန္ပဲ
me: လူေတြ ဟာ အသက္ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် လွလွ ပပ မုိက္မဲ တတ္ၾကေတာ့ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္တဲ့ ဂ်ဴးလည္း......
ကၽြန္ေတာ္ဆုိလုိတာ က .. စာဖတ္သူေတြကုိ
ခင္ဗ်ားေျပာသလုိ တခုခု က်န္ရစ္ခဲ့ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ
လုပ္သြားခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့
20: ဟုတ္တယ္
က်ေတာ္ေျပာခဲ႔တာက သူခ်န္ရစ္ခဲ႔ခ်င္တဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းသြားတယ္
ဒါကိုေျပာတာ
သူ ပညာေပးဆိုင္ရာ သုတစာေပေတြေပးခ်င္လာတယ္
ဒါကို ရသပိုင္းေရးဖို႔ အေျခခံျပန္ဆင္းတာဆိုတာေတာ႔
က်ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူးဗ်
me: တကယ္လုိအပ္တာ ရသ ပုိင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူခံယူ သြားပံု ရတယ္လုိ႔
ဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ပါ့မလား
20: လူေတြက သိရခက္သားလားဗ်ာ
အတိအက်ေျပာလို႔ မရတာေတာ႔ အမွန္ပဲ
က်ေတာ္က ထင္တာ ေျပာယံုပါပဲ
ရသပိုင္းကို ထားသင္႔သေလာက္ထားခဲ႔ျပီးတာက တစ္ခ်က္
ေနာက္တစ္ခုက ဒီလို literal pause ျဖစ္တတ္တဲ႔ အရြယ္မွာ
ရသပိုင္းေတြ အားနည္းလာလို႔
ဆက္ျပီး မဖန္တီးပဲ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တာပဲ
me: ျမန္မာျပည္က လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရသ ခံစားႏုိင္ဖုိ႔ ကုိယ္ခံအား နည္းလာတာ ရိပ္မိသြားလုိ႔မ်ားလား
20: ဒီစကားေျပာလိုက္တာ ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ရဲရင္႔တာပဲ
သတၱိေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား
မိုက္မဲတယ္လို႔ ေျပာရမလား
အဲ႔လို ေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ ဟာ မလြယ္လွပါဘူး
me: မုိက္မဲ စြာ သတၱိေကာင္းလုိက္တာလုိ႔ ဆုိလုိ႔ရပါတယ္
20: စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကို ဒီလိုထင္ရတာက တစ္ဖတ္သတ္ဆန္လြန္းပါတယ္
စာဖတ္သူဆိုတာက စာေရးသူ ေရးတာေတြကိုဖတ္ရတာပါ
ရသပိုင္းေရးတာ နည္းလာရင္ ဖတ္တဲ႔သူနည္းမွာပဲ
အဓိကက ေရးတဲ႔သူေတြ ဒီဘက္ေခတ္မွာ နည္းလာတာ အဓိကလို႔ က်ေတာ္ယူဆပါတယ္
me: ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွာ ကမ္စတမ္မာ အဓိက က်ပါတယ္
20: ဒီတိုင္းဆို ပိုျပီး အေရးၾကီးလာျပီ
ခင္ဗ်ား ဆိုလိုရင္းက ဘာကို အျပစ္တင္ခ်င္ေနသလဲ
ဘာကို အားမရဘူးလဲ
me: အကုန္လံုးအားရတယ္
20: မွန္တယ္ဗ်ာ႔
အားမရလည္း က်ေတာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး
ဘာမွလည္း လုပ္မေပးခ်င္ဘူး
ကိုယ္ခံစားသလို သူမ်ားလိုက္မခံစားရလို႔လည္း ေဒါသနမျဖစ္ဘူး
ဂ်ဴးကို မၾကိဳက္တဲ႔လူေတြကို ငပိန္းေတြလို႔လဲ က်ေတာ္မဆဲဘူး
ဒါ ေကာင္းပါတယ္
me: ဒါလည္းမေကာင္းဘူးဗ်
ဆဲခ်င္မွေတာ့ ဆဲရမယ္
20: အမွန္တိုင္းေျပာတာ က်ေတာ္မဆဲခ်င္ဘူးဗ်
သူၾကိဳက္တာ သူဖတ္ပါလိမ္႔မယ္
က်ေတာ္ ဂ်ဴး ဖတ္တာကိုလည္း လာမဆဲပါနဲ႔
ဒါက်ေတာ္႔ ခံယူခ်က္ပဲ
me: ခုေခတ္မွာ ဂ်ဴး က ဂ်ဴး ျဖစ္သြားျပီဗ်
ဂ်ဴး မဖတ္တတ္ရင္ပဲလူငယ္ မပီေတာ့ဘူး
ေဟ ေဟ ေဟ ေဟးး
အဲလုိေတြ ၾကား ေနရတာေတြေလးေတြပါ
kohtet20: ဒါကေတာ႔ ေရစီးေပါ႔ဗ်ာ
ေရစီးမွာ ေပၚခ်င္တဲ႔ ေပၚပင္ေတြပါ
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ
ျဖစ္ေနက်ပဲ
......................... ဟုတ္ကဲ့ ပါ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့ ဗ်ာ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့။
Sunday, October 10, 2010
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဘယ္လိုလဲ
ဘီယာေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္ရတဲ့ေနာက္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
စီးပြားေရးေလးအဆင္ေျပေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္ေနတယ္မဟုတ္လား
ေရဒီယိုေလးနားေထာင္၊ ဂ်ာနယ္ေလးဖတ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အပ်င္းေျပ ပိုကာေလးဆြဲ
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဝတ္ျပဳမႈအၿပီး
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ႏိုင္ငံ့အေၾကာင္း၊ ျပည့္အေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဆြးေႏြးလိုက္ရေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္
လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္
လြတ္လပ္စြာစု႐ုံးခြင့္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ႕အတြက္
အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္
အႏုပညာသည္ ...
နားမလည္ရင္ မဖတ္နဲ႔
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဗဟိုကို ဆန္႔က်င္တယ္၊ ျငင္းဆန္တယ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အရွိဟာ အရွိ၊ အမွန္ဟာ အမွန္
စိတ္ထဲ ေက်နပ္ပါ့မလား
ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ရတာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါသလား
လူ႕အျဖစ္မွာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါရဲ႕လား?
သူရသီဟသူရ
၁၀-ေအာက္တိုဘာ-၂၀၁၀
ဘီယာေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္ရတဲ့ေနာက္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
စီးပြားေရးေလးအဆင္ေျပေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္ေနတယ္မဟုတ္လား
ေရဒီယိုေလးနားေထာင္၊ ဂ်ာနယ္ေလးဖတ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အပ်င္းေျပ ပိုကာေလးဆြဲ
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဝတ္ျပဳမႈအၿပီး
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ႏိုင္ငံ့အေၾကာင္း၊ ျပည့္အေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဆြးေႏြးလိုက္ရေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္
လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္
လြတ္လပ္စြာစု႐ုံးခြင့္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ႕အတြက္
အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္
အႏုပညာသည္ ...
နားမလည္ရင္ မဖတ္နဲ႔
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဗဟိုကို ဆန္႔က်င္တယ္၊ ျငင္းဆန္တယ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အရွိဟာ အရွိ၊ အမွန္ဟာ အမွန္
စိတ္ထဲ ေက်နပ္ပါ့မလား
ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ရတာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါသလား
လူ႕အျဖစ္မွာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါရဲ႕လား?
သူရသီဟသူရ
၁၀-ေအာက္တိုဘာ-၂၀၁၀
Friday, October 8, 2010
နာမည္ ဆုိတာ ဘာလဲ... ကေန စ အဲ့မွာ ထပ္ေတြ႔ ရတယ္
လူ လုိ႔ စေျပာလုိက္ရင္ နာမည္ ဆုိတာ နဲ႔ စ တပ္ရေတာ့တာပဲဗ်။ အေဖေပးတဲ့နာမည္ ၊ ေဟာ နာမည္ မသိတဲ့လူ ဆုိရင္ေတာင္ ကုိယ့္ဘာသာ စိတ္ထဲမွာ နာမည္ ေကာက္တပ္ျပီး ေတးမွတ္ထား ေလ့ရွိတယ္ မလား ။ ဘာလုိ႔လဲ နာမည္ တခု ဆုိတာ က ေန စလုိက္တာ...
ဒါဆို အၿပဳံးနဲ႔ စ တယ္
း)
N: ေလာကမွာ လူျဖစ္လာတာနဲ႔ နာမည္တခုေတာ့ ေပး ၾကတယ္. အဲ ေနာက္ တခုခု လုပ္မယ္ဆုိလည္း နာမည္ တခု ေတာ့ ေပးၾကတယ္
အဲေတာ့ နာမည္ တခု ဘာလုိ႔လုိတာလဲဗ်
လုပ္ပါအံုး
T: အမည္နာမ အမွတ္တံဆိပ္မ်ားတဲ့
သုခမိန္လိႈင္ေရးတယ္
လိုအပ္လို႔ေပါ့
“စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အားလုံးေရာင္းစားခံရတဲ့အခါ”
လိုအပ္ပါတယ္
N: ဟုတ္ျပီ အကုိ လူတစ္ေယာက္ကုိ ဒါဆုိ ေမြး ကတည္းက ေစ်းကြက္ ထဲ ကုိ တင္ပုိ႔လုိက္တယ္ေပါ့
T: က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေနာက္က်တယ္
ေစ်းကြက္စနစ္က ၉၆မွ စတာကိုး
N:
ဒါဆုိ ဒီလုိ တင္ပုိ႔တဲ့ေနရာမွာ ေစ်းကြက္ ေတာင္းဆုိမႈအတုိင္း ကုိယ့္ ကုိ ကုိယ္ ျဖည့္ဆည္း ရတာလား ဒါမွ မဟုတ္ ေစ်းကြက္ က ျပဳျပင္တဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ ဟာ ပံုစံတက် ေစ်းကြက္ထဲ ၀င္ေရာက္လာတာလား ဒါေလး တစ္ခ်က္ေလာက္
T: ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈထက္
မူလကို ျပန္သြားပါရစီ
စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အေရာင္းစားခံရဖို႔အတြက္
း)
ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈ၊ ေစ်းကြက္က ျပဳျပင္မႈ
ဒါေတြဟာ ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေခ်ာက္တဲ့ အေပါက္
အခုေတာ့ စနစ္တခုဟာ အသားတက်
ပင္မေရစီးဟာ အရွိန္ရရ
N: ဟုတ္ျပီ ဟုိတယ္ကာလီဖုိးနီးယားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ တီထြင္ထားတဲ့အရာေတြရဲ့ ေထာင္သားပါပဲ ဆုိသလုိပဲေပါ့
T: း)
ဘာေၾကာင့္မ်ား အမည္နာမ ကို စိတ္ဝင္စား ပါလိမ့္
က်ေနာ္ မေတြးခဲ့မိပါ။
က်ေနာ့္မွာ နာမည္တစ္ခုနဲ႔ လုံေလာက္ေနလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အခု ေစ်းကြက္က အမွတ္တံဆိပ္ တစ္ခုနဲ႔ မရေတာ့ဘူးလား။
N: ဟုတ္ကဲ့ ခု ဒီဘက္ပုိင္းမွာ လူတုိင္းလုိလုိ ဟာ အမည္နာမ တစ္ခု ထက္မက ရွိတတ္ပါတယ္
ဥပမာ ေက်ာင္းက နာမည္တခု အင္တာနက္မွာ နာမည္တခု
စသျဖင့္ေပါ့
T: စိတ္ဝင္စားဖြယ္..
N: သူတုိ႔ ရဲ့ အျပင္က ဘ၀ေတြန႔ဲ ကြာျခားတဲ့နာမည္ တခုကုိ တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္
T: အမည္တစ္ခုဟာ အမည္တစ္ခုသာမက... ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခုျဖစ္လာတယ္
ဒီေတာ့ကာ ျဖစ္တည္မႈ အသစ္လိုခ်င္တဲ့အတြက္ကိုပဲ အမည္သစ္ေတြ ဖန္တီးရတယ္
N: ဒါဆုိ ယေန႔ ေခတ္ လူငယ္ေတြ က သူတုိ႔ ရဲ့ တံဆိပ္ ကပ္ ျဖစ္တည္မႈကုိ
ျငီးေငြ႔သူေတြပဲလုိ႔ ဆုိႏုိင္တယ္ေပါ့
T: လူငယ္ဆိုတဲ့ အမည္ေအာက္မွာ က်ေနာ္ ရွိပါသလား?
N: ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေယဘုယ်သေဘာအားျဖင့္ ၃၀ ႏွစ္နဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ၾကားကုိ လူငယ္လုိ႔သံုးက်တာေပါ့
T: တကယ္ေတာ့ ၿငီးေငြ႕မႈမွာ မစြန္႔ခြာႏိုင္မႈေတြ ရွိေနတယ္
သူတို႔ မစြန္႔ခြာႏိုင္ၾကဘူး
သူတို႔ ၿငီးေငြ႕ၾကတယ္
အၿပီးတိုင္စြန္႔ခြာဖို႔ရာ တြန္႔ ေနၾကတယ္
ဒါနဲ႔ပဲ စမ္းသပ္ၾက။ မေအာင္ျမင္ၾက။ အလင္းေရာင္ေလး ရလိုက္ၾက။
တံဆိပ္ေဟာင္းမွာ ျပန္ ခိုကပ္ၾက။
အမည္နာမ ဟာ တံဆိပ္ တစ္ခုသာမက ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခု
အဲ့လိုပဲ ထင္မိပါတယ္
N: ဟုတ္ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာတူ တယ္ဗ်
T: အစ က အမည္နာမဟာ အမည္မွ်သာ
တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာတာ .. ခု ျငင္းဆန္လို႔မရေတာ့
ႀကိဳးစားၾကသူမ်ား.. သူတို႔ လက္ရာေတြကို အမည္ မတပ္ၾက
အမည္မဲ့ လို႔ေပးတယ္
untitled လို႔ ေပးတယ္
ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္
ဒါေတြလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ အမည္မဲ့ အမည္နာမ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္
ဘာသာမဲ့ ဘာသာ လိုမ်ိုး..
(ဘာသာေရးကို မဆက္ရန္)
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အစက ပင္မေရစီး ကုိ ခြဲ ထြက္ ၾကတာပဲ
ပင္မေရစီးကုိ ခြဲ ထြက္မႈက ေစာေစာက ေျပာသလုိ ပင္မေရစီးက ခြဲထြက္တဲ့ ပင္မေရစီး ျပန္ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူတုိ႔အသစ္ရလာတဲ့ ပင္မေရစီကုိ ဆက္ဆန္႔က်င္ဖုိ႔ ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆုိၾကေလ့ရွိတယ္ဗ်
ဒါဘာေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္သလဲ
T: ကိုယ္တိုင္က ခြဲထြက္လာခဲ့ၿပီးမွ
ျပန္ ခြဲထြက္ဖို႔ကိုေတာ့ ဝန္ေလးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္
ဒါဟာ လူ ျဖစ္မႈ ရဲ႕ သဘာဝ လို႔ပဲ ထင္တယ္
သဘာဝ ဆိုတာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လို႔ ရႏိုင္ေသာ္လည္း
အခ်ိန္ၾကာပါမယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေစာင့္ၾကည့္ကာလ ၾကာရွည္ပါမယ္
N: ဒါ္ဆုိလူေတြ ရဲ့သဘာ၀ က ေၾကာက္စိတ္ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တာေပါ့
T: အေျခခံ လိုအပ္မႈ ပိရမစ္ ဆိုတာ ရွိတယ္
စား၊ ဝတ္၊ ေန ေရးေတြဟာ
ပိရမစ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခ ပိုင္းေတြလို႔ ဆိုတယ္
ဒါေတြ ျပည့္စုံမႈ မရွိရင္ ျပည့္စုံခ်င္တဲ့ စိတ္၊ ေၾကာက္စိတ္ ရွိမယ္
အေျခခံေတြ ျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း အထပ္ ျမင့္က လိုအင္ေတြ ထပ္ရွိလာဦးမယ္။
ေၾကာက္စိတ္ ဆိုတာထက္ မသိမႈ မွာ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္
အဝိဇၹာ
T: အိပ္ခ်င္ေနပါဘီဆို
N: ဟဲ... ဒါဆုိ လည္း ဒီေန႔ ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ
T: အင္း
N: ေနာက္ေန႔ ၾကံဳမွပဲ ပိရမစ္အေၾကာင္းဆက္ေျပာၾကအံုးစုိ႔ရဲ့
T: ေဖာ ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး
(မလုပ္နဲ႔ ပိရမစ္ကို ေမ့ေနပီ
ကိုယ္က ေအာက္ေျခမွာတင္ မေျပလည္လို႔
အထက္ကို ေမာ့ေတာင္ မၾကည့္ႏိုင္တာ ၾကာခဲ့ၿပီ)
ေနာက္ေန႔မွပဲ စကား၀ုိင္းေလး ၂ ဆုိလာျဖစ္လိမ့္အံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့ဗ်ာ မေျပာတတ္ဘူး....
ဒါဆို အၿပဳံးနဲ႔ စ တယ္
း)
N: ေလာကမွာ လူျဖစ္လာတာနဲ႔ နာမည္တခုေတာ့ ေပး ၾကတယ္. အဲ ေနာက္ တခုခု လုပ္မယ္ဆုိလည္း နာမည္ တခု ေတာ့ ေပးၾကတယ္
အဲေတာ့ နာမည္ တခု ဘာလုိ႔လုိတာလဲဗ်
လုပ္ပါအံုး
T: အမည္နာမ အမွတ္တံဆိပ္မ်ားတဲ့
သုခမိန္လိႈင္ေရးတယ္
လိုအပ္လို႔ေပါ့
“စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အားလုံးေရာင္းစားခံရတဲ့အခါ”
လိုအပ္ပါတယ္
N: ဟုတ္ျပီ အကုိ လူတစ္ေယာက္ကုိ ဒါဆုိ ေမြး ကတည္းက ေစ်းကြက္ ထဲ ကုိ တင္ပုိ႔လုိက္တယ္ေပါ့
T: က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေနာက္က်တယ္
ေစ်းကြက္စနစ္က ၉၆မွ စတာကိုး
N:
ဒါဆုိ ဒီလုိ တင္ပုိ႔တဲ့ေနရာမွာ ေစ်းကြက္ ေတာင္းဆုိမႈအတုိင္း ကုိယ့္ ကုိ ကုိယ္ ျဖည့္ဆည္း ရတာလား ဒါမွ မဟုတ္ ေစ်းကြက္ က ျပဳျပင္တဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ ဟာ ပံုစံတက် ေစ်းကြက္ထဲ ၀င္ေရာက္လာတာလား ဒါေလး တစ္ခ်က္ေလာက္
T: ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈထက္
မူလကို ျပန္သြားပါရစီ
စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အေရာင္းစားခံရဖို႔အတြက္
း)
ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈ၊ ေစ်းကြက္က ျပဳျပင္မႈ
ဒါေတြဟာ ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေခ်ာက္တဲ့ အေပါက္
အခုေတာ့ စနစ္တခုဟာ အသားတက်
ပင္မေရစီးဟာ အရွိန္ရရ
N: ဟုတ္ျပီ ဟုိတယ္ကာလီဖုိးနီးယားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ တီထြင္ထားတဲ့အရာေတြရဲ့ ေထာင္သားပါပဲ ဆုိသလုိပဲေပါ့
T: း)
ဘာေၾကာင့္မ်ား အမည္နာမ ကို စိတ္ဝင္စား ပါလိမ့္
က်ေနာ္ မေတြးခဲ့မိပါ။
က်ေနာ့္မွာ နာမည္တစ္ခုနဲ႔ လုံေလာက္ေနလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အခု ေစ်းကြက္က အမွတ္တံဆိပ္ တစ္ခုနဲ႔ မရေတာ့ဘူးလား။
N: ဟုတ္ကဲ့ ခု ဒီဘက္ပုိင္းမွာ လူတုိင္းလုိလုိ ဟာ အမည္နာမ တစ္ခု ထက္မက ရွိတတ္ပါတယ္
ဥပမာ ေက်ာင္းက နာမည္တခု အင္တာနက္မွာ နာမည္တခု
စသျဖင့္ေပါ့
T: စိတ္ဝင္စားဖြယ္..
N: သူတုိ႔ ရဲ့ အျပင္က ဘ၀ေတြန႔ဲ ကြာျခားတဲ့နာမည္ တခုကုိ တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္
T: အမည္တစ္ခုဟာ အမည္တစ္ခုသာမက... ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခုျဖစ္လာတယ္
ဒီေတာ့ကာ ျဖစ္တည္မႈ အသစ္လိုခ်င္တဲ့အတြက္ကိုပဲ အမည္သစ္ေတြ ဖန္တီးရတယ္
N: ဒါဆုိ ယေန႔ ေခတ္ လူငယ္ေတြ က သူတုိ႔ ရဲ့ တံဆိပ္ ကပ္ ျဖစ္တည္မႈကုိ
ျငီးေငြ႔သူေတြပဲလုိ႔ ဆုိႏုိင္တယ္ေပါ့
T: လူငယ္ဆိုတဲ့ အမည္ေအာက္မွာ က်ေနာ္ ရွိပါသလား?
N: ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေယဘုယ်သေဘာအားျဖင့္ ၃၀ ႏွစ္နဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ၾကားကုိ လူငယ္လုိ႔သံုးက်တာေပါ့
T: တကယ္ေတာ့ ၿငီးေငြ႕မႈမွာ မစြန္႔ခြာႏိုင္မႈေတြ ရွိေနတယ္
သူတို႔ မစြန္႔ခြာႏိုင္ၾကဘူး
သူတို႔ ၿငီးေငြ႕ၾကတယ္
အၿပီးတိုင္စြန္႔ခြာဖို႔ရာ တြန္႔ ေနၾကတယ္
ဒါနဲ႔ပဲ စမ္းသပ္ၾက။ မေအာင္ျမင္ၾက။ အလင္းေရာင္ေလး ရလိုက္ၾက။
တံဆိပ္ေဟာင္းမွာ ျပန္ ခိုကပ္ၾက။
အမည္နာမ ဟာ တံဆိပ္ တစ္ခုသာမက ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခု
အဲ့လိုပဲ ထင္မိပါတယ္
N: ဟုတ္ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာတူ တယ္ဗ်
T: အစ က အမည္နာမဟာ အမည္မွ်သာ
တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာတာ .. ခု ျငင္းဆန္လို႔မရေတာ့
ႀကိဳးစားၾကသူမ်ား.. သူတို႔ လက္ရာေတြကို အမည္ မတပ္ၾက
အမည္မဲ့ လို႔ေပးတယ္
untitled လို႔ ေပးတယ္
ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္
ဒါေတြလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ အမည္မဲ့ အမည္နာမ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္
ဘာသာမဲ့ ဘာသာ လိုမ်ိုး..
(ဘာသာေရးကို မဆက္ရန္)
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အစက ပင္မေရစီး ကုိ ခြဲ ထြက္ ၾကတာပဲ
ပင္မေရစီးကုိ ခြဲ ထြက္မႈက ေစာေစာက ေျပာသလုိ ပင္မေရစီးက ခြဲထြက္တဲ့ ပင္မေရစီး ျပန္ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူတုိ႔အသစ္ရလာတဲ့ ပင္မေရစီကုိ ဆက္ဆန္႔က်င္ဖုိ႔ ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆုိၾကေလ့ရွိတယ္ဗ်
ဒါဘာေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္သလဲ
T: ကိုယ္တိုင္က ခြဲထြက္လာခဲ့ၿပီးမွ
ျပန္ ခြဲထြက္ဖို႔ကိုေတာ့ ဝန္ေလးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္
ဒါဟာ လူ ျဖစ္မႈ ရဲ႕ သဘာဝ လို႔ပဲ ထင္တယ္
သဘာဝ ဆိုတာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လို႔ ရႏိုင္ေသာ္လည္း
အခ်ိန္ၾကာပါမယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေစာင့္ၾကည့္ကာလ ၾကာရွည္ပါမယ္
N: ဒါ္ဆုိလူေတြ ရဲ့သဘာ၀ က ေၾကာက္စိတ္ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တာေပါ့
T: အေျခခံ လိုအပ္မႈ ပိရမစ္ ဆိုတာ ရွိတယ္
စား၊ ဝတ္၊ ေန ေရးေတြဟာ
ပိရမစ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခ ပိုင္းေတြလို႔ ဆိုတယ္
ဒါေတြ ျပည့္စုံမႈ မရွိရင္ ျပည့္စုံခ်င္တဲ့ စိတ္၊ ေၾကာက္စိတ္ ရွိမယ္
အေျခခံေတြ ျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း အထပ္ ျမင့္က လိုအင္ေတြ ထပ္ရွိလာဦးမယ္။
ေၾကာက္စိတ္ ဆိုတာထက္ မသိမႈ မွာ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္
အဝိဇၹာ
T: အိပ္ခ်င္ေနပါဘီဆို
N: ဟဲ... ဒါဆုိ လည္း ဒီေန႔ ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ
T: အင္း
N: ေနာက္ေန႔ ၾကံဳမွပဲ ပိရမစ္အေၾကာင္းဆက္ေျပာၾကအံုးစုိ႔ရဲ့
T: ေဖာ ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး
(မလုပ္နဲ႔ ပိရမစ္ကို ေမ့ေနပီ
ကိုယ္က ေအာက္ေျခမွာတင္ မေျပလည္လို႔
အထက္ကို ေမာ့ေတာင္ မၾကည့္ႏိုင္တာ ၾကာခဲ့ၿပီ)
ေနာက္ေန႔မွပဲ စကား၀ုိင္းေလး ၂ ဆုိလာျဖစ္လိမ့္အံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့ဗ်ာ မေျပာတတ္ဘူး....
နာမည္ က်န္ရစ္ တယ္ ဆုိတာ ဘာလဲ.........
လူတုိင္းဟာ နာမည္တခုေတာ့ ရွိၾကတာပဲဗ်။ အဲ အဲ့နာမည္က ကုိယ့္ကုိ ဘာေတြ အက်ိဳးျပဳသလဲ အဲ့ နာမည္က ဘယ္ေလာက္ထိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘ၀ေတြမွာ အေရးပါသလဲ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ အြန္လုိင္းက ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ နဲ႔ ဒီလုိ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
N:လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသသြားရင္ နာမည္ က်န္ခဲ့ေတာ့ သူဘာရသလဲ ဗ်
M: their children
paw ka
u can see "daw su"
N:
ဟုတ္ျပီဗ်ာ
ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေကာင္းဖုိ႔ထက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကေလးေတြ ေကာင္းဖုိ႔ လုပ္ရမယ္ဆုိပါေတာ့ ဗ်ာ
M: not like that
before we die
the name is ours
we can use the name
after we died
our children will get that name
and they can use it
they can still use it
ok?
N: ဆုိလုိတာက နာမည္ ကုိ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္
ကမာၻၾကီးအတြက္ ကုိယ့္အတၱ ကုိ ေပးဆပ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါ့မလား
M: what do u mean?
the two sentences r not connected
?
N: လူတစ္ေယာက္ ဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတၱ သာယာမႈ ဒါကုိ ျမတ္ႏုိးမွာပဲေလ
အဲဒါေတြကုိ ခဏတာ ပစ္ျပီး ေနာက္လာေနာက္သား ေတြအတြက္ ေပးဆပ္ ၾကရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာမ်ားလား ဗ်
M: yeah
no
as i told u
we can use our name before we died
we did it for ourselves
not for our next generations
we leave our name coz we can't bring it to another life
immegration didn't allow us to bring
and also no "DAW than than Nu"
that's why we leave it
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ နာမည္ အေၾကာင္းပဲ ဆက္ၾကတာေပါ့
ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ နာမည္ တခုကုိေျပာင္းလုိက္ရံုနဲ႔ အသစ္တခု ရႏုိင္ပါတယ္ဆုိလုိ႔ ရပါ့မလား
ဥပမာ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ တခုလံုးကုိ လည္းအေျပာင္းအလဲ တခု အျဖစ္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေပါ့
M: yeah he can, if he change his old habbits
with the same habbit, no new life in another place
N: လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြဲေနတဲ့အက်င့္ေတြကုိ ျပင္လုိ႔ လြယ္ပါ့မလား ဗ်
M: yeah
it's difficult
that's why it is difficult to get new life
N: ဒါဆုိ အစကတည္း က နာမည္ မေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တဲ့ ကေလး ေတြ အေနနဲ႔ကေကာ
M: they got name only so yin easy bar tae
they move to another society
they can get new life
but if they also got habbit from their parents
it is difficult
N: ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆုိ အထက္က ေျပာတဲ့အတုိင္း အန္တီစု အေနန႔ဲ
သူဟာ နာမည္ေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တယ္ ဆုိလုိ႔ရတာေပါ့
သူ႔မွာ အားသားခ်က္ ေတြ ရွိမယ္ထင္တယ္ ျပီးေတာ့ အဲ့နာမည္ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ တာ၀န္ရွိလာမယ္လုိ႔ ထင္တယ္ဗ်
M: for her, she got not only name but also the habbit and quality
so it will not so difficult to keep that name
for those who only got name, it is the big proble
m
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူတစ္ေယာက္ ရဲ့ အက်င့္နဲ႔ စရုိက္တခုကုိ ရရွိဖုိ႔ ဆုိတာ လြယ္ႏုိင္ပါ့မလား
ဥပမာ ဦးေအာင္ဆန္း က ေမြးလာတဲ့ သမီးက ဦးေအာင္ဆန္း ေလး ျဖစ္လာေရာလား
M: over 80 percent is like that
doctors' sons becomes doctors
engineers' sons become engineers
look urselves
N: တံငါ နားနီး တံငါ မုဆုိးနားနီး မုဆုိး ဆုိရမယ္ေပါ့
M: half ture
the other half is coz of genes
N: ဒါဆုိ ဦးေအာင္ဆန္း က ဦးေအာင္ဆန္း ျဖစ္လာတာဟာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခ်ိန္ေၾကာင့္လုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာဖတ္လုိက္ရပါတယ္
M: yeah
N: အဲေတာ့ သူ႔သမီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚစု ဟာ ဦးေအာင္ဆန္းေလး ျဖစ္တာမုိ႔
M: written by lu du sein win
N: ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ဆန္း လုပ္လုိ႔ရပါ့မလားဗ်
M: she cant' do U aung san, coz she is not u aung san lay
but she can do like him
that's my point
for example.
even if u want to become like u father, u can't attend his school
it's already closed lay
the condition is changed
but u can attend the similar school and do as the same as ur dad
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံုးသြားစရာ ရွိေသးတာနဲ႔ ဒီ ခ်က္တင္ ေလး ကုိ ခဏ ဆုိင္းငံ့ ျပီး နားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြ လည္း ဆက္ ေျပာျဖစ္အံုး မယ္လုိ႔ စိတ္ထဲ ေတးထားလုိက္ရင္း......
N:လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသသြားရင္ နာမည္ က်န္ခဲ့ေတာ့ သူဘာရသလဲ ဗ်
M: their children
paw ka
u can see "daw su"
N:
ဟုတ္ျပီဗ်ာ
ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေကာင္းဖုိ႔ထက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကေလးေတြ ေကာင္းဖုိ႔ လုပ္ရမယ္ဆုိပါေတာ့ ဗ်ာ
M: not like that
before we die
the name is ours
we can use the name
after we died
our children will get that name
and they can use it
they can still use it
ok?
N: ဆုိလုိတာက နာမည္ ကုိ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္
ကမာၻၾကီးအတြက္ ကုိယ့္အတၱ ကုိ ေပးဆပ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါ့မလား
M: what do u mean?
the two sentences r not connected
?
N: လူတစ္ေယာက္ ဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတၱ သာယာမႈ ဒါကုိ ျမတ္ႏုိးမွာပဲေလ
အဲဒါေတြကုိ ခဏတာ ပစ္ျပီး ေနာက္လာေနာက္သား ေတြအတြက္ ေပးဆပ္ ၾကရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာမ်ားလား ဗ်
M: yeah
no
as i told u
we can use our name before we died
we did it for ourselves
not for our next generations
we leave our name coz we can't bring it to another life
immegration didn't allow us to bring
and also no "DAW than than Nu"
that's why we leave it
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ နာမည္ အေၾကာင္းပဲ ဆက္ၾကတာေပါ့
ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ နာမည္ တခုကုိေျပာင္းလုိက္ရံုနဲ႔ အသစ္တခု ရႏုိင္ပါတယ္ဆုိလုိ႔ ရပါ့မလား
ဥပမာ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ တခုလံုးကုိ လည္းအေျပာင္းအလဲ တခု အျဖစ္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေပါ့
M: yeah he can, if he change his old habbits
with the same habbit, no new life in another place
N: လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြဲေနတဲ့အက်င့္ေတြကုိ ျပင္လုိ႔ လြယ္ပါ့မလား ဗ်
M: yeah
it's difficult
that's why it is difficult to get new life
N: ဒါဆုိ အစကတည္း က နာမည္ မေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တဲ့ ကေလး ေတြ အေနနဲ႔ကေကာ
M: they got name only so yin easy bar tae
they move to another society
they can get new life
but if they also got habbit from their parents
it is difficult
N: ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆုိ အထက္က ေျပာတဲ့အတုိင္း အန္တီစု အေနန႔ဲ
သူဟာ နာမည္ေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တယ္ ဆုိလုိ႔ရတာေပါ့
သူ႔မွာ အားသားခ်က္ ေတြ ရွိမယ္ထင္တယ္ ျပီးေတာ့ အဲ့နာမည္ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ တာ၀န္ရွိလာမယ္လုိ႔ ထင္တယ္ဗ်
M: for her, she got not only name but also the habbit and quality
so it will not so difficult to keep that name
for those who only got name, it is the big proble
m
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူတစ္ေယာက္ ရဲ့ အက်င့္နဲ႔ စရုိက္တခုကုိ ရရွိဖုိ႔ ဆုိတာ လြယ္ႏုိင္ပါ့မလား
ဥပမာ ဦးေအာင္ဆန္း က ေမြးလာတဲ့ သမီးက ဦးေအာင္ဆန္း ေလး ျဖစ္လာေရာလား
M: over 80 percent is like that
doctors' sons becomes doctors
engineers' sons become engineers
look urselves
N: တံငါ နားနီး တံငါ မုဆုိးနားနီး မုဆုိး ဆုိရမယ္ေပါ့
M: half ture
the other half is coz of genes
N: ဒါဆုိ ဦးေအာင္ဆန္း က ဦးေအာင္ဆန္း ျဖစ္လာတာဟာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခ်ိန္ေၾကာင့္လုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာဖတ္လုိက္ရပါတယ္
M: yeah
N: အဲေတာ့ သူ႔သမီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚစု ဟာ ဦးေအာင္ဆန္းေလး ျဖစ္တာမုိ႔
M: written by lu du sein win
N: ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ဆန္း လုပ္လုိ႔ရပါ့မလားဗ်
M: she cant' do U aung san, coz she is not u aung san lay
but she can do like him
that's my point
for example.
even if u want to become like u father, u can't attend his school
it's already closed lay
the condition is changed
but u can attend the similar school and do as the same as ur dad
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံုးသြားစရာ ရွိေသးတာနဲ႔ ဒီ ခ်က္တင္ ေလး ကုိ ခဏ ဆုိင္းငံ့ ျပီး နားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြ လည္း ဆက္ ေျပာျဖစ္အံုး မယ္လုိ႔ စိတ္ထဲ ေတးထားလုိက္ရင္း......
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ရာသီဥတုေတြမေကာင္းတဲ့ၾကား
ႏိုင္ငံေရးေတြလိႈင္းထန္ေနတဲ့အၾကား
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
စီးပြားေရးေတြက်ပ္တည္းၾကတယ္
မိသားစုေတြတကြဲတျပား
ေက်းရြာေတြမီး႐ွိဳ႕ခံရတယ္
သူ႔လူလား ကိုယ့္ဘက္သားလား
အမွန္ကို ျခစ္/ခ်စ္?
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ဒီအတိုင္းပဲလား
ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးဆဲလား
မာရီယာ
မာရီယာ
မာယာ
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ ဝိုင္ ရယ္
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔မရွိလို႔ ကိတ္မုန္႔စားေနၾကသလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ေျပာေနရင္းကကို
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ
က်
ေတာ့
မယ္
သူရသီဟသူရ
(၈-ေအာက္တုိဘာ-၂၀၁၀)
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ရာသီဥတုေတြမေကာင္းတဲ့ၾကား
ႏိုင္ငံေရးေတြလိႈင္းထန္ေနတဲ့အၾကား
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
စီးပြားေရးေတြက်ပ္တည္းၾကတယ္
မိသားစုေတြတကြဲတျပား
ေက်းရြာေတြမီး႐ွိဳ႕ခံရတယ္
သူ႔လူလား ကိုယ့္ဘက္သားလား
အမွန္ကို ျခစ္/ခ်စ္?
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ဒီအတိုင္းပဲလား
ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးဆဲလား
မာရီယာ
မာရီယာ
မာယာ
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ ဝိုင္ ရယ္
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔မရွိလို႔ ကိတ္မုန္႔စားေနၾကသလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ေျပာေနရင္းကကို
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ
က်
ေတာ့
မယ္
သူရသီဟသူရ
(၈-ေအာက္တုိဘာ-၂၀၁၀)
Tuesday, October 5, 2010
“မ” (၅)
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ “ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဆန္သြားေသာ ေန႔မ်ား”
ေဇယ်ာလင္း ၊ “၂၀၀၇”
ၾကည္ေဇာ္ေအး ၊ “ပထ၀ီအေနအထား”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “အသည္းစြဲကဗ်ာဆရာ”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “ဂႏၱ၀င္မမ”
“ဂႏၱ၀င္မမ”
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ရပ္သြားတယ္
ဒုန္းကနဲ ရပ္သြားတယ္
အဲလက္စ္ ရဲ “မ..” သီခ်င္းကုိ
ဖြင့္လုိက္တယ္
“ဂႏၱ၀င္မမ” ဖတ္လုိက္တယ္
ကဗ်ာေတြနဲ႔ အတူ “မ..” ဟာ
ရွင္သန္ေနထုိင္တယ္
“မ..” ရွိရင္ ကဗ်ာေတြ ရွိေနတာနဲ႔တူျပီး
“ကဗ်ာ”ေတြ ရွိရင္ “မ..” ရွိေနတာနဲ႔တူတယ္
“မ..” ထဲမွာ ကဗ်ာေတြကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိသလုိ
ကဗ်ာေတြထဲမွာ “မ..”ကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိတယ္
ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျပီး ေက်နပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကုိ
“မ..”က “ျပီးျပည့္စံု” ဆုိတာေလး
ခတ္ ျဖည့္ ေပးတယ္
ကဗ်ာဆရာ အုိမာခရမ္ ေျပာတဲ့
စာသားကုိ တခုထပ္ျဖည့္မယ္
“ကဗ်ာစာအုပ္တအုပ္ရယ္”
“စြန္ပလြံ႔ ရိပ္ရယ္”
“၀ုိင္တခြက္ရယ္”
ေနာက္ “မ..”ရယ္ ။ ။
ထြန္းႏြယ္
၁၃.၁၁.၀၉
ေဇယ်ာလင္း ၊ “၂၀၀၇”
ၾကည္ေဇာ္ေအး ၊ “ပထ၀ီအေနအထား”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “အသည္းစြဲကဗ်ာဆရာ”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “ဂႏၱ၀င္မမ”
“ဂႏၱ၀င္မမ”
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ရပ္သြားတယ္
ဒုန္းကနဲ ရပ္သြားတယ္
အဲလက္စ္ ရဲ “မ..” သီခ်င္းကုိ
ဖြင့္လုိက္တယ္
“ဂႏၱ၀င္မမ” ဖတ္လုိက္တယ္
ကဗ်ာေတြနဲ႔ အတူ “မ..” ဟာ
ရွင္သန္ေနထုိင္တယ္
“မ..” ရွိရင္ ကဗ်ာေတြ ရွိေနတာနဲ႔တူျပီး
“ကဗ်ာ”ေတြ ရွိရင္ “မ..” ရွိေနတာနဲ႔တူတယ္
“မ..” ထဲမွာ ကဗ်ာေတြကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိသလုိ
ကဗ်ာေတြထဲမွာ “မ..”ကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိတယ္
ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျပီး ေက်နပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကုိ
“မ..”က “ျပီးျပည့္စံု” ဆုိတာေလး
ခတ္ ျဖည့္ ေပးတယ္
ကဗ်ာဆရာ အုိမာခရမ္ ေျပာတဲ့
စာသားကုိ တခုထပ္ျဖည့္မယ္
“ကဗ်ာစာအုပ္တအုပ္ရယ္”
“စြန္ပလြံ႔ ရိပ္ရယ္”
“၀ုိင္တခြက္ရယ္”
ေနာက္ “မ..”ရယ္ ။ ။
ထြန္းႏြယ္
၁၃.၁၁.၀၉
“မ..” (၇)
ႏွလံုးသားနဲ႔ ဦးေဏွာက္နဲ႔
ဘာနဲ႔ ညာနဲ႔
စဥ္းစားပါတဲ့..။
အာခိမိဒီ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ကြန္ျဖဴးရွပ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ဂယ္လီလီယုိ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ခုလည္း....
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္။
နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားတယ္
လက္ေပၚနဖူးတင္ စဥ္းစားတယ္
ထျပီးစဥ္းစားတယ္
ထုိင္ျပီးစဥ္းစားတယ္
ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား စဥ္းစား
............................
“မ..” ကုိခ်စ္တာပဲ
အဖတ္တင္ က်န္ရစ္တယ္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၄.၁၂.၀၉)
ဘာနဲ႔ ညာနဲ႔
စဥ္းစားပါတဲ့..။
အာခိမိဒီ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ကြန္ျဖဴးရွပ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ဂယ္လီလီယုိ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ခုလည္း....
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္။
နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားတယ္
လက္ေပၚနဖူးတင္ စဥ္းစားတယ္
ထျပီးစဥ္းစားတယ္
ထုိင္ျပီးစဥ္းစားတယ္
ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား စဥ္းစား
............................
“မ..” ကုိခ်စ္တာပဲ
အဖတ္တင္ က်န္ရစ္တယ္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၄.၁၂.၀၉)
လူ(၁)
ေက်းဇူးျပဳျပီး တိတ္တိတ္ေလးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ သြားတုိက္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာသစ္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး စကားမေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားမလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ေအးေဆးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မလုိ႔
..................
ျပဒါးမွန္ အျပည့္ တပ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ
အဲဒီ “ကၽြန္ေတာ္” တစ္ေယာက္တည္းဗ်။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၈.၅.၀၉)
ကၽြန္ေတာ္ သြားတုိက္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာသစ္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး စကားမေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားမလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ေအးေဆးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မလုိ႔
..................
ျပဒါးမွန္ အျပည့္ တပ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ
အဲဒီ “ကၽြန္ေတာ္” တစ္ေယာက္တည္းဗ်။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၈.၅.၀၉)
“ဂႏၱ၀င္မမ” မဟုတ္ေသာ သူသည္
“ဂႏၱ၀င္မမ“ မဟုတ္ေသာ သူ႔ကုိ
ကၽြန္ေတာ္ ၀ဋ္ဒုကၡၾကီးမားစြာ ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္မူ
သူ၏ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ
“ဂႏၱ၀င္မမ“ ကဲ့သုိ႔ ၀ဋ္ ဒုကၡ မၾကီးပါ။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳပါ၏။
သုိ႔ေသာ္ ထုိရပ္တည္မႈ၏ အရိပ္ကုိ ခါးသီးစြာ ျငင္းဆုိသည္။
သူ၏ အရိပ္ကုိ ထုိရပ္တည္မႈ အရိပ္က ထပ္တူက်မႈ (၀ါ) ဖံုးလႊမ္းမႈကုိ
သူ ထပ္မံ ျငင္းဆုိ၏။
“အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ” ျငင္းဆုိ၏။
ကၽြန္ေတာ့္ “ရပ္တည္မႈ” ၏ အရိပ္ကုိ ျဖတ္ခ်ိန္တြင္
တဆိတ္
သူ႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေအးခ်မ္းမႈေတာ့ ေပးခ်င္၏။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္အရိပ္ကုိ သူ ေရွာင္ကြင္းသြားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈ (၀ါ) တည္ရွိမႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳေသာ္လည္း
သူ ၏ အဘိဓါန္ထဲ တြင္ ကၽြန္ေတာ္ မရွိခဲ့ပါ။
သူ၏ လ်စ္လ်ဴရႈမႈ သည္ ေလထုထဲရွိ
ကၽြန္ေတာ့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ မ်ားႏွင့္ ဓါတ္ျပဳကာ “နာက်င္ျခင္း” ကုိ ျဖစ္တည္ေစ၏။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ကုိသာ ကၽြန္ေတာ္ ရႈရႈိက္ ေနရသည္။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ “ေနသာထုိင္သာမႈ” ျဖစ္၏။
ထုိ “ေနသာထုိင္သာျခင္း” ကုိ ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ျခင္ျခင္းတက္စြာ ဖက္တြယ္ထား၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္
တစ္ဦးတည္းေသာ “သူ” ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၅.၅.၀၉)
ကၽြန္ေတာ္ ၀ဋ္ဒုကၡၾကီးမားစြာ ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္မူ
သူ၏ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ
“ဂႏၱ၀င္မမ“ ကဲ့သုိ႔ ၀ဋ္ ဒုကၡ မၾကီးပါ။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳပါ၏။
သုိ႔ေသာ္ ထုိရပ္တည္မႈ၏ အရိပ္ကုိ ခါးသီးစြာ ျငင္းဆုိသည္။
သူ၏ အရိပ္ကုိ ထုိရပ္တည္မႈ အရိပ္က ထပ္တူက်မႈ (၀ါ) ဖံုးလႊမ္းမႈကုိ
သူ ထပ္မံ ျငင္းဆုိ၏။
“အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ” ျငင္းဆုိ၏။
ကၽြန္ေတာ့္ “ရပ္တည္မႈ” ၏ အရိပ္ကုိ ျဖတ္ခ်ိန္တြင္
တဆိတ္
သူ႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေအးခ်မ္းမႈေတာ့ ေပးခ်င္၏။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္အရိပ္ကုိ သူ ေရွာင္ကြင္းသြားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈ (၀ါ) တည္ရွိမႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳေသာ္လည္း
သူ ၏ အဘိဓါန္ထဲ တြင္ ကၽြန္ေတာ္ မရွိခဲ့ပါ။
သူ၏ လ်စ္လ်ဴရႈမႈ သည္ ေလထုထဲရွိ
ကၽြန္ေတာ့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ မ်ားႏွင့္ ဓါတ္ျပဳကာ “နာက်င္ျခင္း” ကုိ ျဖစ္တည္ေစ၏။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ကုိသာ ကၽြန္ေတာ္ ရႈရႈိက္ ေနရသည္။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ “ေနသာထုိင္သာမႈ” ျဖစ္၏။
ထုိ “ေနသာထုိင္သာျခင္း” ကုိ ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ျခင္ျခင္းတက္စြာ ဖက္တြယ္ထား၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္
တစ္ဦးတည္းေသာ “သူ” ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၅.၅.၀၉)
လွ်ိ႔၀ွက္ထားၾကပါ
တုိ႔တစ္ေတြ
ဥာဏ္ပညာေတြ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ
(ရႈး.... တုိးတုိး)
လူအျဖစ္ဟာ
ဘာမွ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ
ဘုရားသခင္ မသိေစနဲ႔။ ။
ထြန္းႏြယ္
ဥာဏ္ပညာေတြ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ
(ရႈး.... တုိးတုိး)
လူအျဖစ္ဟာ
ဘာမွ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ
ဘုရားသခင္ မသိေစနဲ႔။ ။
ထြန္းႏြယ္
ေက်ာက္တူးရ်္ ရေသာ
အဲဒီမွာ..
အစြယ္လုိသူ မိဖုရားတစ္ပါးရွိတယ္
အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ရွိတယ္
ေလးပစ္သူ မုဆုိးရွိတယ္
အပစ္ခံရသူ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
ဦးပုညရွိတယ္
ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ရွိတယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္
ကဗ်ာေရးသူ ကၽြႏု္ပ္ ရွိတယ္
ကဗ်ာ ဆုိတာ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
လူရွိတယ္
ဘာသာစကားရွိတယ္
ဘသာစကားေနာက္
......................လုိက္ သိမႈရွိတယ္
ေပါင္းထပ္ဖန္တီး သိမႈ ရွိတယ္
အသစ္ၾကံဳသိ သီးသန္႔ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ စလုိက္တယ္
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ ဆံုးလုိက္တယ္
ဘာမွလည္း ေနာက္... မရွိျပန္ဘူး ။
ဒီေလာက္ဆုိ
စာဖတ္သူလည္း ရိပ္မိမွာပါ
ကၽြန္ေတာ္ ၊ ဘာအေၾကာင္း မွ
ေရးေနတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ...
ထြန္းႏြယ္
အစြယ္လုိသူ မိဖုရားတစ္ပါးရွိတယ္
အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ရွိတယ္
ေလးပစ္သူ မုဆုိးရွိတယ္
အပစ္ခံရသူ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
ဦးပုညရွိတယ္
ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ရွိတယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္
ကဗ်ာေရးသူ ကၽြႏု္ပ္ ရွိတယ္
ကဗ်ာ ဆုိတာ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
လူရွိတယ္
ဘာသာစကားရွိတယ္
ဘသာစကားေနာက္
......................လုိက္ သိမႈရွိတယ္
ေပါင္းထပ္ဖန္တီး သိမႈ ရွိတယ္
အသစ္ၾကံဳသိ သီးသန္႔ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ စလုိက္တယ္
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ ဆံုးလုိက္တယ္
ဘာမွလည္း ေနာက္... မရွိျပန္ဘူး ။
ဒီေလာက္ဆုိ
စာဖတ္သူလည္း ရိပ္မိမွာပါ
ကၽြန္ေတာ္ ၊ ဘာအေၾကာင္း မွ
ေရးေနတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ...
ထြန္းႏြယ္
ယခု ေခတ္စားေနေသာ (၆)
အုိ..ပန္ဒုိရာ
အဲ့ေသတၱာကုိ
ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္န႔ဲမ်ား
.........................ကုိင္ထားခ်င္ရတာတဲ့ တံုးကြယ္
ငါတုိ႔မွာ စုတ္ျပတ္သတ္ေနပါျပီ။ ။
ထြန္းႏြယ္
အဲ့ေသတၱာကုိ
ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္န႔ဲမ်ား
.........................ကုိင္ထားခ်င္ရတာတဲ့ တံုးကြယ္
ငါတုိ႔မွာ စုတ္ျပတ္သတ္ေနပါျပီ။ ။
ထြန္းႏြယ္
Monday, October 4, 2010
ဒါေတြ အားလံုးစု ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လုပ္လုိက္တယ္
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါေတြ အားလံုး စု ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လုပ္လုိက္တယ္ ဖတ္ပါအံုး စိတ္မပ်က္စတမ္း။
2 seconds ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေအာက္ ကေန စဖတ္ ပါ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမင္ဟာ အေရးၾကီးတယ္။ မယံုရင္ သရီးဒီ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ၾကည့္။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ရပ္ ၾကည့္ သြား။ ဆုိလုိ႔။ သြား ရပ္ ၾကည့္ လုိက္တာ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အရက္ေသာက္တယ္ဆုိတာ လူ႔ေလာကၾကီးကုိ တည္ေဆာက္တာပဲ။
3 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မူးလာရင္ ခဏ ခဏ ေျပာတယ္ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစေၾကာင္း။
4 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ယံုၾကည္တယ္ ဆုိတာ ကုိယ္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ား ေပးထားတာ။ အဲဒါ မွတ္ထား။
5 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အထီးက်န္တယ္ ဆုိတာ ဘာလဲ သိလား။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယံုၾကည္မႈပဲ။
6 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ကၽြန္ေတာ့္ ဟုမ္းေပ့မွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်ည္း မျဖစ္ေသးလုိ႔ဗ်။ ခဏ သည္းခံပါ။
7 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဘယ့္ႏွယ့္ မိတ္ေဆြၾကီး ပ်င္းေနျပီမႈတ္လား။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အေၾကာင္းရွာစရာ ဘာသာတရားကလည္း အဆင္သင့္ နဲ႔။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာရင္ ေလွ်ာက္ ေရးလုိ႔ ရတဲ့ ဘာသာစကား ရွိတာ သိပ္ေကာင္းတယ္။
10 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာ ပ်င္းရိျခင္း ရဲ့ အျခား မူကြဲ တစ္ခုပဲ။
11 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာ ငါ့ အေရးလုိ႔ ဆုိလုိတာမွမဟုတ္တာ။ ကမာၻမွာ ႏုိင္ငံေတြ အမ်ားၾကီး။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါလီ ရဲ့ နာရီေတြလည္း စိတ္ပ်က္လာပံုရတယ္ အရည္ေပ်ာ္ၾကေနျပီ။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာလုိ႔ တူေလးနဲ႔ပါ အရာထြင္းေပးေသး။ ငါသာဆုိ ေပါက္ခြဲ ပစ္မွာ။ ဒါ ဒူးရႊန္႔ကုိ အဲလုိ ဂုဏ္ျပဳသင့္တယ္။
13 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခုေခတ္ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္က THE FOUNTAIN ကုိ သြား ေသးပန္းပစ္လုိက္တယ္။ဒါ ဂုဏ္ျပဳတာပဲ။
20 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းမာ တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ၾကေသး။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္ ဆုိတာ နည္းနည္းေနာေနာ စဥ္းစား ဥာဏ္ ရွိတဲ့သူ မလား။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ဆုိ ေခါင္းေရွာင္ ေတာ္ရမယ္။ အဲလုိလူကုိ မဲေပးမယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံ ၾကီးေခါင္းစားေအာင္ လုပ္မယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၾကာပါတယ္ကြာ တုိက္ၾကက္ဖ နဲ႔ဆုိပုိေကာင္းမလား တိန္ညင္ၾကက္နဲ႔ဆုိ ပုိေကာင္းမလား ပ်င္းတယ္ စပိတ္ေလးပါ ထည့္လုိက္။
23 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ငါကေတာ့ ပ်ံ ေဒါင္း ရုပ္နဲ႔ ပါတီဖြဲ႔မယ္။
24 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဗုဒၵဘာသာကုိ မကုိးကြယ္ မေနရ ဆုိတဲ့ ဥပေဒ ထုတ္မယ္ ကတိေပးတဲ့ ဦးႏု ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္။
25 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဦးႏု တုန္းက ဘုရားေလာင္း ဆုိျပီး မဲေတြ ၀ုိင္းေပးၾကသတဲ့ေတာ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါနဲ႔ လမ္းၾကံဳရင္ မဲ ၀င္ေပးသြားေနာ္။ ခမည္းၾကိဳး စည္းေပးတယ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပုိ ကီ မြန္ ခေရဇီ သည္ သာ အသင့္ေတာ္ဆံုး စံနစ္။ (ပုိကီမြန္ ေဆာ့တဲ့ကေလး တစ္ေယာက္ေျပာစကား)
28 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၀ါသနာ ပါရင္ လမ္းေပၚ ျပန္တက္ခဲ့ပါ။
29 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမဲမွန္တဲ့တရား ဘယ္ျပည္သူမွ အစိုးရကုိ မၾကည္ညိဳဘူး။
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဆြဲ မေပး ဘဲ ေနၾကစုိ႔။ (ဟင့္အင္ အဲလုိၾကီး လုပ္နဲ႔ေလ)
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ လကား ရမႈ မရွိတဲ့ ေဆြး ေပါက္ ကြဲ။
31 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေသြးေသာက္ပြဲ ကန္႔ကြက္ျခင္း။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခမည္းေပးၾကစုိ႔။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အျမည္း စား ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မည္း ေပး ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အမုန္းေရာဂါ၊ သတိ ကူးစက္လြယ္သည္။
37 minutes ago · Friends only · Comment · Like
ထြန္းႏြယ္
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါေတြ အားလံုး စု ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လုပ္လုိက္တယ္ ဖတ္ပါအံုး စိတ္မပ်က္စတမ္း။
2 seconds ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေအာက္ ကေန စဖတ္ ပါ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမင္ဟာ အေရးၾကီးတယ္။ မယံုရင္ သရီးဒီ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ၾကည့္။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ရပ္ ၾကည့္ သြား။ ဆုိလုိ႔။ သြား ရပ္ ၾကည့္ လုိက္တာ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အရက္ေသာက္တယ္ဆုိတာ လူ႔ေလာကၾကီးကုိ တည္ေဆာက္တာပဲ။
3 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မူးလာရင္ ခဏ ခဏ ေျပာတယ္ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစေၾကာင္း။
4 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ယံုၾကည္တယ္ ဆုိတာ ကုိယ္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ား ေပးထားတာ။ အဲဒါ မွတ္ထား။
5 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အထီးက်န္တယ္ ဆုိတာ ဘာလဲ သိလား။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယံုၾကည္မႈပဲ။
6 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ကၽြန္ေတာ့္ ဟုမ္းေပ့မွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်ည္း မျဖစ္ေသးလုိ႔ဗ်။ ခဏ သည္းခံပါ။
7 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဘယ့္ႏွယ့္ မိတ္ေဆြၾကီး ပ်င္းေနျပီမႈတ္လား။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အေၾကာင္းရွာစရာ ဘာသာတရားကလည္း အဆင္သင့္ နဲ႔။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာရင္ ေလွ်ာက္ ေရးလုိ႔ ရတဲ့ ဘာသာစကား ရွိတာ သိပ္ေကာင္းတယ္။
10 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာ ပ်င္းရိျခင္း ရဲ့ အျခား မူကြဲ တစ္ခုပဲ။
11 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာ ငါ့ အေရးလုိ႔ ဆုိလုိတာမွမဟုတ္တာ။ ကမာၻမွာ ႏုိင္ငံေတြ အမ်ားၾကီး။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါလီ ရဲ့ နာရီေတြလည္း စိတ္ပ်က္လာပံုရတယ္ အရည္ေပ်ာ္ၾကေနျပီ။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာလုိ႔ တူေလးနဲ႔ပါ အရာထြင္းေပးေသး။ ငါသာဆုိ ေပါက္ခြဲ ပစ္မွာ။ ဒါ ဒူးရႊန္႔ကုိ အဲလုိ ဂုဏ္ျပဳသင့္တယ္။
13 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခုေခတ္ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္က THE FOUNTAIN ကုိ သြား ေသးပန္းပစ္လုိက္တယ္။ဒါ ဂုဏ္ျပဳတာပဲ။
20 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းမာ တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ၾကေသး။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္ ဆုိတာ နည္းနည္းေနာေနာ စဥ္းစား ဥာဏ္ ရွိတဲ့သူ မလား။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ဆုိ ေခါင္းေရွာင္ ေတာ္ရမယ္။ အဲလုိလူကုိ မဲေပးမယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံ ၾကီးေခါင္းစားေအာင္ လုပ္မယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၾကာပါတယ္ကြာ တုိက္ၾကက္ဖ နဲ႔ဆုိပုိေကာင္းမလား တိန္ညင္ၾကက္နဲ႔ဆုိ ပုိေကာင္းမလား ပ်င္းတယ္ စပိတ္ေလးပါ ထည့္လုိက္။
23 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ငါကေတာ့ ပ်ံ ေဒါင္း ရုပ္နဲ႔ ပါတီဖြဲ႔မယ္။
24 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဗုဒၵဘာသာကုိ မကုိးကြယ္ မေနရ ဆုိတဲ့ ဥပေဒ ထုတ္မယ္ ကတိေပးတဲ့ ဦးႏု ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္။
25 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဦးႏု တုန္းက ဘုရားေလာင္း ဆုိျပီး မဲေတြ ၀ုိင္းေပးၾကသတဲ့ေတာ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါနဲ႔ လမ္းၾကံဳရင္ မဲ ၀င္ေပးသြားေနာ္။ ခမည္းၾကိဳး စည္းေပးတယ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပုိ ကီ မြန္ ခေရဇီ သည္ သာ အသင့္ေတာ္ဆံုး စံနစ္။ (ပုိကီမြန္ ေဆာ့တဲ့ကေလး တစ္ေယာက္ေျပာစကား)
28 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၀ါသနာ ပါရင္ လမ္းေပၚ ျပန္တက္ခဲ့ပါ။
29 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမဲမွန္တဲ့တရား ဘယ္ျပည္သူမွ အစိုးရကုိ မၾကည္ညိဳဘူး။
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဆြဲ မေပး ဘဲ ေနၾကစုိ႔။ (ဟင့္အင္ အဲလုိၾကီး လုပ္နဲ႔ေလ)
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ လကား ရမႈ မရွိတဲ့ ေဆြး ေပါက္ ကြဲ။
31 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေသြးေသာက္ပြဲ ကန္႔ကြက္ျခင္း။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခမည္းေပးၾကစုိ႔။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အျမည္း စား ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မည္း ေပး ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အမုန္းေရာဂါ၊ သတိ ကူးစက္လြယ္သည္။
37 minutes ago · Friends only · Comment · Like
ထြန္းႏြယ္
ဘာမွ မေပ်ာက္ သြားတဲ့ေန႔က
၀င္ကစြပ္ရယ္ ၊
ပိုးတံုးလံုးေကာင္ရယ္ ၊
ေျမြရယ္ ၊
လိပ္ျပာရယ္ ၊
ပုစဥ္းရယ္ ၊
ဖားရယ္ ၊
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ လူလင္းရယ္ ၊ ကုိေျပစုိးေက်ာ္ရယ္။
လပ္ကီးဆဲဗင္း ၊ ၀င္း ၊ ၀ူဒီေဟာက္စ္
လူလင္း က ဒီေနရာေတြကုိ က မထြက္တတ္ဘူး။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ေရာက္လာတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္သြားေနတတ္တယ္။
ေနာက္ေန႔က် ေခါင္းထဲေရာက္လာတာ ၂၀ ရာစု ရဲ့ ေရပန္း
အဲ့ေန႔က်ေတာ့ စဥ္းစားမိေနတာ အေမ ေနမေကာင္းဘူး ဆုိတဲ့အေၾကာင္း။
ပုရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ကလည္း ပါေသးတယ္။ ပဲခူးမွာ လူႏွစ္ေယာက္ေသတဲ့ ကိစၥ ၊ ေသေပါ့၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသၾကမွာမလား။
အစုိးရ ခ်င္ၾကတဲ့လူေတြအေၾကာင္းကလည္း ေခါင္းထဲ ၀င္၀င္ေနေသးတယ္။ SAVED FROM WHAT?။
ကမာၻၾကီး ပူေႏြးလာတာ။ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ ေရၾကီးေန တာေတြ။
ငယ္ငယ္တုန္းက ပုရြက္ဆိတ္တြင္း ေရသြားေလာင္းတာ ကုိသြားသတိရေနတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ သံသယ ဘယ္တုန္းက ကင္းဖူးလုိ႔လဲ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာ အစကုိ ပဲ သြားသြားရြတ္မိေနတယ္။
အဖန္တလဲလဲ တည္ေဆာက္ ေဆာက္တည္ ရာမရျဖစ္ေနတာေတြ။
ဒီအတြက္ ဘာသာတရား ဆုိတာ လုိအပ္တယ္။
ထုတ္ခ်င္းေပါက္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာက ေသြးမတိတ္ေသးဘူး။
ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ ဒဏ္ရာ။ ဒါဟာ သေကၤတ ၀ါ ဒလား။
မသိစိတ္ထဲမွာ အသိစိတ္ဟာ လြင့္ပါလာတယ္။ သိစိတ္ထဲမွာ မသိစိတ္က စင္းစင္းၾကီး။
ဟိုလူေျပာ ဒီလူေျပာေတြ လုိက္လက္မေထာင္ေနရတာ။ ေထာင္ေနမိတာ။ လက္ခံေနတာ။
၂ေယာက္ ယွဥ္ထုိင္ျပီး ေဖ့ဘုတ္ သံုးေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူ စံုတြဲ တစ္တြဲ။
ေအာ္သံ နက္နက္(အမည္းမဟုတ္ပါ) ၾကီး ၾကားလုိက္ရသလုိပဲ။
မဟုတ္ဘူး ေအာ္သံ ျဖဴျဖဴ ေတြ ေနရာတုိင္းမွာ ျပည့္ေနတယ္။ ၾကားရလား။ဟင့္အင္ ၾကားရတယ္။
ေန၀င္မီးပိတ္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ား (အရုိး)
ခ်စ္ဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္တဲ့ ၊ တြယ္ျငိဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တဲ့ လူ႔ဘ၀။
ေပါင္တံဆယ္စြယ္ေရာင္ ေလးေတြဆီမွာပဲ လြတ္လပ္မႈဟာ ပ်က္က်ေနရတယ္။
သုိးေက်ာင္းသား မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား။
စိတ္လုိရာ မျဖစ္မွ ျဖစ္မယ္။ ႏုိ႔မုိ႔ ေလာကၾကီး မေခ်ာင္ဘူး။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မာသာ ထရီဇာ ဂုိက္ဖမ္းလုိ႔။ ဂႏၵီ ပံုစံန႔ဲ။ ၀ါရွင္တန္လုိလုိ။
တကယ့္ လူသား ရဲ့ ပင္ကုိယ္ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး အစြန္းေရာက္သြားတဲ့အခါ..............
အရူး (လုိ႔သတ္မွတ္ထားသူ) ေထာင္ ထဲထည့္ပလုိက္တယ္။ ဟင့္ အင္ ငါမရူးေသးဘူး။
အဲဒီမွာ ျမန္မာစကားပံုလွလွ ဘယ္အရူးမွ ရူးတယ္လုိ႔မေျပာဘူး။
ဟုတ္ကဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့။ ေလာကၾကီး ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
မင္း ဒီစည္း မေက်ာ္နဲ႔။ ေက်ာင္ရင္ ေဖာင္းတယ္။ ထမင္းရည္စည္း။
ေလာကၾကီးက ထမင္းရည္စည္း။
မကုန္ႏုိင္မခန္းႏုိင္တဲ့ တကၠသုိလ္ၾကီး။
ဒီကေန သညာ ယူပါေလ။ ပညာ နဲ႔ သညာ။ ၾကားထဲမွာေနပါေလ။
အလယ္အလတ္သည္ အေကာင္းဆံုး။
ဟင္ ဘာလုိ႔လဲ။ ေလွကားထစ္ ေတြ ေက်ာ္နင္းရင္ ျပဳတ္က်တတ္တယ္။
ျပဳတ္က်ခ်င္လို႔ ေက်ာ္နင္းရင္ေရာ။ ေက်ာ္နင္းခ်င္လုိ႔ ျပဳတ္က်ရင္ေရာ။
ဟာ ဗ်ာ မနင္းေတာ့ဘူး။
ဒါဆုိ မင္းကုိ ျပန္ပုိ႔မွာေနာ္။
ဒီလုိ ဒီလုိ။ ဒါလုိ ဒါလုိ။ အေျခအေန အေျခအေန။ အခ်ိန္အခါ အခ်ိန္အခါ။
ႏုိ႔ အဲဒါ က ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲဟင္။
လာခ်ိန္တန္လာမယ္။ လာခ်င္မွလည္းလာမယ္။ ဂုိေဒါ့ကုိ ေစာင့္စားျခင္း။
သြားစုိ႔။ (ဘယ္သူမွေနရာမေရြ႔ၾကဘူး)
ဒုကၡ ကုိ သိရမယ္။ ဒုကၡ လြတ္ေျမာက္ရာ သိရမယ္။ ဒုကၡဘယ္လုိျဖစ္လဲဆုိတာ သိရမယ္။ ဒုကၡ ကုိဘယ္လုိျဖတ္မလဲဆုိတာသိရမယ္။
ဟင္...............အကုန္ သိကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။
အကုန္ က်င့္ကုန္လုိ႔မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အကုန္ ျပတ္ကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့ ကမာၻၾကီး ကုိယ့္ဟာကုိယ္ေနရပါတယ္ဆုိ။
မင္းေတာင္းဆုိ စရာမလုိဘူး။ မင္းေတာင္းဆုိလိမ့္မယ္။
မင္းဆုေတာင္းစရာမလုိဘူး။ မင္း ရလိမ့္မယ္။
မင္းေမွ်ာ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ေမွ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းေပ်ာ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းေပ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းပ်င္းရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းပ်င္းလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ ရပါအံုးမည္။
သိပ္ေတာ့မေရရာပါ။ မေရရာတဲ့အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ အသက္ အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ သုိ႔မဟုတ္ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
မသိပါ။ မသိပါ။မသိပါ။ မ သိ ပါ။
ကုိယ့္ဘာသာ သတ္ေသတဲ့လူေတြ အေၾကာင္းၾကားတုိင္း အားတက္မိသည္။
ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာ လုိ႔ လဲ မ သိ ပါ။
ထုိေန႔ က မုိးမရြာပါ။ ေနသာမသာ လည္းမသိပါ။ အင္း မုိးရြာခ်င္လည္းရြာေနမွာေပါ့။
ေနသာခ်င္လည္း သာေနမွာေပါ့။
ထုိေန႔ ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ထုိေန႔။
ထုိေန႔က ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ႏြယ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
လူလင္းေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိသီဟသူ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
မိသားစု ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဖားမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀င္ကစြပ္ေကာင္မ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ပုစဥ္းမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေျမြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀ံပုေလြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အစုိးရ ခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သီခ်င္းဆုိခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သမုိင္းလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အရူးမ်ာလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေသသြားသူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ စာပုဒ္ကုိ ေရးျဖစ္ျခင္း ျဖစ္ေပလိ့မ္မည္။
ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဟုတ္သည္ဟုထင္သည္။ထုိေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။ ။
ထြန္းႏြယ္
ပိုးတံုးလံုးေကာင္ရယ္ ၊
ေျမြရယ္ ၊
လိပ္ျပာရယ္ ၊
ပုစဥ္းရယ္ ၊
ဖားရယ္ ၊
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ လူလင္းရယ္ ၊ ကုိေျပစုိးေက်ာ္ရယ္။
လပ္ကီးဆဲဗင္း ၊ ၀င္း ၊ ၀ူဒီေဟာက္စ္
လူလင္း က ဒီေနရာေတြကုိ က မထြက္တတ္ဘူး။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ေရာက္လာတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္သြားေနတတ္တယ္။
ေနာက္ေန႔က် ေခါင္းထဲေရာက္လာတာ ၂၀ ရာစု ရဲ့ ေရပန္း
အဲ့ေန႔က်ေတာ့ စဥ္းစားမိေနတာ အေမ ေနမေကာင္းဘူး ဆုိတဲ့အေၾကာင္း။
ပုရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ကလည္း ပါေသးတယ္။ ပဲခူးမွာ လူႏွစ္ေယာက္ေသတဲ့ ကိစၥ ၊ ေသေပါ့၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသၾကမွာမလား။
အစုိးရ ခ်င္ၾကတဲ့လူေတြအေၾကာင္းကလည္း ေခါင္းထဲ ၀င္၀င္ေနေသးတယ္။ SAVED FROM WHAT?။
ကမာၻၾကီး ပူေႏြးလာတာ။ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ ေရၾကီးေန တာေတြ။
ငယ္ငယ္တုန္းက ပုရြက္ဆိတ္တြင္း ေရသြားေလာင္းတာ ကုိသြားသတိရေနတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ သံသယ ဘယ္တုန္းက ကင္းဖူးလုိ႔လဲ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာ အစကုိ ပဲ သြားသြားရြတ္မိေနတယ္။
အဖန္တလဲလဲ တည္ေဆာက္ ေဆာက္တည္ ရာမရျဖစ္ေနတာေတြ။
ဒီအတြက္ ဘာသာတရား ဆုိတာ လုိအပ္တယ္။
ထုတ္ခ်င္းေပါက္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာက ေသြးမတိတ္ေသးဘူး။
ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ ဒဏ္ရာ။ ဒါဟာ သေကၤတ ၀ါ ဒလား။
မသိစိတ္ထဲမွာ အသိစိတ္ဟာ လြင့္ပါလာတယ္။ သိစိတ္ထဲမွာ မသိစိတ္က စင္းစင္းၾကီး။
ဟိုလူေျပာ ဒီလူေျပာေတြ လုိက္လက္မေထာင္ေနရတာ။ ေထာင္ေနမိတာ။ လက္ခံေနတာ။
၂ေယာက္ ယွဥ္ထုိင္ျပီး ေဖ့ဘုတ္ သံုးေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူ စံုတြဲ တစ္တြဲ။
ေအာ္သံ နက္နက္(အမည္းမဟုတ္ပါ) ၾကီး ၾကားလုိက္ရသလုိပဲ။
မဟုတ္ဘူး ေအာ္သံ ျဖဴျဖဴ ေတြ ေနရာတုိင္းမွာ ျပည့္ေနတယ္။ ၾကားရလား။ဟင့္အင္ ၾကားရတယ္။
ေန၀င္မီးပိတ္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ား (အရုိး)
ခ်စ္ဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္တဲ့ ၊ တြယ္ျငိဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တဲ့ လူ႔ဘ၀။
ေပါင္တံဆယ္စြယ္ေရာင္ ေလးေတြဆီမွာပဲ လြတ္လပ္မႈဟာ ပ်က္က်ေနရတယ္။
သုိးေက်ာင္းသား မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား။
စိတ္လုိရာ မျဖစ္မွ ျဖစ္မယ္။ ႏုိ႔မုိ႔ ေလာကၾကီး မေခ်ာင္ဘူး။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မာသာ ထရီဇာ ဂုိက္ဖမ္းလုိ႔။ ဂႏၵီ ပံုစံန႔ဲ။ ၀ါရွင္တန္လုိလုိ။
တကယ့္ လူသား ရဲ့ ပင္ကုိယ္ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး အစြန္းေရာက္သြားတဲ့အခါ..............
အရူး (လုိ႔သတ္မွတ္ထားသူ) ေထာင္ ထဲထည့္ပလုိက္တယ္။ ဟင့္ အင္ ငါမရူးေသးဘူး။
အဲဒီမွာ ျမန္မာစကားပံုလွလွ ဘယ္အရူးမွ ရူးတယ္လုိ႔မေျပာဘူး။
ဟုတ္ကဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့။ ေလာကၾကီး ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
မင္း ဒီစည္း မေက်ာ္နဲ႔။ ေက်ာင္ရင္ ေဖာင္းတယ္။ ထမင္းရည္စည္း။
ေလာကၾကီးက ထမင္းရည္စည္း။
မကုန္ႏုိင္မခန္းႏုိင္တဲ့ တကၠသုိလ္ၾကီး။
ဒီကေန သညာ ယူပါေလ။ ပညာ နဲ႔ သညာ။ ၾကားထဲမွာေနပါေလ။
အလယ္အလတ္သည္ အေကာင္းဆံုး။
ဟင္ ဘာလုိ႔လဲ။ ေလွကားထစ္ ေတြ ေက်ာ္နင္းရင္ ျပဳတ္က်တတ္တယ္။
ျပဳတ္က်ခ်င္လို႔ ေက်ာ္နင္းရင္ေရာ။ ေက်ာ္နင္းခ်င္လုိ႔ ျပဳတ္က်ရင္ေရာ။
ဟာ ဗ်ာ မနင္းေတာ့ဘူး။
ဒါဆုိ မင္းကုိ ျပန္ပုိ႔မွာေနာ္။
ဒီလုိ ဒီလုိ။ ဒါလုိ ဒါလုိ။ အေျခအေန အေျခအေန။ အခ်ိန္အခါ အခ်ိန္အခါ။
ႏုိ႔ အဲဒါ က ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲဟင္။
လာခ်ိန္တန္လာမယ္။ လာခ်င္မွလည္းလာမယ္။ ဂုိေဒါ့ကုိ ေစာင့္စားျခင္း။
သြားစုိ႔။ (ဘယ္သူမွေနရာမေရြ႔ၾကဘူး)
ဒုကၡ ကုိ သိရမယ္။ ဒုကၡ လြတ္ေျမာက္ရာ သိရမယ္။ ဒုကၡဘယ္လုိျဖစ္လဲဆုိတာ သိရမယ္။ ဒုကၡ ကုိဘယ္လုိျဖတ္မလဲဆုိတာသိရမယ္။
ဟင္...............အကုန္ သိကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။
အကုန္ က်င့္ကုန္လုိ႔မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အကုန္ ျပတ္ကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့ ကမာၻၾကီး ကုိယ့္ဟာကုိယ္ေနရပါတယ္ဆုိ။
မင္းေတာင္းဆုိ စရာမလုိဘူး။ မင္းေတာင္းဆုိလိမ့္မယ္။
မင္းဆုေတာင္းစရာမလုိဘူး။ မင္း ရလိမ့္မယ္။
မင္းေမွ်ာ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ေမွ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းေပ်ာ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းေပ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းပ်င္းရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းပ်င္းလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ ရပါအံုးမည္။
သိပ္ေတာ့မေရရာပါ။ မေရရာတဲ့အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ အသက္ အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ သုိ႔မဟုတ္ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
မသိပါ။ မသိပါ။မသိပါ။ မ သိ ပါ။
ကုိယ့္ဘာသာ သတ္ေသတဲ့လူေတြ အေၾကာင္းၾကားတုိင္း အားတက္မိသည္။
ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာ လုိ႔ လဲ မ သိ ပါ။
ထုိေန႔ က မုိးမရြာပါ။ ေနသာမသာ လည္းမသိပါ။ အင္း မုိးရြာခ်င္လည္းရြာေနမွာေပါ့။
ေနသာခ်င္လည္း သာေနမွာေပါ့။
ထုိေန႔ ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ထုိေန႔။
ထုိေန႔က ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ႏြယ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
လူလင္းေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိသီဟသူ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
မိသားစု ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဖားမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀င္ကစြပ္ေကာင္မ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ပုစဥ္းမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေျမြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀ံပုေလြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အစုိးရ ခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သီခ်င္းဆုိခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သမုိင္းလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အရူးမ်ာလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေသသြားသူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ စာပုဒ္ကုိ ေရးျဖစ္ျခင္း ျဖစ္ေပလိ့မ္မည္။
ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဟုတ္သည္ဟုထင္သည္။ထုိေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။ ။
ထြန္းႏြယ္
Subscribe to:
Posts (Atom)