ျမန္မာ ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းေတာင္ေတာင္အီအီ

ျမန္မာျပည္ မွာ ခု အလံေျပာင္းသြားျပန္ျပီ။ ဒီမုိကေရစီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ။ စစ္အစုိးရ။ စသျဖင့္ အသံေတြ ဆူညံေနေတာ့ ေတြးမိတာေလးေတြပါ။ ကုိေကာက္ရုိး ေျပာသလုိ စကားခံ ထား ရရင္ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ ေပါ့။

အဆံုးမရွိတဲ့ အေတြး စမိပံု ေရာက္သြားပံုေလးပါ။

သမုိင္းမွာ ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ၊ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲ စသျဖင့္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုိရွယ္လစ္ စံနစ္။ေနာက္ ခု စစ္ အစုိးရ။ ေခတ္ေျပာင္းကာလရွည္ရွည္။

စံုလွပါတယ္ လြတ္လပ္ေရး ရတာ ႏွစ္၁၀၀ မျပည့္ေသးတဲ့ အေတာအတြင္း စံနစ္ေတြ ေျပာင္း အေတြ႔အၾကံဳေတြမ်ားခဲ့တယ္။

ခု လည္း ဒီမုိကေရစီ တဲ့။ လုပ္ခ် လုိက္ျပန္ျပီ။ စစ္တပ္ အာဏာ ပါတဲ့ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္တဲ့။ ကန္႔ကြက္တဲ့ လူက ကန္႔ကြက္ ။ ဆန္႔က်င္တဲ့သူက ဆန္႔က်င္ ။ ပူးေပါင္းသူက ပူးေပါင္း။ လုပ္သင့္တယ္ေျပာတဲ့ သူက ေျပာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ မ်ားလွပါတယ္။


ခု ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြ စသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ကုိ ေရာ ေသခ်ာသိၾကရဲ့လား ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး ။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဘယ္ေနရာေတြသြား ဘယ္ေတြေတြ႔ခဲ့လုိ႔ ႏိုင္ငံေရး ေတြ လုပ္ေနၾကတာ လည္း လည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ အျမတ္တခု လုိခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တာလား၊ သူမ်ား ႏုိင္ငံေတြ ေတြ႔ျပီး အားက်တဲ့ စိတ္န႔ဲ ႏုိင္ငံေရး ၀ုန္းဒုိင္း သူတုိ႔လုိ ျဖစ္သြားေစ ဆုိျပီး လုပ္ေနၾကတာလားေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သိသမွ် ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခအေန အေၾကာင္း အရင္ ေျပာၾကည့္တာေပါ့။


အရင္ဆံုး ျမန္မာျပည္ရဲ့ သမုိင္းေလးကုိ အတုိခ်ံဳးေလးေပါ့ဗ်ာ။ ခု ျမန္မာ ေတြလုိ႔ ေခၚေနတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံမဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ အေျခ လာခ်ျပီး လူမ်ိဳး အေျခခ် ႏုိင္ငံကုိ သိမ္းပုိက္ရင္းနဲ႔ ၾကီးမားလာျပီး အုပ္စုိးေနတယ္။ ေဆာ့ပါ၀ါ ဟဒ္ပါ၀ါ စတာေတြ သံုးျပီး ႏုိင္ငံကုိ ၾကီးစုိးလာခဲ့တယ္ လုိ႔ ေျပာရမယ္။ ဒီလုိန႔ဲ ခု ျမန္မာျပည္ လုိ႔ျဖစ္လာတယ္။ အဲေတာ့ က်န္တဲ့တုိင္းရင္းသားေတြကေကာ။ တကယ္ ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္းပါလုိ႔ တစ္ေသြးတည္းပါလုိ႔ ျမန္မာျပည္က လူေတြ တကယ္ခံယူၾကလား။ ရွမ္းျပည္ဆုိ ခု ထိ ဗမာျပည္ ရွမ္းျပည္ သံုးတုန္း သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကေရာ ဗမာ ဆုိ ဘယ္လုိစိတ္ထားပါသလဲ။ ဒါကုိ ဒီေန႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့လူေတြ သိၾကရဲ့လား။ ေနာက္ မြန္ ေတြ ခု ထိ ျမန္မာဆုိ ခါးခါးသီးသီး။ မြန္တုိင္းရဲ့အိမ္မွာ ဘုရားစင္မရွိရင္သာေနမယ္။ ဘူမိေဘာပံုေတာ့ ထား ကုိးကြယ္ၾကတယ္။ ကရင္ ဒီေန႔ထိ ခ်မယ္တကဲကဲ လုပ္ေနၾကတုန္း။ ဒီလုိအေျခအေန ကုိ ဘယ္လုိျပင္ၾကမွာလဲ။ ဒါကုိ ဘယ္လုိမ်ား တြက္ၾကလုိ႔လဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ဟာ တဲတဲေလးပါ။ ဒါေတြကုိ ျပင္ဖုိ႔ အရင္လုိပါတယ္။ ဒါေတြကို ထည့္မတြက္ဘဲ ရာႏႈန္းျပည့္ ဒီမုိကေရစီ သူမ်ား စီက ဒီမုိကေရစီ သူမ်ားလုိ ဆုိတာ ျဖစ္ေရာျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိရဲ့လား။


ေနာက္ ဒီမုိကေရစီ တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ခု လူေတြေတာင္းေနၾကပါျပီတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ ရရင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လုိ႔ရျပီ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနတာလား ႏုိင္ငံၾကီးေတာ့ ေကာင္းသြားပါေစ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနၾကတလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ႏုိင္ငံၾကီးတုိးတက္လာမယ္ ဆုိတဲ့အထင္ျဖစ္ပုံရတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အထင္။


ေနာက္ ခု ႏုိင္ငံရဲ့အေျခအေန ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ျမန္မာေတြအမ်ားအျပား အႏွံ႔အျပား အကုန္လံုး က လုပ္ေနတာ တကယ့္ပညာရွင္ေတြအမ်ားအျပား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလ့က်င့္ျပီးသားအလုပ္သမားေတြ ဒီလူေတြ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာျပီး လုပ္ႏုိင္ရင္ ႏုိင္ငံဘယ္လုိျဖစ္သြားမလဲ။ သူတုိ႔အဓိက လုပ္ေနတာ ျမန္မာျပည္မွာ လံုေလာက္တဲ့ ေငြေၾကး မရရွိလုိ႔ ဆုိတာ လူတုိင္း သိပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ တကယ့္ အၾကီး မား ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြ လာေရာက္ ျမဳပ္ႏွံလုိ႔အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚလာရင္ ဒီလူေတြ ျပန္လာလုပ္ၾကမလား။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပဲေအာင္ျမင္ေနပါေစ ေနသာေနပါေစ သင့္တင့္တဲ့ လစာနဲ႔ အခြင့္အေရး နဲ႔ဆုိ ကုိယ့္ျပည္ကုိ ျပန္မလာခ်င္တဲ့လူ မရွိဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အစုိးရ က အလကား အလုပ္အကုိင္ေတြဖြင့္ေပးထားျပီး အတင္း မရ ရေအာင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖြင့္ေပးေနရတယ္။ ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြကုိ ေထာက္ပံ့ သူတုိ႔ကျပန္လည္ျပီးအလုပ္အကုိင္ေတြမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနရ။ တင္းထားရပါတယ္။ ဒီအေျခအေန မွာ တကယ့္ ကုန္ပဏီၾကီးေတြ ၀င္လာခဲ့ရင္။ ဘာလုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနသူေတြ အဲလုိ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူတာေတြကုိ ေထာက္ခံ ၾကိဳဆုိ အားေပး ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။


အစုိးရ က ရက္စက္တယ္ ျပဳတ္က်သြားေစခ်င္လုိ႔။ ဒီလုိ ဆုိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လုိ ရီေဗာလူးရွင္းျဖစ္ရင္ လူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္လဲ။ အမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ေျပာရမယ့္စာလံုး ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္မလဲ အကုန္ေယာက္ယပ္ခတ္ကုန္ပါမယ္။ ဒါျဖစ္သင့္လား။ ဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္။ ခု ဘယ္စံနစ္မွ ရီေဗာ္လူးရွင္း နဲ႔ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ခု တရုတ္ျပည္ ၊ ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္စံနစ္ကုိ အီေဗာ္လူရွင္းနဲ႔ ပဲ တက္လာပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္မွာေရာ ဒီလုိပဲ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ တက္လာတဲ့ႏုိင္ငံေတြခ်ည္းပါပဲ။ ႏုိင္ငံတစ္ခုေအာင္ျမင္တုိးတက္ဖုိ႔ က က်င့္သံုးတဲ့စံနစ္က အေရးမၾကီးပါဘူး စံနစ္တခုကုိ ဟန္ခ်က္ညီညီ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ က်င့္သံုးလာတယ္ဆုိ ေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ ဒါဆုိ ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြ ရီေဗာ္လူရွင္း ကုိ အသည္းအသန္ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။


ရန္သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ။ ဒီ ၂ မ်ိဳး ပဲရွိတယ္ လုိ႔မ်ား ယူၾကတယ္လားမသိဘူး။ သမုိင္းမွာ လူဆုိး ျဖစ္သြားမွာလည္း ေၾကာက္ၾကလုိ႔အေသတြယ္ကပ္ေနပံုေပၚပါတယ္။ ေနာက္ အခု ကုိပဲ အသြင္းကူးေျပာင္းေရး ကာလ က ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္သြားပါျပီ။ ဒါမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူေတြဟာ စံနစ္ေတြရဲ့သားေကာင္ေတြပါ။ အဲ့ စံနစ္အတုိင္း လူေတြေတြးေခၚ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ခု အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ဆုိေတာ့ စံနစ္လည္းေရေရရာရာမရွိေတာ့ လူေတြ လမ္းေပ်ာက္ အသိဥာဏ္ ဟင္းလင္းျပင္ ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ခု စံနစ္တခု အေကာင္အထည္ ေပၚဖုိ႔ စ ေနတယ္။ ဒါကုိ ဘယ္လုိ တံု႔ ျပန္ၾကမလဲ။ ကုိယ္လုိခ်င္တာၾကီးကုိ အေသဆုပ္ကိုင္ျပီး ဒါ မရရင္ ဟုိဟာ မယူဘူးဆုိတာ ျဖစ္သင့္ပါလား။ ဒီေခတ္က ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။


ေနာက္ ႏုိင္ငံကလူေတြရဲ့ အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း ဒါကေကာ ဘယ္လုိေနၾကလဲ။ လူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ကုိ အက်င့္ျဖစ္ျပီတဲ့လား။ ခ်က္ျခင္းၾကီးေတာ့ အရွင္ေမြး ေန႔ျခင္းၾကိး မ်ိဳး မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ပါ။ ဒီလုိပဲ ရလာတဲ့ စံနစ္ေပၚမွာ ကုိယ္တုိ႔ ဘယ္လုိ အလုပ္လုပ္သလဲ ဘယ္လုိ ေနလဲ ဆုိတာေပၚ မူတည္ျပီး ကုိယ့္ႏုိင္ငံရဲ့တုိးတက္ႏႈန္း ေျပာင္းလဲမယ္ ဆုိတာကုိ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့ လူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြကုိေကာ သူတုိ႔ ဘယ္လုိ ထိန္းေက်ာင္းမလဲ။

ဘယ္လုိမ်ိဳး လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။


ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ က အာရွ တုိက္ကလူေတြ အဲ့ေတာ့ အာရွ တုိက္ကုိပဲ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမွာပါ။ အာရွတုိက္မွာ ေရာ တကယ့္ ဒီမုိကေရစီ စစ္စစ္နဲ႔ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ႏုိင္ငံ ဘယ္ ေလာက္ရွိပါသလဲ။ ခု ျမန္မာအမ်ားစု သြားေနၾကတဲ့ စင္ကာပူ ၊ ေနာက္ အေအာင္ျမင္ဆံုး ဂ်ပန္ ေတာင္ ႏုိင္ငံေရး ဘယ္လုိေနလဲ၊ ေတာင္ကုိရီးယား တက္လာတာ ဘာေၾကာင့္လဲ ၊ တရုတ္ ဘယ္လုိလဲ၊ ဒါကုိေကာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါရဲ့လား။ အတင္းၾကီးပဲ ျဖဳတ္ခ် ျဖဳတ္ခ် ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။


လူေတြကေကာ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ ဘာလုပ္လုပ္ အဆုိးျမင္ေနၾကတာမ်ိဳးဟာ ျဖစ္သင့္ပါသလား။ ကုိယ္ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္မလဲ။ ခု ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ဆုိသူေတြကေရာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခခံဥပေဒ ကုိ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ က် ဖတ္ၾကည့္ျပီးပါရဲ့လား။ သူမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိယ္ေအာ္ေနတာလား။ ခ်ထားတဲ့ ဥပေဒ ေတြက ဘယ္လုိ ကုိယ့္ ကုိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္မလဲ။ဘာေတြျဖစ္မလဲ။ သိဖုိ႔မလုိဘူးလား။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဟုိလူေတြလုပ္တုိင္း မေကာင္းဘူး ေအာ္မယ္လုိ႔ပဲ ကုိင္ဆြဲထားမွာလား။ လူတုိင္းက ဖတ္ျပီးလုိ႔ေအာ္ေနၾကတာလား။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သိပ္မထင္ပါ။ ဥပမာ အလံေျပာင္းတဲ့ကိစၥ ကုိ သတိခ်ပ္။


ဘာလုိ႔ စစ္တပ္ က အာဏာ ယူထားရတာလဲ။ ယူခ်င္လုိ႔လဲျဖစ္မယ္။ အေၾကာင္းရင္းကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရဲ့လား။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိေကာ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ ျပီးျပီတဲ့လား ။ အာဏာ ရတဲ့လူေတြကေကာ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္ၾကမွာတဲ့လဲ။ လုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မေထာက္ခံ မေထာက္ခံ ကုိယ္က ျမန္မာျပည္သား ဒီအေျခခံဥပေဒၾကီးကုိ က်င့္သံုးရေတာ့မယ္။ ဒါကုိ လက္မခံလုိ႔ ျဖစ္ၾကမွာတဲ့လား။ ဖတ္ၾကပါ။ ဆန္းစစ္ၾကပါ။ လိုပါတယ္။


အခု လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ရီေဗာ္လူရွင္းပဲေအာ္ေနၾကတယ္။ မထူးပါဘူးဆုိျပီး ရလာတဲ့ ေနရာကုိ ပစ္ထားမွာတဲ့လား။ ကုိယ္ က အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့လား။ လူတုိင္းေလ ခု ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ ဆုိတာၾကီးရဲ့အေျခခံက လူတုိင္း ဟာ အသိဥာဏ္ ရွိရွိ အေျခခံဥပေဒမွာ ပါတဲ့ ကုိယ့္လြတ္လပ္ခြင့္တုိင္း အလုပ္လုပ္ၾကဖုိ႔ တာ၀န္ယူၾကဖုိ႔။ ကုိယ့္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္လူ ေရြးႏုိင္ဖုိ႔။ ကုိယ့္ခံယူထားတဲ့ တာ၀န္ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိ ေက်ေက်ပြန္ပြန္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔ ၊ ဒါကုိေကာ ထည့္စဥ္းစားၾကပါသလား။ အားရွိ မဲမထည့္ဘူး ေအာ္ေနမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ျဖစ္လာမယ့္ ဟာၾကီးကုိ ဘူးခံ ေခါင္းခါ ေျပာေနၾကမွာလား။ နဂို တည္လာတဲ့ အတုိင္းၾကီးပဲ ေနေတာ့မွာလား ။ သူမ်ားေျပာတာ သူမ်ားေအာ္ၾကတာပဲ ကုိယ္လည္း သံေယာင္လုိက္ေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ကုိယ့္ဘာသာ ဆန္းစစ္ျပီး ကိုယ္က်ရာ ေနရာမွာ တာ၀န္အျပည့္ယူဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူးလား။


ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတဲ့လူေတြရ့ဲ အေၾကာင္းကုိေကာ ေသခ်ာ ေတြးမိပါရဲ့လား။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါရဲ့လား။ ကုိယ့္ရန္သူကုိ ဆန္႔က်င္တာနဲ႔ ကုိယ္ကလဲ သူ႔တုိ႔ ရဲ့ နည္းအတုိင္းလုိက္လုပ္ေတာ့မွာတဲ့လား။ လူတုိင္းရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ ခံယူခ်က္ေတြ လုိပါတယ္။ ဒါကုိ ႏုိင္ငံၾကီးသားစိတ္လုိ႔ေခၚမလား ႏုိင္ငံေတာ္ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ေခၚမလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။


သူရဲေကာင္း ေခတ္ ဆုိ တာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္သည္ေလးသိန္းအားနဲ႔ညီတဲ့ သူရဲေကာင္းေလးေယာက္ ဇာတ္လမ္းကုိပဲ တမ္းတေနမွာလား။ သူရဲေကာင္း ေတြနဲ႔ စစ္တုိက္တဲ့ေခတ္က ကုန္သြားပါျပီ။ ကုိယ့္ က်တဲ့ေနရာမွာ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ေသခ်ာလုပ္ျပီး စံနစ္ကုိ ျပည့္၀စြာလည္ပတ္ ႏုိင္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပါပဲ။


ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါ။ ဘာလုိ႔လုပ္သလဲ။ ဘာလုိ႔လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္သလဲ။ ျပည္သူေတြ လက္ထဲကုိ အာဏာ က ဘာလု္ိ႔အျပည့္အ၀ ေရာက္မလာရေသးတာလဲ။ ဘယ္သူလုိလုိ႔လဲ။ အာဏာ ေရာက္လာလုိ႔ေရာ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ဘယ္ေတြေရာက္္သြားႏုိင္ပါသလဲ။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံေကာင္းဖုိ႔ ဆုိ တကယ္လုိအပ္တာ ဘာလဲ။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့လမ္းေတြကုိ ျမင္ၾကလုိ႔လား။ ရီေဗာ္လူးရွင္းပဲ ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။


ေတြးမိတာေတြကမ်ားပါတယ္။ အစုိးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ကေရာ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတာလဲ။ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကေရာ ျမန္မာေတြကုိ ဘာလုိ႔ အျပင္ ကုိ ေခၚထုတ္ေနတာလဲ။ ဒီတုိင္း ေနတဲ့လူငယ္ေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေရးထဲ ဆြဲထည့္ခ်င္ၾကတာလဲ။ ေမးခြန္းေတြမ်ားပါတယ္။ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ဘာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အခ်က္ကုိ အစုိးရကလည္း ဘာလုိ႔ ျပဳလုပ္ရသလဲ။ တစ္ခ်က္တည္းကုိ အေသမေတြးဘဲ အမ်ိုဳးမ်ိဳး ေတြး ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။


ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ မလုိက္ခ်င္လည္း ပါသြားမယ့္ရထားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေနခဲ့မွာလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့သူေတြျမန္မာစကားေတာ့ ပီဖုိ႔ လုိပါသည္။ ျမန္မာအေၾကာင္း ေသခ်ာသိဖုိ႔လိုပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြ တကယ့္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေတြ႔သိဖုိ႔လုိပါသည္။ ၀င္လုိ႔ ရတာ မရတာေတြ မေျပာလုိပါ။ တကယ္ႏုိင္ငံေကာင္းခ်င္လွ်င္ ဒါမ်ိဳးေတြ သိရမည္။ ေလ့လာရမည္။ ၾကိဳးစားရမည္။ တကယ္ ႏုိင္ငံထဲ ျပန္၀င္လာခြင့္ ရလာလွ်င္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္းလုိမ်ိဳးေကာလုပ္ထားၾကပါသလား။ ဆန္႔က်င္မယ္ခ်ည္းေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ အေသအခ်ာပါ။ ရထားကုိ ဒီလုိပဲ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ျဗဲ လရမ္း သြား ၾကမွာလား။ သြားရင္းနဲ႔လွတပတေလးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမွာလား။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ တန္တဲ့ လူေတြျဖစ္ရင္ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ရလာမွာပါ။ ရီေဗာလူရွင္း နဲ႔ အီေဗာ္လူးရွင္း ကြဲ ကြဲ ျမင္သင့္ပါတယ္။ ဒီ ၂ခု ရဲ့အက်ိဳးအျပစ္ေတြကုိ ျမင္ၾကည့္ရပါမယ္။ ဒါမဟုတ္ပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ေနေတာ့မွာလား။


ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့လူေတြ ႏုိင္ငံေကာင္းေၾကာင္းလုပ္ေနတယ္ဆုိသူေတြ ဘယ္လုိေတြးျပီး ဘာေတြလုပ္ေနၾကသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္မိပါသည္။ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ(ေကာက္ရုိး)။


နႏၵမင္းေခါင္