ျမန္မာျပည္ မွာ ခု အလံေျပာင္းသြားျပန္ျပီ။ ဒီမုိကေရစီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ။ စစ္အစုိးရ။ စသျဖင့္ အသံေတြ ဆူညံေနေတာ့ ေတြးမိတာေလးေတြပါ။ ကုိေကာက္ရုိး ေျပာသလုိ စကားခံ ထား ရရင္ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ ေပါ့။
အဆံုးမရွိတဲ့ အေတြး စမိပံု ေရာက္သြားပံုေလးပါ။
သမုိင္းမွာ ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ၊ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲ စသျဖင့္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုိရွယ္လစ္ စံနစ္။ေနာက္ ခု စစ္ အစုိးရ။ ေခတ္ေျပာင္းကာလရွည္ရွည္။
စံုလွပါတယ္ လြတ္လပ္ေရး ရတာ ႏွစ္၁၀၀ မျပည့္ေသးတဲ့ အေတာအတြင္း စံနစ္ေတြ ေျပာင္း အေတြ႔အၾကံဳေတြမ်ားခဲ့တယ္။
ခု လည္း ဒီမုိကေရစီ တဲ့။ လုပ္ခ် လုိက္ျပန္ျပီ။ စစ္တပ္ အာဏာ ပါတဲ့ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္တဲ့။ ကန္႔ကြက္တဲ့ လူက ကန္႔ကြက္ ။ ဆန္႔က်င္တဲ့သူက ဆန္႔က်င္ ။ ပူးေပါင္းသူက ပူးေပါင္း။ လုပ္သင့္တယ္ေျပာတဲ့ သူက ေျပာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ မ်ားလွပါတယ္။
ခု ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြ စသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ကုိ ေရာ ေသခ်ာသိၾကရဲ့လား ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး ။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဘယ္ေနရာေတြသြား ဘယ္ေတြေတြ႔ခဲ့လုိ႔ ႏိုင္ငံေရး ေတြ လုပ္ေနၾကတာ လည္း လည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ အျမတ္တခု လုိခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တာလား၊ သူမ်ား ႏုိင္ငံေတြ ေတြ႔ျပီး အားက်တဲ့ စိတ္န႔ဲ ႏုိင္ငံေရး ၀ုန္းဒုိင္း သူတုိ႔လုိ ျဖစ္သြားေစ ဆုိျပီး လုပ္ေနၾကတာလားေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သိသမွ် ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခအေန အေၾကာင္း အရင္ ေျပာၾကည့္တာေပါ့။
အရင္ဆံုး ျမန္မာျပည္ရဲ့ သမုိင္းေလးကုိ အတုိခ်ံဳးေလးေပါ့ဗ်ာ။ ခု ျမန္မာ ေတြလုိ႔ ေခၚေနတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံမဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ အေျခ လာခ်ျပီး လူမ်ိဳး အေျခခ် ႏုိင္ငံကုိ သိမ္းပုိက္ရင္းနဲ႔ ၾကီးမားလာျပီး အုပ္စုိးေနတယ္။ ေဆာ့ပါ၀ါ ဟဒ္ပါ၀ါ စတာေတြ သံုးျပီး ႏုိင္ငံကုိ ၾကီးစုိးလာခဲ့တယ္ လုိ႔ ေျပာရမယ္။ ဒီလုိန႔ဲ ခု ျမန္မာျပည္ လုိ႔ျဖစ္လာတယ္။ အဲေတာ့ က်န္တဲ့တုိင္းရင္းသားေတြကေကာ။ တကယ္ ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္းပါလုိ႔ တစ္ေသြးတည္းပါလုိ႔ ျမန္မာျပည္က လူေတြ တကယ္ခံယူၾကလား။ ရွမ္းျပည္ဆုိ ခု ထိ ဗမာျပည္ ရွမ္းျပည္ သံုးတုန္း သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကေရာ ဗမာ ဆုိ ဘယ္လုိစိတ္ထားပါသလဲ။ ဒါကုိ ဒီေန႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့လူေတြ သိၾကရဲ့လား။ ေနာက္ မြန္ ေတြ ခု ထိ ျမန္မာဆုိ ခါးခါးသီးသီး။ မြန္တုိင္းရဲ့အိမ္မွာ ဘုရားစင္မရွိရင္သာေနမယ္။ ဘူမိေဘာပံုေတာ့ ထား ကုိးကြယ္ၾကတယ္။ ကရင္ ဒီေန႔ထိ ခ်မယ္တကဲကဲ လုပ္ေနၾကတုန္း။ ဒီလုိအေျခအေန ကုိ ဘယ္လုိျပင္ၾကမွာလဲ။ ဒါကုိ ဘယ္လုိမ်ား တြက္ၾကလုိ႔လဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေျခအေန ဟာ တဲတဲေလးပါ။ ဒါေတြကုိ ျပင္ဖုိ႔ အရင္လုိပါတယ္။ ဒါေတြကို ထည့္မတြက္ဘဲ ရာႏႈန္းျပည့္ ဒီမုိကေရစီ သူမ်ား စီက ဒီမုိကေရစီ သူမ်ားလုိ ဆုိတာ ျဖစ္ေရာျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိရဲ့လား။
ေနာက္ ဒီမုိကေရစီ တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ခု လူေတြေတာင္းေနၾကပါျပီတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ ရရင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လုိ႔ရျပီ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနတာလား ႏုိင္ငံၾကီးေတာ့ ေကာင္းသြားပါေစ ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ေတာင္းေနၾကတလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ႏုိင္ငံၾကီးတုိးတက္လာမယ္ ဆုိတဲ့အထင္ျဖစ္ပုံရတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အထင္။
ေနာက္ ခု ႏုိင္ငံရဲ့အေျခအေန ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ျမန္မာေတြအမ်ားအျပား အႏွံ႔အျပား အကုန္လံုး က လုပ္ေနတာ တကယ့္ပညာရွင္ေတြအမ်ားအျပား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလ့က်င့္ျပီးသားအလုပ္သမားေတြ ဒီလူေတြ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာျပီး လုပ္ႏုိင္ရင္ ႏုိင္ငံဘယ္လုိျဖစ္သြားမလဲ။ သူတုိ႔အဓိက လုပ္ေနတာ ျမန္မာျပည္မွာ လံုေလာက္တဲ့ ေငြေၾကး မရရွိလုိ႔ ဆုိတာ လူတုိင္း သိပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ တကယ့္ အၾကီး မား ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြ လာေရာက္ ျမဳပ္ႏွံလုိ႔အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚလာရင္ ဒီလူေတြ ျပန္လာလုပ္ၾကမလား။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပဲေအာင္ျမင္ေနပါေစ ေနသာေနပါေစ သင့္တင့္တဲ့ လစာနဲ႔ အခြင့္အေရး နဲ႔ဆုိ ကုိယ့္ျပည္ကုိ ျပန္မလာခ်င္တဲ့လူ မရွိဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အစုိးရ က အလကား အလုပ္အကုိင္ေတြဖြင့္ေပးထားျပီး အတင္း မရ ရေအာင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖြင့္ေပးေနရတယ္။ ကုန္ပဏီ ၾကီးေတြကုိ ေထာက္ပံ့ သူတုိ႔ကျပန္လည္ျပီးအလုပ္အကုိင္ေတြမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနရ။ တင္းထားရပါတယ္။ ဒီအေျခအေန မွာ တကယ့္ ကုန္ပဏီၾကီးေတြ ၀င္လာခဲ့ရင္။ ဘာလုိ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနသူေတြ အဲလုိ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူတာေတြကုိ ေထာက္ခံ ၾကိဳဆုိ အားေပး ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
အစုိးရ က ရက္စက္တယ္ ျပဳတ္က်သြားေစခ်င္လုိ႔။ ဒီလုိ ဆုိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လုိ ရီေဗာလူးရွင္းျဖစ္ရင္ လူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္လဲ။ အမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ေျပာရမယ့္စာလံုး ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ကုန္မလဲ အကုန္ေယာက္ယပ္ခတ္ကုန္ပါမယ္။ ဒါျဖစ္သင့္လား။ ဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္။ ခု ဘယ္စံနစ္မွ ရီေဗာ္လူးရွင္း နဲ႔ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ခု တရုတ္ျပည္ ၊ ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္စံနစ္ကုိ အီေဗာ္လူရွင္းနဲ႔ ပဲ တက္လာပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ စံနစ္မွာေရာ ဒီလုိပဲ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ တက္လာတဲ့ႏုိင္ငံေတြခ်ည္းပါပဲ။ ႏုိင္ငံတစ္ခုေအာင္ျမင္တုိးတက္ဖုိ႔ က က်င့္သံုးတဲ့စံနစ္က အေရးမၾကီးပါဘူး စံနစ္တခုကုိ ဟန္ခ်က္ညီညီ အီေဗာ္လူရွင္း နဲ႔ က်င့္သံုးလာတယ္ဆုိ ေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ ဒါဆုိ ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြ ရီေဗာ္လူရွင္း ကုိ အသည္းအသန္ေတာင္းဆုိ ေနရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
ရန္သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ။ ဒီ ၂ မ်ိဳး ပဲရွိတယ္ လုိ႔မ်ား ယူၾကတယ္လားမသိဘူး။ သမုိင္းမွာ လူဆုိး ျဖစ္သြားမွာလည္း ေၾကာက္ၾကလုိ႔အေသတြယ္ကပ္ေနပံုေပၚပါတယ္။ ေနာက္ အခု ကုိပဲ အသြင္းကူးေျပာင္းေရး ကာလ က ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္သြားပါျပီ။ ဒါမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူေတြဟာ စံနစ္ေတြရဲ့သားေကာင္ေတြပါ။ အဲ့ စံနစ္အတုိင္း လူေတြေတြးေခၚ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ခု အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ဆုိေတာ့ စံနစ္လည္းေရေရရာရာမရွိေတာ့ လူေတြ လမ္းေပ်ာက္ အသိဥာဏ္ ဟင္းလင္းျပင္ ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ခု စံနစ္တခု အေကာင္အထည္ ေပၚဖုိ႔ စ ေနတယ္။ ဒါကုိ ဘယ္လုိ တံု႔ ျပန္ၾကမလဲ။ ကုိယ္လုိခ်င္တာၾကီးကုိ အေသဆုပ္ကိုင္ျပီး ဒါ မရရင္ ဟုိဟာ မယူဘူးဆုိတာ ျဖစ္သင့္ပါလား။ ဒီေခတ္က ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။
ေနာက္ ႏုိင္ငံကလူေတြရဲ့ အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း ဒါကေကာ ဘယ္လုိေနၾကလဲ။ လူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ကုိ အက်င့္ျဖစ္ျပီတဲ့လား။ ခ်က္ျခင္းၾကီးေတာ့ အရွင္ေမြး ေန႔ျခင္းၾကိး မ်ိဳး မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ပါ။ ဒီလုိပဲ ရလာတဲ့ စံနစ္ေပၚမွာ ကုိယ္တုိ႔ ဘယ္လုိ အလုပ္လုပ္သလဲ ဘယ္လုိ ေနလဲ ဆုိတာေပၚ မူတည္ျပီး ကုိယ့္ႏုိင္ငံရဲ့တုိးတက္ႏႈန္း ေျပာင္းလဲမယ္ ဆုိတာကုိ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့ လူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြကုိေကာ သူတုိ႔ ဘယ္လုိ ထိန္းေက်ာင္းမလဲ။
ဘယ္လုိမ်ိဳး လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ က အာရွ တုိက္ကလူေတြ အဲ့ေတာ့ အာရွ တုိက္ကုိပဲ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမွာပါ။ အာရွတုိက္မွာ ေရာ တကယ့္ ဒီမုိကေရစီ စစ္စစ္နဲ႔ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ႏုိင္ငံ ဘယ္ ေလာက္ရွိပါသလဲ။ ခု ျမန္မာအမ်ားစု သြားေနၾကတဲ့ စင္ကာပူ ၊ ေနာက္ အေအာင္ျမင္ဆံုး ဂ်ပန္ ေတာင္ ႏုိင္ငံေရး ဘယ္လုိေနလဲ၊ ေတာင္ကုိရီးယား တက္လာတာ ဘာေၾကာင့္လဲ ၊ တရုတ္ ဘယ္လုိလဲ၊ ဒါကုိေကာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါရဲ့လား။ အတင္းၾကီးပဲ ျဖဳတ္ခ် ျဖဳတ္ခ် ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
လူေတြကေကာ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ ဘာလုပ္လုပ္ အဆုိးျမင္ေနၾကတာမ်ိဳးဟာ ျဖစ္သင့္ပါသလား။ ကုိယ္ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္မလဲ။ ခု ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ဆုိသူေတြကေရာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျခခံဥပေဒ ကုိ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ က် ဖတ္ၾကည့္ျပီးပါရဲ့လား။ သူမ်ားေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိယ္ေအာ္ေနတာလား။ ခ်ထားတဲ့ ဥပေဒ ေတြက ဘယ္လုိ ကုိယ့္ ကုိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္မလဲ။ဘာေတြျဖစ္မလဲ။ သိဖုိ႔မလုိဘူးလား။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဟုိလူေတြလုပ္တုိင္း မေကာင္းဘူး ေအာ္မယ္လုိ႔ပဲ ကုိင္ဆြဲထားမွာလား။ လူတုိင္းက ဖတ္ျပီးလုိ႔ေအာ္ေနၾကတာလား။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သိပ္မထင္ပါ။ ဥပမာ အလံေျပာင္းတဲ့ကိစၥ ကုိ သတိခ်ပ္။
ဘာလုိ႔ စစ္တပ္ က အာဏာ ယူထားရတာလဲ။ ယူခ်င္လုိ႔လဲျဖစ္မယ္။ အေၾကာင္းရင္းကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရဲ့လား။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိေကာ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ ျပီးျပီတဲ့လား ။ အာဏာ ရတဲ့လူေတြကေကာ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္ၾကမွာတဲ့လဲ။ လုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မေထာက္ခံ မေထာက္ခံ ကုိယ္က ျမန္မာျပည္သား ဒီအေျခခံဥပေဒၾကီးကုိ က်င့္သံုးရေတာ့မယ္။ ဒါကုိ လက္မခံလုိ႔ ျဖစ္ၾကမွာတဲ့လား။ ဖတ္ၾကပါ။ ဆန္းစစ္ၾကပါ။ လိုပါတယ္။
အခု လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ရီေဗာ္လူရွင္းပဲေအာ္ေနၾကတယ္။ မထူးပါဘူးဆုိျပီး ရလာတဲ့ ေနရာကုိ ပစ္ထားမွာတဲ့လား။ ကုိယ္ က အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့လား။ လူတုိင္းေလ ခု ဒီမုိကေရစီ စံနစ္ ဆုိတာၾကီးရဲ့အေျခခံက လူတုိင္း ဟာ အသိဥာဏ္ ရွိရွိ အေျခခံဥပေဒမွာ ပါတဲ့ ကုိယ့္လြတ္လပ္ခြင့္တုိင္း အလုပ္လုပ္ၾကဖုိ႔ တာ၀န္ယူၾကဖုိ႔။ ကုိယ့္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္လူ ေရြးႏုိင္ဖုိ႔။ ကုိယ့္ခံယူထားတဲ့ တာ၀န္ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိ ေက်ေက်ပြန္ပြန္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔ ၊ ဒါကုိေကာ ထည့္စဥ္းစားၾကပါသလား။ အားရွိ မဲမထည့္ဘူး ေအာ္ေနမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ျဖစ္လာမယ့္ ဟာၾကီးကုိ ဘူးခံ ေခါင္းခါ ေျပာေနၾကမွာလား။ နဂို တည္လာတဲ့ အတုိင္းၾကီးပဲ ေနေတာ့မွာလား ။ သူမ်ားေျပာတာ သူမ်ားေအာ္ၾကတာပဲ ကုိယ္လည္း သံေယာင္လုိက္ေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ကုိယ့္ဘာသာ ဆန္းစစ္ျပီး ကိုယ္က်ရာ ေနရာမွာ တာ၀န္အျပည့္ယူဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူးလား။
ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတဲ့လူေတြရ့ဲ အေၾကာင္းကုိေကာ ေသခ်ာ ေတြးမိပါရဲ့လား။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါရဲ့လား။ ကုိယ့္ရန္သူကုိ ဆန္႔က်င္တာနဲ႔ ကုိယ္ကလဲ သူ႔တုိ႔ ရဲ့ နည္းအတုိင္းလုိက္လုပ္ေတာ့မွာတဲ့လား။ လူတုိင္းရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ ခံယူခ်က္ေတြ လုိပါတယ္။ ဒါကုိ ႏုိင္ငံၾကီးသားစိတ္လုိ႔ေခၚမလား ႏုိင္ငံေတာ္ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ေခၚမလား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။
သူရဲေကာင္း ေခတ္ ဆုိ တာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္သည္ေလးသိန္းအားနဲ႔ညီတဲ့ သူရဲေကာင္းေလးေယာက္ ဇာတ္လမ္းကုိပဲ တမ္းတေနမွာလား။ သူရဲေကာင္း ေတြနဲ႔ စစ္တုိက္တဲ့ေခတ္က ကုန္သြားပါျပီ။ ကုိယ့္ က်တဲ့ေနရာမွာ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ေသခ်ာလုပ္ျပီး စံနစ္ကုိ ျပည့္၀စြာလည္ပတ္ ႏုိင္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပါပဲ။
ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါ။ ဘာလုိ႔လုပ္သလဲ။ ဘာလုိ႔လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္သလဲ။ ျပည္သူေတြ လက္ထဲကုိ အာဏာ က ဘာလု္ိ႔အျပည့္အ၀ ေရာက္မလာရေသးတာလဲ။ ဘယ္သူလုိလုိ႔လဲ။ အာဏာ ေရာက္လာလုိ႔ေရာ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ဘယ္ေတြေရာက္္သြားႏုိင္ပါသလဲ။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံေကာင္းဖုိ႔ ဆုိ တကယ္လုိအပ္တာ ဘာလဲ။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့လမ္းေတြကုိ ျမင္ၾကလုိ႔လား။ ရီေဗာ္လူးရွင္းပဲ ေအာ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
ေတြးမိတာေတြကမ်ားပါတယ္။ အစုိးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ ကေရာ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတာလဲ။ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကေရာ ျမန္မာေတြကုိ ဘာလုိ႔ အျပင္ ကုိ ေခၚထုတ္ေနတာလဲ။ ဒီတုိင္း ေနတဲ့လူငယ္ေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေရးထဲ ဆြဲထည့္ခ်င္ၾကတာလဲ။ ေမးခြန္းေတြမ်ားပါတယ္။ သူတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ဘာလဲ။ သူတုိ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အခ်က္ကုိ အစုိးရကလည္း ဘာလုိ႔ ျပဳလုပ္ရသလဲ။ တစ္ခ်က္တည္းကုိ အေသမေတြးဘဲ အမ်ိုဳးမ်ိဳး ေတြး ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။
ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ မလုိက္ခ်င္လည္း ပါသြားမယ့္ရထားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေနခဲ့မွာလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့သူေတြျမန္မာစကားေတာ့ ပီဖုိ႔ လုိပါသည္။ ျမန္မာအေၾကာင္း ေသခ်ာသိဖုိ႔လိုပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြ တကယ့္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေတြ႔သိဖုိ႔လုိပါသည္။ ၀င္လုိ႔ ရတာ မရတာေတြ မေျပာလုိပါ။ တကယ္ႏုိင္ငံေကာင္းခ်င္လွ်င္ ဒါမ်ိဳးေတြ သိရမည္။ ေလ့လာရမည္။ ၾကိဳးစားရမည္။ တကယ္ ႏုိင္ငံထဲ ျပန္၀င္လာခြင့္ ရလာလွ်င္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္းလုိမ်ိဳးေကာလုပ္ထားၾကပါသလား။ ဆန္႔က်င္မယ္ခ်ည္းေအာ္ေနေတာ့မွာလား။ ရထား က ထြက္ေတာ့မွာပါ။ အေသအခ်ာပါ။ ရထားကုိ ဒီလုိပဲ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ျဗဲ လရမ္း သြား ၾကမွာလား။ သြားရင္းနဲ႔လွတပတေလးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမွာလား။ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ တန္တဲ့ လူေတြျဖစ္ရင္ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ရလာမွာပါ။ ရီေဗာလူရွင္း နဲ႔ အီေဗာ္လူးရွင္း ကြဲ ကြဲ ျမင္သင့္ပါတယ္။ ဒီ ၂ခု ရဲ့အက်ိဳးအျပစ္ေတြကုိ ျမင္ၾကည့္ရပါမယ္။ ဒါမဟုတ္ပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ဒါပဲ ေနေတာ့မွာလား။
ခု ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့လူေတြ ႏုိင္ငံေကာင္းေၾကာင္းလုပ္ေနတယ္ဆုိသူေတြ ဘယ္လုိေတြးျပီး ဘာေတြလုပ္ေနၾကသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္မိပါသည္။ အေတြးမွာ အဆံုးမရွိပါ(ေကာက္ရုိး)။
နႏၵမင္းေခါင္
Sunday, October 24, 2010
Tuesday, October 19, 2010
ဟုိဟုိ ဒီဒီ မွ ဒီဒီ ဟုိဟုုိ အသံငါး ၾကားတယ္ ရထား ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဆံုးတာၾကာျပီ
ဟုိေန႔က ဟီရာအက္ခ်ီ ေျပာမယ္ဆုိတာက ေန ဒီေရာက္သြားပါတယ္ ဒီ အကုိ နဲ႔ ဟုိဟုိ ဒီဒီ ပါ
ဒီဒီ ဟုိဟုိလည္း ျဖစ္မွာေပါ့ ဖတ္လုိက္ပါအံုး ေဖာထားတာ ေတြပါ မေရွာခင္ေတာ့ ေဖာေနရအံုးမွာမလား
သိပ္မသိတဲ့အေၾကာင္းမ်ား မာစီးဒီး မစီးႏုိင္လဲ မာစီးဒီး အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာလုိ႔ရတယ္ထင္လုိ႔
မဟုတ္ေတာ့လဲ အရာမွ်ေပါ့ ..............
me: အႏုပညာ ဆုိတာ ဘာလုိ႔ ပါလာတယ္လုိ႔ထင္လဲ
ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္မွာ
T: ထမင္းဝ ေတာ့ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္
me: လုပ္စရာမရွိေတာ့ ဟုိ တီး ဒီ တီး ဟို ဆြဲ ဒီ ဆြဲ ဟုိ ေရး ဒီ ေရး
ဟုိဟုိ ဒီဒီ
ေပါ့
t: မွန္ပါ့
me: အထူးသျဖင့္ ေရွာ့ေတြေပါ့
လူေတြရဲ့ နဗ္ေၾကာေတြကုိ လႈပ္ခါသြားေစတဲ့ ေရွာ့ေတြ
ဒါေတြကုိ လူေတြ တမ္းတ ၾကလုိ႔မ်ားလား
ဥပမာ.. ဂီတသံ ကုိရႈ
t: ဟုတ္သလား
ဘာတဲ့ ေဗထိုဗင္တဲ့လား
me: ေဗထုိမဗင္ ေသးနဲ႔အံုး
ဗံု သံ ကုိ စ ၾကတာေပါ့
ဒီ ခ်ာခ်ာခ်ာ တုိ႔ ဒူခ်ပ္ဒူခ်ပ္တုိ႔ ဘံု ဘံု ဘံု တုိ႔ ဗိန္ေဗာင္ ဗိန္ေဗာင္ တုိ႔
ဒီအသံေတြဟာ လူေတြကုိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ ရူးသြပ္သြားေစသလားလုိ႔
t: ဒီအသံျကား ဒီလိုလွုပ္ ဆိုျပီး
ဦးေဏွာက္ေဆးခဲ့ျကေလေတာ့
me: ဒါဆုိ အကုန္လံုးဟာ အက်င့္လုပ္ ဖန္တီးခဲ့ရာမွာ
ျပန္လည္ အျပဳက်င့္ခံရတာေပါ့
t: အျခားတဖက္က ေတြးျကည့္တာပါ
me: ဒါေပမယ့္ ဂီတ ဆုိတာ လူ ေတြရဲ့ natural frequency ဆုိတာ ၾကားဖူးသလားလုိ႔
t: ေျပာနိုင္ပါတယ္။ လူတိုင္းက သီခ်င္းျကိုက္ျကသကိုး
me: ဂီတ က တျခား နယ္ တခု ကို လူေတြကုိေခၚေဆာင္သြား ႏုိင္တယ္
ဒါေၾကာင့္လူေတြ ဂီတ ၾကိဳက္ၾကပံုရွိတယ္
t: လူဆိုတာ သူ့အျဖစ္ကေန အျခားကို အျမဲသြားလိုေနတာပဲ
အျကာျကီးေတာ့လည္း မေနခ်င္ျပန္ဘူး
me: ေနလုိ႔မွမရတာ ဗ်
ဟုတ္ျပီ ဗ်ာ ဂီတ ရဲ့ မွာ သူ႔ရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ frequency ေတြ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြ နဲ႔ လူေတြ ကုိ ဆြဲေဆာင္တယ္
ဒါဆုိ ကဗ်ာေတြ စာေပ ေတြကေရာ
t: ေျကာင္ေရခ်ိုး ေျကာင္ေရခ်ိုး
me: ဒါဆုိ ဆယ္ျမဴရယ္ ဘက္ကက္ရဲ့
ပ်င္းစရာ လူ႔ဘ၀ ၾကီးမွာ ျငီးေငြ႔စြာပဲ တီးခတ္ေနၾကတယ္ေပါ့
t: သူလည္း ဒီ ပ်င္းစရာျကီးကိုပဲ မပ်င္းမရိ ေရးဖြဲ့သြားေလရဲ့
me: ပ်င္းရိတဲ့ ေတးသြားကုိ ျငီးေငြ႔စြာတီးခတ္တယ္
ဒါဆုိ ပ်င္းစရာေလာကမွာ စံနစ္က်စြာ ပံုစံခြက္ထဲမွာ တီးခတ္ေနၾကတဲ့လူေတြက
သူတုိ႔ ရဲ့ ပံုစံ ခြက္ ကုိ မျမင္ၾကတာ က ေရာ
t: ပုံစံခြက္ကိုလည္း ျမင္တယ္
ပုံစံခြက္ကလည္း ထြက္ခ်င္တယ္
ဒါေပသိ ပုံစံခြက္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနေသးတယ္
ဒါပါပဲ တကယ္ ထြက္ခ်င္ရင္ အလြယ္ကေလး ေဟးေဟး
me: မာ ရီ ယာ
မာ ရီ ယာ
ဘုန္းၾကီး တစ္ေယာက္ ေဟာတာ ၾကားဖူးတယ္
t: ဘာ ေဟာ
စီးတီးေဟာ
me: ေျပာျပမယ္ ...
သူက ဟဲမင္းေ၀း ရဲ့ တံငါသည္အဖုိးၾကီး ဇာတ္လမ္းကုိ အသံုးျပဳျပီး ဗုဒၵဘာသာ ရဲ့ အျမင္နဲ႔ ဟဲမင္းေ၀းရဲ့အျမင္တူညီပံု ကုိ ေျပာတယ္
ေနာက္မွာ ဘာေျပာသလဲ ဆုိေတာ့
ေလာကမွာ လူျဖစ္လာရကတည္းက ဒုကၡ တဲ့
ဒါကုိ ဦးဟဲမင္းေ၀း လည္း အရွင္ ေဂါတမ လုိျမင္တယ္တဲ့
ဒါေပမယ့္ အရွင္ေဂါတမ က ဗုဒၵဘာသာ မွာ ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိ ေဟာသြားတယ္
ဗုဒၵဘာသာ မဟုတ္တဲ့သူေတြက ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိမျမင္ေတာ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ပဲ ေနာက္ဆံုးသတ္ေသသြားၾကတယ္တဲ့
ဒီ့အေပၚ အကုိ႔ ေျပာ ေပးပါအံုး
t: :)
အဟမ္း အဟမ္း
ဒီကိစဿစေတြကို သိပ္ မေျပာလိုပါဘူး။ ကုိယ္ က သူတို့ေလာက္ အဆင့္မရွိဘဲ ဆိုေတာ့ သူတို့အဆင့္ကို တက္ေျပာရတာ အဆင္မေျပဘူး
me: ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ ပုိက္ဆံမရွိဘဲနဲ႔ ေအာခ်က္ က စင္တာေတြဘက္ကုိ သြား ေငး တာ ျပသာနာပဲလုိ႔ ေျပာသလုိမ်ားျဖစ္ေနမလား
t: အဲ့လိုေတာ့ ဆြဲခ်က္ မခ်ေစလိုပါဘူး
ဒါေတြက case by case ေတြကိုး
me: ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ဒါက သက္သက္ေရွာင္ တာ ပါဗ်ာ
မသိခက္မယ္
t: ကဲဗ်ာ.. ျပန္စေပးမယ္
သတ္ေသတဲ့ကိစဿစ
me: ဟုတ္ျပီ
တာ၀န္ ယူ သတ္ေသသြားတဲ့လူေတြ ကုိ မေျပာဘူး
မာယာေကာ့ခ္စကီး ျမိဳ႔မျငိမ္း ခ်ိဳင္ေကာ့စကီး ဟဲမင္းေ၀း
ဆဲဗီယာပလပ္ ဒါဇုိင္း
ကက္ကုိဘိန္း
ကုုိယ့္ဘာသာ စ ဖ်က္ခ်ခဲ့တ့ဲ ဗီသုိဗင္
ဒီလူေတြ ေအာင္ျမင္တာ မခံႏုိင္လုိ႔လို႔ ငယ္ငယ္ထင္ ခဲ့ၾကတယ္
တကယ္တမ္းၾကေတာ့
t: တကယ္တမ္းျကေတာ့...
me: တကယ္တမ္းၾကေတာ့
လူ႔ဘ၀ရဲ့ ဒုကၡ လိမ္ညာမႈ ေတြၾကားမွာ သိပ္ျမင့္ျမတ္ခ်င္ သိပ္လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကလြန္းလုိ႔
ုျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
မာ ယာ ေပါ့ဗ်ာ
အဲဒီ မာ ယာ လွလွပပ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေလလား
t: သူတို့ထင္ ေတြး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာနဲ့
ထပ္တူျဖစ္မလာနိုင္တဲ့အခါ၊ ျဖစ္မလာေတာ့တဲ့အခါ၊
ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲ သြားလိုက္တာေပါ့
me: သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာစာသား
သူတုိ႔ေတြကုိၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ
အႏုပညာရွင္ေတြပဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္
ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား..............
အႏုပညာဆုိတာ အဆိပ္လားဗ်
သိပ္လက္ယဥ္တဲ့အဆိပ္
စြဲပါမ်ားရင္ ေသတတ္တယ္
ဆုိလုိ႔ရပါ့မလား
t: ယူေသာ္ရ၏ ေပါ့
ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေပါ့ဗ်ာ
joker ေျပာသလို why so serious?
:)
me: ဒါေပါ့
ေမာ္ဒန္ ေခတ္ ၾကီးရဲ့အျပင္းအထန္ အယူ၀ါဒ ၾကီးက
တျဖည္းျဖည္း တုိက္စားခံေနရျပီ
ဒီ ေခတ္ကုိ ေပါ့ ေခတ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရသေလာကုိျဖစ္ေနတာ
အာရွမွာဆုိ ကုိရီးယားေပါ့ အေနာက္မွာဆုိ ေပါ့အတ္ ေလဒီဂဂ တုိ႔ ရဲ့ ေပါ့ ေရာ့
စတာေတြ ဟာ တမဟုတ္ခ်င္း တက္လာတာေတြ႔ရတယ္
t: :)
အေရာင္စုံစုံေလးေတြ လွတပတေလးေတြ
ေကာင္းဖူးလား
me: ေကာင္းတာေပါ့ဗ်
ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့လူေတြကလည္း အရွိန္ၾကီးနဲ႔က်န္ခဲ့ၾကတယ္
t: ဒို့ကေတာ့ ေအးေဆး
me: ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ သိပ္လွတဲ့ ေပါ့အတ္
လူတုိင္း ဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ အတ္ ကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ... ထက္ထက္မုိးဦး ေကာ္ပီ သီခ်င္းမ်ား
စတာေတြရဲ့အရသာ နဲ႔ ေနတဲ့လူေတြရွိသလုိ
ပုိပုိ ခင္ေမာင္ရင္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေအာင္ခ်ိမ့္ ေဇယ်ာလင္း စသျဖင့္ အကုန္လံုးဟာ၏
သူ႔နည္းနဲ႔ သူ အႏုပညာကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ဒီေတာ့ ဒီေခတ္မွာ စံေတြ အကုန္ပ်က္ကုန္တယ္ဗ်
ဒါဟာ တက္ကႏုိေလာဂ်ီ လိႈင္းေၾကာင့္လား
t: ပ်က္ ခ်ိန္ တန္ လို့ ပ်က္ တာ
me: အႏုပညာ ဆုိတာ စားမရဘူး သံုးမရဘူး အလကား ပါ
ေျဖ ေပ်ာ္ ရံု သက္ သက္
ေျဖေဖ်ာ္ ရံု သက္သက္
t: ဟင့္အင္း
ေန ေပ်ာ္ ရုံ သက္သက္
ဒီစာအုပ္ေလး ဖတ္လိုက္ရမွ
ဒီသီခ်င္းေလး နားေထာင္လိုက္ရမွ
ဒီ ပန္းခ်ီကားေလး ဆြဲလိုက္ရမွ
ငါ ကဗ်ာ ေရးမွ
ကဗ်ာမွထြက္မလာရင္
အသက္႐ွင္ၿခင္းတရားကို
ငါသတ္မိလိမ့္မယ္။
(ေဖာ္ေဝး)
ဆရာေလး
me: အိပ္ေတာ့မွာလား
t: ခြင့္ျပုဗ်ာ ေရခ်ိုး မိုးခ်ိုးေလး
ဟုတ္ကဲ့
က်ေနာ္ေတာ့ ေဖာ ေရွာ လုပ္လိုက္ရလို့ ေနေပ်ာ္သြားျပီ
ေနာက္တေန့ ေနဖို့ အိပ္လိုက္ဦးမယ္
me: ဟုတ္ျပီဗ်ာ
t: တာ့တာဗ်ား
ေတြ့ေသးတာေပါ့။
ေတြ႔ စရာရွိတဲ့ေလာကၾကီး က ေတြ႔ ၾက အံုးမွာပါ။
ဒီဒီ ဟုိဟုိလည္း ျဖစ္မွာေပါ့ ဖတ္လုိက္ပါအံုး ေဖာထားတာ ေတြပါ မေရွာခင္ေတာ့ ေဖာေနရအံုးမွာမလား
သိပ္မသိတဲ့အေၾကာင္းမ်ား မာစီးဒီး မစီးႏုိင္လဲ မာစီးဒီး အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာလုိ႔ရတယ္ထင္လုိ႔
မဟုတ္ေတာ့လဲ အရာမွ်ေပါ့ ..............
me: အႏုပညာ ဆုိတာ ဘာလုိ႔ ပါလာတယ္လုိ႔ထင္လဲ
ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္မွာ
T: ထမင္းဝ ေတာ့ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္
me: လုပ္စရာမရွိေတာ့ ဟုိ တီး ဒီ တီး ဟို ဆြဲ ဒီ ဆြဲ ဟုိ ေရး ဒီ ေရး
ဟုိဟုိ ဒီဒီ
ေပါ့
t: မွန္ပါ့
me: အထူးသျဖင့္ ေရွာ့ေတြေပါ့
လူေတြရဲ့ နဗ္ေၾကာေတြကုိ လႈပ္ခါသြားေစတဲ့ ေရွာ့ေတြ
ဒါေတြကုိ လူေတြ တမ္းတ ၾကလုိ႔မ်ားလား
ဥပမာ.. ဂီတသံ ကုိရႈ
t: ဟုတ္သလား
ဘာတဲ့ ေဗထိုဗင္တဲ့လား
me: ေဗထုိမဗင္ ေသးနဲ႔အံုး
ဗံု သံ ကုိ စ ၾကတာေပါ့
ဒီ ခ်ာခ်ာခ်ာ တုိ႔ ဒူခ်ပ္ဒူခ်ပ္တုိ႔ ဘံု ဘံု ဘံု တုိ႔ ဗိန္ေဗာင္ ဗိန္ေဗာင္ တုိ႔
ဒီအသံေတြဟာ လူေတြကုိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ ရူးသြပ္သြားေစသလားလုိ႔
t: ဒီအသံျကား ဒီလိုလွုပ္ ဆိုျပီး
ဦးေဏွာက္ေဆးခဲ့ျကေလေတာ့
me: ဒါဆုိ အကုန္လံုးဟာ အက်င့္လုပ္ ဖန္တီးခဲ့ရာမွာ
ျပန္လည္ အျပဳက်င့္ခံရတာေပါ့
t: အျခားတဖက္က ေတြးျကည့္တာပါ
me: ဒါေပမယ့္ ဂီတ ဆုိတာ လူ ေတြရဲ့ natural frequency ဆုိတာ ၾကားဖူးသလားလုိ႔
t: ေျပာနိုင္ပါတယ္။ လူတိုင္းက သီခ်င္းျကိုက္ျကသကိုး
me: ဂီတ က တျခား နယ္ တခု ကို လူေတြကုိေခၚေဆာင္သြား ႏုိင္တယ္
ဒါေၾကာင့္လူေတြ ဂီတ ၾကိဳက္ၾကပံုရွိတယ္
t: လူဆိုတာ သူ့အျဖစ္ကေန အျခားကို အျမဲသြားလိုေနတာပဲ
အျကာျကီးေတာ့လည္း မေနခ်င္ျပန္ဘူး
me: ေနလုိ႔မွမရတာ ဗ်
ဟုတ္ျပီ ဗ်ာ ဂီတ ရဲ့ မွာ သူ႔ရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ frequency ေတြ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြ နဲ႔ လူေတြ ကုိ ဆြဲေဆာင္တယ္
ဒါဆုိ ကဗ်ာေတြ စာေပ ေတြကေရာ
t: ေျကာင္ေရခ်ိုး ေျကာင္ေရခ်ိုး
me: ဒါဆုိ ဆယ္ျမဴရယ္ ဘက္ကက္ရဲ့
ပ်င္းစရာ လူ႔ဘ၀ ၾကီးမွာ ျငီးေငြ႔စြာပဲ တီးခတ္ေနၾကတယ္ေပါ့
t: သူလည္း ဒီ ပ်င္းစရာျကီးကိုပဲ မပ်င္းမရိ ေရးဖြဲ့သြားေလရဲ့
me: ပ်င္းရိတဲ့ ေတးသြားကုိ ျငီးေငြ႔စြာတီးခတ္တယ္
ဒါဆုိ ပ်င္းစရာေလာကမွာ စံနစ္က်စြာ ပံုစံခြက္ထဲမွာ တီးခတ္ေနၾကတဲ့လူေတြက
သူတုိ႔ ရဲ့ ပံုစံ ခြက္ ကုိ မျမင္ၾကတာ က ေရာ
t: ပုံစံခြက္ကိုလည္း ျမင္တယ္
ပုံစံခြက္ကလည္း ထြက္ခ်င္တယ္
ဒါေပသိ ပုံစံခြက္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနေသးတယ္
ဒါပါပဲ တကယ္ ထြက္ခ်င္ရင္ အလြယ္ကေလး ေဟးေဟး
me: မာ ရီ ယာ
မာ ရီ ယာ
ဘုန္းၾကီး တစ္ေယာက္ ေဟာတာ ၾကားဖူးတယ္
t: ဘာ ေဟာ
စီးတီးေဟာ
me: ေျပာျပမယ္ ...
သူက ဟဲမင္းေ၀း ရဲ့ တံငါသည္အဖုိးၾကီး ဇာတ္လမ္းကုိ အသံုးျပဳျပီး ဗုဒၵဘာသာ ရဲ့ အျမင္နဲ႔ ဟဲမင္းေ၀းရဲ့အျမင္တူညီပံု ကုိ ေျပာတယ္
ေနာက္မွာ ဘာေျပာသလဲ ဆုိေတာ့
ေလာကမွာ လူျဖစ္လာရကတည္းက ဒုကၡ တဲ့
ဒါကုိ ဦးဟဲမင္းေ၀း လည္း အရွင္ ေဂါတမ လုိျမင္တယ္တဲ့
ဒါေပမယ့္ အရွင္ေဂါတမ က ဗုဒၵဘာသာ မွာ ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိ ေဟာသြားတယ္
ဗုဒၵဘာသာ မဟုတ္တဲ့သူေတြက ဒုကၡရဲ့လြတ္ရာလမ္းကုိမျမင္ေတာ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ပဲ ေနာက္ဆံုးသတ္ေသသြားၾကတယ္တဲ့
ဒီ့အေပၚ အကုိ႔ ေျပာ ေပးပါအံုး
t: :)
အဟမ္း အဟမ္း
ဒီကိစဿစေတြကို သိပ္ မေျပာလိုပါဘူး။ ကုိယ္ က သူတို့ေလာက္ အဆင့္မရွိဘဲ ဆိုေတာ့ သူတို့အဆင့္ကို တက္ေျပာရတာ အဆင္မေျပဘူး
me: ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ ပုိက္ဆံမရွိဘဲနဲ႔ ေအာခ်က္ က စင္တာေတြဘက္ကုိ သြား ေငး တာ ျပသာနာပဲလုိ႔ ေျပာသလုိမ်ားျဖစ္ေနမလား
t: အဲ့လိုေတာ့ ဆြဲခ်က္ မခ်ေစလိုပါဘူး
ဒါေတြက case by case ေတြကိုး
me: ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ဒါက သက္သက္ေရွာင္ တာ ပါဗ်ာ
မသိခက္မယ္
t: ကဲဗ်ာ.. ျပန္စေပးမယ္
သတ္ေသတဲ့ကိစဿစ
me: ဟုတ္ျပီ
တာ၀န္ ယူ သတ္ေသသြားတဲ့လူေတြ ကုိ မေျပာဘူး
မာယာေကာ့ခ္စကီး ျမိဳ႔မျငိမ္း ခ်ိဳင္ေကာ့စကီး ဟဲမင္းေ၀း
ဆဲဗီယာပလပ္ ဒါဇုိင္း
ကက္ကုိဘိန္း
ကုုိယ့္ဘာသာ စ ဖ်က္ခ်ခဲ့တ့ဲ ဗီသုိဗင္
ဒီလူေတြ ေအာင္ျမင္တာ မခံႏုိင္လုိ႔လို႔ ငယ္ငယ္ထင္ ခဲ့ၾကတယ္
တကယ္တမ္းၾကေတာ့
t: တကယ္တမ္းျကေတာ့...
me: တကယ္တမ္းၾကေတာ့
လူ႔ဘ၀ရဲ့ ဒုကၡ လိမ္ညာမႈ ေတြၾကားမွာ သိပ္ျမင့္ျမတ္ခ်င္ သိပ္လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကလြန္းလုိ႔
ုျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
မာ ယာ ေပါ့ဗ်ာ
အဲဒီ မာ ယာ လွလွပပ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေလလား
t: သူတို့ထင္ ေတြး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာနဲ့
ထပ္တူျဖစ္မလာနိုင္တဲ့အခါ၊ ျဖစ္မလာေတာ့တဲ့အခါ၊
ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲ သြားလိုက္တာေပါ့
me: သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာစာသား
သူတုိ႔ေတြကုိၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ
အႏုပညာရွင္ေတြပဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္
ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား..............
အႏုပညာဆုိတာ အဆိပ္လားဗ်
သိပ္လက္ယဥ္တဲ့အဆိပ္
စြဲပါမ်ားရင္ ေသတတ္တယ္
ဆုိလုိ႔ရပါ့မလား
t: ယူေသာ္ရ၏ ေပါ့
ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေပါ့ဗ်ာ
joker ေျပာသလို why so serious?
:)
me: ဒါေပါ့
ေမာ္ဒန္ ေခတ္ ၾကီးရဲ့အျပင္းအထန္ အယူ၀ါဒ ၾကီးက
တျဖည္းျဖည္း တုိက္စားခံေနရျပီ
ဒီ ေခတ္ကုိ ေပါ့ ေခတ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရသေလာကုိျဖစ္ေနတာ
အာရွမွာဆုိ ကုိရီးယားေပါ့ အေနာက္မွာဆုိ ေပါ့အတ္ ေလဒီဂဂ တုိ႔ ရဲ့ ေပါ့ ေရာ့
စတာေတြ ဟာ တမဟုတ္ခ်င္း တက္လာတာေတြ႔ရတယ္
t: :)
အေရာင္စုံစုံေလးေတြ လွတပတေလးေတြ
ေကာင္းဖူးလား
me: ေကာင္းတာေပါ့ဗ်
ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့လူေတြကလည္း အရွိန္ၾကီးနဲ႔က်န္ခဲ့ၾကတယ္
t: ဒို့ကေတာ့ ေအးေဆး
me: ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ သိပ္လွတဲ့ ေပါ့အတ္
လူတုိင္း ဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး န႔ဲ အတ္ ကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ... ထက္ထက္မုိးဦး ေကာ္ပီ သီခ်င္းမ်ား
စတာေတြရဲ့အရသာ နဲ႔ ေနတဲ့လူေတြရွိသလုိ
ပုိပုိ ခင္ေမာင္ရင္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေအာင္ခ်ိမ့္ ေဇယ်ာလင္း စသျဖင့္ အကုန္လံုးဟာ၏
သူ႔နည္းနဲ႔ သူ အႏုပညာကုိ ခံစားေနၾကတယ္
ဒီေတာ့ ဒီေခတ္မွာ စံေတြ အကုန္ပ်က္ကုန္တယ္ဗ်
ဒါဟာ တက္ကႏုိေလာဂ်ီ လိႈင္းေၾကာင့္လား
t: ပ်က္ ခ်ိန္ တန္ လို့ ပ်က္ တာ
me: အႏုပညာ ဆုိတာ စားမရဘူး သံုးမရဘူး အလကား ပါ
ေျဖ ေပ်ာ္ ရံု သက္ သက္
ေျဖေဖ်ာ္ ရံု သက္သက္
t: ဟင့္အင္း
ေန ေပ်ာ္ ရုံ သက္သက္
ဒီစာအုပ္ေလး ဖတ္လိုက္ရမွ
ဒီသီခ်င္းေလး နားေထာင္လိုက္ရမွ
ဒီ ပန္းခ်ီကားေလး ဆြဲလိုက္ရမွ
ငါ ကဗ်ာ ေရးမွ
ကဗ်ာမွထြက္မလာရင္
အသက္႐ွင္ၿခင္းတရားကို
ငါသတ္မိလိမ့္မယ္။
(ေဖာ္ေဝး)
ဆရာေလး
me: အိပ္ေတာ့မွာလား
t: ခြင့္ျပုဗ်ာ ေရခ်ိုး မိုးခ်ိုးေလး
ဟုတ္ကဲ့
က်ေနာ္ေတာ့ ေဖာ ေရွာ လုပ္လိုက္ရလို့ ေနေပ်ာ္သြားျပီ
ေနာက္တေန့ ေနဖို့ အိပ္လိုက္ဦးမယ္
me: ဟုတ္ျပီဗ်ာ
t: တာ့တာဗ်ား
ေတြ့ေသးတာေပါ့။
ေတြ႔ စရာရွိတဲ့ေလာကၾကီး က ေတြ႔ ၾက အံုးမွာပါ။
Sunday, October 17, 2010
ျမန္မာစာ အေၾကာင္း ေတာင္ေတာင္အီအီ
ကေလးငယ္ ခ်စ္စဖြယ္" သင္ခ်ိန္ကစလို႔ ယခုအခ်ိန္အထိ ျမန္မာစာ အေၾကာင္း ကို တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ တစ္ခါမွ ေစ့ေစ့ မေတြးခဲ့ဖူးပါ။ ေတြးလိုက္မိျပန္ေတာ့လည္း ေတာင္စဥ္ေရမရအေတြးေတြဆက္တိုက္ေပၚလာသည္။
အကၡရာကစပါမည္။ ကြ်န္ေတာ့အျမင္တြင္ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးစလံုးသည္ မလိုအပ္ဟုထင္ပါသည္။ အကၡရာေဖာင္းပြမွဳျဖစ္ေနသည္။ "ဃ ၊ ဋ ၊ ဍ ၊ ဒရင္မွဳတ္ ၊ ဠ" စသည္တို႔မွာ အလြန္အသံုးနည္းေသာ အကၡရာ မ်ားျဖစ္သည္။ထိုစာလံုးမ်ားအစား သံုးႏိုင္ေသာ အကၡရာကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိသည္။ ဥပမာ..မဂေဒ၀ အလကၤာ၊လင္းတ အစရွိသျဖင့္......။ ဋ ပင္ ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ေရးေတာ့ တတလင္းခ်ိတ္ပင္တဲ့။ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးႏိုင္လွ၍ ဤနာမည္ေပးသည္ထင္ပါသည္။ နာမည္အသစ္ေျပာင္းလိုက္လွ်င္ရပါသည္။ေကာက္ေကြးပင္တို႔ ၊ မေျဖာင့္ပင္တို႔ ၊ အစိုးရပင္တို႔ ......
ဤစာလံုးေတြကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္နိဳင္လွ်င္ေတာ့ကေလးေတြ မွတ္ရသက္သာသြားမည္။ ေရးရတာလည္း ခက္သည္ကိုး........
ဗ်ည္းသံုးဆယ့္သံုးလံုး အျပင္သို႔ထိုးထြက္ေနေသာရိွဳးတိုးရွဳပ္တုတ္ နာမည္အတည္တက်မရွိေသာ အကၡရာ မ်ားလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိေသးသည္။ "၎၊ ဩ ၊ ဥ ၊၏ ၊ဣ ၊ဧ ၊ဤ ၊၌ ၊ ၍ " စသည္တို႔ ကို ငယ္စဥ္က စာလံုးေပါင္း ရြတ္ေသာအခါ အကၡရာ၏ ၊ အကၡရာ ၌ ၊ အကၡရာ ၍ ...ဤကဲ့သို႔သာ အသံထြက္ရြတ္သျဖင့္ နာမည္ အတည္တက်မရွိဟုဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီစာလံုးေတြကို ဗ်ည္းေဘာင္ထဲက သံုးလွ်င္ေကာ..... အုတ္ေအာ၊ ၾကက္အု ၊ အီေခြး၊ ေအရာ၀တီ ၊ ကြ်န္ေတာ္အိစာအုပ္ ....အစကတည္းက ဒီလိုေရးခဲ့လွ်င္ အျမင္ဆိုးမည္မဟုတ္။ အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ရဆိုးေနသည္။ ဒီစာလံုးေတြ သံုးလိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ မလိုအပ္ဘဲရွဳပ္ကုန္သည္။ၾကက္မသည္ ဥဥ သည္လား... ဥအုသည္လား၊ ဣေျႏၵရွင္လား...အိေျႏၵရွင္လား..... ေ၀ခြဲမရျဖစ္ကုန္သည္။
ေနာက္ ႏွစ္လံုးဆင့္ေတြ... အခု ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္ေတာ့ဂြက်ကုန္သည္။ ဒါေတာင္ေဇာ္ဂ်ီကယ္ေပလို႔........ ျပင္လိုက္ရင္ေကာ...... "သူသည္ အဓိပ္ပယ္ ပါပါၾကည့္သည္၊ကိစ္စျပီးျပီလား၊ လိမ္မာလွခ်ည္လား" ဘယ္လိုမွ မတင့္တယ္ ျပန္ပါ။ ဒီမွာလည္း အေရးအသားကသူ႔ေနရာႏွင့္သူရွိေသးသည္။ ပံုေသမွတ္လို႔မရ။ မဂၤလာ သည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ မငၢလာ ျဖစ္ရမည္။အဂၤါသည္ အငၢါ ျဖစ္ရမည္။ သငၡ်ာ၊ သေငၻာသား .... ခက္ပါသည္။ ေရးသားရာတြင္အခ်ိန္တို ဖို႔အတြက္မ်ားထြင္ခဲ့သလားမသိပါ။ အေရးတိုဖို႔ဆိုလွ်င္လည္း အကုန္လံုးေျပာင္းပစ္ရမည္။ဥပမာ.. ခ်စၥရာ ကိုရီးယားမင္းသမီးေလး အြေႏၥာ (ေဘာလိ၀ုဒ္ေလလား) ...
ေရးေတာ့အမွန္ဖတ္ေတာ့ အသံဆိုတာကလည္း တစ္မ်ိဳးရွဳပ္ေသးသည္။ ေသာၾကာက ေသာက္ၾကာ ျဖစ္သြားသည္။ သင္ေဘာကသင္းေဘာ ျဖစ္သည္။ အလကားေနရင္း အေျပာတျခား အလုပ္တျခားလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနပါေပ့ါလား.........ကတ္၊ ပတ္၊ လတ္ အစရွိသည္ႏွင့္ကာရန္တူအသံထြက္လွ်င္ ၀တ္ သည္ ၀က္ျဖစ္ရမည္။ (၀တ္မွဳန္ ေရႊရည္ၾကားလွ်င္လာရန္ေတြ႕ေနဦးမည္)၀စ္မွဳန္ ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္ ထင္ပါသည္။
ေမြးစားစကားလံုးေတြအေၾကာင္းကိုလည္း စဥ္းစားမိပါသည္။ ေရစစၥၾတီ (Registry) ၊ ကိုဓ (Code) ဥပေဒ ၊ ေမာ္ေတာ္ပီေက(Motor police vehicle)၊ ပက္ထေရာင္း(Patrol)၊ ဂိုလီဗာ (Goalkeeper) ......ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ ဘိလပ္ျပန္ေမာင္ေသာင္းေဖ၊ကင္း၀န္မင္းၾကီး ျပင္သစ္သြားမွတ္တမ္း ၊ တရုတ္လူမ်ိဳး၊ ငဇင္ကာ..... ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ျဖစ္ကုန္လဲေတာ့မသိပါ။ ေရွးအခါ သြားေရးလာေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး မထြန္းကားခင္က တစ္ေနရာတစ္ေနရာ ေရာက္ဖို႔ကေတာ္ေတာ္မလြယ္။ ထို အခ်ိန္က ျမန္မာအေနျဖင့္ ကုလား တရုတ္ကိုသာ ျမင္ဖူးသည္။ ေနာက္ေတြ႔ေသာလူမ်ိဳးအားလံုးကိုထိုႏွစ္မ်ိဳးကို အေျခခံျပီး နာမည္ေပးသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အဂၤလိပ္သည္ အလိုလိုေနရင္း ကုလားျဖဴျဖစ္သြားသည္။ တရုတ္ျဖဴ၊ တရုတ္နီ........ ေနာက္မွသာ ႏိုင္ငံေတြဘာေတြသိလာေတာ့မွ အဂၤလိပ္တို႔အသက္ရွဳေခ်ာင္ သြားရသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ စကားလံုးမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘာသာမျပန္သင့္ေတာ့... ဒါေတာင္အမာထည္ အေပ်ာ့ထည္ လုပ္ခ်င္ေသးသည္။ လုပ္ခ်င္လည္း ဟာ့ဒၵစၥ (တိုေအာင္လုပ္လိုက္သည္) တို႔မင္မိုရီတို႔ကို ပါလုပ္ပါလား။ အမာျပား၊ မွတ္ဥာဏ္ ..... ။
ဘာသာျပန္ကိစၥ ၌ ယဥ္ေက်းမွဳကို သြတ္သြင္းျခင္း၊နား၀င္ခ်ိဳေအာင္လုပ္ျခင္းတို႔သည္လည္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိသာေကာင္းသည္ဟုထင္ပါသည္။Stupid ကို မိုက္မဲသည္ဟုသာ စိတ္ထဲစြဲေနသည္။ Dictionary မွာလည္း ဒီအတိုင္း၊ ေက်ာင္းကလည္းဒီအတိုင္းသင္လိုက္သည္။ You are stupid ဆိုလွ်င္ နာရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့......ငါဟာမိုက္မဲတဲ့သူပါလား......ဒႆဂီရိအခ်စ္ရွဳံသမားကဲ့သို႔ပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားဖို႔ေတာင္ေကာင္းလာေလသည္။ သီခ်င္းလုပ္ဆိုရင္ေတာင္ေပါက္ေလာက္သည္။ မိုက္မဲသမား.....ဒႆဂီရိ ......... ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာဆိုလွ်င္ ထိုစကားေၾကာင့္ဆႏၵျပမွဳေတြ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးသည္။ စာလံုး၏အနက္ကို သူ႔နဂိုဆိုလိုရင္းႏွင့္အနက္ဒီဂရီ တိမ္းပါးမွဳမရွိေအာင္ ဘာသာျပန္ၾကေစလိုပါသည္။ ဒီမွာတစ္ခုထပ္ေတြးမိတာက ေရနံကိစၥျဖစ္သည္။ နံေသာေရ.... ေရနံႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ ဂုဏ္သတၱိ လည္းတူ အန႔ံလည္း နံေသာ NaturalGas က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ "ေလနံ" မျဖစ္ဘဲ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ျဖစ္ေနရသလဲ။ ဓာတ္ကိစၥကလည္း ေတာ္ေတာ္တြင္က်ယ္ပါသည္။ ထူးဆန္းလွ်င္ ဓာတ္ႏွင့္တြဲပစ္သည္။ ဓာတ္ပံု၊ ဓာတ္ခဲ၊ ဓာတ္မီး၊ ဓာတ္ရွင္(ရုပ္ရွင္) ၊ CD ကိုေတာင္ ဓာတ္ျပားဆိုျပီးလုပ္ေသးသည္။ Blu-Ray က်လွ်င္ေကာ ဓာတ္ျပာတန္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမည္။ ........ဘာသာျပန္ခ်င္တာက်ေတာ့ျပန္သည္။ျမန္မာမွဳျပဳခ်င္သည္က်ေတာ့ျပဳသည္။ ျမန္မာစာသည္ ခက္ခဲလွပါသည္။
ေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္းအေတြ႔မ်ားလာေသာ ေခတ္စားလာေသာ အသံုးမ်ားကိုလည္း မႏွစ္ျမိဳ႔ဖြယ္ေတြ႔ရပါသည္။ဆရာသည္ ၾဆာျဖစ္သြားသည္။ တယ္ သည္ တရ္ ျဖစ္သည္။ သည္ ကို ေတာင္ သု္ ဆိုျပီးလုပ္လိုက္ေသးသည္။ ဆရာအီၾကာေကြးက ဤအသံုးမ်ားကိုသေရာ္ပံုေလးကို အမွတ္ရမိသည္။ "ၾဆာေနထိုင္ေသာ အိမ္သို႔ အလည္သြားရာ ၾဆာျခီးထြက္ေန၍ မေတြ႔ခဲ့ရပါ"ဟူ၍.........
နာမည္အထူးအဆန္းထြင္ျခင္းကလည္းေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးက "ဠင္းတ ကို ဘာေၾကာင့္ လ ႏွင့္ မလင္းတာလဲ" ဟုၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေမခြန္းထုတ္ဖူးသည္။ သူ႔ အမတ္ေပၚဦးကလည္း ေခသူမဟုတ္ေတာ့ ဠင္းတက အရုပ္ဆိုးေတာ့ အရုပ္ဆိုးတဲ့ အကၡရာ ဠ နဲ႔သင့္ေတာ္လို႔ပါ ဟုအေျဖေပးသည္။ အခုေခတ္ လူေတြကလည္းဆန္းလိုက္ရမွ ေက်နပ္ၾကသည္ဆိုေတာ့ အသတ္ ေနရာတြင္ အသံုးမတြင္ေသာစာလံုးေတြကို ၾကံဖန္သံုးၾကသည္(ေဇာ္၀င္းထြတ္၊ မိုးေဇာ္ ဆုိလည္း ျပီးတာပဲကို ) ေနာက္ပိုင္းက်လွ်င္ ညွဋ္စိ၊ ျပဍ္႕ဇံုဆိုတာမ်ိဳးမ်ား ေပၚလာဦးမလားမသိ။ ထို႔ျပင္ ေခတ္စားလာသည့္ "ဏ" အသံုးတြင္မွဳကလည္းရွိေသးသည္။ဥပမာေလးတစ္ခုျပလိုပါသည္။ "ကိုယ့္ အသဲဏွလံုးေတာ့ မင္းေၾကာင့္ ေလာင္ျမိဳက္ေနျပီ" ဆိုလွ်င္ႏွာေခါင္းမီးေတာက္ေနျပီ ဆိုသည့္ပံုစံ ျဖစ္သြားသည္။ ဏ၏ အသံုးမွာ တဏွာ စာလံုးေပါင္းရာတြင္ သံုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ပါဠိ အသံုးကေတာ့ထားပါေတာ့။ နာမည္ကို"န"သတ္လွ်င္ အဆင္ေျပေနေသာ္လည္း "ဏ" ကို သြားသတ္လိုက္သည္။ သိဏ္းထြဏ္း၊ ေအာင္ပဏ္း၊ ေဖသဏ္း.......နာမည္နဲ႔လူပံုဆံုးျဖတ္ရင္ေတာ့ႏွာေခါင္းၾကီးအရင္ေပၚလာမည္။ (ဖီးလစ္ေတာ့ အေမရိကားကေန ဆဲေနေတာ့မွာပဲ......ေၾသာ္ သူလည္း ဒီမွာတုန္းကခ်က္တင္ထဲကမွ မထြက္တာ) ...................... ဏအျပင္ "သွ်" ကိုလည္း မၾကာမၾကာေတြ႔လာရျပန္သည္။ သွ်မ္းေခါက္ဆြဲ....ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဘာမွ မကြာပါ။ မလိုအပ္ဘဲ စတန္႔ထြင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သွ်န္ထြဏ္းဆိုတာ ၾကားဖူးသည္။သူ႔သွ်န္ကေတာ့ အျပစ္မရွိဟုထင္ပါသည္။ ရွံ ႏွင့္ ရွံလိုက္လ်ွင္ စံုေထာက္ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီးဦးရွံစား ၊ ဦးဒိန္းေဒါင္ႏွင့္ပဲ အမ်ိဳးေတြလိုလို သူတို႔လိုပဲ ထံုတံုတံု လူလို႔ု႔အထင္ခံရမွာ ေၾကာက္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဒါေတာင္သူက ဏ သတ္လိုက္ေသးသည္။ နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းေတြမေပးခင္ လဒတို႔ တဏွာတို႔ကို သြားသတိရေစလိုပါသည္။
အေတြးမွာနိဂံုးမရွိပါ
ေကာက္ရိုး
၂၄.၇.၂၀၁၀ည ၁၁ နာရီ ၃၅ မိနစ္
(အေပ်ာ္သေဘာေရးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။မည္သူ႔ကိုမွ ထိခုိက္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းမရွိပါ)
အကၡရာကစပါမည္။ ကြ်န္ေတာ့အျမင္တြင္ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးစလံုးသည္ မလိုအပ္ဟုထင္ပါသည္။ အကၡရာေဖာင္းပြမွဳျဖစ္ေနသည္။ "ဃ ၊ ဋ ၊ ဍ ၊ ဒရင္မွဳတ္ ၊ ဠ" စသည္တို႔မွာ အလြန္အသံုးနည္းေသာ အကၡရာ မ်ားျဖစ္သည္။ထိုစာလံုးမ်ားအစား သံုးႏိုင္ေသာ အကၡရာကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိသည္။ ဥပမာ..မဂေဒ၀ အလကၤာ၊လင္းတ အစရွိသျဖင့္......။ ဋ ပင္ ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ေရးေတာ့ တတလင္းခ်ိတ္ပင္တဲ့။ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးႏိုင္လွ၍ ဤနာမည္ေပးသည္ထင္ပါသည္။ နာမည္အသစ္ေျပာင္းလိုက္လွ်င္ရပါသည္။ေကာက္ေကြးပင္တို႔ ၊ မေျဖာင့္ပင္တို႔ ၊ အစိုးရပင္တို႔ ......
ဤစာလံုးေတြကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္နိဳင္လွ်င္ေတာ့ကေလးေတြ မွတ္ရသက္သာသြားမည္။ ေရးရတာလည္း ခက္သည္ကိုး........
ဗ်ည္းသံုးဆယ့္သံုးလံုး အျပင္သို႔ထိုးထြက္ေနေသာရိွဳးတိုးရွဳပ္တုတ္ နာမည္အတည္တက်မရွိေသာ အကၡရာ မ်ားလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိေသးသည္။ "၎၊ ဩ ၊ ဥ ၊၏ ၊ဣ ၊ဧ ၊ဤ ၊၌ ၊ ၍ " စသည္တို႔ ကို ငယ္စဥ္က စာလံုးေပါင္း ရြတ္ေသာအခါ အကၡရာ၏ ၊ အကၡရာ ၌ ၊ အကၡရာ ၍ ...ဤကဲ့သို႔သာ အသံထြက္ရြတ္သျဖင့္ နာမည္ အတည္တက်မရွိဟုဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီစာလံုးေတြကို ဗ်ည္းေဘာင္ထဲက သံုးလွ်င္ေကာ..... အုတ္ေအာ၊ ၾကက္အု ၊ အီေခြး၊ ေအရာ၀တီ ၊ ကြ်န္ေတာ္အိစာအုပ္ ....အစကတည္းက ဒီလိုေရးခဲ့လွ်င္ အျမင္ဆိုးမည္မဟုတ္။ အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ရဆိုးေနသည္။ ဒီစာလံုးေတြ သံုးလိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ မလိုအပ္ဘဲရွဳပ္ကုန္သည္။ၾကက္မသည္ ဥဥ သည္လား... ဥအုသည္လား၊ ဣေျႏၵရွင္လား...အိေျႏၵရွင္လား..... ေ၀ခြဲမရျဖစ္ကုန္သည္။
ေနာက္ ႏွစ္လံုးဆင့္ေတြ... အခု ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္ေတာ့ဂြက်ကုန္သည္။ ဒါေတာင္ေဇာ္ဂ်ီကယ္ေပလို႔........ ျပင္လိုက္ရင္ေကာ...... "သူသည္ အဓိပ္ပယ္ ပါပါၾကည့္သည္၊ကိစ္စျပီးျပီလား၊ လိမ္မာလွခ်ည္လား" ဘယ္လိုမွ မတင့္တယ္ ျပန္ပါ။ ဒီမွာလည္း အေရးအသားကသူ႔ေနရာႏွင့္သူရွိေသးသည္။ ပံုေသမွတ္လို႔မရ။ မဂၤလာ သည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ မငၢလာ ျဖစ္ရမည္။အဂၤါသည္ အငၢါ ျဖစ္ရမည္။ သငၡ်ာ၊ သေငၻာသား .... ခက္ပါသည္။ ေရးသားရာတြင္အခ်ိန္တို ဖို႔အတြက္မ်ားထြင္ခဲ့သလားမသိပါ။ အေရးတိုဖို႔ဆိုလွ်င္လည္း အကုန္လံုးေျပာင္းပစ္ရမည္။ဥပမာ.. ခ်စၥရာ ကိုရီးယားမင္းသမီးေလး အြေႏၥာ (ေဘာလိ၀ုဒ္ေလလား) ...
ေရးေတာ့အမွန္ဖတ္ေတာ့ အသံဆိုတာကလည္း တစ္မ်ိဳးရွဳပ္ေသးသည္။ ေသာၾကာက ေသာက္ၾကာ ျဖစ္သြားသည္။ သင္ေဘာကသင္းေဘာ ျဖစ္သည္။ အလကားေနရင္း အေျပာတျခား အလုပ္တျခားလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနပါေပ့ါလား.........ကတ္၊ ပတ္၊ လတ္ အစရွိသည္ႏွင့္ကာရန္တူအသံထြက္လွ်င္ ၀တ္ သည္ ၀က္ျဖစ္ရမည္။ (၀တ္မွဳန္ ေရႊရည္ၾကားလွ်င္လာရန္ေတြ႕ေနဦးမည္)၀စ္မွဳန္ ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္ ထင္ပါသည္။
ေမြးစားစကားလံုးေတြအေၾကာင္းကိုလည္း စဥ္းစားမိပါသည္။ ေရစစၥၾတီ (Registry) ၊ ကိုဓ (Code) ဥပေဒ ၊ ေမာ္ေတာ္ပီေက(Motor police vehicle)၊ ပက္ထေရာင္း(Patrol)၊ ဂိုလီဗာ (Goalkeeper) ......ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ ဘိလပ္ျပန္ေမာင္ေသာင္းေဖ၊ကင္း၀န္မင္းၾကီး ျပင္သစ္သြားမွတ္တမ္း ၊ တရုတ္လူမ်ိဳး၊ ငဇင္ကာ..... ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ျဖစ္ကုန္လဲေတာ့မသိပါ။ ေရွးအခါ သြားေရးလာေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး မထြန္းကားခင္က တစ္ေနရာတစ္ေနရာ ေရာက္ဖို႔ကေတာ္ေတာ္မလြယ္။ ထို အခ်ိန္က ျမန္မာအေနျဖင့္ ကုလား တရုတ္ကိုသာ ျမင္ဖူးသည္။ ေနာက္ေတြ႔ေသာလူမ်ိဳးအားလံုးကိုထိုႏွစ္မ်ိဳးကို အေျခခံျပီး နာမည္ေပးသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အဂၤလိပ္သည္ အလိုလိုေနရင္း ကုလားျဖဴျဖစ္သြားသည္။ တရုတ္ျဖဴ၊ တရုတ္နီ........ ေနာက္မွသာ ႏိုင္ငံေတြဘာေတြသိလာေတာ့မွ အဂၤလိပ္တို႔အသက္ရွဳေခ်ာင္ သြားရသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ စကားလံုးမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘာသာမျပန္သင့္ေတာ့... ဒါေတာင္အမာထည္ အေပ်ာ့ထည္ လုပ္ခ်င္ေသးသည္။ လုပ္ခ်င္လည္း ဟာ့ဒၵစၥ (တိုေအာင္လုပ္လိုက္သည္) တို႔မင္မိုရီတို႔ကို ပါလုပ္ပါလား။ အမာျပား၊ မွတ္ဥာဏ္ ..... ။
ဘာသာျပန္ကိစၥ ၌ ယဥ္ေက်းမွဳကို သြတ္သြင္းျခင္း၊နား၀င္ခ်ိဳေအာင္လုပ္ျခင္းတို႔သည္လည္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိသာေကာင္းသည္ဟုထင္ပါသည္။Stupid ကို မိုက္မဲသည္ဟုသာ စိတ္ထဲစြဲေနသည္။ Dictionary မွာလည္း ဒီအတိုင္း၊ ေက်ာင္းကလည္းဒီအတိုင္းသင္လိုက္သည္။ You are stupid ဆိုလွ်င္ နာရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့......ငါဟာမိုက္မဲတဲ့သူပါလား......ဒႆဂီရိအခ်စ္ရွဳံသမားကဲ့သို႔ပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားဖို႔ေတာင္ေကာင္းလာေလသည္။ သီခ်င္းလုပ္ဆိုရင္ေတာင္ေပါက္ေလာက္သည္။ မိုက္မဲသမား.....ဒႆဂီရိ ......... ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာဆိုလွ်င္ ထိုစကားေၾကာင့္ဆႏၵျပမွဳေတြ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးသည္။ စာလံုး၏အနက္ကို သူ႔နဂိုဆိုလိုရင္းႏွင့္အနက္ဒီဂရီ တိမ္းပါးမွဳမရွိေအာင္ ဘာသာျပန္ၾကေစလိုပါသည္။ ဒီမွာတစ္ခုထပ္ေတြးမိတာက ေရနံကိစၥျဖစ္သည္။ နံေသာေရ.... ေရနံႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ ဂုဏ္သတၱိ လည္းတူ အန႔ံလည္း နံေသာ NaturalGas က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ "ေလနံ" မျဖစ္ဘဲ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ျဖစ္ေနရသလဲ။ ဓာတ္ကိစၥကလည္း ေတာ္ေတာ္တြင္က်ယ္ပါသည္။ ထူးဆန္းလွ်င္ ဓာတ္ႏွင့္တြဲပစ္သည္။ ဓာတ္ပံု၊ ဓာတ္ခဲ၊ ဓာတ္မီး၊ ဓာတ္ရွင္(ရုပ္ရွင္) ၊ CD ကိုေတာင္ ဓာတ္ျပားဆိုျပီးလုပ္ေသးသည္။ Blu-Ray က်လွ်င္ေကာ ဓာတ္ျပာတန္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမည္။ ........ဘာသာျပန္ခ်င္တာက်ေတာ့ျပန္သည္။ျမန္မာမွဳျပဳခ်င္သည္က်ေတာ့ျပဳသည္။ ျမန္မာစာသည္ ခက္ခဲလွပါသည္။
ေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္းအေတြ႔မ်ားလာေသာ ေခတ္စားလာေသာ အသံုးမ်ားကိုလည္း မႏွစ္ျမိဳ႔ဖြယ္ေတြ႔ရပါသည္။ဆရာသည္ ၾဆာျဖစ္သြားသည္။ တယ္ သည္ တရ္ ျဖစ္သည္။ သည္ ကို ေတာင္ သု္ ဆိုျပီးလုပ္လိုက္ေသးသည္။ ဆရာအီၾကာေကြးက ဤအသံုးမ်ားကိုသေရာ္ပံုေလးကို အမွတ္ရမိသည္။ "ၾဆာေနထိုင္ေသာ အိမ္သို႔ အလည္သြားရာ ၾဆာျခီးထြက္ေန၍ မေတြ႔ခဲ့ရပါ"ဟူ၍.........
နာမည္အထူးအဆန္းထြင္ျခင္းကလည္းေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးက "ဠင္းတ ကို ဘာေၾကာင့္ လ ႏွင့္ မလင္းတာလဲ" ဟုၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေမခြန္းထုတ္ဖူးသည္။ သူ႔ အမတ္ေပၚဦးကလည္း ေခသူမဟုတ္ေတာ့ ဠင္းတက အရုပ္ဆိုးေတာ့ အရုပ္ဆိုးတဲ့ အကၡရာ ဠ နဲ႔သင့္ေတာ္လို႔ပါ ဟုအေျဖေပးသည္။ အခုေခတ္ လူေတြကလည္းဆန္းလိုက္ရမွ ေက်နပ္ၾကသည္ဆိုေတာ့ အသတ္ ေနရာတြင္ အသံုးမတြင္ေသာစာလံုးေတြကို ၾကံဖန္သံုးၾကသည္(ေဇာ္၀င္းထြတ္၊ မိုးေဇာ္ ဆုိလည္း ျပီးတာပဲကို ) ေနာက္ပိုင္းက်လွ်င္ ညွဋ္စိ၊ ျပဍ္႕ဇံုဆိုတာမ်ိဳးမ်ား ေပၚလာဦးမလားမသိ။ ထို႔ျပင္ ေခတ္စားလာသည့္ "ဏ" အသံုးတြင္မွဳကလည္းရွိေသးသည္။ဥပမာေလးတစ္ခုျပလိုပါသည္။ "ကိုယ့္ အသဲဏွလံုးေတာ့ မင္းေၾကာင့္ ေလာင္ျမိဳက္ေနျပီ" ဆိုလွ်င္ႏွာေခါင္းမီးေတာက္ေနျပီ ဆိုသည့္ပံုစံ ျဖစ္သြားသည္။ ဏ၏ အသံုးမွာ တဏွာ စာလံုးေပါင္းရာတြင္ သံုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ပါဠိ အသံုးကေတာ့ထားပါေတာ့။ နာမည္ကို"န"သတ္လွ်င္ အဆင္ေျပေနေသာ္လည္း "ဏ" ကို သြားသတ္လိုက္သည္။ သိဏ္းထြဏ္း၊ ေအာင္ပဏ္း၊ ေဖသဏ္း.......နာမည္နဲ႔လူပံုဆံုးျဖတ္ရင္ေတာ့ႏွာေခါင္းၾကီးအရင္ေပၚလာမည္။ (ဖီးလစ္ေတာ့ အေမရိကားကေန ဆဲေနေတာ့မွာပဲ......ေၾသာ္ သူလည္း ဒီမွာတုန္းကခ်က္တင္ထဲကမွ မထြက္တာ) ...................... ဏအျပင္ "သွ်" ကိုလည္း မၾကာမၾကာေတြ႔လာရျပန္သည္။ သွ်မ္းေခါက္ဆြဲ....ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဘာမွ မကြာပါ။ မလိုအပ္ဘဲ စတန္႔ထြင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သွ်န္ထြဏ္းဆိုတာ ၾကားဖူးသည္။သူ႔သွ်န္ကေတာ့ အျပစ္မရွိဟုထင္ပါသည္။ ရွံ ႏွင့္ ရွံလိုက္လ်ွင္ စံုေထာက္ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီးဦးရွံစား ၊ ဦးဒိန္းေဒါင္ႏွင့္ပဲ အမ်ိဳးေတြလိုလို သူတို႔လိုပဲ ထံုတံုတံု လူလို႔ု႔အထင္ခံရမွာ ေၾကာက္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဒါေတာင္သူက ဏ သတ္လိုက္ေသးသည္။ နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းေတြမေပးခင္ လဒတို႔ တဏွာတို႔ကို သြားသတိရေစလိုပါသည္။
အေတြးမွာနိဂံုးမရွိပါ
ေကာက္ရိုး
၂၄.၇.၂၀၁၀ည ၁၁ နာရီ ၃၅ မိနစ္
(အေပ်ာ္သေဘာေရးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။မည္သူ႔ကိုမွ ထိခုိက္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းမရွိပါ)
Thursday, October 14, 2010
'အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္'ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရန္ ၾကိဳးစားျခင္း
"လူႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ ျမက္ခင္းေပၚဆင္းျပီး ေဘာလံုးေလးတစ္လံုးကို လုကန္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္အဓိပၸာယ္မရိွတာပဲ။ အဲဒါကို စိတ္၀င္တစားၾကည့္ၾကတာက ပိုျပီး အဓိပၸာယ္မရိွေသးတယ္။"
မန္ယူပြဲသတင္းသိလုိ၍ သေဘၤာေပၚမွ အိမ္သုိ႔ ဆယ္ေဒၚလာအကုန္ခံဖုန္းဆက္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဘာလံုး၀ါသနာမပါေသာ ျမန္မာစီနီယာအရာရိွတစ္ဦးကေျပာေသာ စကားျဖစ္သည္။ မိမိထက္ ရာထူးၾကီးသူတစ္ဦးကို ဆန္႔က်င္ျငင္းခုန္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာရရိွရန္ မျမင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တိတိပပ ျပန္လည္ေခ်ပရန္လည္း ရုတ္တရက္ စကားရွာမရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္သာ တံု႔ျပန္ခဲ့ပါသည္။
ယမန္ေန႔ညက တီဗီမွလာေသာ မန္ယူပြဲၾကည့္ရင္း သူ႔စကားကို ျပန္လည္အမွတ္ရကာ ေဘာလံုးပြဲျပီးသြားသည္အထိ ဆက္လက္ေတြးေတာေနမိသည္။ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား။ ဒါဆို ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကို အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္မလဲ။ အဓိပၸာယ္ရိွတယ္၊ မရိွဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ၊ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္မွာလဲ။ အဲဒီ အဓိပၸာယ္ဆိုတာကေရာ ဘာကို ေခၚသလဲ။" စသည့္ေမးခြန္းမ်ားက ဆင့္ကာဆင့္ကာ ေပၚလာ၏။
"အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္" ဆိုသည္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ႏိုင္ရန္ မၾကာေသးခင္က ဖတ္ခဲ့ရေသာ Maslow's Hierarchy of Needs* ႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ စိတၱေဗဒပညာရွင္ Abraham Maslow က ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားမ်ား ရုန္းကန္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အလုပ္ဟူသမွ်သည္ အနိမ့္ဆံုး Physiological အဆင့္မွ အျမင့္ဆံုး Self-actualization အဆင့္ထိ အသီးသီးေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ိဳးစံုတို႔၏ လံႈ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ဘ၀လံုျခံဳမႈရရိွရန္ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ပစၥည္းဥစၥာကို ရွာၾကသည္။ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကိုရရန္ လူအခ်င္းခ်င္း မိတ္ဖြဲ႔ေပါင္းေဖာ္သည္၊ မိသားစုဘ၀ထူေထာင္ၾကသည္။ မိမိကိုယ္မိမိတန္ဖိုးထားႏိုင္ရန္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ လူအမ်ားေလးစားမႈစသည္တို႔ကို အလိုရိွၾကေပသည္။ ကြဲျပားေသာလူတို႔အတြက္ ကြဲျပားေသာလိုအပ္ခ်က္၊ ကြဲျပားေသာလႈပ္ရွားမႈမ်ားရိွေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနျဖင့္ေတာ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္ အဓိပၸာယ္ရိွစြာလႈပ္ရွားေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထိုတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္မ်ားကို အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေ၀ဖန္ႏိုင္သလား ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း ေစ်းေရာင္းႏွင့္အိမ္အလုပ္ ဇယ္ခပ္သလိုလုပ္ရသည့္ ေစ်းသည္မယ္ကာကကို အားလပ္ခ်ိန္ကေလးတြင္ ကလိထိုးဟာသဗီဒီယိုကားမ်ား ၾကည့္သည့္အတြက္ ရသမခံစားတတ္ဟု အျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္ တရားပါ့မလား။ ျမစ္ကမ္းနံေဘး သစ္ပင္ရိပ္တြင္ထိုင္ရင္း မ်က္စိတဆံုးေငးေမာေနတတ္သည့္ ကဗ်ာဆရာကိုခါခကို အလကားအခ်ိန္ျဖဳန္းေနသူဟု စြပ္စြဲလွ်င္ေရာ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ အငယ္အေႏွာင္းေလးေယာက္ယူျပီး ေန႔မအား၊ညမနား အလုပ္မ်ားေနရွာေသာ သူေ႒းၾကီးဦး၀ါ၀ကို ေလာဘရမၼက္ၾကီးသူဟုေရာ သြားေရာက္ရႈတ္ခ်ႏိုင္မလား။
မမွန္ပါ၊ မရပါဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္တို႔အေနျဖင့္ မည္သို႔ပင္ တရားမွ်တ၊ ဘက္မလိုက္ပဲ ရႈျမင္သံုးသပ္ပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အျမင္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ခံစားခ်က္မ်ားေပၚတြင္သာ အေျခခံ၍ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စံမ်ားျဖင့္ တိုင္းတာထားျခင္းသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ခံစားရေသာ ကာယကံရွင္မဟုတ္သည့္အတြက္ေတာ့ အျပည့္အ၀နားလည္မႈကို ရရိွႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ဤအခ်က္ကို ဒႆနိကဆရာ William James က သူ၏အက္ေဆးတစ္ပုဒ္** ထဲတြင္ ဤသို႔ ဥပမာေပးခဲ့ဖူးသည္။
"Take our dogs and ourselves, connected as we are by a tie more intimate than most ties in this world; and yet, outside of that tie of friendly fondness, how insensible, each of us, to all that makes life significant for the other! - we to the rapture of bones under hedges, or smells of trees and lamp-posts, they to the delights of literature and art. As you sit reading the most moving romance you ever fell upon, what sort of a judge is your fox-terrier of your behavior? With all his good will toward you, the nature of your conduct is absolutely excluded from his comprehension. To sit there like a senseless statue when you might be taking him to walk and throwing sticks for him to catch! What queer disease is this that comes over you every day, of holding things and staring at them like that for hours together, paralyzed of motion and vacant of all conscious life?"
ေခြးႏွင့္လူတို႔အၾကား စိတ္ကူးအျမင္ခ်င္း မည္သို႔ပင္ ကြာျခားမႈရိွေနပါေစ၊ အတူယဥ္တြဲေနထိုင္ရန္ကား ျပႆနာမရိွလွပါ။ သခင္စာဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေခြးက ေဟာင္ျခင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္း မျပဳဘဲ ေအးေဆးစြာ ျငိမ္၀ပ္ေစာင့္ဆိုင္းျခင္း၊ လူသခင္ကလည္း ေခြးႏွင့္အတူ အခါအားေလ်ာ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း၊ တုတ္ပစ္ကစားျခင္း၊ စသည္တို႔ျဖင့္ အျပန္အလွန္ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါသည္။ လူ၊လူခ်င္းအတြက္လည္း ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္သင့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ကို အျပည့္အ၀နားမလည္လွ်င္ေတာင္မွ ကိုယ္ခ်င္းစာမႈေပးသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္တန္ဖိုးထားေသာအရာကို ကိုယ္တိုင္တန္ဖိုးမထားႏိုင္လွ်င္ေတာင္မွ ေလးစားမႈေတာ့ရိွသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္ကိုလည္း မိမိကို တစ္စံုတစ္ရာထိခိုက္မႈမရိွသေရြ႕ အေႏွာင့္အယွက္မေပးဘဲ ေနသင့္ပါသည္။ ကြဲျပားျခားနားေသာ ပုဂၢလိကအျမင္မ်ားကိုအေျခခံ၍ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေနမည့္အစား တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ေပးျခင္းျဖင့္သာ ညီညြတ္မွ်တေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေပၚေပါက္လာႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။
သို႔ဆိုလွ်င္ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား၊ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္လား"။ အေျဖကား အေမးခံရသူေပၚတြင္သာ မူတည္ပါသည္။ အဓိပၸာယ္မဲ့သည္ ထင္သူမ်ားက မိမိသေဘာရိွ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၍၊ အဓိပၸာယ္ရိွသည္ ထင္သူမ်ားကေတာ့ ဆက္ကန္၊ဆက္ၾကည့္ၾကရံုသာ ရိွပါေတာ့သည္။
pyay soe kyaw
10/3/2010, 1:15 AM
မန္ယူပြဲသတင္းသိလုိ၍ သေဘၤာေပၚမွ အိမ္သုိ႔ ဆယ္ေဒၚလာအကုန္ခံဖုန္းဆက္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဘာလံုး၀ါသနာမပါေသာ ျမန္မာစီနီယာအရာရိွတစ္ဦးကေျပာေသာ စကားျဖစ္သည္။ မိမိထက္ ရာထူးၾကီးသူတစ္ဦးကို ဆန္႔က်င္ျငင္းခုန္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာရရိွရန္ မျမင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တိတိပပ ျပန္လည္ေခ်ပရန္လည္း ရုတ္တရက္ စကားရွာမရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္သာ တံု႔ျပန္ခဲ့ပါသည္။
ယမန္ေန႔ညက တီဗီမွလာေသာ မန္ယူပြဲၾကည့္ရင္း သူ႔စကားကို ျပန္လည္အမွတ္ရကာ ေဘာလံုးပြဲျပီးသြားသည္အထိ ဆက္လက္ေတြးေတာေနမိသည္။ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား။ ဒါဆို ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကို အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္မလဲ။ အဓိပၸာယ္ရိွတယ္၊ မရိွဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ၊ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္မွာလဲ။ အဲဒီ အဓိပၸာယ္ဆိုတာကေရာ ဘာကို ေခၚသလဲ။" စသည့္ေမးခြန္းမ်ားက ဆင့္ကာဆင့္ကာ ေပၚလာ၏။
"အဓိပၸာယ္ရိွေသာ အလုပ္" ဆိုသည္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ႏိုင္ရန္ မၾကာေသးခင္က ဖတ္ခဲ့ရေသာ Maslow's Hierarchy of Needs* ႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ စိတၱေဗဒပညာရွင္ Abraham Maslow က ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားမ်ား ရုန္းကန္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အလုပ္ဟူသမွ်သည္ အနိမ့္ဆံုး Physiological အဆင့္မွ အျမင့္ဆံုး Self-actualization အဆင့္ထိ အသီးသီးေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ိဳးစံုတို႔၏ လံႈ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ဘ၀လံုျခံဳမႈရရိွရန္ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ပစၥည္းဥစၥာကို ရွာၾကသည္။ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကိုရရန္ လူအခ်င္းခ်င္း မိတ္ဖြဲ႔ေပါင္းေဖာ္သည္၊ မိသားစုဘ၀ထူေထာင္ၾကသည္။ မိမိကိုယ္မိမိတန္ဖိုးထားႏိုင္ရန္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ လူအမ်ားေလးစားမႈစသည္တို႔ကို အလိုရိွၾကေပသည္။ ကြဲျပားေသာလူတို႔အတြက္ ကြဲျပားေသာလိုအပ္ခ်က္၊ ကြဲျပားေသာလႈပ္ရွားမႈမ်ားရိွေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနျဖင့္ေတာ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္ အဓိပၸာယ္ရိွစြာလႈပ္ရွားေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထိုတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္မ်ားကို အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေ၀ဖန္ႏိုင္သလား ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း ေစ်းေရာင္းႏွင့္အိမ္အလုပ္ ဇယ္ခပ္သလိုလုပ္ရသည့္ ေစ်းသည္မယ္ကာကကို အားလပ္ခ်ိန္ကေလးတြင္ ကလိထိုးဟာသဗီဒီယိုကားမ်ား ၾကည့္သည့္အတြက္ ရသမခံစားတတ္ဟု အျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္ တရားပါ့မလား။ ျမစ္ကမ္းနံေဘး သစ္ပင္ရိပ္တြင္ထိုင္ရင္း မ်က္စိတဆံုးေငးေမာေနတတ္သည့္ ကဗ်ာဆရာကိုခါခကို အလကားအခ်ိန္ျဖဳန္းေနသူဟု စြပ္စြဲလွ်င္ေရာ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ အငယ္အေႏွာင္းေလးေယာက္ယူျပီး ေန႔မအား၊ညမနား အလုပ္မ်ားေနရွာေသာ သူေ႒းၾကီးဦး၀ါ၀ကို ေလာဘရမၼက္ၾကီးသူဟုေရာ သြားေရာက္ရႈတ္ခ်ႏိုင္မလား။
မမွန္ပါ၊ မရပါဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္တို႔အေနျဖင့္ မည္သို႔ပင္ တရားမွ်တ၊ ဘက္မလိုက္ပဲ ရႈျမင္သံုးသပ္ပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အျမင္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ခံစားခ်က္မ်ားေပၚတြင္သာ အေျခခံ၍ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စံမ်ားျဖင့္ တိုင္းတာထားျခင္းသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ခံစားရေသာ ကာယကံရွင္မဟုတ္သည့္အတြက္ေတာ့ အျပည့္အ၀နားလည္မႈကို ရရိွႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ဤအခ်က္ကို ဒႆနိကဆရာ William James က သူ၏အက္ေဆးတစ္ပုဒ္** ထဲတြင္ ဤသို႔ ဥပမာေပးခဲ့ဖူးသည္။
"Take our dogs and ourselves, connected as we are by a tie more intimate than most ties in this world; and yet, outside of that tie of friendly fondness, how insensible, each of us, to all that makes life significant for the other! - we to the rapture of bones under hedges, or smells of trees and lamp-posts, they to the delights of literature and art. As you sit reading the most moving romance you ever fell upon, what sort of a judge is your fox-terrier of your behavior? With all his good will toward you, the nature of your conduct is absolutely excluded from his comprehension. To sit there like a senseless statue when you might be taking him to walk and throwing sticks for him to catch! What queer disease is this that comes over you every day, of holding things and staring at them like that for hours together, paralyzed of motion and vacant of all conscious life?"
ေခြးႏွင့္လူတို႔အၾကား စိတ္ကူးအျမင္ခ်င္း မည္သို႔ပင္ ကြာျခားမႈရိွေနပါေစ၊ အတူယဥ္တြဲေနထိုင္ရန္ကား ျပႆနာမရိွလွပါ။ သခင္စာဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေခြးက ေဟာင္ျခင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္း မျပဳဘဲ ေအးေဆးစြာ ျငိမ္၀ပ္ေစာင့္ဆိုင္းျခင္း၊ လူသခင္ကလည္း ေခြးႏွင့္အတူ အခါအားေလ်ာ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း၊ တုတ္ပစ္ကစားျခင္း၊ စသည္တို႔ျဖင့္ အျပန္အလွန္ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါသည္။ လူ၊လူခ်င္းအတြက္လည္း ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္သင့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ကို အျပည့္အ၀နားမလည္လွ်င္ေတာင္မွ ကိုယ္ခ်င္းစာမႈေပးသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္တန္ဖိုးထားေသာအရာကို ကိုယ္တိုင္တန္ဖိုးမထားႏိုင္လွ်င္ေတာင္မွ ေလးစားမႈေတာ့ရိွသင့္သည္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္ကိုလည္း မိမိကို တစ္စံုတစ္ရာထိခိုက္မႈမရိွသေရြ႕ အေႏွာင့္အယွက္မေပးဘဲ ေနသင့္ပါသည္။ ကြဲျပားျခားနားေသာ ပုဂၢလိကအျမင္မ်ားကိုအေျခခံ၍ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေနမည့္အစား တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ေပးျခင္းျဖင့္သာ ညီညြတ္မွ်တေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေပၚေပါက္လာႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါသည္။
သို႔ဆိုလွ်င္ "ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အလုပ္လား၊ အဓိပၸာယ္ရိွေသာအလုပ္လား"။ အေျဖကား အေမးခံရသူေပၚတြင္သာ မူတည္ပါသည္။ အဓိပၸာယ္မဲ့သည္ ထင္သူမ်ားက မိမိသေဘာရိွ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၍၊ အဓိပၸာယ္ရိွသည္ ထင္သူမ်ားကေတာ့ ဆက္ကန္၊ဆက္ၾကည့္ၾကရံုသာ ရိွပါေတာ့သည္။
pyay soe kyaw
10/3/2010, 1:15 AM
မည္သည္တုိ႔ကုိ လုပ္ေနၾကပါသနည္း
ပူအုိက္စြတ္စိုေသာ တစ္ခုေသာေန႔လည္အခါသမယ၌ ကြ်ႏု္ပ္ေျပစိုးေက်ာ္သည္ အပစ္အခတ္မပါ စကားေျပာမ်ားေသာ ေခတ္ေဟာင္းဂႏၲ၀င္ရုပ္ရွင္တစ္ကားကို Dialogueအခ်ိဳ႕ကိုးကားႏိုင္ရံု ဇြတ္မွိတ္ၾကည့္ရႈအျပီးတြင္ စာက်က္ရမည္ကို လြန္စြာပ်င္းရိလွေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္အေမ၏ အဘိဓမၼာစာအုပ္ကို ဟိုဒီေလွ်ာက္လွန္ေလွာရင္း ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔က်င္လည္ရာ (၃၁)ဘံုခန္းအေၾကာင္းေရာက္ေလလွ်င္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳၾကကုန္ေသာ လူသူေတာ္ေကာင္းတို႔လားရာ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္အေၾကာင္းကို က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ ဖတ္ရႈမိေလသည္။
တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ကား လူ႔ျပည္အထက္ ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ျမင့္ေသာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္မွသည္ စၾက၀ဠာတံတိုင္းအထိ ပ်ံ႕ႏွ႔ံတည္ရွိ၏ (ကြ်ႏု္ပ္အေနျဖင့္ ကိုတာ၏မံုေရြးတိုက္ထုတ္ အာကာသသိပၸံစာစဥ္တို႔ကို တစ္အုပ္တစ္ေလမွမဖတ္ဖူးေလေသာေၾကာင့္ စၾက၀ဠာတံတိုင္း ဆိုသည္မွာ မည္သည္ကိုဆိုလိုေၾကာင္း လံုး၀မသိရိွပါဟု ၀န္ခံပါသည္)။ သိၾကားမင္းဦးစီးေသာ နတ္မင္းၾကီး ၃၃ ပါးက အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏ (အာဏာရွင္ဆန္ေပ၏။ ဒီမိုကေရစီ မရိွထင္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ လြန္ေလျပီးေသာ ရဲရဲေတာက္ဒီမိုကေရစီသမားမ်ား မည္သည့္ဘံုသို႕ေရာက္ရိွသြားၾကသနည္း။)။ ေျမျပင္ကား သဲ၊ဖုန္ကင္းစင္ျပီး ဖန္သားကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ေတာက္ပ၏။ အရွင္ေမြး၊ ေန႔ခ်င္းၾကီးဆိုသလို ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ျခင္း၊ ေလးဘက္ေထာက္ျခင္း၊ ၀လံုးေရးျခင္းစေသာ အဆင့္မ်ားကိုေက်ာ္လႊားျပီး ခ်က္ခ်င္းအရြယ္ေရာက္သလို အုိျခင္း၊နာျခင္းလည္း ကင္းေပ၏။ အစာအာဟာရ အေနျဖင့္ လြန္စာႏူးညံ့အရသာထူးေသာ နတ္သုဓာကို မွီ၀ဲၾက၏။ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ ၁၀၀၀ ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၏ ႏွစ္ေပါင္း ၃၆ သန္းႏွင့္ ညီမွ်ေပ၏။
အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို ေလ့လာဖတ္ရႈျပီးသကာလ ကြ်ႏု္ပ္စဥ္းစားမိသည္မွာ ဤမွ်ျပီးျပည့္စံုေသာေနရာတြင္ ဤမွ်ရွည္လ်ားလွေသာသက္တမ္းအတြင္း နတ္သား၊နတ္သမီးအေပါင္းတို႔ မည္သည္တို႔ကို လုပ္ကိုင္အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကသနည္း ဆိုသည္ကို ျဖစ္၏။ ကိုးလလြယ္၊ဆယ္လဖြား အႏွီးလဲ၊ ပုခက္လႊဲ လုပ္စရာမလို။ ၾကမ္းတိုက္၊ဖုန္သုတ္၊တံျမက္စည္း လွည္းစရာမလို။ ေစ်းသြား၊ ထမင္းခ်က္၊ ဟင္းတစ္ခြက္ ပူစရာမလုိ။ ၀ိုင္းက်ဴရွင္၊ ဂုဏ္ထူးတန္း တက္စရာမလို။ ပါတီေထာင္၊ တရားေဟာ၊ မဲဆြယ္မဲေပးစရာလဲမလိုေပ။
ဖိနပ္ထဲခဲ၀င္သကဲ့သို႔ စိတ္ထဲတြင္ ခိုးလိုးခုလုျဖစ္လွေသာ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းေစရန္ အျခားေသာ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားလုိက္ေသာအခါတြင္ကား "တန္ခိုးၾကီး နတ္သားတို႔သည္ လက္ရံုးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ နတ္သမီးငါးရာမွ်အခစားခံ၍ ၾကီးမားလွေသာ စည္းစိမ္ကို ရရိွစံစားေလ၏" ဟူေသာစာပုိဒ္ကိုေတြ႕ရိွရာတြင္မွ နတ္သားတို႔ မည္သို႔အခ်ိန္ျဖဳန္းသနည္းဆိုသည္ကို နားလည္ရိပ္မိသြားေပ၏။ (နတ္သားႏွင့္နတ္သမီးအခ်ိဳး ၁ : ၁၀၀၀ ျဖစ္ေနျခင္းမွာ လြန္စြာမွ ယုတၱိရွိလွေပ၏။ အရက္ေသာက္၊ ဖဲရိုက္၊ မိန္းမေပြေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးသားတို႔ထက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ၾကိမ္ခန္႔ ဥပုသ္ေစာင့္ျပီး၊ ၇ရက္တစ္ပတ္ခန္႔ အဓိ႒ာန္၀င္သက္သတ္လြတ္စားေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္သာ နတ္ရြာလားရန္ အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားေပသည္။)
နတ္သားတို႔အတြက္ အေျဖရရွိသြားေသာ္လည္း နတ္သမီးတို႔အတြက္မူ လြန္စြာစဥ္းစားရခက္လွ၏။ ေနာက္ဆံုး ကြ်ႏုု္ပ္မွန္းဆၾကည့္ရသည္မွာေတာ့ နတ္သမီးမ်ား အေနျဖင့္ သုဓမၼာဇရပ္တြင္ စုရံုးျပီး သိၾကားမင္းႏွင့္ သူ႔နတ္မိဖုရားေလးပါးအေၾကာင္း အတင္းေျပာခ်င္ေျပာမည္၊ နတ္၀တ္နတ္စား၊ နတ္ရတနာမ်ား အျပိဳင္အဆိုင္ ဖန္ဆင္း၀တ္ဆင္ခ်င္၀တ္ဆင္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက လူ႔ျပည္တြင္ ဂုဏ္သတင္းၾကီးေသာ Boys over Flowers၊ Iris အစရိွေသာ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားကို ရင္သပ္ရႈေမာ ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္ေနၾကေပလိမ့္မည္။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေတြးဆခ်က္မွန္မမွန္ကိုေတာ့ ဒြန္းစ႑ားအေပါင္းတို႔အား အခါအားေလ်ာ္စြာ ငါးဆယ္၊တစ္ရာ စြန္႔ၾကဲခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားေလာင္းေနမိမင္းၾကီးကဲ့သို႔ ကုသိုလ္ကံထူးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုနတ္တို႔တိုင္းျပည္သို႔ အခြင့္အခါသင့္ ေရာက္ရိွဖူးမွသာ လက္ေတြ႔ေသခ်ာ သိရိွရေပလိမ့္မည္။
အကယ္၍ မဏိေမခလာနတ္သမီးကဲ့သို႔ နတ္သမီးတစ္ပါးတစ္ေလ လူ႔ျပည္သို႔လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏စာစုကေလးကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈမိပါကလည္း ပညာဥာဏ္ႏံု႔နဲသူကေလးမို႔ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားပါက ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ကြ်ႏု္ပ္၏ Relationship Status မွာ အခုခ်ိန္ထိ Single သာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ၂၄နာရီ ၇ရက္ ေန႔ေန႔ညည လံုး၀အားလပ္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလုိပါသည္။
pyay soe kyaw
7/17/2010, 11:27 PM
တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ကား လူ႔ျပည္အထက္ ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ျမင့္ေသာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္မွသည္ စၾက၀ဠာတံတိုင္းအထိ ပ်ံ႕ႏွ႔ံတည္ရွိ၏ (ကြ်ႏု္ပ္အေနျဖင့္ ကိုတာ၏မံုေရြးတိုက္ထုတ္ အာကာသသိပၸံစာစဥ္တို႔ကို တစ္အုပ္တစ္ေလမွမဖတ္ဖူးေလေသာေၾကာင့္ စၾက၀ဠာတံတိုင္း ဆိုသည္မွာ မည္သည္ကိုဆိုလိုေၾကာင္း လံုး၀မသိရိွပါဟု ၀န္ခံပါသည္)။ သိၾကားမင္းဦးစီးေသာ နတ္မင္းၾကီး ၃၃ ပါးက အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏ (အာဏာရွင္ဆန္ေပ၏။ ဒီမိုကေရစီ မရိွထင္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ လြန္ေလျပီးေသာ ရဲရဲေတာက္ဒီမိုကေရစီသမားမ်ား မည္သည့္ဘံုသို႕ေရာက္ရိွသြားၾကသနည္း။)။ ေျမျပင္ကား သဲ၊ဖုန္ကင္းစင္ျပီး ဖန္သားကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ေတာက္ပ၏။ အရွင္ေမြး၊ ေန႔ခ်င္းၾကီးဆိုသလို ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ျခင္း၊ ေလးဘက္ေထာက္ျခင္း၊ ၀လံုးေရးျခင္းစေသာ အဆင့္မ်ားကိုေက်ာ္လႊားျပီး ခ်က္ခ်င္းအရြယ္ေရာက္သလို အုိျခင္း၊နာျခင္းလည္း ကင္းေပ၏။ အစာအာဟာရ အေနျဖင့္ လြန္စာႏူးညံ့အရသာထူးေသာ နတ္သုဓာကို မွီ၀ဲၾက၏။ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ ၁၀၀၀ ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၏ ႏွစ္ေပါင္း ၃၆ သန္းႏွင့္ ညီမွ်ေပ၏။
အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို ေလ့လာဖတ္ရႈျပီးသကာလ ကြ်ႏု္ပ္စဥ္းစားမိသည္မွာ ဤမွ်ျပီးျပည့္စံုေသာေနရာတြင္ ဤမွ်ရွည္လ်ားလွေသာသက္တမ္းအတြင္း နတ္သား၊နတ္သမီးအေပါင္းတို႔ မည္သည္တို႔ကို လုပ္ကိုင္အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကသနည္း ဆိုသည္ကို ျဖစ္၏။ ကိုးလလြယ္၊ဆယ္လဖြား အႏွီးလဲ၊ ပုခက္လႊဲ လုပ္စရာမလို။ ၾကမ္းတိုက္၊ဖုန္သုတ္၊တံျမက္စည္း လွည္းစရာမလို။ ေစ်းသြား၊ ထမင္းခ်က္၊ ဟင္းတစ္ခြက္ ပူစရာမလုိ။ ၀ိုင္းက်ဴရွင္၊ ဂုဏ္ထူးတန္း တက္စရာမလို။ ပါတီေထာင္၊ တရားေဟာ၊ မဲဆြယ္မဲေပးစရာလဲမလိုေပ။
ဖိနပ္ထဲခဲ၀င္သကဲ့သို႔ စိတ္ထဲတြင္ ခိုးလိုးခုလုျဖစ္လွေသာ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းေစရန္ အျခားေသာ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားလုိက္ေသာအခါတြင္ကား "တန္ခိုးၾကီး နတ္သားတို႔သည္ လက္ရံုးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ နတ္သမီးငါးရာမွ်အခစားခံ၍ ၾကီးမားလွေသာ စည္းစိမ္ကို ရရိွစံစားေလ၏" ဟူေသာစာပုိဒ္ကိုေတြ႕ရိွရာတြင္မွ နတ္သားတို႔ မည္သို႔အခ်ိန္ျဖဳန္းသနည္းဆိုသည္ကို နားလည္ရိပ္မိသြားေပ၏။ (နတ္သားႏွင့္နတ္သမီးအခ်ိဳး ၁ : ၁၀၀၀ ျဖစ္ေနျခင္းမွာ လြန္စြာမွ ယုတၱိရွိလွေပ၏။ အရက္ေသာက္၊ ဖဲရိုက္၊ မိန္းမေပြေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးသားတို႔ထက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ၾကိမ္ခန္႔ ဥပုသ္ေစာင့္ျပီး၊ ၇ရက္တစ္ပတ္ခန္႔ အဓိ႒ာန္၀င္သက္သတ္လြတ္စားေလ့ရိွေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္သာ နတ္ရြာလားရန္ အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားေပသည္။)
နတ္သားတို႔အတြက္ အေျဖရရွိသြားေသာ္လည္း နတ္သမီးတို႔အတြက္မူ လြန္စြာစဥ္းစားရခက္လွ၏။ ေနာက္ဆံုး ကြ်ႏုု္ပ္မွန္းဆၾကည့္ရသည္မွာေတာ့ နတ္သမီးမ်ား အေနျဖင့္ သုဓမၼာဇရပ္တြင္ စုရံုးျပီး သိၾကားမင္းႏွင့္ သူ႔နတ္မိဖုရားေလးပါးအေၾကာင္း အတင္းေျပာခ်င္ေျပာမည္၊ နတ္၀တ္နတ္စား၊ နတ္ရတနာမ်ား အျပိဳင္အဆိုင္ ဖန္ဆင္း၀တ္ဆင္ခ်င္၀တ္ဆင္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက လူ႔ျပည္တြင္ ဂုဏ္သတင္းၾကီးေသာ Boys over Flowers၊ Iris အစရိွေသာ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားကို ရင္သပ္ရႈေမာ ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္ေနၾကေပလိမ့္မည္။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေတြးဆခ်က္မွန္မမွန္ကိုေတာ့ ဒြန္းစ႑ားအေပါင္းတို႔အား အခါအားေလ်ာ္စြာ ငါးဆယ္၊တစ္ရာ စြန္႔ၾကဲခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားေလာင္းေနမိမင္းၾကီးကဲ့သို႔ ကုသိုလ္ကံထူးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုနတ္တို႔တိုင္းျပည္သို႔ အခြင့္အခါသင့္ ေရာက္ရိွဖူးမွသာ လက္ေတြ႔ေသခ်ာ သိရိွရေပလိမ့္မည္။
အကယ္၍ မဏိေမခလာနတ္သမီးကဲ့သို႔ နတ္သမီးတစ္ပါးတစ္ေလ လူ႔ျပည္သို႔လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏စာစုကေလးကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈမိပါကလည္း ပညာဥာဏ္ႏံု႔နဲသူကေလးမို႔ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားပါက ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ကြ်ႏု္ပ္၏ Relationship Status မွာ အခုခ်ိန္ထိ Single သာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ၂၄နာရီ ၇ရက္ ေန႔ေန႔ညည လံုး၀အားလပ္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလုိပါသည္။
pyay soe kyaw
7/17/2010, 11:27 PM
သံသရာ ႏွင့္ ကံၾကမၼာ
ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း အေနာက္တိုင္းဒႆနစာေပမ်ား ဖတ္ရႈရင္း ကာလအတန္ၾကာ ေမ႔ေလ်ာ့ေနခဲ့ေသာ ဘာသာတရားအေၾကာင္း ျပန္လည္စဥ္းစားျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ မည္သည့္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သနည္း။ ဤေမးခြန္းကို သူစိမ္းတစ္စံုတစ္ေယာက္က ေမးလာခဲ့ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဟု မဆိုင္းမတြျပန္ေျဖမိမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေမးခြန္းကိုေမးလာသူမွာ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ျဖစ္လာေသာအခါ ထိုသို႔ျပီးစလြယ္ေျဖရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ မိမိ၏စိတ္ကူးအေတြးအျမင္တို႔ကို မေလးမစားျပီးစလြယ္သေဘာထားျခင္းသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေစာ္ကားျခင္းတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါသည္။ ဤစာစုသည္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြ်န္ေတာ္၏ေမးခြန္းထုတ္မႈကို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္အေျဖေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အေဖ၊ အေမ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမွ ေမြးလာသူျဖစ္၍ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သဘာ၀က်စြာပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ဘုရားဆင္းတုေစတီေတာ္မ်ားျမင္လွ်င္ ရိွခိုးဦးခ်သည္။ သကၤန္း၀တ္ျမင္လွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီဦးညႊတ္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာ ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔လွ်င္ သံဗုေဒၶရြတ္သည္။ ကုုသိုလ္ရမည္ထင္သမွ် အကုန္လုပ္၍ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ထင္သမွ်ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳသမွ်၊ လုပ္သမွ်ကို တိုင္တည္၍ စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ သူမ်ားထက္ အမွတ္ပိုရပါေစေၾကာင္း၊ လူခ်မ္းသာ သူေ႒းၾကီးျဖစ္ရပါလိုေၾကာင္း၊ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းကေလးတိုင္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းကို ခံရပါလိုေၾကာင္း၊… စသည္ျဖင့္ ညစဥ္ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။
အနည္းငယ္စဥ္စားဆင္ျခင္တတ္သည့္ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ ဗုဒၶအယူအဆစာအုပ္မ်ားအျပင္ အျခားအျခားေသာ ကိုးကြယ္ရာဘာသာမ်ားအေၾကာင္းကို လက္လွမ္းမီသေရြ႕ ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္မိပါသည္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ေသာ၊ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကို လက္ခံေသာဘာသာမ်ား၏ သဘာ၀မက်မႈ၊ သိပၸံပညာႏွင့္မေလ်ာ္ညီမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈရသည့္အခါတိုင္း မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာကို ပိုမိုႏွစ္သက္ျပီး ပိုမိုသက္၀င္ယံုၾကည္လာခဲ့သည္။
အျခားသူတို႔၏ အမွားအျပစ္မ်ားသာကို ျမင္၍ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္မဆန္းစစ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ားကိုသာ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ျပီး မိမိကိုးကြယ္မႈကိုမိမိ ထဲထဲ၀င္၀င္မေလ့လာမေတြးေတာခဲ့မိေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရုတ္တရက္လႈပ္ႏႈိးခဲ့သည္မွာ တကၠသိုလ္မွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အမွတ္မထင္ေျပာခဲ့ေသာ "ဘာသာတရားဆိုတာ လူေတြရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေပၚလာတာ" ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုစကားက ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈအေပၚထားသည့္ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ (ဘာသာတရားႏွင့္ လူ႔တို႔၏စိတ္ ဆက္စပ္မႈသည္ အလြန္နက္နဲေသာကိစၥျဖစ္ျပီး ေယဘုယ်သေဘာလည္းဆန္ေသာေၾကာင့္ ပုဂၢလိကသေဘာထားအျမင္ကိုသာ အဓိကေဖာ္ျပလိုသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမရိွသည့္အတြက္ ဤစာစုတြင္ ထည့္သြင္းေရးသားေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။)
ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပန္လည္စဥ္းစားသံုးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဘ၀င္မက်စရာႏွစ္ခ်က္ေတြ႕ရသည္။ ပထမအခ်က္မွာ နိဗၺာန္မေရာက္မီကာလစပ္ၾကား လူသတၱ၀ါမ်ားအားလံုး လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနရသည္ဆိုသည့္ ဘ၀သံသရာပင္ျဖစ္သည္။ သတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ လက္ရိွဘ၀ေသဆံုးျခင္းသည္ ျပီးဆံုးသြားျခင္းမဟုတ္၊ ယခုဘ၀ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ေနာက္ဘ၀သစ္တစ္ခု ဆက္ျဖစ္ရသည္ဟူေသာအခ်က္သည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ယံုၾကည္လက္ခံဖို႔ အလြန္ခက္လွသည္။ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးျပီး ေနာက္ဘ၀တစ္ခုဆက္ျဖစ္သည္ဆိုသည္မွာ တစ္စံုတစ္ရာ သက္ေသျပႏိုင္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ေပ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ လူသားတို႔၏ ပကတိဆင္ျခင္ဥာဏ္ ျပင္ပတြင္ရိွေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "လူသတၱ၀ါအားလံုး ဘ၀သံသရာတြင္ လည္ပတ္ေနၾကရသည္" ဆိုေသာ အယူအဆကို လက္ခံရန္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒီတို႔က "ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေလာကၾကီးႏွင့္တကြ လူသားအားလံုးကို ဖန္ဆင္း၏" ဟူေသာ အယူအဆကို လက္ခံျခင္းကဲ့သို႔ ကိ်ဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ျပင္ပမွလက္ခံယံုၾကည္မႈ (Faith) ေပၚတြင္ အေျခခံမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
မိမိမျမင္ဘူး၊ မၾကားဘူးလွ်င္ ထိုပစၥည္း၊ထိုအရာသည္ မရိွမျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာ အျမင္က်ဥ္းသည့္ တယူသန္သမားမ်ားထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္မပါပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဘ၀သံသရာ ရိွသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံျခင္းမရိွသလို ဘ၀သံသရာမရိွဟုလည္း အၾကြင္းမဲ့မျငင္းပယ္ပါ။ ဘ၀သံသရာရိွမရိွဆိုသည္မွာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္၍ရႏိုင္ေသာ ကိစၥတစ္ခုမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းလုပ္စရာမလို ဟုသာ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ရႈျမင္ပါသည္။
ဘ၀သံသရာအေပၚထားရိွေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏အျမင္ကပင္ ကံ၊ကံ၏အက်ိဳး ဟူေသာအယူအဆကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္မိေစသည္။ "ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းတာျဖစ္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ မေကာင္းတာျဖစ္မည္" ဟူေသာတရားသည္ အလြန္သဘာ၀က်ေသာ၊ အလြန္မွ်တေသာ၊ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းေသာ တရားပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုတရားသည္ မွန္ေရာ မွန္သလား။ မေကာင္းတာလုပ္ျပီး ေကာင္းတာေတြျဖစ္ေနေသာ၊ ေကာင္းတာေတြလုပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းတာခ်ည္းျဖစ္ေနေသာ၊ အျဖစ္အပ်က္သာဓကမ်ား မ်က္စိမလြဲၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ႏွစ္သိမ့္စရာမွာ 'ေနာက္ဘ၀ (သို႔) အရင္ဘ၀' ဆိုတာသာျဖစ္သည္။ 'အရင္ဘ၀က ၀ဋ္ေၾကြးေတြပဲ '၊ 'ေနာက္ဘ၀က်မွ အက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္'၊ ဟူေသာ စကားမ်ားျဖင့္သာ မိမိယံုၾကည္မႈကိုမိမိ ေခၽြးသိပ္ေနၾကရသည္။
'ေနာက္ဘ၀' ဆိုတာရိွသည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဤဘ၀တြင္ ျပဳခဲ့သမွ်ေသာ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္တို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀တြင္ ဆင္းရဲႏံုခ်ာသည့္ အမိႈက္ေကာက္သမားတစ္ေယာက္၏ ဆယ့္တစ္ေယာက္ေျမာက္သားအျဖစ္ ေမြးလာခဲ့သည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ထိုကေလးသည္ မေကာင္းမႈအစုစုျပဳခဲ့ေသာ ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္၊ ေျပစိုးေက်ာ္မဟုတ္။ အမည္အသစ္၊ စိတ္အသစ္၊ ခႏၶာကိုယ္အသစ္ႏွင့္ ယခုမွ လူ႔ဘ၀ကို စတင္ေရာက္ရိွလာသည့္ လူအသစ္တစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အျပစ္ကင္းစင္လွေသာ ကေလးတစ္ဦးအေနျဖင့္ 'အရင္ဘ၀' ဟူသည့္ မႈန္၀ါး၀ါးစကားလံုးတစ္လံုးျဖင့္သာ ဆက္ႏႊယ္ႏိုင္သည့္ လူတစ္ဦးျပဳခဲ့သမွ်မေကာင္းမႈကို တာ၀န္ခံရမည္ဆိုျခင္းမွာ မည္သို႔မွ်တရားမွ်တျခင္းမရိွဟု ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာယံုၾကည္သည့္ ကြ်န္ေတာ္ခင္မင္ေလးစားရေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္၏သံသယကို ေျဖေဖ်ာက္ရန္ ဤသို႔ဥပမာေပးကာ ၾကိဳးစားဖူးပါသည္။ "လူသတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္ေကာင္တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ လံုး၀အတိတ္ေမ့သြားတယ္ ဆုိပါစို႔။ အဲဒီလူကို ဖမ္းမိလို႔ ရံုးတင္စစ္တဲ့အခါ အတိတ္ေမ့ေနျပီျဖစ္လို႔ အျပစ္ကလႊတ္ေပးမလား" ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သူ႔ေလသံကို နားေထာင္ရံုျဖင့္ သူ႔အေျဖကိုသိႏိုင္သလို ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း သူ႔လိုပင္ ေျဖေစခ်င္ဟန္တူသည္။ သူဥပမာသည္ အလြန္ေကာင္းေသာ္လည္း ခုဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ အေျခအေနႏွင့္ေတာ့ ထပ္တူညီမွ်မႈ မရိွသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ရာဇ၀တ္ေကာင္သည္ အတိတ္ေမ့ေနေသာ္လည္း လူအသစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္။ နဂိုခႏၶာကိုယ္ႏွင့္နဂိုလူသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတစ္ေယာက္ပင္လွ်င္ အမူအက်င့္၊ စိတ္ေနစိတ္ထား အားလံုးေျပာင္းလဲျပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီဆိုပါက အျပစ္ကလႊတ္ပစ္ျခင္းသည္သာ ပို၍ တရားမွ်တသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျမင္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ သံသရာႏွင့္ကံၾကမၼာတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ျခင္း မရိွေတာ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာကို လံုး၀ပစ္ပယ္လိုက္ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ၏ ေအးခ်မ္းေသာအရိပ္ေအာက္တြင္ ေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ့ရျခင္းကို မ်ားစြာႏွစ္သက္သေဘာက်သလို ထိုသို႔ပင္ဆက္လက္ျပီး ေနထိုင္သြားခ်င္ပါသည္။ ဗုဒၶ၏ ဘ၀ေနနည္းလမ္းညႊန္မႈမ်ားသည္ အျပည့္အ၀လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္မည္ဆိုပါက လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီသာမက၊ လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးအတြက္ပါ အလြန္အက်ိဳးမ်ားႏိုင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ယံုၾကည္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္၏ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈစာစု နိဂံုးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ Facebook စတင္သံုးကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိကြက္လပ္ထားခဲ့ေသာ Religious View ေနရာတြင္ျဖည့္ရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေ၀ါဟာရစကားလံုးတစ္ခု ရွာေဖြၾကည့္မိပါသည္။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စဥ္းစားျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ့္၏လက္ရိွယံုၾကည္မႈကို အနီးစပ္ဆံုးထင္ဟပ္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆရေသာ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရတစ္လံုးကို ေရြးခ်ယ္ျပီးျဖည့္လုိက္မိပါသည္။
pyay soe kyaw
10/7/2010, 11:25 PM
အေဖ၊ အေမ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမွ ေမြးလာသူျဖစ္၍ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သဘာ၀က်စြာပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ဘုရားဆင္းတုေစတီေတာ္မ်ားျမင္လွ်င္ ရိွခိုးဦးခ်သည္။ သကၤန္း၀တ္ျမင္လွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီဦးညႊတ္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာ ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔လွ်င္ သံဗုေဒၶရြတ္သည္။ ကုုသိုလ္ရမည္ထင္သမွ် အကုန္လုပ္၍ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ထင္သမွ်ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳသမွ်၊ လုပ္သမွ်ကို တိုင္တည္၍ စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ သူမ်ားထက္ အမွတ္ပိုရပါေစေၾကာင္း၊ လူခ်မ္းသာ သူေ႒းၾကီးျဖစ္ရပါလိုေၾကာင္း၊ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းကေလးတိုင္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းကို ခံရပါလိုေၾကာင္း၊… စသည္ျဖင့္ ညစဥ္ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။
အနည္းငယ္စဥ္စားဆင္ျခင္တတ္သည့္ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ ဗုဒၶအယူအဆစာအုပ္မ်ားအျပင္ အျခားအျခားေသာ ကိုးကြယ္ရာဘာသာမ်ားအေၾကာင္းကို လက္လွမ္းမီသေရြ႕ ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္မိပါသည္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ေသာ၊ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကို လက္ခံေသာဘာသာမ်ား၏ သဘာ၀မက်မႈ၊ သိပၸံပညာႏွင့္မေလ်ာ္ညီမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈရသည့္အခါတိုင္း မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာကို ပိုမိုႏွစ္သက္ျပီး ပိုမိုသက္၀င္ယံုၾကည္လာခဲ့သည္။
အျခားသူတို႔၏ အမွားအျပစ္မ်ားသာကို ျမင္၍ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္မဆန္းစစ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ားကိုသာ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ျပီး မိမိကိုးကြယ္မႈကိုမိမိ ထဲထဲ၀င္၀င္မေလ့လာမေတြးေတာခဲ့မိေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရုတ္တရက္လႈပ္ႏႈိးခဲ့သည္မွာ တကၠသိုလ္မွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အမွတ္မထင္ေျပာခဲ့ေသာ "ဘာသာတရားဆိုတာ လူေတြရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေပၚလာတာ" ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုစကားက ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈအေပၚထားသည့္ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ (ဘာသာတရားႏွင့္ လူ႔တို႔၏စိတ္ ဆက္စပ္မႈသည္ အလြန္နက္နဲေသာကိစၥျဖစ္ျပီး ေယဘုယ်သေဘာလည္းဆန္ေသာေၾကာင့္ ပုဂၢလိကသေဘာထားအျမင္ကိုသာ အဓိကေဖာ္ျပလိုသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမရိွသည့္အတြက္ ဤစာစုတြင္ ထည့္သြင္းေရးသားေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။)
ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပန္လည္စဥ္းစားသံုးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဘ၀င္မက်စရာႏွစ္ခ်က္ေတြ႕ရသည္။ ပထမအခ်က္မွာ နိဗၺာန္မေရာက္မီကာလစပ္ၾကား လူသတၱ၀ါမ်ားအားလံုး လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနရသည္ဆိုသည့္ ဘ၀သံသရာပင္ျဖစ္သည္။ သတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ လက္ရိွဘ၀ေသဆံုးျခင္းသည္ ျပီးဆံုးသြားျခင္းမဟုတ္၊ ယခုဘ၀ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ေနာက္ဘ၀သစ္တစ္ခု ဆက္ျဖစ္ရသည္ဟူေသာအခ်က္သည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ယံုၾကည္လက္ခံဖို႔ အလြန္ခက္လွသည္။ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးျပီး ေနာက္ဘ၀တစ္ခုဆက္ျဖစ္သည္ဆိုသည္မွာ တစ္စံုတစ္ရာ သက္ေသျပႏိုင္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ေပ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ လူသားတို႔၏ ပကတိဆင္ျခင္ဥာဏ္ ျပင္ပတြင္ရိွေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "လူသတၱ၀ါအားလံုး ဘ၀သံသရာတြင္ လည္ပတ္ေနၾကရသည္" ဆိုေသာ အယူအဆကို လက္ခံရန္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒီတို႔က "ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေလာကၾကီးႏွင့္တကြ လူသားအားလံုးကို ဖန္ဆင္း၏" ဟူေသာ အယူအဆကို လက္ခံျခင္းကဲ့သို႔ ကိ်ဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ျပင္ပမွလက္ခံယံုၾကည္မႈ (Faith) ေပၚတြင္ အေျခခံမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
မိမိမျမင္ဘူး၊ မၾကားဘူးလွ်င္ ထိုပစၥည္း၊ထိုအရာသည္ မရိွမျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာ အျမင္က်ဥ္းသည့္ တယူသန္သမားမ်ားထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္မပါပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဘ၀သံသရာ ရိွသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံျခင္းမရိွသလို ဘ၀သံသရာမရိွဟုလည္း အၾကြင္းမဲ့မျငင္းပယ္ပါ။ ဘ၀သံသရာရိွမရိွဆိုသည္မွာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္၍ရႏိုင္ေသာ ကိစၥတစ္ခုမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းလုပ္စရာမလို ဟုသာ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ရႈျမင္ပါသည္။
ဘ၀သံသရာအေပၚထားရိွေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏အျမင္ကပင္ ကံ၊ကံ၏အက်ိဳး ဟူေသာအယူအဆကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္မိေစသည္။ "ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းတာျဖစ္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ မေကာင္းတာျဖစ္မည္" ဟူေသာတရားသည္ အလြန္သဘာ၀က်ေသာ၊ အလြန္မွ်တေသာ၊ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းေသာ တရားပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုတရားသည္ မွန္ေရာ မွန္သလား။ မေကာင္းတာလုပ္ျပီး ေကာင္းတာေတြျဖစ္ေနေသာ၊ ေကာင္းတာေတြလုပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းတာခ်ည္းျဖစ္ေနေသာ၊ အျဖစ္အပ်က္သာဓကမ်ား မ်က္စိမလြဲၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ ႏွစ္သိမ့္စရာမွာ 'ေနာက္ဘ၀ (သို႔) အရင္ဘ၀' ဆိုတာသာျဖစ္သည္။ 'အရင္ဘ၀က ၀ဋ္ေၾကြးေတြပဲ '၊ 'ေနာက္ဘ၀က်မွ အက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္'၊ ဟူေသာ စကားမ်ားျဖင့္သာ မိမိယံုၾကည္မႈကိုမိမိ ေခၽြးသိပ္ေနၾကရသည္။
'ေနာက္ဘ၀' ဆိုတာရိွသည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဤဘ၀တြင္ ျပဳခဲ့သမွ်ေသာ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္တို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀တြင္ ဆင္းရဲႏံုခ်ာသည့္ အမိႈက္ေကာက္သမားတစ္ေယာက္၏ ဆယ့္တစ္ေယာက္ေျမာက္သားအျဖစ္ ေမြးလာခဲ့သည္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ထိုကေလးသည္ မေကာင္းမႈအစုစုျပဳခဲ့ေသာ ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္၊ ေျပစိုးေက်ာ္မဟုတ္။ အမည္အသစ္၊ စိတ္အသစ္၊ ခႏၶာကိုယ္အသစ္ႏွင့္ ယခုမွ လူ႔ဘ၀ကို စတင္ေရာက္ရိွလာသည့္ လူအသစ္တစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အျပစ္ကင္းစင္လွေသာ ကေလးတစ္ဦးအေနျဖင့္ 'အရင္ဘ၀' ဟူသည့္ မႈန္၀ါး၀ါးစကားလံုးတစ္လံုးျဖင့္သာ ဆက္ႏႊယ္ႏိုင္သည့္ လူတစ္ဦးျပဳခဲ့သမွ်မေကာင္းမႈကို တာ၀န္ခံရမည္ဆိုျခင္းမွာ မည္သို႔မွ်တရားမွ်တျခင္းမရိွဟု ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာယံုၾကည္သည့္ ကြ်န္ေတာ္ခင္မင္ေလးစားရေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္၏သံသယကို ေျဖေဖ်ာက္ရန္ ဤသို႔ဥပမာေပးကာ ၾကိဳးစားဖူးပါသည္။ "လူသတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္ေကာင္တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ လံုး၀အတိတ္ေမ့သြားတယ္ ဆုိပါစို႔။ အဲဒီလူကို ဖမ္းမိလို႔ ရံုးတင္စစ္တဲ့အခါ အတိတ္ေမ့ေနျပီျဖစ္လို႔ အျပစ္ကလႊတ္ေပးမလား" ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သူ႔ေလသံကို နားေထာင္ရံုျဖင့္ သူ႔အေျဖကိုသိႏိုင္သလို ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း သူ႔လိုပင္ ေျဖေစခ်င္ဟန္တူသည္။ သူဥပမာသည္ အလြန္ေကာင္းေသာ္လည္း ခုဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ အေျခအေနႏွင့္ေတာ့ ထပ္တူညီမွ်မႈ မရိွသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ရာဇ၀တ္ေကာင္သည္ အတိတ္ေမ့ေနေသာ္လည္း လူအသစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္။ နဂိုခႏၶာကိုယ္ႏွင့္နဂိုလူသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတစ္ေယာက္ပင္လွ်င္ အမူအက်င့္၊ စိတ္ေနစိတ္ထား အားလံုးေျပာင္းလဲျပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီဆိုပါက အျပစ္ကလႊတ္ပစ္ျခင္းသည္သာ ပို၍ တရားမွ်တသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျမင္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ သံသရာႏွင့္ကံၾကမၼာတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ျခင္း မရိွေတာ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာကို လံုး၀ပစ္ပယ္လိုက္ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ၏ ေအးခ်မ္းေသာအရိပ္ေအာက္တြင္ ေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ့ရျခင္းကို မ်ားစြာႏွစ္သက္သေဘာက်သလို ထိုသို႔ပင္ဆက္လက္ျပီး ေနထိုင္သြားခ်င္ပါသည္။ ဗုဒၶ၏ ဘ၀ေနနည္းလမ္းညႊန္မႈမ်ားသည္ အျပည့္အ၀လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္မည္ဆိုပါက လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီသာမက၊ လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးအတြက္ပါ အလြန္အက်ိဳးမ်ားႏိုင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ယံုၾကည္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္၏ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈစာစု နိဂံုးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ Facebook စတင္သံုးကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိကြက္လပ္ထားခဲ့ေသာ Religious View ေနရာတြင္ျဖည့္ရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေ၀ါဟာရစကားလံုးတစ္ခု ရွာေဖြၾကည့္မိပါသည္။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စဥ္းစားျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ့္၏လက္ရိွယံုၾကည္မႈကို အနီးစပ္ဆံုးထင္ဟပ္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆရေသာ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရတစ္လံုးကို ေရြးခ်ယ္ျပီးျဖည့္လုိက္မိပါသည္။
pyay soe kyaw
10/7/2010, 11:25 PM
ဂ်ဴး စပ္မိစပ္ရာ ဂ်ဴး ဂ်ဴး ဂ်ဴး
ဂ်ဴး ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တန္း မွာ လံုး၀ မသိမျဖစ္ တဲ့ စာေရးဆရာမ တစ္ပါး ကဲ သူ႔အေၾကာင္းေလး ကုိ စပ္မိစပ္ရာ ေလပစ္ခဲ့ၾကပံု က
me:ခင္ဗ်ား က ဂ်ဴး ေပ့ ကုိ တည္ေထာင္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဂ်ဴး စာအုပ္ေတြ ကုိ ဘယ္အခ်ိန္က စဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာလဲ
20: က်ေတာ္ ဆယ္တန္းျပီးမွခင္ဗ်
me: ပထမဆံုး ဂ်ဴးစစ္ စစ္ ကုိ စေတြ႔ခဲ့တာလား
ဒါမွမဟုတ္ ဒုတိယအၾကိမ္ တတိယအၾကိမ္ေလာက္မွ
စေတြ႔တာလား။
20: က်ေတာ္ ခ်စ္သူလား စကားတစ္ပြင္႔ပြင္႔ခဲ႔တယ္ ကိုဖတ္ျပီး ဂ်ဴးကို ပက္ပက္စက္စက္ ဆဲခဲ႔ဖူးပါတယ္
(အဲ႔တုန္းက က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားကို သတိခ်ပ္)
me: ဟုတ္ျပီ အဲ့ ၀တၱဳ ထဲက ဇာတ္ေကာင္ဟာ
ခြန္သာေပါ့ဗ်ာ ေျပာရမယ္ဆုိ သူ႔ကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူ ေနၾကတာ ေတြ႔တယ္
20: အမွန္ပဲခင္ဗ်
me: ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ဒါ သက္သက္ ထင္ေအာင္လုပ္ထားတာလုိ႔ ယူဆတယ္
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ကေကာ
20: ဒါ ေမးေနစရာမလိုဘူးဗ်
က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားတုန္းက သူဖန္တီးထားတဲ႔ဇတ္ေကာင္ကို သူမႏိုင္ေတာ႔လို႔ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ အေျဖတစ္ခုမေပးဘဲ သိမ္းပစ္ခဲ႔တာလို႔ ထင္ခဲ႔ဖူးတာေပါ႔
ခုမွ သူတမင္လုပ္မွန္းသိတယ္ဗ်ာ႔
me: ဂ်ဴး လုိ႔ စသိရင္ အမွတ္တရ ကေတာ့ ေျပာစမွတ္ပဲဗ်ေနာ္
ဂ်ဴးရဲ့ေမာ္ဒန္ အဆန္ဆံုးလုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူဆၾကတယ္
ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ေရာ
20: အမွတ္တရကေတာ႔ ပရိသတ္အမ်ားစုအတြက္ အမွတ္တရပါပဲ
က်ေတာ္က ေတာ႔ မပါဘူးခင္ဗ်
အမွတ္တရက အဲ႔ေလာက္ၾကီးလည္း မဟုတ္လွပါဘူး
အမွတ္တရထက္သာတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ
me: ဂ်ဴး ဟာ တစ္ခ်ိဳ႔ ၀တၱဳေတြမွာ ဇာတ္လမ္းဖန္တီးမႈ ကုိ အားကိုးလြန္းတယ္လုိ႔မထင္ဘူးလား
20: ဟာ
ခင္ဗ်ား ေသခ်ာမွဖတ္ရဲ ႔လားဗ်
ဂ်ဴး ဟာ ဇာတ္လမ္းကို လံုး၀လ်စ္လ်ဴရႈတတ္တဲ႔သူခင္ဗ်
သူက ဇာတ္ေကာင္ေတြကိုဖန္တီးျပီး
သူတို႔လႈပ္ရွားတာကိုပဲ ေရးသြားတာ
me: တခါတေလ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ တုိက္ဆုိင္လြန္းမေနလြန္းဘူးလားဗ်ာ
20: ဥပမာအားျဖင္႔ ........
me: မင့္ ဥပမာ ကလည္း
20: ဂ်ဴး ၀ထၳဳေတြထဲမွာ ဇာတ္အိမ္ေကာင္းပါတယ္ ခိုင္ခံ့ပါတယ္ဆိုတာ
ပင္လယ္နဲ႔တူေသာ မိန္းမမ်ား နဲ႔ ေၾကမြသြားေသာ တိမ္တိုက္မ်ားအေၾကာင္းေလာက္ပဲခင္ဗ်
me: ဒီ၀တၱဳ ၂ ပုဒ္ကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မၾကိဳက္္ဘူးဗ်
ဂ်ဴးကုိ ၀တၱဳတုိ ပိုၾကိဳက္တယ္
၀တၱဳတုိမွာ ဂ်ဴး ရဲ့ အမွန္ကုိ ပုိျမင္ရတယ္လုိ႔ထင္တယ္
20: လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင္႔ရိွပါတယ္ခင္ဗ်ာ
တခါတေလမွာ ၀ထၳဳတိုေတြက ပိုျပီးတာသြားတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္
က်ေတာ္ ဖတ္တာက ဂ်ဴးကို ရွာေဖြတာ မဟုတ္ဘဲ
ဂ်ဴး ေပးသြားတဲ႔ ရသ တစ္ခုခုေနာက္ကို လိုက္ေနတာပါ
အကိုက ဂ်ဴး ကိုရွာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ့
me: ဒါဆုိ ဂ်ဴး ၀တၱဳ ဟာ ရသ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္မလား
20: ဂ်ဴးက ရယ္စရာနဲ႔ ေၾကာက္စရာ မေရးဘူးဗ်
ခုေခတ္ သရဲ၀ထၳဳေတြလိုမ်ိဳးေပါ႔
တခ်ိဳ ႔က ရယ္စရာ
တခ်ိဳ ႔က ေၾကာက္စရာ
me: လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂ်ဴး ေပးတဲ့ရသ ထက္ ဂ်ဴး ရဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကုိ
ပုိ စြဲလန္းၾကတာေတြ႔ရတယ္
ဘာလုိ႔လုိ႔ခင္ဗ်ားထင္လဲ
20: စြဲလမ္းစရာေကာင္းလို႔ ေပါ႔
ဒါက အရိုးရွင္းဆံုးေျဖတာ
ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ စြဲလမ္းစရာေကာင္းတယ္
me: ကၽြန္ေတာ့္အျမင္နဲ႔ေျပာရရင္
နဂုိရွိေနတဲ့ ျမန္မာ့လူေနမႈ အဖြဲ႔အစည္း ကေန ကင္းကြာေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြ
20: မွန္သင္႔သေလာက္မွန္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ အားလံုးမဟုတ္ဘူး
အမ်ားစုလို႔ကိုေျပာလို႔မရပါဘူး
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးထုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြက ပိုမ်ားတယ္လို႔ က်ေတာ္ထင္မိပါတယ္
me: ကုိယ္စားျပဳတာ မွန္ပါတယ္ ေတြးပံုေတြးနည္း စဥ္းစားပံုစဥ္းစားနည္းမ်ိဳး ေတြဟာ
သူ၀တၱဳ ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လံုး၀ မရွိေသးတဲ့ျပင္ပဘ၀ကလူပါ
ေနာက္မွ အဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အားက် လုိက္က်င့္ၾကံတဲ့အထိ လႊမ္းမုိးႏုိင္တာေတြ႔ရတယ္
ဒီအေပၚ ခင္ဗ်ားအျမင္ေျပာဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္လည္းသိပ္မေမးတတ္ဘူး
20: လံုး၀ မရွိဘူးလို႔ေတာ႔ ေျပာလို႔မရဘူးဗ်
me: ဟုတ္
20: ထပ္တူညီတဲ႔သူမရွိဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္
ဒါေပမယ္႔ အဲ႔လိုဇာတ္ေကာင္ အေတြးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခုေခတ္ generation မွာက်ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရပါတယ္
ျပီးေတာ႔ စြဲလမ္းတယ္ဆိုတာက ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ
ထူးျခားမႈရွိရမယ္
သူတို႔ထူးျခားတာက အေတြးအေခၚပိုင္းေပါ႔ေလ
me: အင္း
20: ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ ႔ အေတြးေတြ၊ ဘ၀ေနထိုင္မႈစရိုက္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လႊမ္းမိုးလာတာ ေတြ႔ႏိုင္တယ္
me: တခ်ိုဳ႔ဆုိ အုိက္ဒယ္ ေတြေတာင္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးဗ်
ဂ်ဴး ကအဲလုိ မရည္ရြယ္ခဲ့တာေတာ့အေသအခ်ာပဲ
ဒါေပမယ့္ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ
ေတာင္းဆုိလာလုိ႔ လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
20: ေခတ္ လို႔ပဲ က်ေတာ္ထင္ပါတယ္
အိုက္ဒယ္ျဖစ္တယ္ဆိုကတည္းက ၾကိဳက္မွ
ဘာလို႔ၾကိဳက္သလဲဆိုေတာ႔ တူလို႔ေပါ႔
လူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တူလို႔ ၾကိဳက္ၾကတာခ်ည္းပဲ
ၾကိဳက္လို႔ တူခ်င္လာတာလည္း ရွိတယ္
ဂ်ဴးေၾကာင္႔ လို႔ေျပာလို႔မရပါဘူး
me: ကၽြန္ေတာ္အထင္ သြားစရာလမ္း အသစ္တခုကုိေတြ႔သြားလုိ႔မ်ားလား
20: အမွန္ပါပဲ
လမ္းက အသစ္မဟုတ္ပါဘူး
ရွိျပီးသားလမ္းကို ဂ်ဴးက အရင္သြားျပခဲ႔တယ္ေျပာရမလား
ဂ်ဴးထက္အရင္ေတာင္ ၾကည္ေအးက သြားခဲ႔ေသးတာပဲ
me: ၾကည္ေအး က ျပင္းထန္လြန္းတယ္မထင္ဘူးလားဗ်
20: လက္ခံပါတယ္
ၾကည္ေအးကေတာ႔ ရွာမွရွားပါပဲ
me: ဒီေတာ့ အေပ်ာ့သြင္း က ပုိ ေပါက္သြားတယ္ဆုိရမွာေပါ့
ခိခိခိခိ
20: ဒါက ေခတ္ကို ျပန္ၾကည္႔ရဦးမယ္ဗ်
ၾကည္ေအး ေခတ္က လူငယ္ေတြက
ဂ်ဴး ေခတ္ရဲ ႔ လူၾကီးေတြကိုး
me: ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴး ကုိ ပဲ လူတုိင္း ယူပံုက ကြာၾကတယ္ဗ်
အသက္အရြယ္ကြာတာနဲ႔မွ် ယူ ပံု ယူနည္းကြာေနၾကတယ္
20: က်ေတာ္တို႔က လူသားေတြပဲဗ်
ခံယူခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပါပဲ
ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ေတာ္ အသက္ခ်င္းတူတူေတာင္
ယံုၾကည္ခ်က္ ကြဲလြဲတာေလးေတြရိွေကာင္းရွိမယ္
ထံုးစံပါပဲ
me: ဒါကေတာ့ လက္ျဖန္႔ထားရမယ့္ ေခတ္ေရာက္ျပီကုိး
ခုေနာက္ပုိင္းဂ်ဴးအေၾကာင္းေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ
ဂ်ဴးက ခုေနာက္ပုိင္း သူ႔၀တၱဳေတြဟာ ပရဟိတ ပံုမ်ိဳး ပုိေပါက္ေနသလားလုိ႔
20: ေနာက္ပိုင္းဂ်ဴးကို က်ေတာ္ မၾကိဳက္တာ အမွန္ပဲ
me: ဒါေပမယ့္ လူၾကီးပုိင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳဆုိၾကတာ ...
20: ဂ်ဴးက က်ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းဖတ္ဖို႔ေရးတာ မဟုတ္ေတာ႔ အခက္သားကလား
သူ႔အသက္အရြယ္အရ သူ႔ယံုၾကည္႔ခ်က္တစ္ခု ေျပာင္းသြားတယ္
ရိုင္းရိုင္းေျပာမယ္
သူမေသခင္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ခဲ႔ပံုရတယ္
ခက္တာက ရသ ေတြမခ်န္ခဲ႔ပဲ
ပညာပိုင္းေတြ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာေတြျဖစ္လာတယ္
လူငယ္အားမာန္ဘာဘာညာညာ ျဖစ္လာတယ္
me: ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခခံကုိ ျပန္ဆင္းတယ္လုိ႔ထင္တယ္
ရ သ ဆုိတာ အဲ့အေျခ ခံပုိင္းအားေကာင္းတဲ့လူေတြမွ ရမယ့္အရာမ်ိဳး
ဆုိေတာ့ကာ
20: လြဲျပီထင္တယ္ဗ်
က်ေတာ္ကေတာ႔ ပါရမီပဲ
အေျခခံဆိုတာဘာကိုေျပာသလဲ
me: ရ သ ခံစား ႏုိင္မႈ ပညာ အသိ ညာဥ္
တျခားေသာ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား
20: တကယ္လို႔မ်ား ဂ်ဴးဟာ ခင္ဗ်ားေျပာသလိုလုပ္ေနတာ ဆိုရင္ေတာ႔ အေတာ္႔ကို မိုက္မဲတယ္ေျပာရမယ္
ငယ္ငယ္က ခံစားႏိုင္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနတယ္လို႔ေတာ႔
က်ေတာ္လုံး၀မထင္တာ အမွန္ပဲ
me: လူေတြ ဟာ အသက္ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် လွလွ ပပ မုိက္မဲ တတ္ၾကေတာ့ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္တဲ့ ဂ်ဴးလည္း......
ကၽြန္ေတာ္ဆုိလုိတာ က .. စာဖတ္သူေတြကုိ
ခင္ဗ်ားေျပာသလုိ တခုခု က်န္ရစ္ခဲ့ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ
လုပ္သြားခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့
20: ဟုတ္တယ္
က်ေတာ္ေျပာခဲ႔တာက သူခ်န္ရစ္ခဲ႔ခ်င္တဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းသြားတယ္
ဒါကိုေျပာတာ
သူ ပညာေပးဆိုင္ရာ သုတစာေပေတြေပးခ်င္လာတယ္
ဒါကို ရသပိုင္းေရးဖို႔ အေျခခံျပန္ဆင္းတာဆိုတာေတာ႔
က်ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူးဗ်
me: တကယ္လုိအပ္တာ ရသ ပုိင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူခံယူ သြားပံု ရတယ္လုိ႔
ဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ပါ့မလား
20: လူေတြက သိရခက္သားလားဗ်ာ
အတိအက်ေျပာလို႔ မရတာေတာ႔ အမွန္ပဲ
က်ေတာ္က ထင္တာ ေျပာယံုပါပဲ
ရသပိုင္းကို ထားသင္႔သေလာက္ထားခဲ႔ျပီးတာက တစ္ခ်က္
ေနာက္တစ္ခုက ဒီလို literal pause ျဖစ္တတ္တဲ႔ အရြယ္မွာ
ရသပိုင္းေတြ အားနည္းလာလို႔
ဆက္ျပီး မဖန္တီးပဲ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တာပဲ
me: ျမန္မာျပည္က လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရသ ခံစားႏုိင္ဖုိ႔ ကုိယ္ခံအား နည္းလာတာ ရိပ္မိသြားလုိ႔မ်ားလား
20: ဒီစကားေျပာလိုက္တာ ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ရဲရင္႔တာပဲ
သတၱိေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား
မိုက္မဲတယ္လို႔ ေျပာရမလား
အဲ႔လို ေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ ဟာ မလြယ္လွပါဘူး
me: မုိက္မဲ စြာ သတၱိေကာင္းလုိက္တာလုိ႔ ဆုိလုိ႔ရပါတယ္
20: စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကို ဒီလိုထင္ရတာက တစ္ဖတ္သတ္ဆန္လြန္းပါတယ္
စာဖတ္သူဆိုတာက စာေရးသူ ေရးတာေတြကိုဖတ္ရတာပါ
ရသပိုင္းေရးတာ နည္းလာရင္ ဖတ္တဲ႔သူနည္းမွာပဲ
အဓိကက ေရးတဲ႔သူေတြ ဒီဘက္ေခတ္မွာ နည္းလာတာ အဓိကလို႔ က်ေတာ္ယူဆပါတယ္
me: ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွာ ကမ္စတမ္မာ အဓိက က်ပါတယ္
20: ဒီတိုင္းဆို ပိုျပီး အေရးၾကီးလာျပီ
ခင္ဗ်ား ဆိုလိုရင္းက ဘာကို အျပစ္တင္ခ်င္ေနသလဲ
ဘာကို အားမရဘူးလဲ
me: အကုန္လံုးအားရတယ္
20: မွန္တယ္ဗ်ာ႔
အားမရလည္း က်ေတာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး
ဘာမွလည္း လုပ္မေပးခ်င္ဘူး
ကိုယ္ခံစားသလို သူမ်ားလိုက္မခံစားရလို႔လည္း ေဒါသနမျဖစ္ဘူး
ဂ်ဴးကို မၾကိဳက္တဲ႔လူေတြကို ငပိန္းေတြလို႔လဲ က်ေတာ္မဆဲဘူး
ဒါ ေကာင္းပါတယ္
me: ဒါလည္းမေကာင္းဘူးဗ်
ဆဲခ်င္မွေတာ့ ဆဲရမယ္
20: အမွန္တိုင္းေျပာတာ က်ေတာ္မဆဲခ်င္ဘူးဗ်
သူၾကိဳက္တာ သူဖတ္ပါလိမ္႔မယ္
က်ေတာ္ ဂ်ဴး ဖတ္တာကိုလည္း လာမဆဲပါနဲ႔
ဒါက်ေတာ္႔ ခံယူခ်က္ပဲ
me: ခုေခတ္မွာ ဂ်ဴး က ဂ်ဴး ျဖစ္သြားျပီဗ်
ဂ်ဴး မဖတ္တတ္ရင္ပဲလူငယ္ မပီေတာ့ဘူး
ေဟ ေဟ ေဟ ေဟးး
အဲလုိေတြ ၾကား ေနရတာေတြေလးေတြပါ
kohtet20: ဒါကေတာ႔ ေရစီးေပါ႔ဗ်ာ
ေရစီးမွာ ေပၚခ်င္တဲ႔ ေပၚပင္ေတြပါ
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ
ျဖစ္ေနက်ပဲ
......................... ဟုတ္ကဲ့ ပါ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့ ဗ်ာ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့။
me:ခင္ဗ်ား က ဂ်ဴး ေပ့ ကုိ တည္ေထာင္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဂ်ဴး စာအုပ္ေတြ ကုိ ဘယ္အခ်ိန္က စဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာလဲ
20: က်ေတာ္ ဆယ္တန္းျပီးမွခင္ဗ်
me: ပထမဆံုး ဂ်ဴးစစ္ စစ္ ကုိ စေတြ႔ခဲ့တာလား
ဒါမွမဟုတ္ ဒုတိယအၾကိမ္ တတိယအၾကိမ္ေလာက္မွ
စေတြ႔တာလား။
20: က်ေတာ္ ခ်စ္သူလား စကားတစ္ပြင္႔ပြင္႔ခဲ႔တယ္ ကိုဖတ္ျပီး ဂ်ဴးကို ပက္ပက္စက္စက္ ဆဲခဲ႔ဖူးပါတယ္
(အဲ႔တုန္းက က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားကို သတိခ်ပ္)
me: ဟုတ္ျပီ အဲ့ ၀တၱဳ ထဲက ဇာတ္ေကာင္ဟာ
ခြန္သာေပါ့ဗ်ာ ေျပာရမယ္ဆုိ သူ႔ကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူ ေနၾကတာ ေတြ႔တယ္
20: အမွန္ပဲခင္ဗ်
me: ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ဒါ သက္သက္ ထင္ေအာင္လုပ္ထားတာလုိ႔ ယူဆတယ္
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ကေကာ
20: ဒါ ေမးေနစရာမလိုဘူးဗ်
က်ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္သားတုန္းက သူဖန္တီးထားတဲ႔ဇတ္ေကာင္ကို သူမႏိုင္ေတာ႔လို႔ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ အေျဖတစ္ခုမေပးဘဲ သိမ္းပစ္ခဲ႔တာလို႔ ထင္ခဲ႔ဖူးတာေပါ႔
ခုမွ သူတမင္လုပ္မွန္းသိတယ္ဗ်ာ႔
me: ဂ်ဴး လုိ႔ စသိရင္ အမွတ္တရ ကေတာ့ ေျပာစမွတ္ပဲဗ်ေနာ္
ဂ်ဴးရဲ့ေမာ္ဒန္ အဆန္ဆံုးလုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူဆၾကတယ္
ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ေရာ
20: အမွတ္တရကေတာ႔ ပရိသတ္အမ်ားစုအတြက္ အမွတ္တရပါပဲ
က်ေတာ္က ေတာ႔ မပါဘူးခင္ဗ်
အမွတ္တရက အဲ႔ေလာက္ၾကီးလည္း မဟုတ္လွပါဘူး
အမွတ္တရထက္သာတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ
me: ဂ်ဴး ဟာ တစ္ခ်ိဳ႔ ၀တၱဳေတြမွာ ဇာတ္လမ္းဖန္တီးမႈ ကုိ အားကိုးလြန္းတယ္လုိ႔မထင္ဘူးလား
20: ဟာ
ခင္ဗ်ား ေသခ်ာမွဖတ္ရဲ ႔လားဗ်
ဂ်ဴး ဟာ ဇာတ္လမ္းကို လံုး၀လ်စ္လ်ဴရႈတတ္တဲ႔သူခင္ဗ်
သူက ဇာတ္ေကာင္ေတြကိုဖန္တီးျပီး
သူတို႔လႈပ္ရွားတာကိုပဲ ေရးသြားတာ
me: တခါတေလ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ တုိက္ဆုိင္လြန္းမေနလြန္းဘူးလားဗ်ာ
20: ဥပမာအားျဖင္႔ ........
me: မင့္ ဥပမာ ကလည္း
20: ဂ်ဴး ၀ထၳဳေတြထဲမွာ ဇာတ္အိမ္ေကာင္းပါတယ္ ခိုင္ခံ့ပါတယ္ဆိုတာ
ပင္လယ္နဲ႔တူေသာ မိန္းမမ်ား နဲ႔ ေၾကမြသြားေသာ တိမ္တိုက္မ်ားအေၾကာင္းေလာက္ပဲခင္ဗ်
me: ဒီ၀တၱဳ ၂ ပုဒ္ကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မၾကိဳက္္ဘူးဗ်
ဂ်ဴးကုိ ၀တၱဳတုိ ပိုၾကိဳက္တယ္
၀တၱဳတုိမွာ ဂ်ဴး ရဲ့ အမွန္ကုိ ပုိျမင္ရတယ္လုိ႔ထင္တယ္
20: လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင္႔ရိွပါတယ္ခင္ဗ်ာ
တခါတေလမွာ ၀ထၳဳတိုေတြက ပိုျပီးတာသြားတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္
က်ေတာ္ ဖတ္တာက ဂ်ဴးကို ရွာေဖြတာ မဟုတ္ဘဲ
ဂ်ဴး ေပးသြားတဲ႔ ရသ တစ္ခုခုေနာက္ကို လိုက္ေနတာပါ
အကိုက ဂ်ဴး ကိုရွာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ့
me: ဒါဆုိ ဂ်ဴး ၀တၱဳ ဟာ ရသ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္မလား
20: ဂ်ဴးက ရယ္စရာနဲ႔ ေၾကာက္စရာ မေရးဘူးဗ်
ခုေခတ္ သရဲ၀ထၳဳေတြလိုမ်ိဳးေပါ႔
တခ်ိဳ ႔က ရယ္စရာ
တခ်ိဳ ႔က ေၾကာက္စရာ
me: လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂ်ဴး ေပးတဲ့ရသ ထက္ ဂ်ဴး ရဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကုိ
ပုိ စြဲလန္းၾကတာေတြ႔ရတယ္
ဘာလုိ႔လုိ႔ခင္ဗ်ားထင္လဲ
20: စြဲလမ္းစရာေကာင္းလို႔ ေပါ႔
ဒါက အရိုးရွင္းဆံုးေျဖတာ
ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ စြဲလမ္းစရာေကာင္းတယ္
me: ကၽြန္ေတာ့္အျမင္နဲ႔ေျပာရရင္
နဂုိရွိေနတဲ့ ျမန္မာ့လူေနမႈ အဖြဲ႔အစည္း ကေန ကင္းကြာေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြ
20: မွန္သင္႔သေလာက္မွန္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ အားလံုးမဟုတ္ဘူး
အမ်ားစုလို႔ကိုေျပာလို႔မရပါဘူး
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးထုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြက ပိုမ်ားတယ္လို႔ က်ေတာ္ထင္မိပါတယ္
me: ကုိယ္စားျပဳတာ မွန္ပါတယ္ ေတြးပံုေတြးနည္း စဥ္းစားပံုစဥ္းစားနည္းမ်ိဳး ေတြဟာ
သူ၀တၱဳ ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လံုး၀ မရွိေသးတဲ့ျပင္ပဘ၀ကလူပါ
ေနာက္မွ အဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အားက် လုိက္က်င့္ၾကံတဲ့အထိ လႊမ္းမုိးႏုိင္တာေတြ႔ရတယ္
ဒီအေပၚ ခင္ဗ်ားအျမင္ေျပာဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္လည္းသိပ္မေမးတတ္ဘူး
20: လံုး၀ မရွိဘူးလို႔ေတာ႔ ေျပာလို႔မရဘူးဗ်
me: ဟုတ္
20: ထပ္တူညီတဲ႔သူမရွိဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္
ဒါေပမယ္႔ အဲ႔လိုဇာတ္ေကာင္ အေတြးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခုေခတ္ generation မွာက်ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရပါတယ္
ျပီးေတာ႔ စြဲလမ္းတယ္ဆိုတာက ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ
ထူးျခားမႈရွိရမယ္
သူတို႔ထူးျခားတာက အေတြးအေခၚပိုင္းေပါ႔ေလ
me: အင္း
20: ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ ႔ အေတြးေတြ၊ ဘ၀ေနထိုင္မႈစရိုက္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လႊမ္းမိုးလာတာ ေတြ႔ႏိုင္တယ္
me: တခ်ိုဳ႔ဆုိ အုိက္ဒယ္ ေတြေတာင္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးဗ်
ဂ်ဴး ကအဲလုိ မရည္ရြယ္ခဲ့တာေတာ့အေသအခ်ာပဲ
ဒါေပမယ့္ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ
ေတာင္းဆုိလာလုိ႔ လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရမလား
20: ေခတ္ လို႔ပဲ က်ေတာ္ထင္ပါတယ္
အိုက္ဒယ္ျဖစ္တယ္ဆိုကတည္းက ၾကိဳက္မွ
ဘာလို႔ၾကိဳက္သလဲဆိုေတာ႔ တူလို႔ေပါ႔
လူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တူလို႔ ၾကိဳက္ၾကတာခ်ည္းပဲ
ၾကိဳက္လို႔ တူခ်င္လာတာလည္း ရွိတယ္
ဂ်ဴးေၾကာင္႔ လို႔ေျပာလို႔မရပါဘူး
me: ကၽြန္ေတာ္အထင္ သြားစရာလမ္း အသစ္တခုကုိေတြ႔သြားလုိ႔မ်ားလား
20: အမွန္ပါပဲ
လမ္းက အသစ္မဟုတ္ပါဘူး
ရွိျပီးသားလမ္းကို ဂ်ဴးက အရင္သြားျပခဲ႔တယ္ေျပာရမလား
ဂ်ဴးထက္အရင္ေတာင္ ၾကည္ေအးက သြားခဲ႔ေသးတာပဲ
me: ၾကည္ေအး က ျပင္းထန္လြန္းတယ္မထင္ဘူးလားဗ်
20: လက္ခံပါတယ္
ၾကည္ေအးကေတာ႔ ရွာမွရွားပါပဲ
me: ဒီေတာ့ အေပ်ာ့သြင္း က ပုိ ေပါက္သြားတယ္ဆုိရမွာေပါ့
ခိခိခိခိ
20: ဒါက ေခတ္ကို ျပန္ၾကည္႔ရဦးမယ္ဗ်
ၾကည္ေအး ေခတ္က လူငယ္ေတြက
ဂ်ဴး ေခတ္ရဲ ႔ လူၾကီးေတြကိုး
me: ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴး ကုိ ပဲ လူတုိင္း ယူပံုက ကြာၾကတယ္ဗ်
အသက္အရြယ္ကြာတာနဲ႔မွ် ယူ ပံု ယူနည္းကြာေနၾကတယ္
20: က်ေတာ္တို႔က လူသားေတြပဲဗ်
ခံယူခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပါပဲ
ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ေတာ္ အသက္ခ်င္းတူတူေတာင္
ယံုၾကည္ခ်က္ ကြဲလြဲတာေလးေတြရိွေကာင္းရွိမယ္
ထံုးစံပါပဲ
me: ဒါကေတာ့ လက္ျဖန္႔ထားရမယ့္ ေခတ္ေရာက္ျပီကုိး
ခုေနာက္ပုိင္းဂ်ဴးအေၾကာင္းေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ
ဂ်ဴးက ခုေနာက္ပုိင္း သူ႔၀တၱဳေတြဟာ ပရဟိတ ပံုမ်ိဳး ပုိေပါက္ေနသလားလုိ႔
20: ေနာက္ပိုင္းဂ်ဴးကို က်ေတာ္ မၾကိဳက္တာ အမွန္ပဲ
me: ဒါေပမယ့္ လူၾကီးပုိင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳဆုိၾကတာ ...
20: ဂ်ဴးက က်ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းဖတ္ဖို႔ေရးတာ မဟုတ္ေတာ႔ အခက္သားကလား
သူ႔အသက္အရြယ္အရ သူ႔ယံုၾကည္႔ခ်က္တစ္ခု ေျပာင္းသြားတယ္
ရိုင္းရိုင္းေျပာမယ္
သူမေသခင္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ခဲ႔ပံုရတယ္
ခက္တာက ရသ ေတြမခ်န္ခဲ႔ပဲ
ပညာပိုင္းေတြ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာေတြျဖစ္လာတယ္
လူငယ္အားမာန္ဘာဘာညာညာ ျဖစ္လာတယ္
me: ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခခံကုိ ျပန္ဆင္းတယ္လုိ႔ထင္တယ္
ရ သ ဆုိတာ အဲ့အေျခ ခံပုိင္းအားေကာင္းတဲ့လူေတြမွ ရမယ့္အရာမ်ိဳး
ဆုိေတာ့ကာ
20: လြဲျပီထင္တယ္ဗ်
က်ေတာ္ကေတာ႔ ပါရမီပဲ
အေျခခံဆိုတာဘာကိုေျပာသလဲ
me: ရ သ ခံစား ႏုိင္မႈ ပညာ အသိ ညာဥ္
တျခားေသာ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား
20: တကယ္လို႔မ်ား ဂ်ဴးဟာ ခင္ဗ်ားေျပာသလိုလုပ္ေနတာ ဆိုရင္ေတာ႔ အေတာ္႔ကို မိုက္မဲတယ္ေျပာရမယ္
ငယ္ငယ္က ခံစားႏိုင္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနတယ္လို႔ေတာ႔
က်ေတာ္လုံး၀မထင္တာ အမွန္ပဲ
me: လူေတြ ဟာ အသက္ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် လွလွ ပပ မုိက္မဲ တတ္ၾကေတာ့ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္တဲ့ ဂ်ဴးလည္း......
ကၽြန္ေတာ္ဆုိလုိတာ က .. စာဖတ္သူေတြကုိ
ခင္ဗ်ားေျပာသလုိ တခုခု က်န္ရစ္ခဲ့ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ
လုပ္သြားခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့
20: ဟုတ္တယ္
က်ေတာ္ေျပာခဲ႔တာက သူခ်န္ရစ္ခဲ႔ခ်င္တဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းသြားတယ္
ဒါကိုေျပာတာ
သူ ပညာေပးဆိုင္ရာ သုတစာေပေတြေပးခ်င္လာတယ္
ဒါကို ရသပိုင္းေရးဖို႔ အေျခခံျပန္ဆင္းတာဆိုတာေတာ႔
က်ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူးဗ်
me: တကယ္လုိအပ္တာ ရသ ပုိင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူခံယူ သြားပံု ရတယ္လုိ႔
ဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ပါ့မလား
20: လူေတြက သိရခက္သားလားဗ်ာ
အတိအက်ေျပာလို႔ မရတာေတာ႔ အမွန္ပဲ
က်ေတာ္က ထင္တာ ေျပာယံုပါပဲ
ရသပိုင္းကို ထားသင္႔သေလာက္ထားခဲ႔ျပီးတာက တစ္ခ်က္
ေနာက္တစ္ခုက ဒီလို literal pause ျဖစ္တတ္တဲ႔ အရြယ္မွာ
ရသပိုင္းေတြ အားနည္းလာလို႔
ဆက္ျပီး မဖန္တီးပဲ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တာပဲ
me: ျမန္မာျပည္က လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရသ ခံစားႏုိင္ဖုိ႔ ကုိယ္ခံအား နည္းလာတာ ရိပ္မိသြားလုိ႔မ်ားလား
20: ဒီစကားေျပာလိုက္တာ ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ရဲရင္႔တာပဲ
သတၱိေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား
မိုက္မဲတယ္လို႔ ေျပာရမလား
အဲ႔လို ေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ ဟာ မလြယ္လွပါဘူး
me: မုိက္မဲ စြာ သတၱိေကာင္းလုိက္တာလုိ႔ ဆုိလုိ႔ရပါတယ္
20: စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကို ဒီလိုထင္ရတာက တစ္ဖတ္သတ္ဆန္လြန္းပါတယ္
စာဖတ္သူဆိုတာက စာေရးသူ ေရးတာေတြကိုဖတ္ရတာပါ
ရသပိုင္းေရးတာ နည္းလာရင္ ဖတ္တဲ႔သူနည္းမွာပဲ
အဓိကက ေရးတဲ႔သူေတြ ဒီဘက္ေခတ္မွာ နည္းလာတာ အဓိကလို႔ က်ေတာ္ယူဆပါတယ္
me: ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွာ ကမ္စတမ္မာ အဓိက က်ပါတယ္
20: ဒီတိုင္းဆို ပိုျပီး အေရးၾကီးလာျပီ
ခင္ဗ်ား ဆိုလိုရင္းက ဘာကို အျပစ္တင္ခ်င္ေနသလဲ
ဘာကို အားမရဘူးလဲ
me: အကုန္လံုးအားရတယ္
20: မွန္တယ္ဗ်ာ႔
အားမရလည္း က်ေတာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး
ဘာမွလည္း လုပ္မေပးခ်င္ဘူး
ကိုယ္ခံစားသလို သူမ်ားလိုက္မခံစားရလို႔လည္း ေဒါသနမျဖစ္ဘူး
ဂ်ဴးကို မၾကိဳက္တဲ႔လူေတြကို ငပိန္းေတြလို႔လဲ က်ေတာ္မဆဲဘူး
ဒါ ေကာင္းပါတယ္
me: ဒါလည္းမေကာင္းဘူးဗ်
ဆဲခ်င္မွေတာ့ ဆဲရမယ္
20: အမွန္တိုင္းေျပာတာ က်ေတာ္မဆဲခ်င္ဘူးဗ်
သူၾကိဳက္တာ သူဖတ္ပါလိမ္႔မယ္
က်ေတာ္ ဂ်ဴး ဖတ္တာကိုလည္း လာမဆဲပါနဲ႔
ဒါက်ေတာ္႔ ခံယူခ်က္ပဲ
me: ခုေခတ္မွာ ဂ်ဴး က ဂ်ဴး ျဖစ္သြားျပီဗ်
ဂ်ဴး မဖတ္တတ္ရင္ပဲလူငယ္ မပီေတာ့ဘူး
ေဟ ေဟ ေဟ ေဟးး
အဲလုိေတြ ၾကား ေနရတာေတြေလးေတြပါ
kohtet20: ဒါကေတာ႔ ေရစီးေပါ႔ဗ်ာ
ေရစီးမွာ ေပၚခ်င္တဲ႔ ေပၚပင္ေတြပါ
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ
ျဖစ္ေနက်ပဲ
......................... ဟုတ္ကဲ့ ပါ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့ ဗ်ာ ျဖစ္ေနက်ေလးေတြေပါ့။
Sunday, October 10, 2010
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဘယ္လိုလဲ
ဘီယာေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္ရတဲ့ေနာက္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
စီးပြားေရးေလးအဆင္ေျပေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္ေနတယ္မဟုတ္လား
ေရဒီယိုေလးနားေထာင္၊ ဂ်ာနယ္ေလးဖတ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အပ်င္းေျပ ပိုကာေလးဆြဲ
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဝတ္ျပဳမႈအၿပီး
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ႏိုင္ငံ့အေၾကာင္း၊ ျပည့္အေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဆြးေႏြးလိုက္ရေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္
လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္
လြတ္လပ္စြာစု႐ုံးခြင့္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ႕အတြက္
အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္
အႏုပညာသည္ ...
နားမလည္ရင္ မဖတ္နဲ႔
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဗဟိုကို ဆန္႔က်င္တယ္၊ ျငင္းဆန္တယ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အရွိဟာ အရွိ၊ အမွန္ဟာ အမွန္
စိတ္ထဲ ေက်နပ္ပါ့မလား
ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ရတာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါသလား
လူ႕အျဖစ္မွာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါရဲ႕လား?
သူရသီဟသူရ
၁၀-ေအာက္တိုဘာ-၂၀၁၀
ဘီယာေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္ရတဲ့ေနာက္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
စီးပြားေရးေလးအဆင္ေျပေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္ေနတယ္မဟုတ္လား
ေရဒီယိုေလးနားေထာင္၊ ဂ်ာနယ္ေလးဖတ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အပ်င္းေျပ ပိုကာေလးဆြဲ
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဝတ္ျပဳမႈအၿပီး
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ႏိုင္ငံ့အေၾကာင္း၊ ျပည့္အေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဆြးေႏြးလိုက္ရေတာ့
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္
လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္
လြတ္လပ္စြာစု႐ုံးခြင့္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ႕အတြက္
အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္
အႏုပညာသည္ ...
နားမလည္ရင္ မဖတ္နဲ႔
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
ဗဟိုကို ဆန္႔က်င္တယ္၊ ျငင္းဆန္တယ္
စိတ္ထဲေက်နပ္သြားတယ္မဟုတ္လား
အရွိဟာ အရွိ၊ အမွန္ဟာ အမွန္
စိတ္ထဲ ေက်နပ္ပါ့မလား
ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ရတာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါသလား
လူ႕အျဖစ္မွာေကာ
စိတ္ထဲေက်နပ္ပါရဲ႕လား?
သူရသီဟသူရ
၁၀-ေအာက္တိုဘာ-၂၀၁၀
Friday, October 8, 2010
နာမည္ ဆုိတာ ဘာလဲ... ကေန စ အဲ့မွာ ထပ္ေတြ႔ ရတယ္
လူ လုိ႔ စေျပာလုိက္ရင္ နာမည္ ဆုိတာ နဲ႔ စ တပ္ရေတာ့တာပဲဗ်။ အေဖေပးတဲ့နာမည္ ၊ ေဟာ နာမည္ မသိတဲ့လူ ဆုိရင္ေတာင္ ကုိယ့္ဘာသာ စိတ္ထဲမွာ နာမည္ ေကာက္တပ္ျပီး ေတးမွတ္ထား ေလ့ရွိတယ္ မလား ။ ဘာလုိ႔လဲ နာမည္ တခု ဆုိတာ က ေန စလုိက္တာ...
ဒါဆို အၿပဳံးနဲ႔ စ တယ္
း)
N: ေလာကမွာ လူျဖစ္လာတာနဲ႔ နာမည္တခုေတာ့ ေပး ၾကတယ္. အဲ ေနာက္ တခုခု လုပ္မယ္ဆုိလည္း နာမည္ တခု ေတာ့ ေပးၾကတယ္
အဲေတာ့ နာမည္ တခု ဘာလုိ႔လုိတာလဲဗ်
လုပ္ပါအံုး
T: အမည္နာမ အမွတ္တံဆိပ္မ်ားတဲ့
သုခမိန္လိႈင္ေရးတယ္
လိုအပ္လို႔ေပါ့
“စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အားလုံးေရာင္းစားခံရတဲ့အခါ”
လိုအပ္ပါတယ္
N: ဟုတ္ျပီ အကုိ လူတစ္ေယာက္ကုိ ဒါဆုိ ေမြး ကတည္းက ေစ်းကြက္ ထဲ ကုိ တင္ပုိ႔လုိက္တယ္ေပါ့
T: က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေနာက္က်တယ္
ေစ်းကြက္စနစ္က ၉၆မွ စတာကိုး
N:
ဒါဆုိ ဒီလုိ တင္ပုိ႔တဲ့ေနရာမွာ ေစ်းကြက္ ေတာင္းဆုိမႈအတုိင္း ကုိယ့္ ကုိ ကုိယ္ ျဖည့္ဆည္း ရတာလား ဒါမွ မဟုတ္ ေစ်းကြက္ က ျပဳျပင္တဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ ဟာ ပံုစံတက် ေစ်းကြက္ထဲ ၀င္ေရာက္လာတာလား ဒါေလး တစ္ခ်က္ေလာက္
T: ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈထက္
မူလကို ျပန္သြားပါရစီ
စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အေရာင္းစားခံရဖို႔အတြက္
း)
ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈ၊ ေစ်းကြက္က ျပဳျပင္မႈ
ဒါေတြဟာ ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေခ်ာက္တဲ့ အေပါက္
အခုေတာ့ စနစ္တခုဟာ အသားတက်
ပင္မေရစီးဟာ အရွိန္ရရ
N: ဟုတ္ျပီ ဟုိတယ္ကာလီဖုိးနီးယားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ တီထြင္ထားတဲ့အရာေတြရဲ့ ေထာင္သားပါပဲ ဆုိသလုိပဲေပါ့
T: း)
ဘာေၾကာင့္မ်ား အမည္နာမ ကို စိတ္ဝင္စား ပါလိမ့္
က်ေနာ္ မေတြးခဲ့မိပါ။
က်ေနာ့္မွာ နာမည္တစ္ခုနဲ႔ လုံေလာက္ေနလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အခု ေစ်းကြက္က အမွတ္တံဆိပ္ တစ္ခုနဲ႔ မရေတာ့ဘူးလား။
N: ဟုတ္ကဲ့ ခု ဒီဘက္ပုိင္းမွာ လူတုိင္းလုိလုိ ဟာ အမည္နာမ တစ္ခု ထက္မက ရွိတတ္ပါတယ္
ဥပမာ ေက်ာင္းက နာမည္တခု အင္တာနက္မွာ နာမည္တခု
စသျဖင့္ေပါ့
T: စိတ္ဝင္စားဖြယ္..
N: သူတုိ႔ ရဲ့ အျပင္က ဘ၀ေတြန႔ဲ ကြာျခားတဲ့နာမည္ တခုကုိ တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္
T: အမည္တစ္ခုဟာ အမည္တစ္ခုသာမက... ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခုျဖစ္လာတယ္
ဒီေတာ့ကာ ျဖစ္တည္မႈ အသစ္လိုခ်င္တဲ့အတြက္ကိုပဲ အမည္သစ္ေတြ ဖန္တီးရတယ္
N: ဒါဆုိ ယေန႔ ေခတ္ လူငယ္ေတြ က သူတုိ႔ ရဲ့ တံဆိပ္ ကပ္ ျဖစ္တည္မႈကုိ
ျငီးေငြ႔သူေတြပဲလုိ႔ ဆုိႏုိင္တယ္ေပါ့
T: လူငယ္ဆိုတဲ့ အမည္ေအာက္မွာ က်ေနာ္ ရွိပါသလား?
N: ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေယဘုယ်သေဘာအားျဖင့္ ၃၀ ႏွစ္နဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ၾကားကုိ လူငယ္လုိ႔သံုးက်တာေပါ့
T: တကယ္ေတာ့ ၿငီးေငြ႕မႈမွာ မစြန္႔ခြာႏိုင္မႈေတြ ရွိေနတယ္
သူတို႔ မစြန္႔ခြာႏိုင္ၾကဘူး
သူတို႔ ၿငီးေငြ႕ၾကတယ္
အၿပီးတိုင္စြန္႔ခြာဖို႔ရာ တြန္႔ ေနၾကတယ္
ဒါနဲ႔ပဲ စမ္းသပ္ၾက။ မေအာင္ျမင္ၾက။ အလင္းေရာင္ေလး ရလိုက္ၾက။
တံဆိပ္ေဟာင္းမွာ ျပန္ ခိုကပ္ၾက။
အမည္နာမ ဟာ တံဆိပ္ တစ္ခုသာမက ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခု
အဲ့လိုပဲ ထင္မိပါတယ္
N: ဟုတ္ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာတူ တယ္ဗ်
T: အစ က အမည္နာမဟာ အမည္မွ်သာ
တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာတာ .. ခု ျငင္းဆန္လို႔မရေတာ့
ႀကိဳးစားၾကသူမ်ား.. သူတို႔ လက္ရာေတြကို အမည္ မတပ္ၾက
အမည္မဲ့ လို႔ေပးတယ္
untitled လို႔ ေပးတယ္
ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္
ဒါေတြလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ အမည္မဲ့ အမည္နာမ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္
ဘာသာမဲ့ ဘာသာ လိုမ်ိုး..
(ဘာသာေရးကို မဆက္ရန္)
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အစက ပင္မေရစီး ကုိ ခြဲ ထြက္ ၾကတာပဲ
ပင္မေရစီးကုိ ခြဲ ထြက္မႈက ေစာေစာက ေျပာသလုိ ပင္မေရစီးက ခြဲထြက္တဲ့ ပင္မေရစီး ျပန္ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူတုိ႔အသစ္ရလာတဲ့ ပင္မေရစီကုိ ဆက္ဆန္႔က်င္ဖုိ႔ ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆုိၾကေလ့ရွိတယ္ဗ်
ဒါဘာေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္သလဲ
T: ကိုယ္တိုင္က ခြဲထြက္လာခဲ့ၿပီးမွ
ျပန္ ခြဲထြက္ဖို႔ကိုေတာ့ ဝန္ေလးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္
ဒါဟာ လူ ျဖစ္မႈ ရဲ႕ သဘာဝ လို႔ပဲ ထင္တယ္
သဘာဝ ဆိုတာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လို႔ ရႏိုင္ေသာ္လည္း
အခ်ိန္ၾကာပါမယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေစာင့္ၾကည့္ကာလ ၾကာရွည္ပါမယ္
N: ဒါ္ဆုိလူေတြ ရဲ့သဘာ၀ က ေၾကာက္စိတ္ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တာေပါ့
T: အေျခခံ လိုအပ္မႈ ပိရမစ္ ဆိုတာ ရွိတယ္
စား၊ ဝတ္၊ ေန ေရးေတြဟာ
ပိရမစ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခ ပိုင္းေတြလို႔ ဆိုတယ္
ဒါေတြ ျပည့္စုံမႈ မရွိရင္ ျပည့္စုံခ်င္တဲ့ စိတ္၊ ေၾကာက္စိတ္ ရွိမယ္
အေျခခံေတြ ျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း အထပ္ ျမင့္က လိုအင္ေတြ ထပ္ရွိလာဦးမယ္။
ေၾကာက္စိတ္ ဆိုတာထက္ မသိမႈ မွာ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္
အဝိဇၹာ
T: အိပ္ခ်င္ေနပါဘီဆို
N: ဟဲ... ဒါဆုိ လည္း ဒီေန႔ ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ
T: အင္း
N: ေနာက္ေန႔ ၾကံဳမွပဲ ပိရမစ္အေၾကာင္းဆက္ေျပာၾကအံုးစုိ႔ရဲ့
T: ေဖာ ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး
(မလုပ္နဲ႔ ပိရမစ္ကို ေမ့ေနပီ
ကိုယ္က ေအာက္ေျခမွာတင္ မေျပလည္လို႔
အထက္ကို ေမာ့ေတာင္ မၾကည့္ႏိုင္တာ ၾကာခဲ့ၿပီ)
ေနာက္ေန႔မွပဲ စကား၀ုိင္းေလး ၂ ဆုိလာျဖစ္လိမ့္အံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့ဗ်ာ မေျပာတတ္ဘူး....
ဒါဆို အၿပဳံးနဲ႔ စ တယ္
း)
N: ေလာကမွာ လူျဖစ္လာတာနဲ႔ နာမည္တခုေတာ့ ေပး ၾကတယ္. အဲ ေနာက္ တခုခု လုပ္မယ္ဆုိလည္း နာမည္ တခု ေတာ့ ေပးၾကတယ္
အဲေတာ့ နာမည္ တခု ဘာလုိ႔လုိတာလဲဗ်
လုပ္ပါအံုး
T: အမည္နာမ အမွတ္တံဆိပ္မ်ားတဲ့
သုခမိန္လိႈင္ေရးတယ္
လိုအပ္လို႔ေပါ့
“စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အားလုံးေရာင္းစားခံရတဲ့အခါ”
လိုအပ္ပါတယ္
N: ဟုတ္ျပီ အကုိ လူတစ္ေယာက္ကုိ ဒါဆုိ ေမြး ကတည္းက ေစ်းကြက္ ထဲ ကုိ တင္ပုိ႔လုိက္တယ္ေပါ့
T: က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေနာက္က်တယ္
ေစ်းကြက္စနစ္က ၉၆မွ စတာကိုး
N:
ဒါဆုိ ဒီလုိ တင္ပုိ႔တဲ့ေနရာမွာ ေစ်းကြက္ ေတာင္းဆုိမႈအတုိင္း ကုိယ့္ ကုိ ကုိယ္ ျဖည့္ဆည္း ရတာလား ဒါမွ မဟုတ္ ေစ်းကြက္ က ျပဳျပင္တဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ ဟာ ပံုစံတက် ေစ်းကြက္ထဲ ၀င္ေရာက္လာတာလား ဒါေလး တစ္ခ်က္ေလာက္
T: ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈထက္
မူလကို ျပန္သြားပါရစီ
စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အေရာင္းစားခံရဖို႔အတြက္
း)
ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈ၊ ေစ်းကြက္က ျပဳျပင္မႈ
ဒါေတြဟာ ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေခ်ာက္တဲ့ အေပါက္
အခုေတာ့ စနစ္တခုဟာ အသားတက်
ပင္မေရစီးဟာ အရွိန္ရရ
N: ဟုတ္ျပီ ဟုိတယ္ကာလီဖုိးနီးယားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ တီထြင္ထားတဲ့အရာေတြရဲ့ ေထာင္သားပါပဲ ဆုိသလုိပဲေပါ့
T: း)
ဘာေၾကာင့္မ်ား အမည္နာမ ကို စိတ္ဝင္စား ပါလိမ့္
က်ေနာ္ မေတြးခဲ့မိပါ။
က်ေနာ့္မွာ နာမည္တစ္ခုနဲ႔ လုံေလာက္ေနလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အခု ေစ်းကြက္က အမွတ္တံဆိပ္ တစ္ခုနဲ႔ မရေတာ့ဘူးလား။
N: ဟုတ္ကဲ့ ခု ဒီဘက္ပုိင္းမွာ လူတုိင္းလုိလုိ ဟာ အမည္နာမ တစ္ခု ထက္မက ရွိတတ္ပါတယ္
ဥပမာ ေက်ာင္းက နာမည္တခု အင္တာနက္မွာ နာမည္တခု
စသျဖင့္ေပါ့
T: စိတ္ဝင္စားဖြယ္..
N: သူတုိ႔ ရဲ့ အျပင္က ဘ၀ေတြန႔ဲ ကြာျခားတဲ့နာမည္ တခုကုိ တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္
T: အမည္တစ္ခုဟာ အမည္တစ္ခုသာမက... ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခုျဖစ္လာတယ္
ဒီေတာ့ကာ ျဖစ္တည္မႈ အသစ္လိုခ်င္တဲ့အတြက္ကိုပဲ အမည္သစ္ေတြ ဖန္တီးရတယ္
N: ဒါဆုိ ယေန႔ ေခတ္ လူငယ္ေတြ က သူတုိ႔ ရဲ့ တံဆိပ္ ကပ္ ျဖစ္တည္မႈကုိ
ျငီးေငြ႔သူေတြပဲလုိ႔ ဆုိႏုိင္တယ္ေပါ့
T: လူငယ္ဆိုတဲ့ အမည္ေအာက္မွာ က်ေနာ္ ရွိပါသလား?
N: ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေယဘုယ်သေဘာအားျဖင့္ ၃၀ ႏွစ္နဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ၾကားကုိ လူငယ္လုိ႔သံုးက်တာေပါ့
T: တကယ္ေတာ့ ၿငီးေငြ႕မႈမွာ မစြန္႔ခြာႏိုင္မႈေတြ ရွိေနတယ္
သူတို႔ မစြန္႔ခြာႏိုင္ၾကဘူး
သူတို႔ ၿငီးေငြ႕ၾကတယ္
အၿပီးတိုင္စြန္႔ခြာဖို႔ရာ တြန္႔ ေနၾကတယ္
ဒါနဲ႔ပဲ စမ္းသပ္ၾက။ မေအာင္ျမင္ၾက။ အလင္းေရာင္ေလး ရလိုက္ၾက။
တံဆိပ္ေဟာင္းမွာ ျပန္ ခိုကပ္ၾက။
အမည္နာမ ဟာ တံဆိပ္ တစ္ခုသာမက ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခု
အဲ့လိုပဲ ထင္မိပါတယ္
N: ဟုတ္ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာတူ တယ္ဗ်
T: အစ က အမည္နာမဟာ အမည္မွ်သာ
တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာတာ .. ခု ျငင္းဆန္လို႔မရေတာ့
ႀကိဳးစားၾကသူမ်ား.. သူတို႔ လက္ရာေတြကို အမည္ မတပ္ၾက
အမည္မဲ့ လို႔ေပးတယ္
untitled လို႔ ေပးတယ္
ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္
ဒါေတြလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ အမည္မဲ့ အမည္နာမ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္
ဘာသာမဲ့ ဘာသာ လိုမ်ိုး..
(ဘာသာေရးကို မဆက္ရန္)
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အစက ပင္မေရစီး ကုိ ခြဲ ထြက္ ၾကတာပဲ
ပင္မေရစီးကုိ ခြဲ ထြက္မႈက ေစာေစာက ေျပာသလုိ ပင္မေရစီးက ခြဲထြက္တဲ့ ပင္မေရစီး ျပန္ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူတုိ႔အသစ္ရလာတဲ့ ပင္မေရစီကုိ ဆက္ဆန္႔က်င္ဖုိ႔ ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆုိၾကေလ့ရွိတယ္ဗ်
ဒါဘာေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္သလဲ
T: ကိုယ္တိုင္က ခြဲထြက္လာခဲ့ၿပီးမွ
ျပန္ ခြဲထြက္ဖို႔ကိုေတာ့ ဝန္ေလးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္
ဒါဟာ လူ ျဖစ္မႈ ရဲ႕ သဘာဝ လို႔ပဲ ထင္တယ္
သဘာဝ ဆိုတာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လို႔ ရႏိုင္ေသာ္လည္း
အခ်ိန္ၾကာပါမယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေစာင့္ၾကည့္ကာလ ၾကာရွည္ပါမယ္
N: ဒါ္ဆုိလူေတြ ရဲ့သဘာ၀ က ေၾကာက္စိတ္ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တာေပါ့
T: အေျခခံ လိုအပ္မႈ ပိရမစ္ ဆိုတာ ရွိတယ္
စား၊ ဝတ္၊ ေန ေရးေတြဟာ
ပိရမစ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခ ပိုင္းေတြလို႔ ဆိုတယ္
ဒါေတြ ျပည့္စုံမႈ မရွိရင္ ျပည့္စုံခ်င္တဲ့ စိတ္၊ ေၾကာက္စိတ္ ရွိမယ္
အေျခခံေတြ ျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း အထပ္ ျမင့္က လိုအင္ေတြ ထပ္ရွိလာဦးမယ္။
ေၾကာက္စိတ္ ဆိုတာထက္ မသိမႈ မွာ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္
အဝိဇၹာ
T: အိပ္ခ်င္ေနပါဘီဆို
N: ဟဲ... ဒါဆုိ လည္း ဒီေန႔ ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ
T: အင္း
N: ေနာက္ေန႔ ၾကံဳမွပဲ ပိရမစ္အေၾကာင္းဆက္ေျပာၾကအံုးစုိ႔ရဲ့
T: ေဖာ ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး
(မလုပ္နဲ႔ ပိရမစ္ကို ေမ့ေနပီ
ကိုယ္က ေအာက္ေျခမွာတင္ မေျပလည္လို႔
အထက္ကို ေမာ့ေတာင္ မၾကည့္ႏိုင္တာ ၾကာခဲ့ၿပီ)
ေနာက္ေန႔မွပဲ စကား၀ုိင္းေလး ၂ ဆုိလာျဖစ္လိမ့္အံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့ဗ်ာ မေျပာတတ္ဘူး....
နာမည္ က်န္ရစ္ တယ္ ဆုိတာ ဘာလဲ.........
လူတုိင္းဟာ နာမည္တခုေတာ့ ရွိၾကတာပဲဗ်။ အဲ အဲ့နာမည္က ကုိယ့္ကုိ ဘာေတြ အက်ိဳးျပဳသလဲ အဲ့ နာမည္က ဘယ္ေလာက္ထိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘ၀ေတြမွာ အေရးပါသလဲ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ အြန္လုိင္းက ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ နဲ႔ ဒီလုိ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
N:လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသသြားရင္ နာမည္ က်န္ခဲ့ေတာ့ သူဘာရသလဲ ဗ်
M: their children
paw ka
u can see "daw su"
N:
ဟုတ္ျပီဗ်ာ
ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေကာင္းဖုိ႔ထက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကေလးေတြ ေကာင္းဖုိ႔ လုပ္ရမယ္ဆုိပါေတာ့ ဗ်ာ
M: not like that
before we die
the name is ours
we can use the name
after we died
our children will get that name
and they can use it
they can still use it
ok?
N: ဆုိလုိတာက နာမည္ ကုိ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္
ကမာၻၾကီးအတြက္ ကုိယ့္အတၱ ကုိ ေပးဆပ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါ့မလား
M: what do u mean?
the two sentences r not connected
?
N: လူတစ္ေယာက္ ဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတၱ သာယာမႈ ဒါကုိ ျမတ္ႏုိးမွာပဲေလ
အဲဒါေတြကုိ ခဏတာ ပစ္ျပီး ေနာက္လာေနာက္သား ေတြအတြက္ ေပးဆပ္ ၾကရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာမ်ားလား ဗ်
M: yeah
no
as i told u
we can use our name before we died
we did it for ourselves
not for our next generations
we leave our name coz we can't bring it to another life
immegration didn't allow us to bring
and also no "DAW than than Nu"
that's why we leave it
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ နာမည္ အေၾကာင္းပဲ ဆက္ၾကတာေပါ့
ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ နာမည္ တခုကုိေျပာင္းလုိက္ရံုနဲ႔ အသစ္တခု ရႏုိင္ပါတယ္ဆုိလုိ႔ ရပါ့မလား
ဥပမာ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ တခုလံုးကုိ လည္းအေျပာင္းအလဲ တခု အျဖစ္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေပါ့
M: yeah he can, if he change his old habbits
with the same habbit, no new life in another place
N: လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြဲေနတဲ့အက်င့္ေတြကုိ ျပင္လုိ႔ လြယ္ပါ့မလား ဗ်
M: yeah
it's difficult
that's why it is difficult to get new life
N: ဒါဆုိ အစကတည္း က နာမည္ မေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တဲ့ ကေလး ေတြ အေနနဲ႔ကေကာ
M: they got name only so yin easy bar tae
they move to another society
they can get new life
but if they also got habbit from their parents
it is difficult
N: ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆုိ အထက္က ေျပာတဲ့အတုိင္း အန္တီစု အေနန႔ဲ
သူဟာ နာမည္ေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တယ္ ဆုိလုိ႔ရတာေပါ့
သူ႔မွာ အားသားခ်က္ ေတြ ရွိမယ္ထင္တယ္ ျပီးေတာ့ အဲ့နာမည္ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ တာ၀န္ရွိလာမယ္လုိ႔ ထင္တယ္ဗ်
M: for her, she got not only name but also the habbit and quality
so it will not so difficult to keep that name
for those who only got name, it is the big proble
m
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူတစ္ေယာက္ ရဲ့ အက်င့္နဲ႔ စရုိက္တခုကုိ ရရွိဖုိ႔ ဆုိတာ လြယ္ႏုိင္ပါ့မလား
ဥပမာ ဦးေအာင္ဆန္း က ေမြးလာတဲ့ သမီးက ဦးေအာင္ဆန္း ေလး ျဖစ္လာေရာလား
M: over 80 percent is like that
doctors' sons becomes doctors
engineers' sons become engineers
look urselves
N: တံငါ နားနီး တံငါ မုဆုိးနားနီး မုဆုိး ဆုိရမယ္ေပါ့
M: half ture
the other half is coz of genes
N: ဒါဆုိ ဦးေအာင္ဆန္း က ဦးေအာင္ဆန္း ျဖစ္လာတာဟာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခ်ိန္ေၾကာင့္လုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာဖတ္လုိက္ရပါတယ္
M: yeah
N: အဲေတာ့ သူ႔သမီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚစု ဟာ ဦးေအာင္ဆန္းေလး ျဖစ္တာမုိ႔
M: written by lu du sein win
N: ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ဆန္း လုပ္လုိ႔ရပါ့မလားဗ်
M: she cant' do U aung san, coz she is not u aung san lay
but she can do like him
that's my point
for example.
even if u want to become like u father, u can't attend his school
it's already closed lay
the condition is changed
but u can attend the similar school and do as the same as ur dad
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံုးသြားစရာ ရွိေသးတာနဲ႔ ဒီ ခ်က္တင္ ေလး ကုိ ခဏ ဆုိင္းငံ့ ျပီး နားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြ လည္း ဆက္ ေျပာျဖစ္အံုး မယ္လုိ႔ စိတ္ထဲ ေတးထားလုိက္ရင္း......
N:လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသသြားရင္ နာမည္ က်န္ခဲ့ေတာ့ သူဘာရသလဲ ဗ်
M: their children
paw ka
u can see "daw su"
N:
ဟုတ္ျပီဗ်ာ
ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေကာင္းဖုိ႔ထက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကေလးေတြ ေကာင္းဖုိ႔ လုပ္ရမယ္ဆုိပါေတာ့ ဗ်ာ
M: not like that
before we die
the name is ours
we can use the name
after we died
our children will get that name
and they can use it
they can still use it
ok?
N: ဆုိလုိတာက နာမည္ ကုိ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္
ကမာၻၾကီးအတြက္ ကုိယ့္အတၱ ကုိ ေပးဆပ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါ့မလား
M: what do u mean?
the two sentences r not connected
?
N: လူတစ္ေယာက္ ဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတၱ သာယာမႈ ဒါကုိ ျမတ္ႏုိးမွာပဲေလ
အဲဒါေတြကုိ ခဏတာ ပစ္ျပီး ေနာက္လာေနာက္သား ေတြအတြက္ ေပးဆပ္ ၾကရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာမ်ားလား ဗ်
M: yeah
no
as i told u
we can use our name before we died
we did it for ourselves
not for our next generations
we leave our name coz we can't bring it to another life
immegration didn't allow us to bring
and also no "DAW than than Nu"
that's why we leave it
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ နာမည္ အေၾကာင္းပဲ ဆက္ၾကတာေပါ့
ဒါဆုိ လူတစ္ေယာက္ဟာ နာမည္ တခုကုိေျပာင္းလုိက္ရံုနဲ႔ အသစ္တခု ရႏုိင္ပါတယ္ဆုိလုိ႔ ရပါ့မလား
ဥပမာ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ တခုလံုးကုိ လည္းအေျပာင္းအလဲ တခု အျဖစ္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေပါ့
M: yeah he can, if he change his old habbits
with the same habbit, no new life in another place
N: လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြဲေနတဲ့အက်င့္ေတြကုိ ျပင္လုိ႔ လြယ္ပါ့မလား ဗ်
M: yeah
it's difficult
that's why it is difficult to get new life
N: ဒါဆုိ အစကတည္း က နာမည္ မေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တဲ့ ကေလး ေတြ အေနနဲ႔ကေကာ
M: they got name only so yin easy bar tae
they move to another society
they can get new life
but if they also got habbit from their parents
it is difficult
N: ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆုိ အထက္က ေျပာတဲ့အတုိင္း အန္တီစု အေနန႔ဲ
သူဟာ နာမည္ေကာင္းတခုကုိ အေမြ ရခဲ့တယ္ ဆုိလုိ႔ရတာေပါ့
သူ႔မွာ အားသားခ်က္ ေတြ ရွိမယ္ထင္တယ္ ျပီးေတာ့ အဲ့နာမည္ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ တာ၀န္ရွိလာမယ္လုိ႔ ထင္တယ္ဗ်
M: for her, she got not only name but also the habbit and quality
so it will not so difficult to keep that name
for those who only got name, it is the big proble
m
N: ဟုတ္ျပီဗ်ာ လူတစ္ေယာက္ ရဲ့ အက်င့္နဲ႔ စရုိက္တခုကုိ ရရွိဖုိ႔ ဆုိတာ လြယ္ႏုိင္ပါ့မလား
ဥပမာ ဦးေအာင္ဆန္း က ေမြးလာတဲ့ သမီးက ဦးေအာင္ဆန္း ေလး ျဖစ္လာေရာလား
M: over 80 percent is like that
doctors' sons becomes doctors
engineers' sons become engineers
look urselves
N: တံငါ နားနီး တံငါ မုဆုိးနားနီး မုဆုိး ဆုိရမယ္ေပါ့
M: half ture
the other half is coz of genes
N: ဒါဆုိ ဦးေအာင္ဆန္း က ဦးေအာင္ဆန္း ျဖစ္လာတာဟာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခ်ိန္ေၾကာင့္လုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာဖတ္လုိက္ရပါတယ္
M: yeah
N: အဲေတာ့ သူ႔သမီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚစု ဟာ ဦးေအာင္ဆန္းေလး ျဖစ္တာမုိ႔
M: written by lu du sein win
N: ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ဆန္း လုပ္လုိ႔ရပါ့မလားဗ်
M: she cant' do U aung san, coz she is not u aung san lay
but she can do like him
that's my point
for example.
even if u want to become like u father, u can't attend his school
it's already closed lay
the condition is changed
but u can attend the similar school and do as the same as ur dad
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံုးသြားစရာ ရွိေသးတာနဲ႔ ဒီ ခ်က္တင္ ေလး ကုိ ခဏ ဆုိင္းငံ့ ျပီး နားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြ လည္း ဆက္ ေျပာျဖစ္အံုး မယ္လုိ႔ စိတ္ထဲ ေတးထားလုိက္ရင္း......
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ရာသီဥတုေတြမေကာင္းတဲ့ၾကား
ႏိုင္ငံေရးေတြလိႈင္းထန္ေနတဲ့အၾကား
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
စီးပြားေရးေတြက်ပ္တည္းၾကတယ္
မိသားစုေတြတကြဲတျပား
ေက်းရြာေတြမီး႐ွိဳ႕ခံရတယ္
သူ႔လူလား ကိုယ့္ဘက္သားလား
အမွန္ကို ျခစ္/ခ်စ္?
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ဒီအတိုင္းပဲလား
ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးဆဲလား
မာရီယာ
မာရီယာ
မာယာ
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ ဝိုင္ ရယ္
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔မရွိလို႔ ကိတ္မုန္႔စားေနၾကသလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ေျပာေနရင္းကကို
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ
က်
ေတာ့
မယ္
သူရသီဟသူရ
(၈-ေအာက္တုိဘာ-၂၀၁၀)
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ရာသီဥတုေတြမေကာင္းတဲ့ၾကား
ႏိုင္ငံေရးေတြလိႈင္းထန္ေနတဲ့အၾကား
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
စီးပြားေရးေတြက်ပ္တည္းၾကတယ္
မိသားစုေတြတကြဲတျပား
ေက်းရြာေတြမီး႐ွိဳ႕ခံရတယ္
သူ႔လူလား ကိုယ့္ဘက္သားလား
အမွန္ကို ျခစ္/ခ်စ္?
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ဒီအတိုင္းပဲလား
ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးဆဲလား
မာရီယာ
မာရီယာ
မာယာ
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ ဝိုင္ ရယ္
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္
ေပါင္မုန္႔မရွိလို႔ ကိတ္မုန္႔စားေနၾကသလား
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ က်ေတာ့မယ္
ေျပာေနရင္းကကို
ကဗ်ာက ေခ်ာက္ထဲ
က်
ေတာ့
မယ္
သူရသီဟသူရ
(၈-ေအာက္တုိဘာ-၂၀၁၀)
Tuesday, October 5, 2010
“မ” (၅)
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ “ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဆန္သြားေသာ ေန႔မ်ား”
ေဇယ်ာလင္း ၊ “၂၀၀၇”
ၾကည္ေဇာ္ေအး ၊ “ပထ၀ီအေနအထား”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “အသည္းစြဲကဗ်ာဆရာ”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “ဂႏၱ၀င္မမ”
“ဂႏၱ၀င္မမ”
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ရပ္သြားတယ္
ဒုန္းကနဲ ရပ္သြားတယ္
အဲလက္စ္ ရဲ “မ..” သီခ်င္းကုိ
ဖြင့္လုိက္တယ္
“ဂႏၱ၀င္မမ” ဖတ္လုိက္တယ္
ကဗ်ာေတြနဲ႔ အတူ “မ..” ဟာ
ရွင္သန္ေနထုိင္တယ္
“မ..” ရွိရင္ ကဗ်ာေတြ ရွိေနတာနဲ႔တူျပီး
“ကဗ်ာ”ေတြ ရွိရင္ “မ..” ရွိေနတာနဲ႔တူတယ္
“မ..” ထဲမွာ ကဗ်ာေတြကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိသလုိ
ကဗ်ာေတြထဲမွာ “မ..”ကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိတယ္
ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျပီး ေက်နပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကုိ
“မ..”က “ျပီးျပည့္စံု” ဆုိတာေလး
ခတ္ ျဖည့္ ေပးတယ္
ကဗ်ာဆရာ အုိမာခရမ္ ေျပာတဲ့
စာသားကုိ တခုထပ္ျဖည့္မယ္
“ကဗ်ာစာအုပ္တအုပ္ရယ္”
“စြန္ပလြံ႔ ရိပ္ရယ္”
“၀ုိင္တခြက္ရယ္”
ေနာက္ “မ..”ရယ္ ။ ။
ထြန္းႏြယ္
၁၃.၁၁.၀၉
ေဇယ်ာလင္း ၊ “၂၀၀၇”
ၾကည္ေဇာ္ေအး ၊ “ပထ၀ီအေနအထား”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “အသည္းစြဲကဗ်ာဆရာ”
ေအာင္ခ်ိမ့္ ၊ “ဂႏၱ၀င္မမ”
“ဂႏၱ၀င္မမ”
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ရပ္သြားတယ္
ဒုန္းကနဲ ရပ္သြားတယ္
အဲလက္စ္ ရဲ “မ..” သီခ်င္းကုိ
ဖြင့္လုိက္တယ္
“ဂႏၱ၀င္မမ” ဖတ္လုိက္တယ္
ကဗ်ာေတြနဲ႔ အတူ “မ..” ဟာ
ရွင္သန္ေနထုိင္တယ္
“မ..” ရွိရင္ ကဗ်ာေတြ ရွိေနတာနဲ႔တူျပီး
“ကဗ်ာ”ေတြ ရွိရင္ “မ..” ရွိေနတာနဲ႔တူတယ္
“မ..” ထဲမွာ ကဗ်ာေတြကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိသလုိ
ကဗ်ာေတြထဲမွာ “မ..”ကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိတယ္
ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျပီး ေက်နပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကုိ
“မ..”က “ျပီးျပည့္စံု” ဆုိတာေလး
ခတ္ ျဖည့္ ေပးတယ္
ကဗ်ာဆရာ အုိမာခရမ္ ေျပာတဲ့
စာသားကုိ တခုထပ္ျဖည့္မယ္
“ကဗ်ာစာအုပ္တအုပ္ရယ္”
“စြန္ပလြံ႔ ရိပ္ရယ္”
“၀ုိင္တခြက္ရယ္”
ေနာက္ “မ..”ရယ္ ။ ။
ထြန္းႏြယ္
၁၃.၁၁.၀၉
“မ..” (၇)
ႏွလံုးသားနဲ႔ ဦးေဏွာက္နဲ႔
ဘာနဲ႔ ညာနဲ႔
စဥ္းစားပါတဲ့..။
အာခိမိဒီ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ကြန္ျဖဴးရွပ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ဂယ္လီလီယုိ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ခုလည္း....
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္။
နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားတယ္
လက္ေပၚနဖူးတင္ စဥ္းစားတယ္
ထျပီးစဥ္းစားတယ္
ထုိင္ျပီးစဥ္းစားတယ္
ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား စဥ္းစား
............................
“မ..” ကုိခ်စ္တာပဲ
အဖတ္တင္ က်န္ရစ္တယ္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၄.၁၂.၀၉)
ဘာနဲ႔ ညာနဲ႔
စဥ္းစားပါတဲ့..။
အာခိမိဒီ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ကြန္ျဖဴးရွပ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ဂယ္လီလီယုိ စဥ္းစားခဲ့တယ္
ခုလည္း....
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့တယ္။
နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားတယ္
လက္ေပၚနဖူးတင္ စဥ္းစားတယ္
ထျပီးစဥ္းစားတယ္
ထုိင္ျပီးစဥ္းစားတယ္
ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား စဥ္းစား
............................
“မ..” ကုိခ်စ္တာပဲ
အဖတ္တင္ က်န္ရစ္တယ္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၄.၁၂.၀၉)
လူ(၁)
ေက်းဇူးျပဳျပီး တိတ္တိတ္ေလးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ သြားတုိက္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာသစ္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး စကားမေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားမလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ေအးေဆးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မလုိ႔
..................
ျပဒါးမွန္ အျပည့္ တပ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ
အဲဒီ “ကၽြန္ေတာ္” တစ္ေယာက္တည္းဗ်။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၈.၅.၀၉)
ကၽြန္ေတာ္ သြားတုိက္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာသစ္မလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး စကားမေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားမလုိ႔
ေက်းဇူးျပဳျပီး ေအးေဆးေနပါဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မလုိ႔
..................
ျပဒါးမွန္ အျပည့္ တပ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ
အဲဒီ “ကၽြန္ေတာ္” တစ္ေယာက္တည္းဗ်။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၈.၅.၀၉)
“ဂႏၱ၀င္မမ” မဟုတ္ေသာ သူသည္
“ဂႏၱ၀င္မမ“ မဟုတ္ေသာ သူ႔ကုိ
ကၽြန္ေတာ္ ၀ဋ္ဒုကၡၾကီးမားစြာ ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္မူ
သူ၏ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ
“ဂႏၱ၀င္မမ“ ကဲ့သုိ႔ ၀ဋ္ ဒုကၡ မၾကီးပါ။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳပါ၏။
သုိ႔ေသာ္ ထုိရပ္တည္မႈ၏ အရိပ္ကုိ ခါးသီးစြာ ျငင္းဆုိသည္။
သူ၏ အရိပ္ကုိ ထုိရပ္တည္မႈ အရိပ္က ထပ္တူက်မႈ (၀ါ) ဖံုးလႊမ္းမႈကုိ
သူ ထပ္မံ ျငင္းဆုိ၏။
“အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ” ျငင္းဆုိ၏။
ကၽြန္ေတာ့္ “ရပ္တည္မႈ” ၏ အရိပ္ကုိ ျဖတ္ခ်ိန္တြင္
တဆိတ္
သူ႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေအးခ်မ္းမႈေတာ့ ေပးခ်င္၏။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္အရိပ္ကုိ သူ ေရွာင္ကြင္းသြားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈ (၀ါ) တည္ရွိမႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳေသာ္လည္း
သူ ၏ အဘိဓါန္ထဲ တြင္ ကၽြန္ေတာ္ မရွိခဲ့ပါ။
သူ၏ လ်စ္လ်ဴရႈမႈ သည္ ေလထုထဲရွိ
ကၽြန္ေတာ့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ မ်ားႏွင့္ ဓါတ္ျပဳကာ “နာက်င္ျခင္း” ကုိ ျဖစ္တည္ေစ၏။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ကုိသာ ကၽြန္ေတာ္ ရႈရႈိက္ ေနရသည္။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ “ေနသာထုိင္သာမႈ” ျဖစ္၏။
ထုိ “ေနသာထုိင္သာျခင္း” ကုိ ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ျခင္ျခင္းတက္စြာ ဖက္တြယ္ထား၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္
တစ္ဦးတည္းေသာ “သူ” ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၅.၅.၀၉)
ကၽြန္ေတာ္ ၀ဋ္ဒုကၡၾကီးမားစြာ ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္မူ
သူ၏ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ
“ဂႏၱ၀င္မမ“ ကဲ့သုိ႔ ၀ဋ္ ဒုကၡ မၾကီးပါ။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳပါ၏။
သုိ႔ေသာ္ ထုိရပ္တည္မႈ၏ အရိပ္ကုိ ခါးသီးစြာ ျငင္းဆုိသည္။
သူ၏ အရိပ္ကုိ ထုိရပ္တည္မႈ အရိပ္က ထပ္တူက်မႈ (၀ါ) ဖံုးလႊမ္းမႈကုိ
သူ ထပ္မံ ျငင္းဆုိ၏။
“အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ” ျငင္းဆုိ၏။
ကၽြန္ေတာ့္ “ရပ္တည္မႈ” ၏ အရိပ္ကုိ ျဖတ္ခ်ိန္တြင္
တဆိတ္
သူ႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေအးခ်မ္းမႈေတာ့ ေပးခ်င္၏။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္အရိပ္ကုိ သူ ေရွာင္ကြင္းသြားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ ရပ္တည္မႈ (၀ါ) တည္ရွိမႈကုိ သူ အသိအမွတ္ျပဳေသာ္လည္း
သူ ၏ အဘိဓါန္ထဲ တြင္ ကၽြန္ေတာ္ မရွိခဲ့ပါ။
သူ၏ လ်စ္လ်ဴရႈမႈ သည္ ေလထုထဲရွိ
ကၽြန္ေတာ့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ မ်ားႏွင့္ ဓါတ္ျပဳကာ “နာက်င္ျခင္း” ကုိ ျဖစ္တည္ေစ၏။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ကုိသာ ကၽြန္ေတာ္ ရႈရႈိက္ ေနရသည္။
ထုိ “နာက်င္ျခင္း” ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ “ေနသာထုိင္သာမႈ” ျဖစ္၏။
ထုိ “ေနသာထုိင္သာျခင္း” ကုိ ပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ျခင္ျခင္းတက္စြာ ဖက္တြယ္ထား၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္
တစ္ဦးတည္းေသာ “သူ” ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
(၁၅.၅.၀၉)
လွ်ိ႔၀ွက္ထားၾကပါ
တုိ႔တစ္ေတြ
ဥာဏ္ပညာေတြ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ
(ရႈး.... တုိးတုိး)
လူအျဖစ္ဟာ
ဘာမွ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ
ဘုရားသခင္ မသိေစနဲ႔။ ။
ထြန္းႏြယ္
ဥာဏ္ပညာေတြ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ
(ရႈး.... တုိးတုိး)
လူအျဖစ္ဟာ
ဘာမွ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ
ဘုရားသခင္ မသိေစနဲ႔။ ။
ထြန္းႏြယ္
ေက်ာက္တူးရ်္ ရေသာ
အဲဒီမွာ..
အစြယ္လုိသူ မိဖုရားတစ္ပါးရွိတယ္
အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ရွိတယ္
ေလးပစ္သူ မုဆုိးရွိတယ္
အပစ္ခံရသူ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
ဦးပုညရွိတယ္
ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ရွိတယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္
ကဗ်ာေရးသူ ကၽြႏု္ပ္ ရွိတယ္
ကဗ်ာ ဆုိတာ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
လူရွိတယ္
ဘာသာစကားရွိတယ္
ဘသာစကားေနာက္
......................လုိက္ သိမႈရွိတယ္
ေပါင္းထပ္ဖန္တီး သိမႈ ရွိတယ္
အသစ္ၾကံဳသိ သီးသန္႔ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ စလုိက္တယ္
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ ဆံုးလုိက္တယ္
ဘာမွလည္း ေနာက္... မရွိျပန္ဘူး ။
ဒီေလာက္ဆုိ
စာဖတ္သူလည္း ရိပ္မိမွာပါ
ကၽြန္ေတာ္ ၊ ဘာအေၾကာင္း မွ
ေရးေနတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ...
ထြန္းႏြယ္
အစြယ္လုိသူ မိဖုရားတစ္ပါးရွိတယ္
အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ရွိတယ္
ေလးပစ္သူ မုဆုိးရွိတယ္
အပစ္ခံရသူ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
ဦးပုညရွိတယ္
ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ရွိတယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္
ကဗ်ာေရးသူ ကၽြႏု္ပ္ ရွိတယ္
ကဗ်ာ ဆုိတာ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
လူရွိတယ္
ဘာသာစကားရွိတယ္
ဘသာစကားေနာက္
......................လုိက္ သိမႈရွိတယ္
ေပါင္းထပ္ဖန္တီး သိမႈ ရွိတယ္
အသစ္ၾကံဳသိ သီးသန္႔ မရွိျပန္ဘူး ။
အဲဒီမွာ..
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ စလုိက္တယ္
စာတစ္ေၾကာင္း နဲ႔ ဆံုးလုိက္တယ္
ဘာမွလည္း ေနာက္... မရွိျပန္ဘူး ။
ဒီေလာက္ဆုိ
စာဖတ္သူလည္း ရိပ္မိမွာပါ
ကၽြန္ေတာ္ ၊ ဘာအေၾကာင္း မွ
ေရးေနတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ...
ထြန္းႏြယ္
ယခု ေခတ္စားေနေသာ (၆)
အုိ..ပန္ဒုိရာ
အဲ့ေသတၱာကုိ
ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္န႔ဲမ်ား
.........................ကုိင္ထားခ်င္ရတာတဲ့ တံုးကြယ္
ငါတုိ႔မွာ စုတ္ျပတ္သတ္ေနပါျပီ။ ။
ထြန္းႏြယ္
အဲ့ေသတၱာကုိ
ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္န႔ဲမ်ား
.........................ကုိင္ထားခ်င္ရတာတဲ့ တံုးကြယ္
ငါတုိ႔မွာ စုတ္ျပတ္သတ္ေနပါျပီ။ ။
ထြန္းႏြယ္
Monday, October 4, 2010
ဒါေတြ အားလံုးစု ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လုပ္လုိက္တယ္
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါေတြ အားလံုး စု ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လုပ္လုိက္တယ္ ဖတ္ပါအံုး စိတ္မပ်က္စတမ္း။
2 seconds ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေအာက္ ကေန စဖတ္ ပါ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမင္ဟာ အေရးၾကီးတယ္။ မယံုရင္ သရီးဒီ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ၾကည့္။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ရပ္ ၾကည့္ သြား။ ဆုိလုိ႔။ သြား ရပ္ ၾကည့္ လုိက္တာ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အရက္ေသာက္တယ္ဆုိတာ လူ႔ေလာကၾကီးကုိ တည္ေဆာက္တာပဲ။
3 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မူးလာရင္ ခဏ ခဏ ေျပာတယ္ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစေၾကာင္း။
4 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ယံုၾကည္တယ္ ဆုိတာ ကုိယ္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ား ေပးထားတာ။ အဲဒါ မွတ္ထား။
5 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အထီးက်န္တယ္ ဆုိတာ ဘာလဲ သိလား။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယံုၾကည္မႈပဲ။
6 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ကၽြန္ေတာ့္ ဟုမ္းေပ့မွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်ည္း မျဖစ္ေသးလုိ႔ဗ်။ ခဏ သည္းခံပါ။
7 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဘယ့္ႏွယ့္ မိတ္ေဆြၾကီး ပ်င္းေနျပီမႈတ္လား။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အေၾကာင္းရွာစရာ ဘာသာတရားကလည္း အဆင္သင့္ နဲ႔။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာရင္ ေလွ်ာက္ ေရးလုိ႔ ရတဲ့ ဘာသာစကား ရွိတာ သိပ္ေကာင္းတယ္။
10 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာ ပ်င္းရိျခင္း ရဲ့ အျခား မူကြဲ တစ္ခုပဲ။
11 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာ ငါ့ အေရးလုိ႔ ဆုိလုိတာမွမဟုတ္တာ။ ကမာၻမွာ ႏုိင္ငံေတြ အမ်ားၾကီး။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါလီ ရဲ့ နာရီေတြလည္း စိတ္ပ်က္လာပံုရတယ္ အရည္ေပ်ာ္ၾကေနျပီ။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာလုိ႔ တူေလးနဲ႔ပါ အရာထြင္းေပးေသး။ ငါသာဆုိ ေပါက္ခြဲ ပစ္မွာ။ ဒါ ဒူးရႊန္႔ကုိ အဲလုိ ဂုဏ္ျပဳသင့္တယ္။
13 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခုေခတ္ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္က THE FOUNTAIN ကုိ သြား ေသးပန္းပစ္လုိက္တယ္။ဒါ ဂုဏ္ျပဳတာပဲ။
20 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းမာ တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ၾကေသး။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္ ဆုိတာ နည္းနည္းေနာေနာ စဥ္းစား ဥာဏ္ ရွိတဲ့သူ မလား။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ဆုိ ေခါင္းေရွာင္ ေတာ္ရမယ္။ အဲလုိလူကုိ မဲေပးမယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံ ၾကီးေခါင္းစားေအာင္ လုပ္မယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၾကာပါတယ္ကြာ တုိက္ၾကက္ဖ နဲ႔ဆုိပုိေကာင္းမလား တိန္ညင္ၾကက္နဲ႔ဆုိ ပုိေကာင္းမလား ပ်င္းတယ္ စပိတ္ေလးပါ ထည့္လုိက္။
23 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ငါကေတာ့ ပ်ံ ေဒါင္း ရုပ္နဲ႔ ပါတီဖြဲ႔မယ္။
24 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဗုဒၵဘာသာကုိ မကုိးကြယ္ မေနရ ဆုိတဲ့ ဥပေဒ ထုတ္မယ္ ကတိေပးတဲ့ ဦးႏု ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္။
25 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဦးႏု တုန္းက ဘုရားေလာင္း ဆုိျပီး မဲေတြ ၀ုိင္းေပးၾကသတဲ့ေတာ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါနဲ႔ လမ္းၾကံဳရင္ မဲ ၀င္ေပးသြားေနာ္။ ခမည္းၾကိဳး စည္းေပးတယ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပုိ ကီ မြန္ ခေရဇီ သည္ သာ အသင့္ေတာ္ဆံုး စံနစ္။ (ပုိကီမြန္ ေဆာ့တဲ့ကေလး တစ္ေယာက္ေျပာစကား)
28 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၀ါသနာ ပါရင္ လမ္းေပၚ ျပန္တက္ခဲ့ပါ။
29 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမဲမွန္တဲ့တရား ဘယ္ျပည္သူမွ အစိုးရကုိ မၾကည္ညိဳဘူး။
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဆြဲ မေပး ဘဲ ေနၾကစုိ႔။ (ဟင့္အင္ အဲလုိၾကီး လုပ္နဲ႔ေလ)
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ လကား ရမႈ မရွိတဲ့ ေဆြး ေပါက္ ကြဲ။
31 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေသြးေသာက္ပြဲ ကန္႔ကြက္ျခင္း။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခမည္းေပးၾကစုိ႔။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အျမည္း စား ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မည္း ေပး ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အမုန္းေရာဂါ၊ သတိ ကူးစက္လြယ္သည္။
37 minutes ago · Friends only · Comment · Like
ထြန္းႏြယ္
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါေတြ အားလံုး စု ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လုပ္လုိက္တယ္ ဖတ္ပါအံုး စိတ္မပ်က္စတမ္း။
2 seconds ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေအာက္ ကေန စဖတ္ ပါ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမင္ဟာ အေရးၾကီးတယ္။ မယံုရင္ သရီးဒီ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ၾကည့္။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ရပ္ ၾကည့္ သြား။ ဆုိလုိ႔။ သြား ရပ္ ၾကည့္ လုိက္တာ။
2 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အရက္ေသာက္တယ္ဆုိတာ လူ႔ေလာကၾကီးကုိ တည္ေဆာက္တာပဲ။
3 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မူးလာရင္ ခဏ ခဏ ေျပာတယ္ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစေၾကာင္း။
4 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ယံုၾကည္တယ္ ဆုိတာ ကုိယ္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ား ေပးထားတာ။ အဲဒါ မွတ္ထား။
5 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အထီးက်န္တယ္ ဆုိတာ ဘာလဲ သိလား။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယံုၾကည္မႈပဲ။
6 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ကၽြန္ေတာ့္ ဟုမ္းေပ့မွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်ည္း မျဖစ္ေသးလုိ႔ဗ်။ ခဏ သည္းခံပါ။
7 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဘယ့္ႏွယ့္ မိတ္ေဆြၾကီး ပ်င္းေနျပီမႈတ္လား။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အေၾကာင္းရွာစရာ ဘာသာတရားကလည္း အဆင္သင့္ နဲ႔။
8 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာရင္ ေလွ်ာက္ ေရးလုိ႔ ရတဲ့ ဘာသာစကား ရွိတာ သိပ္ေကာင္းတယ္။
10 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာ ပ်င္းရိျခင္း ရဲ့ အျခား မူကြဲ တစ္ခုပဲ။
11 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာ ငါ့ အေရးလုိ႔ ဆုိလုိတာမွမဟုတ္တာ။ ကမာၻမွာ ႏုိင္ငံေတြ အမ်ားၾကီး။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါလီ ရဲ့ နာရီေတြလည္း စိတ္ပ်က္လာပံုရတယ္ အရည္ေပ်ာ္ၾကေနျပီ။
12 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပ်င္းလာလုိ႔ တူေလးနဲ႔ပါ အရာထြင္းေပးေသး။ ငါသာဆုိ ေပါက္ခြဲ ပစ္မွာ။ ဒါ ဒူးရႊန္႔ကုိ အဲလုိ ဂုဏ္ျပဳသင့္တယ္။
13 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခုေခတ္ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္က THE FOUNTAIN ကုိ သြား ေသးပန္းပစ္လုိက္တယ္။ဒါ ဂုဏ္ျပဳတာပဲ။
20 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းမာ တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ၾကေသး။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္ ဆုိတာ နည္းနည္းေနာေနာ စဥ္းစား ဥာဏ္ ရွိတဲ့သူ မလား။
21 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ဆုိ ေခါင္းေရွာင္ ေတာ္ရမယ္။ အဲလုိလူကုိ မဲေပးမယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ႏုိင္ငံ ၾကီးေခါင္းစားေအာင္ လုပ္မယ္။
22 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၾကာပါတယ္ကြာ တုိက္ၾကက္ဖ နဲ႔ဆုိပုိေကာင္းမလား တိန္ညင္ၾကက္နဲ႔ဆုိ ပုိေကာင္းမလား ပ်င္းတယ္ စပိတ္ေလးပါ ထည့္လုိက္။
23 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ငါကေတာ့ ပ်ံ ေဒါင္း ရုပ္နဲ႔ ပါတီဖြဲ႔မယ္။
24 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဗုဒၵဘာသာကုိ မကုိးကြယ္ မေနရ ဆုိတဲ့ ဥပေဒ ထုတ္မယ္ ကတိေပးတဲ့ ဦးႏု ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္။
25 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဦးႏု တုန္းက ဘုရားေလာင္း ဆုိျပီး မဲေတြ ၀ုိင္းေပးၾကသတဲ့ေတာ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဒါနဲ႔ လမ္းၾကံဳရင္ မဲ ၀င္ေပးသြားေနာ္။ ခမည္းၾကိဳး စည္းေပးတယ္။
27 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ပုိ ကီ မြန္ ခေရဇီ သည္ သာ အသင့္ေတာ္ဆံုး စံနစ္။ (ပုိကီမြန္ ေဆာ့တဲ့ကေလး တစ္ေယာက္ေျပာစကား)
28 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ၀ါသနာ ပါရင္ လမ္းေပၚ ျပန္တက္ခဲ့ပါ။
29 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေလာကမွာ အျမဲမွန္တဲ့တရား ဘယ္ျပည္သူမွ အစိုးရကုိ မၾကည္ညိဳဘူး။
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ဆြဲ မေပး ဘဲ ေနၾကစုိ႔။ (ဟင့္အင္ အဲလုိၾကီး လုပ္နဲ႔ေလ)
30 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ လကား ရမႈ မရွိတဲ့ ေဆြး ေပါက္ ကြဲ။
31 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ေသြးေသာက္ပြဲ ကန္႔ကြက္ျခင္း။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ ခမည္းေပးၾကစုိ႔။
32 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အျမည္း စား ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ မည္း ေပး ၾကစုိ႔။
33 minutes ago · Friends only · Comment · LikeUnlike
o
o
o
o Write a comment...
*
နႏၵ မင္းေခါင္ အမုန္းေရာဂါ၊ သတိ ကူးစက္လြယ္သည္။
37 minutes ago · Friends only · Comment · Like
ထြန္းႏြယ္
ဘာမွ မေပ်ာက္ သြားတဲ့ေန႔က
၀င္ကစြပ္ရယ္ ၊
ပိုးတံုးလံုးေကာင္ရယ္ ၊
ေျမြရယ္ ၊
လိပ္ျပာရယ္ ၊
ပုစဥ္းရယ္ ၊
ဖားရယ္ ၊
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ လူလင္းရယ္ ၊ ကုိေျပစုိးေက်ာ္ရယ္။
လပ္ကီးဆဲဗင္း ၊ ၀င္း ၊ ၀ူဒီေဟာက္စ္
လူလင္း က ဒီေနရာေတြကုိ က မထြက္တတ္ဘူး။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ေရာက္လာတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္သြားေနတတ္တယ္။
ေနာက္ေန႔က် ေခါင္းထဲေရာက္လာတာ ၂၀ ရာစု ရဲ့ ေရပန္း
အဲ့ေန႔က်ေတာ့ စဥ္းစားမိေနတာ အေမ ေနမေကာင္းဘူး ဆုိတဲ့အေၾကာင္း။
ပုရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ကလည္း ပါေသးတယ္။ ပဲခူးမွာ လူႏွစ္ေယာက္ေသတဲ့ ကိစၥ ၊ ေသေပါ့၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသၾကမွာမလား။
အစုိးရ ခ်င္ၾကတဲ့လူေတြအေၾကာင္းကလည္း ေခါင္းထဲ ၀င္၀င္ေနေသးတယ္။ SAVED FROM WHAT?။
ကမာၻၾကီး ပူေႏြးလာတာ။ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ ေရၾကီးေန တာေတြ။
ငယ္ငယ္တုန္းက ပုရြက္ဆိတ္တြင္း ေရသြားေလာင္းတာ ကုိသြားသတိရေနတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ သံသယ ဘယ္တုန္းက ကင္းဖူးလုိ႔လဲ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာ အစကုိ ပဲ သြားသြားရြတ္မိေနတယ္။
အဖန္တလဲလဲ တည္ေဆာက္ ေဆာက္တည္ ရာမရျဖစ္ေနတာေတြ။
ဒီအတြက္ ဘာသာတရား ဆုိတာ လုိအပ္တယ္။
ထုတ္ခ်င္းေပါက္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာက ေသြးမတိတ္ေသးဘူး။
ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ ဒဏ္ရာ။ ဒါဟာ သေကၤတ ၀ါ ဒလား။
မသိစိတ္ထဲမွာ အသိစိတ္ဟာ လြင့္ပါလာတယ္။ သိစိတ္ထဲမွာ မသိစိတ္က စင္းစင္းၾကီး။
ဟိုလူေျပာ ဒီလူေျပာေတြ လုိက္လက္မေထာင္ေနရတာ။ ေထာင္ေနမိတာ။ လက္ခံေနတာ။
၂ေယာက္ ယွဥ္ထုိင္ျပီး ေဖ့ဘုတ္ သံုးေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူ စံုတြဲ တစ္တြဲ။
ေအာ္သံ နက္နက္(အမည္းမဟုတ္ပါ) ၾကီး ၾကားလုိက္ရသလုိပဲ။
မဟုတ္ဘူး ေအာ္သံ ျဖဴျဖဴ ေတြ ေနရာတုိင္းမွာ ျပည့္ေနတယ္။ ၾကားရလား။ဟင့္အင္ ၾကားရတယ္။
ေန၀င္မီးပိတ္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ား (အရုိး)
ခ်စ္ဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္တဲ့ ၊ တြယ္ျငိဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တဲ့ လူ႔ဘ၀။
ေပါင္တံဆယ္စြယ္ေရာင္ ေလးေတြဆီမွာပဲ လြတ္လပ္မႈဟာ ပ်က္က်ေနရတယ္။
သုိးေက်ာင္းသား မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား။
စိတ္လုိရာ မျဖစ္မွ ျဖစ္မယ္။ ႏုိ႔မုိ႔ ေလာကၾကီး မေခ်ာင္ဘူး။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မာသာ ထရီဇာ ဂုိက္ဖမ္းလုိ႔။ ဂႏၵီ ပံုစံန႔ဲ။ ၀ါရွင္တန္လုိလုိ။
တကယ့္ လူသား ရဲ့ ပင္ကုိယ္ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး အစြန္းေရာက္သြားတဲ့အခါ..............
အရူး (လုိ႔သတ္မွတ္ထားသူ) ေထာင္ ထဲထည့္ပလုိက္တယ္။ ဟင့္ အင္ ငါမရူးေသးဘူး။
အဲဒီမွာ ျမန္မာစကားပံုလွလွ ဘယ္အရူးမွ ရူးတယ္လုိ႔မေျပာဘူး။
ဟုတ္ကဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့။ ေလာကၾကီး ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
မင္း ဒီစည္း မေက်ာ္နဲ႔။ ေက်ာင္ရင္ ေဖာင္းတယ္။ ထမင္းရည္စည္း။
ေလာကၾကီးက ထမင္းရည္စည္း။
မကုန္ႏုိင္မခန္းႏုိင္တဲ့ တကၠသုိလ္ၾကီး။
ဒီကေန သညာ ယူပါေလ။ ပညာ နဲ႔ သညာ။ ၾကားထဲမွာေနပါေလ။
အလယ္အလတ္သည္ အေကာင္းဆံုး။
ဟင္ ဘာလုိ႔လဲ။ ေလွကားထစ္ ေတြ ေက်ာ္နင္းရင္ ျပဳတ္က်တတ္တယ္။
ျပဳတ္က်ခ်င္လို႔ ေက်ာ္နင္းရင္ေရာ။ ေက်ာ္နင္းခ်င္လုိ႔ ျပဳတ္က်ရင္ေရာ။
ဟာ ဗ်ာ မနင္းေတာ့ဘူး။
ဒါဆုိ မင္းကုိ ျပန္ပုိ႔မွာေနာ္။
ဒီလုိ ဒီလုိ။ ဒါလုိ ဒါလုိ။ အေျခအေန အေျခအေန။ အခ်ိန္အခါ အခ်ိန္အခါ။
ႏုိ႔ အဲဒါ က ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲဟင္။
လာခ်ိန္တန္လာမယ္။ လာခ်င္မွလည္းလာမယ္။ ဂုိေဒါ့ကုိ ေစာင့္စားျခင္း။
သြားစုိ႔။ (ဘယ္သူမွေနရာမေရြ႔ၾကဘူး)
ဒုကၡ ကုိ သိရမယ္။ ဒုကၡ လြတ္ေျမာက္ရာ သိရမယ္။ ဒုကၡဘယ္လုိျဖစ္လဲဆုိတာ သိရမယ္။ ဒုကၡ ကုိဘယ္လုိျဖတ္မလဲဆုိတာသိရမယ္။
ဟင္...............အကုန္ သိကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။
အကုန္ က်င့္ကုန္လုိ႔မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အကုန္ ျပတ္ကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့ ကမာၻၾကီး ကုိယ့္ဟာကုိယ္ေနရပါတယ္ဆုိ။
မင္းေတာင္းဆုိ စရာမလုိဘူး။ မင္းေတာင္းဆုိလိမ့္မယ္။
မင္းဆုေတာင္းစရာမလုိဘူး။ မင္း ရလိမ့္မယ္။
မင္းေမွ်ာ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ေမွ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းေပ်ာ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းေပ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းပ်င္းရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းပ်င္းလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ ရပါအံုးမည္။
သိပ္ေတာ့မေရရာပါ။ မေရရာတဲ့အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ အသက္ အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ သုိ႔မဟုတ္ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
မသိပါ။ မသိပါ။မသိပါ။ မ သိ ပါ။
ကုိယ့္ဘာသာ သတ္ေသတဲ့လူေတြ အေၾကာင္းၾကားတုိင္း အားတက္မိသည္။
ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာ လုိ႔ လဲ မ သိ ပါ။
ထုိေန႔ က မုိးမရြာပါ။ ေနသာမသာ လည္းမသိပါ။ အင္း မုိးရြာခ်င္လည္းရြာေနမွာေပါ့။
ေနသာခ်င္လည္း သာေနမွာေပါ့။
ထုိေန႔ ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ထုိေန႔။
ထုိေန႔က ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ႏြယ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
လူလင္းေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိသီဟသူ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
မိသားစု ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဖားမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀င္ကစြပ္ေကာင္မ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ပုစဥ္းမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေျမြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀ံပုေလြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အစုိးရ ခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သီခ်င္းဆုိခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သမုိင္းလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အရူးမ်ာလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေသသြားသူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ စာပုဒ္ကုိ ေရးျဖစ္ျခင္း ျဖစ္ေပလိ့မ္မည္။
ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဟုတ္သည္ဟုထင္သည္။ထုိေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။ ။
ထြန္းႏြယ္
ပိုးတံုးလံုးေကာင္ရယ္ ၊
ေျမြရယ္ ၊
လိပ္ျပာရယ္ ၊
ပုစဥ္းရယ္ ၊
ဖားရယ္ ၊
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ လူလင္းရယ္ ၊ ကုိေျပစုိးေက်ာ္ရယ္။
လပ္ကီးဆဲဗင္း ၊ ၀င္း ၊ ၀ူဒီေဟာက္စ္
လူလင္း က ဒီေနရာေတြကုိ က မထြက္တတ္ဘူး။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ေရာက္လာတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္သြားေနတတ္တယ္။
ေနာက္ေန႔က် ေခါင္းထဲေရာက္လာတာ ၂၀ ရာစု ရဲ့ ေရပန္း
အဲ့ေန႔က်ေတာ့ စဥ္းစားမိေနတာ အေမ ေနမေကာင္းဘူး ဆုိတဲ့အေၾကာင္း။
ပုရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ကလည္း ပါေသးတယ္။ ပဲခူးမွာ လူႏွစ္ေယာက္ေသတဲ့ ကိစၥ ၊ ေသေပါ့၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသၾကမွာမလား။
အစုိးရ ခ်င္ၾကတဲ့လူေတြအေၾကာင္းကလည္း ေခါင္းထဲ ၀င္၀င္ေနေသးတယ္။ SAVED FROM WHAT?။
ကမာၻၾကီး ပူေႏြးလာတာ။ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ ေရၾကီးေန တာေတြ။
ငယ္ငယ္တုန္းက ပုရြက္ဆိတ္တြင္း ေရသြားေလာင္းတာ ကုိသြားသတိရေနတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ သံသယ ဘယ္တုန္းက ကင္းဖူးလုိ႔လဲ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာ အစကုိ ပဲ သြားသြားရြတ္မိေနတယ္။
အဖန္တလဲလဲ တည္ေဆာက္ ေဆာက္တည္ ရာမရျဖစ္ေနတာေတြ။
ဒီအတြက္ ဘာသာတရား ဆုိတာ လုိအပ္တယ္။
ထုတ္ခ်င္းေပါက္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာက ေသြးမတိတ္ေသးဘူး။
ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ ဒဏ္ရာ။ ဒါဟာ သေကၤတ ၀ါ ဒလား။
မသိစိတ္ထဲမွာ အသိစိတ္ဟာ လြင့္ပါလာတယ္။ သိစိတ္ထဲမွာ မသိစိတ္က စင္းစင္းၾကီး။
ဟိုလူေျပာ ဒီလူေျပာေတြ လုိက္လက္မေထာင္ေနရတာ။ ေထာင္ေနမိတာ။ လက္ခံေနတာ။
၂ေယာက္ ယွဥ္ထုိင္ျပီး ေဖ့ဘုတ္ သံုးေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူ စံုတြဲ တစ္တြဲ။
ေအာ္သံ နက္နက္(အမည္းမဟုတ္ပါ) ၾကီး ၾကားလုိက္ရသလုိပဲ။
မဟုတ္ဘူး ေအာ္သံ ျဖဴျဖဴ ေတြ ေနရာတုိင္းမွာ ျပည့္ေနတယ္။ ၾကားရလား။ဟင့္အင္ ၾကားရတယ္။
ေန၀င္မီးပိတ္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ား (အရုိး)
ခ်စ္ဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္တဲ့ ၊ တြယ္ျငိဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တဲ့ လူ႔ဘ၀။
ေပါင္တံဆယ္စြယ္ေရာင္ ေလးေတြဆီမွာပဲ လြတ္လပ္မႈဟာ ပ်က္က်ေနရတယ္။
သုိးေက်ာင္းသား မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား။
စိတ္လုိရာ မျဖစ္မွ ျဖစ္မယ္။ ႏုိ႔မုိ႔ ေလာကၾကီး မေခ်ာင္ဘူး။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မာသာ ထရီဇာ ဂုိက္ဖမ္းလုိ႔။ ဂႏၵီ ပံုစံန႔ဲ။ ၀ါရွင္တန္လုိလုိ။
တကယ့္ လူသား ရဲ့ ပင္ကုိယ္ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး အစြန္းေရာက္သြားတဲ့အခါ..............
အရူး (လုိ႔သတ္မွတ္ထားသူ) ေထာင္ ထဲထည့္ပလုိက္တယ္။ ဟင့္ အင္ ငါမရူးေသးဘူး။
အဲဒီမွာ ျမန္မာစကားပံုလွလွ ဘယ္အရူးမွ ရူးတယ္လုိ႔မေျပာဘူး။
ဟုတ္ကဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့။ ေလာကၾကီး ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရူးခဲ့ရပါတယ္။
မင္း ဒီစည္း မေက်ာ္နဲ႔။ ေက်ာင္ရင္ ေဖာင္းတယ္။ ထမင္းရည္စည္း။
ေလာကၾကီးက ထမင္းရည္စည္း။
မကုန္ႏုိင္မခန္းႏုိင္တဲ့ တကၠသုိလ္ၾကီး။
ဒီကေန သညာ ယူပါေလ။ ပညာ နဲ႔ သညာ။ ၾကားထဲမွာေနပါေလ။
အလယ္အလတ္သည္ အေကာင္းဆံုး။
ဟင္ ဘာလုိ႔လဲ။ ေလွကားထစ္ ေတြ ေက်ာ္နင္းရင္ ျပဳတ္က်တတ္တယ္။
ျပဳတ္က်ခ်င္လို႔ ေက်ာ္နင္းရင္ေရာ။ ေက်ာ္နင္းခ်င္လုိ႔ ျပဳတ္က်ရင္ေရာ။
ဟာ ဗ်ာ မနင္းေတာ့ဘူး။
ဒါဆုိ မင္းကုိ ျပန္ပုိ႔မွာေနာ္။
ဒီလုိ ဒီလုိ။ ဒါလုိ ဒါလုိ။ အေျခအေန အေျခအေန။ အခ်ိန္အခါ အခ်ိန္အခါ။
ႏုိ႔ အဲဒါ က ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲဟင္။
လာခ်ိန္တန္လာမယ္။ လာခ်င္မွလည္းလာမယ္။ ဂုိေဒါ့ကုိ ေစာင့္စားျခင္း။
သြားစုိ႔။ (ဘယ္သူမွေနရာမေရြ႔ၾကဘူး)
ဒုကၡ ကုိ သိရမယ္။ ဒုကၡ လြတ္ေျမာက္ရာ သိရမယ္။ ဒုကၡဘယ္လုိျဖစ္လဲဆုိတာ သိရမယ္။ ဒုကၡ ကုိဘယ္လုိျဖတ္မလဲဆုိတာသိရမယ္။
ဟင္...............အကုန္ သိကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။
အကုန္ က်င့္ကုန္လုိ႔မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အကုန္ ျပတ္ကုန္လုိ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူး။
အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့ ကမာၻၾကီး ကုိယ့္ဟာကုိယ္ေနရပါတယ္ဆုိ။
မင္းေတာင္းဆုိ စရာမလုိဘူး။ မင္းေတာင္းဆုိလိမ့္မယ္။
မင္းဆုေတာင္းစရာမလုိဘူး။ မင္း ရလိမ့္မယ္။
မင္းေမွ်ာ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ေမွ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းေပ်ာ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းေပ်ာ္လိမ့္မယ္။
မင္းပ်င္းရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းပ်င္းလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ ရပါအံုးမည္။
သိပ္ေတာ့မေရရာပါ။ မေရရာတဲ့အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ အသက္ အတြက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
သုိ႔မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ သုိ႔မဟုတ္ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရပါအံုးမည္။
မသိပါ။ မသိပါ။မသိပါ။ မ သိ ပါ။
ကုိယ့္ဘာသာ သတ္ေသတဲ့လူေတြ အေၾကာင္းၾကားတုိင္း အားတက္မိသည္။
ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာလုိ႔လဲမသိပါ။ ဘာ လုိ႔ လဲ မ သိ ပါ။
ထုိေန႔ က မုိးမရြာပါ။ ေနသာမသာ လည္းမသိပါ။ အင္း မုိးရြာခ်င္လည္းရြာေနမွာေပါ့။
ေနသာခ်င္လည္း သာေနမွာေပါ့။
ထုိေန႔ ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ထုိေန႔။
ထုိေန႔က ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ႏြယ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
လူလင္းေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိေျပစုိးေက်ာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ကုိသီဟသူ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
မိသားစု ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဖားမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀င္ကစြပ္ေကာင္မ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ပုစဥ္းမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေျမြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
၀ံပုေလြမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အစုိးရ ခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သီခ်င္းဆုိခ်င္သူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
သမုိင္းလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
အရူးမ်ာလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ေသသြားသူမ်ားလည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ စာပုဒ္ကုိ ေရးျဖစ္ျခင္း ျဖစ္ေပလိ့မ္မည္။
ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဟုတ္သည္ဟုထင္သည္။ထုိေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။ ။
ထြန္းႏြယ္
တံငါရြာမွာ
ငါ့ကုိယ္ငါ တုိင္တည္တယ္။
လူသားတုိင္း စီမွာ ဖြင့္မထုတ္ ျပတဲ့ ၀မ္းနည္းမႈေတြ၊ သစၥာမဲ့လုိမႈေတြ၊ အရုိင္းဆန္ဆန္ စိတ္ထားေတြ ...
ငါတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဖံုးအုပ္ထားရမွာလဲ။
ငါ့အတြက္ေတာ့ ငါဆုိတာ ဟာ ၾကာေလ စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေကာင္းလာေလပဲ။
ယဥ္ေက်းခ်င္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ လူျဖစ္ရျခင္းဟာ .....ေသသြားတာ မွ ပုိေကာင္းေသး။
ေမြးလာ တာကုိက ငါတုိ႔မွားယြင္းခဲ့ပါတယ္။
ဘာလုိ႔မ်ား အဲဒီ လူရုိင္းေသြးေတြနဲ႔ လူယဥ္ေက်းဆန္ခ်င္တဲ့ အသားေတြ ငါတုိ႔ ကိုယ္ထဲ ေရာက္ေနခဲ့ပါလိမ့္။
စိတ္ပ်က္လုိက္တာ။
လူက လူပဲေပါ့။ အရွိအတုိင္း ဖြင့္ ျပလုိက္စမ္းပါ။ အဲ့ဒီ ေလာကၾကီးကုိ ငါမုန္းေနျပီ။
လူျဖစ္ရျခင္းမွာ ေက်နပ္ဖြယ္ ရွိတာ ကဗ်ာရယ္ ခ်စ္ျခင္းတရားရယ္ပဲ။
ငါတုိ႔ ဒါေတြအတြက္ လူျဖစ္လာရျခင္းလား။ လူျဖစ္လာလုိ႔ ဒါေတြ ရွိလာရျခင္းလား။
ေဖာက္ျပားခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ကုိ စည္းခတ္ လူ တဲ့။
ထၾကြ ေသာင္းက်န္းတဲ့ အလုိဆႏၵ ေတြကုိ စည္းခတ္ အဲ့ဒါ လူ တဲ့။
ဘုရား က တျခား ကုိးကြယ္ရာ မရွိပါဘုရား အဲဒါ လူ တဲ့။
အရွင္ျမတ္ဘုရား လူေတြကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ဘာသာတရား တည္ေထာင္ ေပးခဲ့တာကုိက
လူေတြမွာ ပုိေယာက္ယက္ခတ္ ကုန္ရတာပါပဲ ဘုရား။
ကုိ ေခ်ာ ဆုိတဲ့ လူ ကဗ်ာ ရယ္ အခ်စ္ ရယ္ အတြက္ လူလုပ္သြားတာ ငါ ျပစ္တင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ခုေတာ့ ပုိလုိ႔ေတာင္ ငါသူ႔ကုိ နားလည္သြားခဲ့ျပီ။
မာယာ ပါ ဘုရား။ မာယာ ပါ။ ေလာကၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ယဥ္ေက်းေအာင္ အဲ့ ဒီ မာယာပဲ ေသြးေဆာင္ခဲ့တယ္။
ခု လညး္ အဲဒီ မာယာပါ ပဲ ဘုရား။
လူပဲ ၀မ္းနည္းတတ္တယ္။ ခု ေတာ့ ငါ မသိရဘူးတဲ့လား။ ငါ့ ေမ ေမ အျပင္းအထန္ အသည္းအသန္ ေနမေကာင္းတာ
ငါ မသိရဘူးတဲ့လား။ သားေလး စိတ္ပူ ေနမွာ စုိးလုိ႔ လိမ္ေျပာခဲ့တာတဲ့။ အဲလုိပါ ဘုရား။ ခ်စ္ျခင္း ဆုိတဲ့ အရာ ကလည္း
မာယာ ပါပဲ ဘုရား။ ကုိယ့္အေမ ေနမေကာင္းတဲ့ အတြက္ ပူပန္ေပးရမယ့္ ခ်စ္ျခင္း တရားေတာင္ မရွိရဘူးတဲ့လား။
သားေလး အလုပ္ လုပ္ ေနလုိ႔။ ဟုတ္ကဲ့ ပရိတ္သတ္ၾကီးခမ်ား အစာအိမ္ဟာ ပုိလုိ႔အေရးၾကီးပါတယ္တဲ့ လား။
အဲလုိ လူတုိင္း ဆည္းကပ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္း ကုိယ္တုိင္ ကလည္း မာယာ နဲ႔ပါ ဘုရား။
ေက်းဇူး ျပဳျပီး။ ဘုရားသခင္။ တိရစာၦန္တစ္ေကာင္၏ စိတ္ကုိ ေပးသနားေတာ္မူပါ။
ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ လူေတြရဲ့ အလုိ ကုိ လုိက္ေလ်ာေပးပါ။
ဒါမွမဟုတ္ တကယ္ၾကင္နာတတ္ရင္ မၾကင္နာပါေတာ့နဲ႔။ လူသားေတြဟာ ဘုရားသခင္ အၾကင္နာနဲ႔ တန္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတုိ႔ဟာ ဘုရားသခင္ ရဲ့ ၾကင္နာမႈ ေပ်ာက္သြားမွ ပုိ ေနသာထုိင္သာ ရွိပါလိ့မ္မယ္။ အာ မင္။
လူသားေတြရဲ့ အရုိင္းေသြးေတြ ေဖာက္ထုတ္ရာ ပြဲေတာ္ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ရမယ္။ အရက္ေသာက္တယ္ ဆုိတာ လူသား ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ ကုိ
ခြင့္ျပဳေပးတာပဲ။ ၾကည့္ေလ ပြဲေတာ္ေတြမွာ လူေတြ ျပဳမူလႈပ္ရွားပံုေတြ။ အဲဒါ မွ တပည့္ေတာ္တုိ႔ လူသားေတြက အရသာ ရွိျပန္ပါသတဲ့။
ေပ်ာ္ပါသတဲ့ ဘုရား။ သၾကၤန္ ေတာင္ျပံဳး ဒစ္စကုိ အရက္၀ုိင္း ၀ူဒီေဟာက္ဒ္ ၀င္း။
ခ်ိဳင္ေကာ စကီး ဟာ ကုိယ့္ ကုိကိုယ္ သတ္ေသသြားခဲ့တယ္။ ျမိဳ႔မျငိမ္း ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသသြားခဲ့တယ္။ ဗီသုိဗင္ဟာ အရက္နဲ႔ တစ္ဘ၀လံုး။
သင္းတုိ႔ ယဥ္ေက်းခ်င္တာကုိး။ လူသား အျဖစ္ကုိ အခါခါ ျငင္းဆန္ၾကည့္လုိ႔ မရတဲ့အဆံုးမွာ အဆံုးစြန္ ကုိ ခရီးသြားခဲ့ၾကတယ္။
ကက္ကုိဘိန္း ေနာက္ဆံုး ေရးခ့ဲတဲ့စကား ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလံုးကုိ မလိမ္ခ်င္ၾကေတာ့လုိ႔ပါ ဆုိတာ။
အဲလုိနဲ႔ ဆယ္ဗီယာ ပလပ္ဟာ။ ဒါဇုိင္းဟာ ႏွစ္ ၾကိမ္ေျမာက္မွာ။ ဟဲမင္းေ၀းဟာ။
ဒါေပမ့ဲ ရုန္းရတာပါပဲ။ ဘာသာစကား ရွိေတာ့ ဆင္ေျခ ေပးလုိ႔ေကာင္းတာေပါ့။ နာမည္ၾကီး ေတြက်န္ခဲ့ေတာ့ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။
ဒါကုိမွ လူေတြက အားက် ခ်င္ျပန္ပါသတဲ့ ဘုရား။ အမွန္ကေတာ့ ေမ်ာက္စိတ္ေပါ့ ျပည့္စံုရာ။ ေမ်ာက္ေတြ တစ္ေကာင္ အပင္ထိပ္ေရာက္သြားရင္
အကုန္လုိက္တက္ ကုန္ခ်င္ၾကတာပဲ။ အပင္ေအာက္ေရာက္သြားေတာ့လည္း သူ႔ထက္ ငါ ဦးေအာင္။ လူသား ပါ ဘုရား လူသားပါ။
လူတစ္ေယာက္မွာ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ခြင့္ ကေတာ့ ရွိသင့္တယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီ ေအာင္ျမင္မႈ အဲဒီခ်စ္ျခင္း အဲဒါေတြနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခြင့္
ဆံုးရႈံးခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ေလာကမွာ တစ္ေယာက္ ကုိ တစ္ေယာက္ အဲလုိဆံုး ရံႈးခြင့္ ေတြ ခ်စ္ျခင္း အျပည့္နဲ႔ ေပးအပ္ခဲ့ၾကတာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခဲ့လဲ ကြယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရဲ့ အတၱ ကၽြန္ေတာ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ နဲ႔ .........................................................
မြန္႔ခ်္ ရဲ့ ေအာ္သံနက္ၾကီး အလန္ဂ်င္းဘတ္စ္ရဲ့ ေအာ္သံေတြ .... ေနရာအႏွံ႔အျပား ကေအာ္သံေတြ... ကၽြန္ေတာ္ ၾကားေနရတယ္။
လူသားတုိင္းမွာ ေအာ္သံေတြရွိတယ္။ အဲလုိ ေအာ္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ လူသားဟာ လူသား အျဖစ္က ကင္းလြတ္ခြင့္ ရရွိသြားတယ္။
လူသား ဘ ၀ က ခ ဏ တာ ကၽြတ္ လြတ္ သြား တယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ အဆံုး စြန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ လြတ္လပ္ျခင္း။ ဒါက ပထမဟာထက္ ပုိ အႏၱရာယ္ မ်ားတယ္။
အခန္႔မသင့္ရင္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသသြားႏုိင္တယ္။ တကယ့္ လူသား ဘ၀ ျပန္ေရာက္လာတ့ဲအခါမွာ။ ေအာ္သံကေတာ့ အားအင္ကုိေပးတယ္။
လူသားအျဖစ္ ေနာက္ ထပ္ ေတာင့္ ခံ ႏုိင္ ေသာ စြမ္းရည္။
ဆရာ ဆရာ့ ၾကီးေတြေျပာခဲ့တာ မွားတယ္။ လူသားဟာ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးတယ္ဆုိတာ။
အမွန္က ရုိင္းစုိင္းယုတ္မာျခင္းနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ျခင္းဟာ လူသား လုိ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ျခင္း ပဲ။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ဘာသာစကား အေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသား တဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ဘာသာတရားအေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသားတဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈ အေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသားတဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသားတဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ..................................................
မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း ရဲ့ ဟုိ အေ၀းမွာ ဘာေတြရွိမယ္ ဆုိတာ လူသားျဖစ္ေနျပန္ေရာ။
ေမေမ ေနမေကာင္းဘူး။
အေဖ တစ္ေယာက္တည္း ရံုးတစ္ဖက္ ေမေမ့ ကုိ ဂရုစုိက္ရတာ တဖက္။
မမ က သူ႔အလုပ္ထဲမွာ ရုန္း ကန္ ေနရတယ္။
ညီေလး က ဆယ္တန္း ေအာင္ဖုိ႔တဲ့ အေဆာင္ထဲမွာ။
ႏြယ္က ငါတုိ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္တဲ့ ၾကိဳးစားလုိ႔။
ႏွင္းျမတ္က အလုပ္ရွာေနရတာနဲ႔ မအားဘူး။
ျပည့္စံု က ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ပုိက္ဆံျပတ္လုိ႔။
ငါက စင္ကာပူမွာ အလုပ္ေတြ ၾကိဳးစားလုပ္ ေနေလရဲ့။
ကုိသီဟသူက ေျပာတယ္ တံငါရြာမွာ ဆုိျပီး ေရးကြာတဲ့။
ခု ကၽြန္ေတာ္ ေရးလုိက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တံငါရြာမွာ ပါ။ ။
ထြန္းႏြယ္
လူသားတုိင္း စီမွာ ဖြင့္မထုတ္ ျပတဲ့ ၀မ္းနည္းမႈေတြ၊ သစၥာမဲ့လုိမႈေတြ၊ အရုိင္းဆန္ဆန္ စိတ္ထားေတြ ...
ငါတုိ႔ ဘာလုိ႔ ဖံုးအုပ္ထားရမွာလဲ။
ငါ့အတြက္ေတာ့ ငါဆုိတာ ဟာ ၾကာေလ စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေကာင္းလာေလပဲ။
ယဥ္ေက်းခ်င္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ လူျဖစ္ရျခင္းဟာ .....ေသသြားတာ မွ ပုိေကာင္းေသး။
ေမြးလာ တာကုိက ငါတုိ႔မွားယြင္းခဲ့ပါတယ္။
ဘာလုိ႔မ်ား အဲဒီ လူရုိင္းေသြးေတြနဲ႔ လူယဥ္ေက်းဆန္ခ်င္တဲ့ အသားေတြ ငါတုိ႔ ကိုယ္ထဲ ေရာက္ေနခဲ့ပါလိမ့္။
စိတ္ပ်က္လုိက္တာ။
လူက လူပဲေပါ့။ အရွိအတုိင္း ဖြင့္ ျပလုိက္စမ္းပါ။ အဲ့ဒီ ေလာကၾကီးကုိ ငါမုန္းေနျပီ။
လူျဖစ္ရျခင္းမွာ ေက်နပ္ဖြယ္ ရွိတာ ကဗ်ာရယ္ ခ်စ္ျခင္းတရားရယ္ပဲ။
ငါတုိ႔ ဒါေတြအတြက္ လူျဖစ္လာရျခင္းလား။ လူျဖစ္လာလုိ႔ ဒါေတြ ရွိလာရျခင္းလား။
ေဖာက္ျပားခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ကုိ စည္းခတ္ လူ တဲ့။
ထၾကြ ေသာင္းက်န္းတဲ့ အလုိဆႏၵ ေတြကုိ စည္းခတ္ အဲ့ဒါ လူ တဲ့။
ဘုရား က တျခား ကုိးကြယ္ရာ မရွိပါဘုရား အဲဒါ လူ တဲ့။
အရွင္ျမတ္ဘုရား လူေတြကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ဘာသာတရား တည္ေထာင္ ေပးခဲ့တာကုိက
လူေတြမွာ ပုိေယာက္ယက္ခတ္ ကုန္ရတာပါပဲ ဘုရား။
ကုိ ေခ်ာ ဆုိတဲ့ လူ ကဗ်ာ ရယ္ အခ်စ္ ရယ္ အတြက္ လူလုပ္သြားတာ ငါ ျပစ္တင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ခုေတာ့ ပုိလုိ႔ေတာင္ ငါသူ႔ကုိ နားလည္သြားခဲ့ျပီ။
မာယာ ပါ ဘုရား။ မာယာ ပါ။ ေလာကၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ယဥ္ေက်းေအာင္ အဲ့ ဒီ မာယာပဲ ေသြးေဆာင္ခဲ့တယ္။
ခု လညး္ အဲဒီ မာယာပါ ပဲ ဘုရား။
လူပဲ ၀မ္းနည္းတတ္တယ္။ ခု ေတာ့ ငါ မသိရဘူးတဲ့လား။ ငါ့ ေမ ေမ အျပင္းအထန္ အသည္းအသန္ ေနမေကာင္းတာ
ငါ မသိရဘူးတဲ့လား။ သားေလး စိတ္ပူ ေနမွာ စုိးလုိ႔ လိမ္ေျပာခဲ့တာတဲ့။ အဲလုိပါ ဘုရား။ ခ်စ္ျခင္း ဆုိတဲ့ အရာ ကလည္း
မာယာ ပါပဲ ဘုရား။ ကုိယ့္အေမ ေနမေကာင္းတဲ့ အတြက္ ပူပန္ေပးရမယ့္ ခ်စ္ျခင္း တရားေတာင္ မရွိရဘူးတဲ့လား။
သားေလး အလုပ္ လုပ္ ေနလုိ႔။ ဟုတ္ကဲ့ ပရိတ္သတ္ၾကီးခမ်ား အစာအိမ္ဟာ ပုိလုိ႔အေရးၾကီးပါတယ္တဲ့ လား။
အဲလုိ လူတုိင္း ဆည္းကပ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္း ကုိယ္တုိင္ ကလည္း မာယာ နဲ႔ပါ ဘုရား။
ေက်းဇူး ျပဳျပီး။ ဘုရားသခင္။ တိရစာၦန္တစ္ေကာင္၏ စိတ္ကုိ ေပးသနားေတာ္မူပါ။
ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ လူေတြရဲ့ အလုိ ကုိ လုိက္ေလ်ာေပးပါ။
ဒါမွမဟုတ္ တကယ္ၾကင္နာတတ္ရင္ မၾကင္နာပါေတာ့နဲ႔။ လူသားေတြဟာ ဘုရားသခင္ အၾကင္နာနဲ႔ တန္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတုိ႔ဟာ ဘုရားသခင္ ရဲ့ ၾကင္နာမႈ ေပ်ာက္သြားမွ ပုိ ေနသာထုိင္သာ ရွိပါလိ့မ္မယ္။ အာ မင္။
လူသားေတြရဲ့ အရုိင္းေသြးေတြ ေဖာက္ထုတ္ရာ ပြဲေတာ္ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ရမယ္။ အရက္ေသာက္တယ္ ဆုိတာ လူသား ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ ကုိ
ခြင့္ျပဳေပးတာပဲ။ ၾကည့္ေလ ပြဲေတာ္ေတြမွာ လူေတြ ျပဳမူလႈပ္ရွားပံုေတြ။ အဲဒါ မွ တပည့္ေတာ္တုိ႔ လူသားေတြက အရသာ ရွိျပန္ပါသတဲ့။
ေပ်ာ္ပါသတဲ့ ဘုရား။ သၾကၤန္ ေတာင္ျပံဳး ဒစ္စကုိ အရက္၀ုိင္း ၀ူဒီေဟာက္ဒ္ ၀င္း။
ခ်ိဳင္ေကာ စကီး ဟာ ကုိယ့္ ကုိကိုယ္ သတ္ေသသြားခဲ့တယ္။ ျမိဳ႔မျငိမ္း ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသသြားခဲ့တယ္။ ဗီသုိဗင္ဟာ အရက္နဲ႔ တစ္ဘ၀လံုး။
သင္းတုိ႔ ယဥ္ေက်းခ်င္တာကုိး။ လူသား အျဖစ္ကုိ အခါခါ ျငင္းဆန္ၾကည့္လုိ႔ မရတဲ့အဆံုးမွာ အဆံုးစြန္ ကုိ ခရီးသြားခဲ့ၾကတယ္။
ကက္ကုိဘိန္း ေနာက္ဆံုး ေရးခ့ဲတဲ့စကား ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလံုးကုိ မလိမ္ခ်င္ၾကေတာ့လုိ႔ပါ ဆုိတာ။
အဲလုိနဲ႔ ဆယ္ဗီယာ ပလပ္ဟာ။ ဒါဇုိင္းဟာ ႏွစ္ ၾကိမ္ေျမာက္မွာ။ ဟဲမင္းေ၀းဟာ။
ဒါေပမ့ဲ ရုန္းရတာပါပဲ။ ဘာသာစကား ရွိေတာ့ ဆင္ေျခ ေပးလုိ႔ေကာင္းတာေပါ့။ နာမည္ၾကီး ေတြက်န္ခဲ့ေတာ့ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။
ဒါကုိမွ လူေတြက အားက် ခ်င္ျပန္ပါသတဲ့ ဘုရား။ အမွန္ကေတာ့ ေမ်ာက္စိတ္ေပါ့ ျပည့္စံုရာ။ ေမ်ာက္ေတြ တစ္ေကာင္ အပင္ထိပ္ေရာက္သြားရင္
အကုန္လုိက္တက္ ကုန္ခ်င္ၾကတာပဲ။ အပင္ေအာက္ေရာက္သြားေတာ့လည္း သူ႔ထက္ ငါ ဦးေအာင္။ လူသား ပါ ဘုရား လူသားပါ။
လူတစ္ေယာက္မွာ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ခြင့္ ကေတာ့ ရွိသင့္တယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီ ေအာင္ျမင္မႈ အဲဒီခ်စ္ျခင္း အဲဒါေတြနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခြင့္
ဆံုးရႈံးခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ေလာကမွာ တစ္ေယာက္ ကုိ တစ္ေယာက္ အဲလုိဆံုး ရံႈးခြင့္ ေတြ ခ်စ္ျခင္း အျပည့္နဲ႔ ေပးအပ္ခဲ့ၾကတာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခဲ့လဲ ကြယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရဲ့ အတၱ ကၽြန္ေတာ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ နဲ႔ .........................................................
မြန္႔ခ်္ ရဲ့ ေအာ္သံနက္ၾကီး အလန္ဂ်င္းဘတ္စ္ရဲ့ ေအာ္သံေတြ .... ေနရာအႏွံ႔အျပား ကေအာ္သံေတြ... ကၽြန္ေတာ္ ၾကားေနရတယ္။
လူသားတုိင္းမွာ ေအာ္သံေတြရွိတယ္။ အဲလုိ ေအာ္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ လူသားဟာ လူသား အျဖစ္က ကင္းလြတ္ခြင့္ ရရွိသြားတယ္။
လူသား ဘ ၀ က ခ ဏ တာ ကၽြတ္ လြတ္ သြား တယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ အဆံုး စြန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ လြတ္လပ္ျခင္း။ ဒါက ပထမဟာထက္ ပုိ အႏၱရာယ္ မ်ားတယ္။
အခန္႔မသင့္ရင္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသသြားႏုိင္တယ္။ တကယ့္ လူသား ဘ၀ ျပန္ေရာက္လာတ့ဲအခါမွာ။ ေအာ္သံကေတာ့ အားအင္ကုိေပးတယ္။
လူသားအျဖစ္ ေနာက္ ထပ္ ေတာင့္ ခံ ႏုိင္ ေသာ စြမ္းရည္။
ဆရာ ဆရာ့ ၾကီးေတြေျပာခဲ့တာ မွားတယ္။ လူသားဟာ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးတယ္ဆုိတာ။
အမွန္က ရုိင္းစုိင္းယုတ္မာျခင္းနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ျခင္းဟာ လူသား လုိ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ျခင္း ပဲ။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ဘာသာစကား အေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသား တဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ဘာသာတရားအေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသားတဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈ အေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသားတဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းေျပာတယ္ လူသားတဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ..................................................
မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း ရဲ့ ဟုိ အေ၀းမွာ ဘာေတြရွိမယ္ ဆုိတာ လူသားျဖစ္ေနျပန္ေရာ။
ေမေမ ေနမေကာင္းဘူး။
အေဖ တစ္ေယာက္တည္း ရံုးတစ္ဖက္ ေမေမ့ ကုိ ဂရုစုိက္ရတာ တဖက္။
မမ က သူ႔အလုပ္ထဲမွာ ရုန္း ကန္ ေနရတယ္။
ညီေလး က ဆယ္တန္း ေအာင္ဖုိ႔တဲ့ အေဆာင္ထဲမွာ။
ႏြယ္က ငါတုိ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္တဲ့ ၾကိဳးစားလုိ႔။
ႏွင္းျမတ္က အလုပ္ရွာေနရတာနဲ႔ မအားဘူး။
ျပည့္စံု က ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ပုိက္ဆံျပတ္လုိ႔။
ငါက စင္ကာပူမွာ အလုပ္ေတြ ၾကိဳးစားလုပ္ ေနေလရဲ့။
ကုိသီဟသူက ေျပာတယ္ တံငါရြာမွာ ဆုိျပီး ေရးကြာတဲ့။
ခု ကၽြန္ေတာ္ ေရးလုိက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တံငါရြာမွာ ပါ။ ။
ထြန္းႏြယ္
တံငါရြာ သုိ႔ (၇)
ေတာ္ဖလာ က ေျပာတာၾကားဖူးတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ ရွိတဲ့ လူစင္စစ္သာလွ်င္ အႏုပညာကုိ ခံစားတတ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ လံုေလာက္တဲ့ စား၀တ္ေနေရး ၊ လံုေလာက္တဲ့ နားနားေနေန အနားယူခ်ိန္ ၊ အဆင့္အတန္းမွီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဒီ သံုးခု ျပည့္စံုမွသာ အႏုပညာ ကုိ ခံစားႏုိင္မယ္တဲ့။ အႏုပညာ ခံစားျခင္းဟာ လူသားတုိ႔ လုပ္ႏုိင္ျခင္း ရဲ့ အမြန္ ဆံုး ၊ ကမာၻေျမရဲ့ အလွပဆံုး အလုပ္လုိ႔ ဆုိသဗ်။ ဒါဆုိ အႏုပညာဖန္တီးသူေတြကေရာ။ ကုိေခ်ာေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းေတာ့ အမွတ္ရမိတယ္။ သိပၸံပညာရွင္ေတြ အႏုပညာရွင္ေတြ အေနေခ်ာင္သလို မေနဘဲ ၊ ယားျပီး ေလွ်ာက္လုပ္ခဲ့လုိ႔သာ ကမာၻၾကီးက ကေန႔ ဒီေလာက္လွလာတာ တဲ့။ ေနာက္ စကားတစ္ခြန္း ေျပာခဲ့ေသးတယ္ ကဗ်ာ ဆရာ ဆုိတာ ဟိမ၀ႏၱာက က်ားသစ္ေလးေတြထက္ ပုိရွားပါးပါတယ္ အဲေတာ့ ကဗ်ာဆရာကုိ တန္ဖုိးထားၾကပါတဲ့။ သူ က တစ္ကုိယ္လံုး ကဗ်ာ ေတြ ရြစိထေနတဲ့ လူေပါ့ဗ်ာ။ သူယံုၾကည္ထားတဲ့ အႏုပညာအတြက္ အရာရာကုိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္။ ေအာင္ခင္ျမင့္ က သူ႔စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ေရးဖူးတယ္ မီးဒပ္စ္ ဟာ သူ႔လက္နဲ႔ ထိသမွ် ေရႊျဖစ္ကုန္လုိ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ၀မ္းနည္းမႈ ေတြပဲ ျဖစ္ခဲ့ရသလုိ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဟာ လည္း သူ႔ နဲ႔ ခုိက္ထိသမွ်ဟာ ၀မ္းနည္းစရာေတြခ်ည္း ျဖစ္ကုန္လုိ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ေၾကကြဲစရာေတြျဖစ္ကုန္ခဲ့တယ္တဲ့။ ေနာက္ ျမန္မာ အႏုပညာ ရာဇ၀င္မွာ ၾကည့္ၾကပါအံုး ဆရာျမိဳ႔မျငိမ္း ေနာက္ဆံုးမွာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသသြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ ကုိေလးလြင္ ျမန္မာ ျပည္သူျပည္သားေတြ သိပ္ခံစားလုိ႔ ေကာင္းပါတယ္ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းေတြ ေရးခဲ့တဲ့ ဆရာ ၊ ေနာက္ဆံုး သူေသေတာ့ အ၀တ္အစားႏြမ္း ႏြမ္း သူမ်ား ရဲ့ ေၾကြ သီးေလးေတြကုိ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း၊ ဘ၀ သိမ္းသြားရဲ့။ ေနာက္ ေမာင္ေက်ာ့မႈး .. သူ႔အေဖက သိပ္ ေအာင္ျမင္ တဲ့ သိပ္ခ်မ္းသာတ့ဲ လူ .. ဒါေပမယ့္ သီခ်င္းပဲ ေရးခဲ့တယ္။ အုိ ေျပာရရင္ အမ်ားၾကီးပါပဲဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မဆုိင္တာေတြ လာေျပာေနတယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတာ့ ထင္မွာပဲ။ ဒီကကိုေရႊဗမာေတြ သီခ်င္း အရမ္းဆုိၾကတယ္။ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ထဲမွာ ပင္ပန္းျပီးျပန္လာၾက ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဟဲၾကပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ့ သူတုိ႔ သီခ်င္း ဆုိတုိင္း ဖူးခ်စ္ရဲ့ ၾကိဳးစင္ေပၚက မွတ္တမ္းထဲက သီခ်င္း ဆုိၾကတာကုိပဲ သြားသြား ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ပန္း ေလး အေၾကာင္း စဥ္းစားတယ္ ။ ေသာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အရက္၀ုိင္း လက္ဖက္ရည္၀ုိင္းေတြ ။ တ၀ဲလည္လည္။ ပန္းကေလးကုိ အံ့ၾသစရာလက္ေဆာင္ေတြ အခုိက္အတန္႔ေတြ ေပးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ပန္းေလး ေပ်ာ္သြားပံု ၊ အျပံဳး ဖူးပြင့္လာပံု ။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မ်က္ရည္ေ၀့ တတ္လာျပီ။ ဘာလုိ႔လဲ မသိဘူး ျပန္စဥ္းစားတုိင္း မ်က္ရည္ေ၀့ ေ၀့လာတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေတြဖတ္တယ္။ သီခ်င္းေတြကုိ နားေထာင္တယ္။ ကုိယ့္ ၀မ္းနာ ကုိယ္သာသိ ဆုိတဲ့ ထန္းရြက္ကေလး ကုိ အေဆာင္ အျဖစ္ထားတယ္။ ကုိယ္သိတဲ့ ၀မ္းပဲ နာေနတာလား ။ သိပ္ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ၾကီး စဥ္းစားေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ဟုိတစ္ေလာက ျမန္မာျပည္ က သူေဌးတစ္ေယာက္အတြက္ ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ေပးခဲ့ရတယ္။ အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးရန္ ရုိးလက္စ္နာရီ ေျခာက္လံုး ၊ အပ်င္းေျပ ေသာက္ရန္ လူ၀ီ သာတင္း အရက္ပုလင္း ၅ လံုး ၊ အဲ့ပုလင္းက တစ္ပုလင္းတင္ စင္ကာပူ ၄၅၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္။ ဒီက အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တစ္လမွ ႏွစ္ေထာင္ သံုးေထာင္။ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈ နွင့္ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈ မွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုး ကပ္ေရာဂါ။
ေတာ္ဖလာ က ဆက္ေျပာတယ္။ အဲလုိ ျပည့္စံုတဲ့လူတုိင္းလည္း အႏုပညာခံစားေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းမသိပဲ ခံစားေနၾကတာေတြလည္းရွိတယ္တဲ့။ ကုိသီဟသူ ေျပာဖူးတယ္ တစ္ၾကိမ္မဟုတ္တစ္ၾကိမ္ ရင္ထဲေတာ့ ထိသြားမွာပဲ။ ေမာ္ဒန္ အႏုပညာဆုိတာ နာက်င္မႈ ၊ ျငီးေငြ႔မႈ ကေန ေပါက္ဖြားလာတာ။ ေအာင္ခင္ျမင့္ ကေရးတယ္ ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့အႏုပညာ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္ မယ္ထင္တဲ့အႏုပညာကုိ ေရြးျပီးခံစားရံုသာ။ ေကာပီေခတ္ လုိ႔ အမည္တပ္တယ္။ အႏုပညာ ဟာ ေစ်း ကြက္ ထဲ ေရာက္သြားျပီ။ မာကပ္တင္း ေတြ ခုေနာက္ပုိင္း သိပ္ေခတ္စားေနတယ္။
ယားလုိ႔ ေရးတာ တဲ့ ကုိတာ က ဆုိျပန္ပါေရာ။ ေခတ္ဟာ သိပ္ျမန္ဆန္ေနတယ္။ လူေတြတုိင္းဟာ ကုိယ္ လက္ခံရရွိတဲ့ ေဒတာ နဲ႔ ကုိယ့္ ကမာၻကုိယ္ တည္ေဆာက္ေတာ့တယ္။ အႏုပညာဆုိတာ အဲလုိ အြန္လုိင္းေပၚက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရရွိႏုိင္ပါတယ္။ ပတၱျမား ေက်ာက္မ်က္ ရတနာေတြ ဘာလုိ ႔ တန္ဖုိး ျမွင့္ေရာင္း၀ယ္ ရသလဲ ေတြးၾကည့္မိတယ္။
ဘုရားက အႏုပညာကုိ တားျမစ္တယ္။ ငါ့မွာ ဘုရားတားျမစ္တဲ့ အႏုပညာကုိ ... ဆရာေအာင္ခ်ိမ့္။ အႏုပညာ ဆုိတာၾကီးက သံုးမရရင္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဘာလုိ႔အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့ေနရာ က ပါလာတာတဲ့တံုး။ ခုလည္းပါတံုး ပဲ ဆုိတာ။ စား၀တ္ ေနေရး ၊ ေလာဘ ၊ စည္းစိမ္ ။ အႏုပညာဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္အဆင့္ရွိသလဲ ဆုိတာ ျပေနတဲ့ ေပတံလုိ (လုိ)။
သုိးေတြ ဘာသိလုိ႔လဲ စားမယ္ေသာက္မယ္ ဒီေလာက္ပဲ.... အဲဒါေၾကာင့္ ငါ့ ရဲ့အမိန္႔ေအာက္ေရာက္ေနတာ... ၾကာလာေတာ့ သူတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ ဦးေဏွာက္ကုိ အသံုးမခ်ခ်င္ေတာ့ဘူး ..... အယ္လ္ကားမစ္ ၀တၱဳ ထဲမွာ ဖတ္ရဖူးတယ္။ လူသား ဟာ သူ႔ဦးေဏွာက္ ကုိ အစြမ္းကုန္ အသံုးခ်တယ္။ အဲ့ေတာ့ လူသားဟာ ျပန္လည္ျပီး သူ႔ဦးေဏွာက္ ျပန္လည္ ပိတ္ေႏွာင္ထားရတယ္။
ဘာသာေရး။ လူ႔က်င့္၀တ္။ ဥပေဒ။ ယံုၾကည္မႈ။ သင့္ခ်စ္သူ ေသသြားလုိ႔ သင့္ခ်စ္သူ ရဲ့ ပံုကုိ ပံုတူ မ်ိဳးပြားေပးမယ္ ဆုိရင္..... လူသားေတြ ေရွာ့၀င္ကုန္တယ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူက လူသားရဲ့ ဦးေဏွာက္ ကုိ အစြမ္းကုန္ ပိတ္ပင္တယ္။ လူ႔ေဘာင္ တခုကုိ ေျပာင္းလဲမယ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္းတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔။ ပုိေကာင္းေသာ လူ႔ေဘာင္ အတြက္။ လူသား ရဲ့ စိတ္ကူး ဥာဏ္ ကြန္႔ျမဴးမႈ ကုိ ပိတ္ပင္တယ္။
ရွင္ ေဂါတမ ဟာ တဏွာ ကုိ တားျမစ္တယ္။ ပဋိ စ သမုပၸါတ္ မွာ ကြင္း ဆက္တစ္ခုကုိ ျဖတ္ခုိင္းတယ္။ အေျခခံက ရုပ္တရား။ ရုပ္တရားကုိ အေျခခံျပီး စိတ္ျဖစ္လာတယ္။ ရုပ္နဲ႔ စိတ္ၾကားမွာ ဥာဏ္ နဲ႔ ျဖတ္ခ်ရတယ္။ ပညတ္ နဲ႔ ပရမတ္ ဆုိတာ ဆက္လာတယ္။ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ ဘာသာတရား တည္ေဆာက္တယ္ ။ လူ ရဲ့ စိတ္ကူး ကြန္႔ျမဴးမႈကုိ စည္းတားတယ္။ အဓိက က အနတၱ ၊ သုညတ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီမွာ အဓိက က ဥာဏ္ ၊ သတိ ဥာဏ္ ၊ အသိဥာဏ္ အဲဒါနဲ႔ ျဖတ္ရတယ္။ အဲဒီအတြက္သမာဓိ ထူေထာင္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ သမာဓိ ကုိ ျပန္ဖ်က္ခ်ရတယ္။ ရွင္ေဂါတမရဲ့တရားက ဘာပဲဆိုဆုိ ဘာပဲလာလာ အနတၱ မွာပဲ အားလံုး ခ်ဳပ္ရတယ္။
ည ေရာက္လာေတာ့ ခါတုိင္းလုိ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူ ရွိတဲ့ ၊ တုိင္းျပည္၊ ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဓေလ့ ရွိတဲ့ အရပ္ ၊ ကုိယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိရာဘက္ဆီ ေငးေမွ်ာ္ .... ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ကႏၱာရကေန လေရာင္ ထုိးက်ေနတဲ့ ျမစ္ကမ္းစပ္ေလးဆီ လွမ္းေမွ်ာ္ေနရသလုိပဲ... ဒီလုိပဲ .. ဒီမွာ ရွိသမွ်ေတာ့ ဒီေရာဂါ။ ဘာကုိမွ ေတြးျပီး စုိးမရိမ္ျဖစ္တာလည္း ၾကာျပီ ။ ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း စူးစမ္းလ်က္ပါပဲ။ ဒီလုိပဲ ဆက္ရအံုးမွာေပါ့ မေသခင္ေသးသမွ်ေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အသက္္ဆက္ရတာ ဘာမွ မျမင္ရတဲ့ အေမွာင္ၾကီးထဲ တုိး၀င္ေနရတာပါပဲ။
ပန္ဒုိရာရဲ့ေသတၱာ ထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ က်န္ေသးတာ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာမလား ကံဆုိးတယ္ေျပာမလား။
ပရုိ မီးသီးယပ္စ္ က သက္ရွိေတြဖန္တီးေတာ့ သူ႔ညီက တျခား သက္ရွိေတြမွာ ခြန္အားေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထည့္ထုလုပ္လုိက္ျပီး ၊ လူေတြက်ေတာ့ အေကာင္ေသးေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့အတြက္ ပရုိမီးသီးယပ္စ္ က လူေတြကုိ ဦးေဏွာက္ထည့္ေပးခဲ့တယ္ဆုိလား။
ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း ဘာမွ လုပ္ခ်င္ ကုိင္ခ်င္ စိတ္မရွိတာလည္းပါမယ္။ ဆက္ျပီးေတာ့လည္း မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။ သယ္ရင္း လူလင္းကေတာ့ သူ႔ ဟန္ပ်က္ျခင္းေတြကုိ ဒီ ျငီးေငြ႔စိတ္ နဲ႔ တီးခတ္ေနတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာ............ ကၽြန္ေတာ္ က ျငိးေငြ႔လြန္ျပီး တီးကုိ မတီးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီ တံငါရြာသုိ႔ (၇) ဟာ ဒီ စီးရီး ထဲက ေနာက္ဆံုးပါ။ ဘာမွ မေျပာခ်င္ေတာ့တဲ့ အဆံုး ........................................................................
ပန္းကေလး ၊ မိသားစု ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊ ေနာက္ ရန္ကုန္ ၊ ျမန္မာ...........
.....................................................................................တိမ္ေတြဖံုးေနတဲ့ ဟုိဘက္နားေလာက္ဆီမွာေနမယ္နဲ႔ တူတယ္။ ။
ထြန္းႏြယ္
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မဆုိင္တာေတြ လာေျပာေနတယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတာ့ ထင္မွာပဲ။ ဒီကကိုေရႊဗမာေတြ သီခ်င္း အရမ္းဆုိၾကတယ္။ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ထဲမွာ ပင္ပန္းျပီးျပန္လာၾက ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဟဲၾကပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ့ သူတုိ႔ သီခ်င္း ဆုိတုိင္း ဖူးခ်စ္ရဲ့ ၾကိဳးစင္ေပၚက မွတ္တမ္းထဲက သီခ်င္း ဆုိၾကတာကုိပဲ သြားသြား ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ပန္း ေလး အေၾကာင္း စဥ္းစားတယ္ ။ ေသာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အရက္၀ုိင္း လက္ဖက္ရည္၀ုိင္းေတြ ။ တ၀ဲလည္လည္။ ပန္းကေလးကုိ အံ့ၾသစရာလက္ေဆာင္ေတြ အခုိက္အတန္႔ေတြ ေပးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ပန္းေလး ေပ်ာ္သြားပံု ၊ အျပံဳး ဖူးပြင့္လာပံု ။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မ်က္ရည္ေ၀့ တတ္လာျပီ။ ဘာလုိ႔လဲ မသိဘူး ျပန္စဥ္းစားတုိင္း မ်က္ရည္ေ၀့ ေ၀့လာတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေတြဖတ္တယ္။ သီခ်င္းေတြကုိ နားေထာင္တယ္။ ကုိယ့္ ၀မ္းနာ ကုိယ္သာသိ ဆုိတဲ့ ထန္းရြက္ကေလး ကုိ အေဆာင္ အျဖစ္ထားတယ္။ ကုိယ္သိတဲ့ ၀မ္းပဲ နာေနတာလား ။ သိပ္ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ၾကီး စဥ္းစားေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ဟုိတစ္ေလာက ျမန္မာျပည္ က သူေဌးတစ္ေယာက္အတြက္ ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ေပးခဲ့ရတယ္။ အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးရန္ ရုိးလက္စ္နာရီ ေျခာက္လံုး ၊ အပ်င္းေျပ ေသာက္ရန္ လူ၀ီ သာတင္း အရက္ပုလင္း ၅ လံုး ၊ အဲ့ပုလင္းက တစ္ပုလင္းတင္ စင္ကာပူ ၄၅၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္။ ဒီက အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တစ္လမွ ႏွစ္ေထာင္ သံုးေထာင္။ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈ နွင့္ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈ မွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုး ကပ္ေရာဂါ။
ေတာ္ဖလာ က ဆက္ေျပာတယ္။ အဲလုိ ျပည့္စံုတဲ့လူတုိင္းလည္း အႏုပညာခံစားေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းမသိပဲ ခံစားေနၾကတာေတြလည္းရွိတယ္တဲ့။ ကုိသီဟသူ ေျပာဖူးတယ္ တစ္ၾကိမ္မဟုတ္တစ္ၾကိမ္ ရင္ထဲေတာ့ ထိသြားမွာပဲ။ ေမာ္ဒန္ အႏုပညာဆုိတာ နာက်င္မႈ ၊ ျငီးေငြ႔မႈ ကေန ေပါက္ဖြားလာတာ။ ေအာင္ခင္ျမင့္ ကေရးတယ္ ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့အႏုပညာ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္ မယ္ထင္တဲ့အႏုပညာကုိ ေရြးျပီးခံစားရံုသာ။ ေကာပီေခတ္ လုိ႔ အမည္တပ္တယ္။ အႏုပညာ ဟာ ေစ်း ကြက္ ထဲ ေရာက္သြားျပီ။ မာကပ္တင္း ေတြ ခုေနာက္ပုိင္း သိပ္ေခတ္စားေနတယ္။
ယားလုိ႔ ေရးတာ တဲ့ ကုိတာ က ဆုိျပန္ပါေရာ။ ေခတ္ဟာ သိပ္ျမန္ဆန္ေနတယ္။ လူေတြတုိင္းဟာ ကုိယ္ လက္ခံရရွိတဲ့ ေဒတာ နဲ႔ ကုိယ့္ ကမာၻကုိယ္ တည္ေဆာက္ေတာ့တယ္။ အႏုပညာဆုိတာ အဲလုိ အြန္လုိင္းေပၚက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရရွိႏုိင္ပါတယ္။ ပတၱျမား ေက်ာက္မ်က္ ရတနာေတြ ဘာလုိ ႔ တန္ဖုိး ျမွင့္ေရာင္း၀ယ္ ရသလဲ ေတြးၾကည့္မိတယ္။
ဘုရားက အႏုပညာကုိ တားျမစ္တယ္။ ငါ့မွာ ဘုရားတားျမစ္တဲ့ အႏုပညာကုိ ... ဆရာေအာင္ခ်ိမ့္။ အႏုပညာ ဆုိတာၾကီးက သံုးမရရင္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဘာလုိ႔အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့ေနရာ က ပါလာတာတဲ့တံုး။ ခုလည္းပါတံုး ပဲ ဆုိတာ။ စား၀တ္ ေနေရး ၊ ေလာဘ ၊ စည္းစိမ္ ။ အႏုပညာဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္အဆင့္ရွိသလဲ ဆုိတာ ျပေနတဲ့ ေပတံလုိ (လုိ)။
သုိးေတြ ဘာသိလုိ႔လဲ စားမယ္ေသာက္မယ္ ဒီေလာက္ပဲ.... အဲဒါေၾကာင့္ ငါ့ ရဲ့အမိန္႔ေအာက္ေရာက္ေနတာ... ၾကာလာေတာ့ သူတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ ဦးေဏွာက္ကုိ အသံုးမခ်ခ်င္ေတာ့ဘူး ..... အယ္လ္ကားမစ္ ၀တၱဳ ထဲမွာ ဖတ္ရဖူးတယ္။ လူသား ဟာ သူ႔ဦးေဏွာက္ ကုိ အစြမ္းကုန္ အသံုးခ်တယ္။ အဲ့ေတာ့ လူသားဟာ ျပန္လည္ျပီး သူ႔ဦးေဏွာက္ ျပန္လည္ ပိတ္ေႏွာင္ထားရတယ္။
ဘာသာေရး။ လူ႔က်င့္၀တ္။ ဥပေဒ။ ယံုၾကည္မႈ။ သင့္ခ်စ္သူ ေသသြားလုိ႔ သင့္ခ်စ္သူ ရဲ့ ပံုကုိ ပံုတူ မ်ိဳးပြားေပးမယ္ ဆုိရင္..... လူသားေတြ ေရွာ့၀င္ကုန္တယ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူက လူသားရဲ့ ဦးေဏွာက္ ကုိ အစြမ္းကုန္ ပိတ္ပင္တယ္။ လူ႔ေဘာင္ တခုကုိ ေျပာင္းလဲမယ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္းတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔။ ပုိေကာင္းေသာ လူ႔ေဘာင္ အတြက္။ လူသား ရဲ့ စိတ္ကူး ဥာဏ္ ကြန္႔ျမဴးမႈ ကုိ ပိတ္ပင္တယ္။
ရွင္ ေဂါတမ ဟာ တဏွာ ကုိ တားျမစ္တယ္။ ပဋိ စ သမုပၸါတ္ မွာ ကြင္း ဆက္တစ္ခုကုိ ျဖတ္ခုိင္းတယ္။ အေျခခံက ရုပ္တရား။ ရုပ္တရားကုိ အေျခခံျပီး စိတ္ျဖစ္လာတယ္။ ရုပ္နဲ႔ စိတ္ၾကားမွာ ဥာဏ္ နဲ႔ ျဖတ္ခ်ရတယ္။ ပညတ္ နဲ႔ ပရမတ္ ဆုိတာ ဆက္လာတယ္။ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ ဘာသာတရား တည္ေဆာက္တယ္ ။ လူ ရဲ့ စိတ္ကူး ကြန္႔ျမဴးမႈကုိ စည္းတားတယ္။ အဓိက က အနတၱ ၊ သုညတ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီမွာ အဓိက က ဥာဏ္ ၊ သတိ ဥာဏ္ ၊ အသိဥာဏ္ အဲဒါနဲ႔ ျဖတ္ရတယ္။ အဲဒီအတြက္သမာဓိ ထူေထာင္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ သမာဓိ ကုိ ျပန္ဖ်က္ခ်ရတယ္။ ရွင္ေဂါတမရဲ့တရားက ဘာပဲဆိုဆုိ ဘာပဲလာလာ အနတၱ မွာပဲ အားလံုး ခ်ဳပ္ရတယ္။
ည ေရာက္လာေတာ့ ခါတုိင္းလုိ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူ ရွိတဲ့ ၊ တုိင္းျပည္၊ ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဓေလ့ ရွိတဲ့ အရပ္ ၊ ကုိယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိရာဘက္ဆီ ေငးေမွ်ာ္ .... ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ကႏၱာရကေန လေရာင္ ထုိးက်ေနတဲ့ ျမစ္ကမ္းစပ္ေလးဆီ လွမ္းေမွ်ာ္ေနရသလုိပဲ... ဒီလုိပဲ .. ဒီမွာ ရွိသမွ်ေတာ့ ဒီေရာဂါ။ ဘာကုိမွ ေတြးျပီး စုိးမရိမ္ျဖစ္တာလည္း ၾကာျပီ ။ ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း စူးစမ္းလ်က္ပါပဲ။ ဒီလုိပဲ ဆက္ရအံုးမွာေပါ့ မေသခင္ေသးသမွ်ေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အသက္္ဆက္ရတာ ဘာမွ မျမင္ရတဲ့ အေမွာင္ၾကီးထဲ တုိး၀င္ေနရတာပါပဲ။
ပန္ဒုိရာရဲ့ေသတၱာ ထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ က်န္ေသးတာ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာမလား ကံဆုိးတယ္ေျပာမလား။
ပရုိ မီးသီးယပ္စ္ က သက္ရွိေတြဖန္တီးေတာ့ သူ႔ညီက တျခား သက္ရွိေတြမွာ ခြန္အားေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထည့္ထုလုပ္လုိက္ျပီး ၊ လူေတြက်ေတာ့ အေကာင္ေသးေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့အတြက္ ပရုိမီးသီးယပ္စ္ က လူေတြကုိ ဦးေဏွာက္ထည့္ေပးခဲ့တယ္ဆုိလား။
ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း ဘာမွ လုပ္ခ်င္ ကုိင္ခ်င္ စိတ္မရွိတာလည္းပါမယ္။ ဆက္ျပီးေတာ့လည္း မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။ သယ္ရင္း လူလင္းကေတာ့ သူ႔ ဟန္ပ်က္ျခင္းေတြကုိ ဒီ ျငီးေငြ႔စိတ္ နဲ႔ တီးခတ္ေနတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာ............ ကၽြန္ေတာ္ က ျငိးေငြ႔လြန္ျပီး တီးကုိ မတီးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီ တံငါရြာသုိ႔ (၇) ဟာ ဒီ စီးရီး ထဲက ေနာက္ဆံုးပါ။ ဘာမွ မေျပာခ်င္ေတာ့တဲ့ အဆံုး ........................................................................
ပန္းကေလး ၊ မိသားစု ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊ ေနာက္ ရန္ကုန္ ၊ ျမန္မာ...........
.....................................................................................တိမ္ေတြဖံုးေနတဲ့ ဟုိဘက္နားေလာက္ဆီမွာေနမယ္နဲ႔ တူတယ္။ ။
ထြန္းႏြယ္
တံငါရြာသုိ႔ (၆)
ဟုိး ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ သေဘၤာက်င္းေတြ၊ တုိက္ေတြ၊ အေဆာက္အဦးေတြ မလႈပ္မယွက္ ၊
အဲ့ ဒါ ေတြကုိ ကုိယ္လည္း မလႈပ္မယွက္ ေငးေမာလ်က္ ၊ နံနက္ခင္း ၊ ေန႔လည္ခင္း ၊ ညေနခင္း ..အလုိ.. ေနေတာင္ေစာင္းသြားပါေပါ့လား။ လူေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ လူေတြဖန္တီးခဲ့တဲ့ နည္းပညာေတြ ကုိ လူေတြကေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ေငးေမာရင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခံရတဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေျပာင္းလာခဲ့လုိက္တာ.....
ည.. ေတြေ၀ ေငးေမာခဲ့ရတဲ့ .....မ်က္လံုးေတြ။ မနက္ အိပ္ရာထေတာ့ မ်က္လံုးကုိ စံုပြတ္ပစ္။ အလ်င္အျမန္ ေရာက္လာတဲ့ ငါ့ လက္။ ဟင္.. ေရာက္လာတာ ျမန္လုိက္တာ။ ကုိယ့္လက္ မဟုတ္တဲ့အတုိင္း ေအးစက္ေနတယ္။ ဒါ ...။ အေညာင္းဆန္႔လုိက္တာ။ ေခါင္းထဲမွာ ကလိ ကလိ နဲ႔။ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ.ဟာ။
ငါ့ ခံစားမႈ ေသြးၾကည္လႊာ ေတြ။ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ။ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ။ ၀ုန္းခနဲ ထ။ ေပါက္ကြဲ ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္ ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ျဖစ္မလာဘူး။ ေဟာ ဗ်ာ.. ဟုတ္ကဲ့ လူၾကီးမင္း ခင္ဗ်ား ဘာမ်ား အလုိရွိပါသလဲ။ ဘာမ်ား ေျပာလုိပါသလဲ။ စစခ်င္း ေပါက္ကြဲခ်င္တဲ့စိတ္ ဘယ္သိေတာ့မွာလဲ။ ခု အဲလုိ ေရးေနတာ သိလုိ႔မဟုတ္ဘူး ေရးရမယ္ဆုိလုိ႔။ ဆက္ေရး အံုးမယ္။ ဘာတဲ့။ 1101 1111 0010 1101 1100 0001 0010 1010 .....
ကြန္ျပဴတာေရွ႔ထုိင္။ အလုပ္ရွာ။ ေဟာဗ်ာ ေဟာဗ်ာ။ send ကုိ ႏွိပ္ပါ။ ဟုတ္ကဲ့ လုိ႔ေတာင္ ျပန္ေျပာလုိ႔မရ။ ႏွိပ္လုိက္ရျပီ။ ေနာက္ 1101 1110 1010 1100 0010 0001 0101 1011 ....။ apply ကုိ ႏွိပ္ပါ။ ႏွိပ္လုိက္ရျပီ။ ဘာေတြတုန္း ဟ။ ဘာသာျပန္ ၀င္ေရာက္တယ္။ ျပန္တုိက္စစ္တယ္။ ျပန္လည္ ထုတ္လုပ္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ မနက္ခင္း ဟု ေခၚဆုိေသာ အခ်ိန္မ်ား ကုန္ဆံုးသြားျပီဟု ထင္မွတ္ၾကလိမ့္မည္။ ဒီလုိလဲ မဟုတ္ျပန္ဘူးလား။ အမွန္က ဟုတ္တယ္။ မဟုတ္ဘူး ဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ဟုတ္တယ္ ဆုိတဲ့အတုိင္း အမွန္၊ အဲဒါေတြလည္းမသိေတာ့ဘူး။ အဲဒါ ဘာေတြလဲဟင္။
ေနာက္တစ္ေၾကာင္း အန္းတား။ အဲ့ဒါ အေပၚက။ ေစ်းသြား၀ယ္ပါ။ ေရွာ့ပင္းထြက္ပါ။ ေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ။ မွတ္သားပါ။ စကရင္ မွ ေပၚလာသည္ကုိ ၾကည့္ပါ။ လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ပါ။ ဘာသာစကား ျဖင့္ ဆက္ဆံမႈ။ ရင္းႏွီး ေဖာ္ေရြမႈ။ သတိေပးခ်က္။ စစ္စတမ္ အယ္ရာ။ အသံုးမ၀င္သည့္ ေဒတာမ်ားအား ဟူးမန္းဖားယားေ၀ါလ္ မွ စစ္ထုတ္ေပးသည္။ ခြင့္ ျပဳ ၊ မျပဳ။ ျပဳ။ ဟယ္လုိ။ ဟုိင္း။ စစ္စတမ္ အယ္ရာ။ ၀င္လာေသာ ေဆာ့၀ဲလ္ မွာ ျပင္ပ အေျခအေန ႏွင့္ မသင့္ေတာ္ပါ။ အလုိအေလ်ာက္ဖယ္ရွားျခင္း စတင္သည္။ အလုိအေလ်ာက္ဖယ္ရွားျခင္း ျပီးဆံုးျပီ။ ကဒ္ ထုတ္ပါ။ ရထားေပၚသုိ႔ ေလွ်ာက္၀င္ပါ။ အင္ေဖာ္ေမးရွင္း မ်ား လက္ခံပါ။ ကုိက္ညီမႈ ရွိလွ်င္ စၾကၤန္ေပၚသုိ႔ ေလွ်ာက္လုိက္ပါ။
ရွာေဖြပါ။ ကုိက္ညီမႈ ရွိလွ်င္ အေၾကာင္းျပန္ပါ။ ကုိက္ညီသည္။ ျပန္လည္စစ္ထုတ္ပါ။ ကြန္ျမဴနေကးရွင္း စတင္ပါ။ ခင္မင္မႈ မ်ား ေတြ႔ရသည္။ ခင္မင္မႈ ဘာသာျပန္ပါ။ မကုိက္ညီပါ။ ထပ္မံ ၍ အလံုးအရင္း ႏွင့္ ၀င္ေရာက္လာသည္။ အန္န္တီ အီမုိရွင္နယ္ ေဆာ့၀ဲလ္ မွမသတ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ ၄င္း ကုိယ္တုိင္ ပ်က္စီးမႈ စတင္သည္။ စစ္စတမ္ ကုိ ျပန္လည္စတင္ပါ။ မေျပာလုိက္ရမီ ...
လင္းခနဲ ၀င္လာတာ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္း။ သြားမယ္။ ေကြး ဆုိက္။ စကားေျပာ။ ဒါမွ လူ႔ဘ၀ တဲ့လား။ အရသာရွိလုိက္ပါဘိ။ အၾကာၾကီး ေငးေမာထုိင္ၾက ေဆြးေႏြးၾက။ ေလညင္းေလးျဖတ္တုိက္လာတယ္။ လွလုိက္တာ။ ေနာက္ ကုိရီးယားဆုိင္မွာ ကုိရီးယား အစာ သြားစားၾက။ ပန္းကေလး ကုိ သတိရပါဘိ။ ပန္းကေလး နဲ႔ ကုိရီးယား ထမင္းသုတ္ စားၾကတုန္းက မေအးခင္ နယ္လုိက္ၾကရတာ ႏွစ္ေယာက္သား ဖတ္ဖတ္ကုိေမာလုိ႔။ ခု ပန္းကေလး ၾကိဳက္တဲ့ ကမ္ခ်ီဟင္းရည္ ေလး ဆြဲမွပါ။ ပူပူ နဲ႔ ေကာင္းလုိက္တာ။ ေအာက္မွာ လူေတြ ေျပေလ်ာ့စြာ ။ လႈပ္ရွုားေနတဲ့ လူစင္စစ္ေတြေလ။ အတြဲေလးေတြ။ တခ်ိဳ႔ေကာင္မေလးေတြက သူတုိ႔ ေကာင္ေလးေတြရဲ့ ပုခံုး ေပၚ ကႏြ႔ဲ ကလ် မွီလုိ႔ေပါ့။ လူဆုိတာ လူနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတယ္။ လူနဲ႔ ဆက္ဆံ ေနမွ လူျဖစ္တယ္ ဆုိတာ........အေတြးထဲမွာ လြင့္ေမ်ာသြားတယ္။ စကားေတြလည္းအမ်ားၾကီးပါပဲ။ အာေခါင္ေျခာက္လည္း စုိေျပေနတဲ့ ရာသီဥတု နဲ႔ ဆုိေတာ့...
ျပန္လာတယ္။ ဒီကလူေတြ ဘာေတြ ညာေတြ။ ဟုိက လူေတြ ဘာေတြ ညာေတြ သိပ္မစဥ္းစားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ျပည့္စံု ေျပာသလုိ ျမန္ျမန္ အထုိင္က်သြားတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ မေျပာတတ္ပါဘူးေလ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပန္းကေလး ပံုေတြ ထုတ္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ေဖ့ဘုတ္ ေပၚက ကုိယ္ေရးထားတဲ့စာေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြေရးထားတဲ့စာေတြ ျပန္ဖတ္ တယ္။ အျပံဳးေလးေတြျပန္ျမင္ရတယ္။ ေႏြးေထြးမႈ ေတြနဲ႔ စကား၀ုိင္းေတြ။ အသစ္ သိရွိမႈေတြ။ ရွာေဖြမႈေတြ။ စိတ္လႈပ္ရွားလုိက္ရတဲ့ အခုိက္အတန္႔ေလးေတြ။ လူ ျဖစ္ျခင္း ရဲ့ မလုိင္ ေတြ ေ၀့တက္လာတယ္။ ေသြးထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ လြတ္လပ္မႈ လန္းဆန္းမႈ ေသြးရည္ၾကည္ ေတြ ျပန္လည္ စီးဆင္းလာခဲ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြ ကုိ ဖတ္ရင္း ..ရန္ကုန္ရွိမယ္ထင္တဲ့ ဘက္ကုိ ေငးေမွ်ာ္ရင္း၊ ျပည့္စံုလုိ ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္ေတာ့ ပန္းကေလးရဲ့ ပံုေလးကုိ ထုတ္ၾကည့္ရင္း ........ ကၽြန္ေတာ္ တံငါရြာ တျဖစ္လဲ စင္ကာပူမွာ ရန္ကုန္ကုိ သတိရလုိ႔ေပါ့။
ဆရာခ်ိမ့္ က သူ႔ ရဲ့ ျပဇာတ္မင္းသားဆုိတဲ့ ကဗ်ာ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးဖူးတယ္
ျပန္လည္ သတိရမႈမွာ အႏုပညာမပါရင္..............။
ထြန္းႏြယ္
အဲ့ ဒါ ေတြကုိ ကုိယ္လည္း မလႈပ္မယွက္ ေငးေမာလ်က္ ၊ နံနက္ခင္း ၊ ေန႔လည္ခင္း ၊ ညေနခင္း ..အလုိ.. ေနေတာင္ေစာင္းသြားပါေပါ့လား။ လူေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ လူေတြဖန္တီးခဲ့တဲ့ နည္းပညာေတြ ကုိ လူေတြကေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ေငးေမာရင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခံရတဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေျပာင္းလာခဲ့လုိက္တာ.....
ည.. ေတြေ၀ ေငးေမာခဲ့ရတဲ့ .....မ်က္လံုးေတြ။ မနက္ အိပ္ရာထေတာ့ မ်က္လံုးကုိ စံုပြတ္ပစ္။ အလ်င္အျမန္ ေရာက္လာတဲ့ ငါ့ လက္။ ဟင္.. ေရာက္လာတာ ျမန္လုိက္တာ။ ကုိယ့္လက္ မဟုတ္တဲ့အတုိင္း ေအးစက္ေနတယ္။ ဒါ ...။ အေညာင္းဆန္႔လုိက္တာ။ ေခါင္းထဲမွာ ကလိ ကလိ နဲ႔။ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ.ဟာ။
ငါ့ ခံစားမႈ ေသြးၾကည္လႊာ ေတြ။ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ။ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ။ ၀ုန္းခနဲ ထ။ ေပါက္ကြဲ ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္ ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ျဖစ္မလာဘူး။ ေဟာ ဗ်ာ.. ဟုတ္ကဲ့ လူၾကီးမင္း ခင္ဗ်ား ဘာမ်ား အလုိရွိပါသလဲ။ ဘာမ်ား ေျပာလုိပါသလဲ။ စစခ်င္း ေပါက္ကြဲခ်င္တဲ့စိတ္ ဘယ္သိေတာ့မွာလဲ။ ခု အဲလုိ ေရးေနတာ သိလုိ႔မဟုတ္ဘူး ေရးရမယ္ဆုိလုိ႔။ ဆက္ေရး အံုးမယ္။ ဘာတဲ့။ 1101 1111 0010 1101 1100 0001 0010 1010 .....
ကြန္ျပဴတာေရွ႔ထုိင္။ အလုပ္ရွာ။ ေဟာဗ်ာ ေဟာဗ်ာ။ send ကုိ ႏွိပ္ပါ။ ဟုတ္ကဲ့ လုိ႔ေတာင္ ျပန္ေျပာလုိ႔မရ။ ႏွိပ္လုိက္ရျပီ။ ေနာက္ 1101 1110 1010 1100 0010 0001 0101 1011 ....။ apply ကုိ ႏွိပ္ပါ။ ႏွိပ္လုိက္ရျပီ။ ဘာေတြတုန္း ဟ။ ဘာသာျပန္ ၀င္ေရာက္တယ္။ ျပန္တုိက္စစ္တယ္။ ျပန္လည္ ထုတ္လုပ္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ မနက္ခင္း ဟု ေခၚဆုိေသာ အခ်ိန္မ်ား ကုန္ဆံုးသြားျပီဟု ထင္မွတ္ၾကလိမ့္မည္။ ဒီလုိလဲ မဟုတ္ျပန္ဘူးလား။ အမွန္က ဟုတ္တယ္။ မဟုတ္ဘူး ဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ဟုတ္တယ္ ဆုိတဲ့အတုိင္း အမွန္၊ အဲဒါေတြလည္းမသိေတာ့ဘူး။ အဲဒါ ဘာေတြလဲဟင္။
ေနာက္တစ္ေၾကာင္း အန္းတား။ အဲ့ဒါ အေပၚက။ ေစ်းသြား၀ယ္ပါ။ ေရွာ့ပင္းထြက္ပါ။ ေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ။ မွတ္သားပါ။ စကရင္ မွ ေပၚလာသည္ကုိ ၾကည့္ပါ။ လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ပါ။ ဘာသာစကား ျဖင့္ ဆက္ဆံမႈ။ ရင္းႏွီး ေဖာ္ေရြမႈ။ သတိေပးခ်က္။ စစ္စတမ္ အယ္ရာ။ အသံုးမ၀င္သည့္ ေဒတာမ်ားအား ဟူးမန္းဖားယားေ၀ါလ္ မွ စစ္ထုတ္ေပးသည္။ ခြင့္ ျပဳ ၊ မျပဳ။ ျပဳ။ ဟယ္လုိ။ ဟုိင္း။ စစ္စတမ္ အယ္ရာ။ ၀င္လာေသာ ေဆာ့၀ဲလ္ မွာ ျပင္ပ အေျခအေန ႏွင့္ မသင့္ေတာ္ပါ။ အလုိအေလ်ာက္ဖယ္ရွားျခင္း စတင္သည္။ အလုိအေလ်ာက္ဖယ္ရွားျခင္း ျပီးဆံုးျပီ။ ကဒ္ ထုတ္ပါ။ ရထားေပၚသုိ႔ ေလွ်ာက္၀င္ပါ။ အင္ေဖာ္ေမးရွင္း မ်ား လက္ခံပါ။ ကုိက္ညီမႈ ရွိလွ်င္ စၾကၤန္ေပၚသုိ႔ ေလွ်ာက္လုိက္ပါ။
ရွာေဖြပါ။ ကုိက္ညီမႈ ရွိလွ်င္ အေၾကာင္းျပန္ပါ။ ကုိက္ညီသည္။ ျပန္လည္စစ္ထုတ္ပါ။ ကြန္ျမဴနေကးရွင္း စတင္ပါ။ ခင္မင္မႈ မ်ား ေတြ႔ရသည္။ ခင္မင္မႈ ဘာသာျပန္ပါ။ မကုိက္ညီပါ။ ထပ္မံ ၍ အလံုးအရင္း ႏွင့္ ၀င္ေရာက္လာသည္။ အန္န္တီ အီမုိရွင္နယ္ ေဆာ့၀ဲလ္ မွမသတ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ ၄င္း ကုိယ္တုိင္ ပ်က္စီးမႈ စတင္သည္။ စစ္စတမ္ ကုိ ျပန္လည္စတင္ပါ။ မေျပာလုိက္ရမီ ...
လင္းခနဲ ၀င္လာတာ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္း။ သြားမယ္။ ေကြး ဆုိက္။ စကားေျပာ။ ဒါမွ လူ႔ဘ၀ တဲ့လား။ အရသာရွိလုိက္ပါဘိ။ အၾကာၾကီး ေငးေမာထုိင္ၾက ေဆြးေႏြးၾက။ ေလညင္းေလးျဖတ္တုိက္လာတယ္။ လွလုိက္တာ။ ေနာက္ ကုိရီးယားဆုိင္မွာ ကုိရီးယား အစာ သြားစားၾက။ ပန္းကေလး ကုိ သတိရပါဘိ။ ပန္းကေလး နဲ႔ ကုိရီးယား ထမင္းသုတ္ စားၾကတုန္းက မေအးခင္ နယ္လုိက္ၾကရတာ ႏွစ္ေယာက္သား ဖတ္ဖတ္ကုိေမာလုိ႔။ ခု ပန္းကေလး ၾကိဳက္တဲ့ ကမ္ခ်ီဟင္းရည္ ေလး ဆြဲမွပါ။ ပူပူ နဲ႔ ေကာင္းလုိက္တာ။ ေအာက္မွာ လူေတြ ေျပေလ်ာ့စြာ ။ လႈပ္ရွုားေနတဲ့ လူစင္စစ္ေတြေလ။ အတြဲေလးေတြ။ တခ်ိဳ႔ေကာင္မေလးေတြက သူတုိ႔ ေကာင္ေလးေတြရဲ့ ပုခံုး ေပၚ ကႏြ႔ဲ ကလ် မွီလုိ႔ေပါ့။ လူဆုိတာ လူနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတယ္။ လူနဲ႔ ဆက္ဆံ ေနမွ လူျဖစ္တယ္ ဆုိတာ........အေတြးထဲမွာ လြင့္ေမ်ာသြားတယ္။ စကားေတြလည္းအမ်ားၾကီးပါပဲ။ အာေခါင္ေျခာက္လည္း စုိေျပေနတဲ့ ရာသီဥတု နဲ႔ ဆုိေတာ့...
ျပန္လာတယ္။ ဒီကလူေတြ ဘာေတြ ညာေတြ။ ဟုိက လူေတြ ဘာေတြ ညာေတြ သိပ္မစဥ္းစားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ျပည့္စံု ေျပာသလုိ ျမန္ျမန္ အထုိင္က်သြားတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ မေျပာတတ္ပါဘူးေလ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပန္းကေလး ပံုေတြ ထုတ္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ေဖ့ဘုတ္ ေပၚက ကုိယ္ေရးထားတဲ့စာေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြေရးထားတဲ့စာေတြ ျပန္ဖတ္ တယ္။ အျပံဳးေလးေတြျပန္ျမင္ရတယ္။ ေႏြးေထြးမႈ ေတြနဲ႔ စကား၀ုိင္းေတြ။ အသစ္ သိရွိမႈေတြ။ ရွာေဖြမႈေတြ။ စိတ္လႈပ္ရွားလုိက္ရတဲ့ အခုိက္အတန္႔ေလးေတြ။ လူ ျဖစ္ျခင္း ရဲ့ မလုိင္ ေတြ ေ၀့တက္လာတယ္။ ေသြးထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ လြတ္လပ္မႈ လန္းဆန္းမႈ ေသြးရည္ၾကည္ ေတြ ျပန္လည္ စီးဆင္းလာခဲ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြ ကုိ ဖတ္ရင္း ..ရန္ကုန္ရွိမယ္ထင္တဲ့ ဘက္ကုိ ေငးေမွ်ာ္ရင္း၊ ျပည့္စံုလုိ ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္ေတာ့ ပန္းကေလးရဲ့ ပံုေလးကုိ ထုတ္ၾကည့္ရင္း ........ ကၽြန္ေတာ္ တံငါရြာ တျဖစ္လဲ စင္ကာပူမွာ ရန္ကုန္ကုိ သတိရလုိ႔ေပါ့။
ဆရာခ်ိမ့္ က သူ႔ ရဲ့ ျပဇာတ္မင္းသားဆုိတဲ့ ကဗ်ာ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးဖူးတယ္
ျပန္လည္ သတိရမႈမွာ အႏုပညာမပါရင္..............။
ထြန္းႏြယ္
တံငါရြာ သုိ႔ (၅)
ဘာလုိလုိ နဲ႔ ကုိယ္လဲ ဘာလုိလုိ .....
ဒီေန႔က စေနေန႔ ။ေရာက္တာ ၇ ရက္ေျမာက္ေန႔။ ဘာထူး။ ဘာမွ မထူး။ နားကုိေအးေနတာပဲ။ အရင္ ၂ ရက္ကေတာ့ အိမ္မွာေနရင္း တကယ့္ကုိ အိမ္မွာ ထိုင္ေနရင္း။ အခန္းထဲမွာ ကမာၻၾကီးကုိ ဂူးဂဲလ္ ထဲ ထည့္ပလုိက္ျခင္း။ ယူက်ဴ႔ ျဖင့္ ေတြ႔သိျခင္း။ ကၽြန္ေတာ္ ဆုိေသာ အလုပ္ လုပ္လုိေနေသာ လူတစ္ဦး ရွိေၾကာင္း အသိေပးျခင္း။ စသျဖင့္ အခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း။ လံုးေထြးေနတယ္ ကမာၻၾကီးနဲ႔ လံုးေထြးတယ္ စင္ကာပူ နဲ႔ လံုးေထြးတယ္။ ေတြ႔လား ငါ့မွာေတာင္ စင္ကာပူ မွ်င္ေတြ လာကပ္ေနျပီ။ ဘယ္ေတာ့မ်ား စင္ကာပူ ပုိးတံုးလံုး ျဖစ္လာေတာ့မလဲ မသိဘူး။ (အဲဒါ တကယ္မသိတာ) ေျပာင္းမွန္းမသိေျပာင္းလာတာ။ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ခရီးေရာက္ေနျပီထင့္။
ထားေတာ့။ အစျပန္ေကာက္ရေအာင္၊ ဒီေန႔က စေနေန႔။ ဟုတ္ပ။ စေနေန႔။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်ိန္းထားတယ္ ၊ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလ သူလာမယ္။ ေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့။ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲ။ သြားမွာေပါ့။ သူနဲ႔ခ်ိန္း။ ခ်ိန္းထားတာ ၃ နာရီမွ။ ၃ နာရီ မေရာက္မခ်င္း ထုိင္ေစာင့္ေန။ ဒါေပမယ့္ ပ်င္းဖုိ႔ မေကာင္းပါ။ ဒီေန႔ အေဒၚ တစ္ေယာက္အလည္ လာမည္ဆုိသျဖင့္ အခန္းရွင္း။ တမနက္လံုး ပန္းကေလး နဲ႔ ႏွီးေႏွာ။ အုိ ကိုယ္ေတာ့ ဒီေန႔ ပန္းန႔ံ ေလးသင္း ရာသီဥတု သာယာတယ္။ ျမဴ ကင္းေနတယ္။ သိလား။ အဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၊ ခင္မင္မႈ စေသာ စေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိပ္မသိတဲ့ အရာေတြ။ ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ လူၾကီးေတြ လာလာ ေျပာေျပာၾကေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကပဲ ယံုၾကည္ေနလုိ႔လား မသိဘူး။ အဲ့ အသုိင္းအ၀န္း ထဲမွာ ေနရတာ သိပ္ေနလုိ႔ေကာင္း။ သိပ္ေနလုိ႔ေပ်ာ္။ ေနေပ်ာ္စရာ ေလာက။ ေလာကဆုိတာ ဒါမ်ိဳးေလးလည္း ရွိေပအံုးမွေပါ့။ ရွိအံုးမွ ေပါ့။ ဟုတ္တယ္မလား။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ယံုတယ္။ ပန္းကေလး နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ၊ ေႏြးေထြးမႈ။ တကယ့္ကုိ ေလ ေလး တခၽြန္ခၽြန္။ ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္။ အခု ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လု႔ိရမွာပါဗ်ာ။
၃နာရီထုိးေတာ့ ေရခ်ိဳး။ ျပီးေတာ့ ထြက္လာလုိက္တာပဲ။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သြားမလဲ။ ဘယ္သြားမလဲ။ ဘယ္သြားမလဲ။ ေခါင္းခ်င္းရုိက္ တုိင္ပင္တယ္။ အေရွ့ဘက္ကမ္းေျခ ၊ အဲဒါက ျမန္မာမႈ ျပဳထားတာ။ ဒီမွာေတာ့ အိစ္တ္ ကုိ႔တ္ အဲလုိပဲေခၚၾကတယ္။ အဲ့ေနရာ သြားၾကေပသေပါ့ဗ်ာ။ ယူနုိ႔ မွာဆင္း။ တက္ကစီ ငွား။ အိတ္စ္ ကုိ႔္တ္ သို႔ေပါ့ဗ်ာ။ အံမယ္ တက္ကစီ သမားက ဟုိေမးဒီေမးနဲ႔။ ဘယ္ကလဲ။ ဘာလာလုပ္တာလဲေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႔က ျမန္မာေတြ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲေတာ့ ျမန္မာ ျပည္သူေတြကုိ သိပ္ၾကိဳက္ဆုိပဲ။ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ သိပ္မုိက္ ေပါ့။ လာျပီ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္ အုိင္ကြန္ၾကီးထူးဆန္းပါ့။ လူေတြက သတင္းေတြ မီဒီယာေတြ ေျပာျပတဲ့ ကမာၻၾကီးမွာ ရွင္သန္ေနရတယ္။ ၾကည့္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိခဲ့တဲ့ ကမာၻဆုိတာနဲ႔ ဒီက ကမာၻ ၊ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခားလဲ။ ဘာသာစကား နဲ႔ သိမ္းသြင္းခံ ဘာသာစကား ရဲ့ ျပဳလုပ္ခံ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဲ့မွာ ကြင္းခနဲ။ ကဲ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကုိ ဘာသာစကား နဲ႔ သိမ္းသြင္းေနျပီလား။ ဘယ္လုိလဲ။ စိမ့္၀င္မႈ ပါဆန္းေတ့ ဘယ္ေလာက္လဲ။ ဘယ္ေလာက္ေရာက္ သြားျပီလဲ။ ကဲ ေျပာ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္ ေတြ႔သိမႈေတြနဲ႔ ျပန္တပ္ဆင္ တည္ေဆာက္ေနပါသလား။ ဘာမ်ားထပ္ရေနပါသလဲ။ ဗုိက္၀ ၾကပါသလား။ ေတြ႔တယ္မလား လူဆုိတာ အျပဳလုပ္ခံေတြပါဆုိတာ။ ဘာေတြမ်ား အၾကီးအက်ယ္ၾကီးေတြ လုပ္ျပဖုိ႔ တာစူထားပါသလဲ။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ရဲ့ နယ္ရုပ္ေတြ ဆုိလား အဲလုိမ်ိဳးေတြ ၾကားဖူးေနရတာ။ အဲလုိ အဲလုိပါဗ်ာ။
ေရာက္ေလျပီ အိစ္တ္ ကုိ႔တ္ ေမာင္မင္းၾကီးသား ၾကီးက ကိုယ့္ ဘယ္ေနရာ ခ်ေပးသြားမွန္းမသိဘူး။ ကုိယ္လည္းမေရာက္ဖူးဘူး ဆုိေတာ့။ ေကာင္းေပါ့။ ေျခဦးတည့္ရာ။ ေျခေလွ်ာက္လမ္း။ ေျပာရအံုးမယ္ ဒီမွာ အစုိးရ က သူ႔ ျပည္သူေတြ ကုိ ဘယ္ေလာက္ အေရးစိုက္တယ္ဆုိတာ။ ေျခေလွ်ာက္လမ္းက တစ္လမ္း။ စက္ဘီး တုိ႔ စကိတ္တုိ႔ စီးဖုိ႔တစ္လမ္း ဗ်ာ အဆင္ေျပေအာင္ေပါ့ စီစဥ္ေပးထားတာ။ ျပီးေတာ့ ဒါက ပတ္ဘလစ္ ဆုိတဲ့ အမ်ားျပည္သူန႔ဲ ဆုိင္တဲ့ေနရာ။ လူမ်ိဳးဘာသာ၊ အဆင့္အတန္းမေရြး အပန္းေျဖႏုိင္ပါသည္ေပါ့ဗ်ာ။ ကမ္းေျခ တဲ့ ေခ်ာင္းသာ ၊ စက္စဲ ၊ ေမာင္းမကန္ ေရာက္ဖူးတဲ့ ကမ္းေျခ မွန္သမွ် ျပန္လြမ္းသြားတယ္။ ဘယ့္ႏွယ့္ တစ္ထြာေလာက္ ဆင္းေလွ်ာက္လုိက္တာနဲ႔ ေရထဲ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။ ဒါေတာင္ လူေတြ အပန္းေျဖလုိ႔ ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီက သဲေတြ ၀ယ္ျပီး လုပ္ေပးထားတာ ဆုိပဲ။ အားလံုး ကုိ ျပင္ဆင္ေပးထားတာေတာ့မုိက္ပါတယ္။ အပန္းေျဖစခန္း။ ကမ့္ခ်ရန္ေနရာ။ ဘာဘီက်ဴး လုပ္ရန္ေနရာ။ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ စံနစ္ရွိေတာ့ အဆင္ေျပသေပါ့ဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေတာ္တဲ့လူေတြ။ အစားအေသာက္လည္း စံုတယ္။ ကမ္းေျခကလည္း ၾကည့္လုိက္တာ ပင္လယ္ျပင္ျမင္ရမလားမွတ္တယ္။ သေဘၤာေတြနဲ႔ ပိတ္ေနတယ္။ ဟ ဟ။ ဒါေပမယ့္ မရွိတဲ့ ေနရာကုိ မရွိရွိေအာင္ လုပ္ထားတာ သာယာေအာင္ ဖန္တီးထားတာ ခ်ီးက်ဴးဖုိ႔ေကာင္းသဗ်ာ။ ေနာက္ကုိယ္လည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့ တစ္မ်ိဳးပဲ။ ျမန္မာေျမေပၚ ျပန္နင္းေနရတာဆုိေတာ့ကာ ။ အားလံုးလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ ၊ ေနာင္ျဖစ္ ေတြ ေျပာ။ ေလကလည္း တုိက္ ဆိုေတာ့ဗ်ာ။ သာယာတယ္ေပါ့။ ဒီမွာ ၀ါးတာ စကီ လည္းရွိသဗ်။ ဒါလည္း မုိက္တာပဲ။ က်န္းမာေရး အတြက္ လာေျပး စကိတ္စီးေနတဲ့လူေတြ ေတာ့ အေတာ္မ်ားသဗ်။ က်န္းမာေရး အတြက္လာလုပ္ခါမွ ဒူးကြဲ ဒူးျပဲ ေသြးေတြရႊဲေနတဲ့လူေတြ လည္း ႏုိင္းခ်င္း ပဲေပါ့ဗ်ာ။ ဟက္ဟက္ ရယ္ ေတာ့ ရယ္ရသဗ်ေနာ္။ လူေတြ ရႈပ္စရာမရွိ ရွာၾကံရႈပ္ၾကပံု။ ကုိယ့္ဘာသာ စည္းခ်က္မွန္ ရွင္သန္နည္း ကုိေမ့ ၊ အတင္း စည္းခ်က္ လုိက္မွန္။ ျပီးေတာ့ ... ဟက္ ဟက္ ဟက္ ။
ေနာက္မုိးခ်ဳပ္ျပီ။ အိစ္တ္ ကုိ႔တ္ က ျပန္။ အိမ္မျပန္ခ်င္ၾကေသးဘူးေလ။ ဘယ္သြားမလဲ။ ျပန္ေခါင္းခ်င္းရုိက္။ စီးတီးေဟာလ္ နားက ျမစ္ဆိပ္နားသြားမယ္။ အဲလုိ အၾကံ ရ။ ကဲ လိမ့္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။
ရထားေပၚကဆင္း။ ေျမေအာက္ က ေလွ်ာက္။ ကုိယ္က ဒီမွာ နည္းနည္း ၾကာလာေတာ့ မီးေရာင္ေတြ ကုိေတာ့ ခံစားလုိ႔ရလာျပီ။ ဒါေပမယ့္ ရထားေျမေအာက္ ထဲ ၀င္သြားရင္ေတာ့ ေၾကာက္ေနတုန္းပဲ။ ထားပါ။ ေျမေအာက္က ေလွ်ာက္သြား။ တက္ အေပၚကုိ တက္ တက္ တက္။ စက္ေလွခါးေတြတဆင့္ျပီး တဆင့္ တက္သြားတာ။ ဟာ......... ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူမွာ သေဘာအက်ဆံုး နဲ႔ အၾကိဳက္ဆံုး ေနရာ။ တကယ္ အဲလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္ သတ္မွတ္တယ္။ တကယ္ဗ်ာ။ ဒါမ်ိဳးသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရန္ကုန္မွာရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေနရာမွ မသြားေတာ့ဘူး စိတ္ခ်။ ဒါကမွ တကယ့္စင္ကာပူရဲ့အညြန္႔။ အမြန္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အဆင့္ျမင့္ေနသလဲ ဆုိတဲ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခရီးေရာက္ေနသလဲ ဆုိတာ ျပေနတဲ့ စင္ကာပူ။ နာမည္က အက္စ္ပလန္ဒီ တဲ့။
အက္စ္ ပလန္ဒီ ဆုိတာ စင္ကာပူရဲ့ အႏုပညာ စင္တာလုိ႔ ဆုိလု႔ိရသေပါ့ဗ်ာ။ ကားပတ္ကင္ ေနာက္ က ၀င္တဲ့ လမ္းမွာကုိ အင္စေတာ္ေလးရွင္းေတြနဲ႔ စတယ္။ ျပီးေတာ့ နံရံမွာ ကဗ်ာေတြ။ ေနာက္ အင္စေတာ္ေလးရွင္းေတြ။ ့ ဒါက ဖရီးရိႈးေတြဗ်။ ကုိယ့္ ဖန္တီး ႏုိင္စြမ္းရွိသေလာက္ ျပလုိ႔ရတဲ့ေနရာ။ ျပီးေတာ့ စင္တာ ထဲကုိေရာက္ အဲ့မွာလည္း အင္စေတာ္ေလးရွင္းေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီမွာ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ အႏုပညာဆုိတာေတာင္ တုိက္လုိ႔ခုိက္လုိ႔ ေကာင္းတုန္း၊ ဒီမွာက အကုန္ခရီးေရာက္ေနျပီ။ ဗစ္စီရယ္ အတ္ေတာင္ျပေနၾကျပီ။ ခင္ဗ်ား ျပခ်င္ရင္ ဖရီးျပ ရံုပဲ။ ေနာက္ ဖရီး ရိႈးေတြ။ ေနာက္ ပန္းခ်ီေတြ၊ ပန္းပုေတြ။ေနာက္ သီေအတာ ေတြ။ ဘဲေလး ေတြ။ တကယ့္ အညြန္႔ေတြဗ်ာ။ အဲဒါက ဘယ္မွာ ေဆာက္ထားတယ္မွတ္လဲ။ ကက္စီနုိနဲ႔ တြဲထားတဲ့ အေဆာက္အဦး ၃ခုေပၚမွာ ေလွတင္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦး ေရွ့ ၊ကာစီႏုိေရွ့၊ စင္ကာပူ ဗီဇနက္ စင္တာေတြရဲ့ ေရွ့ ၊မရီနာေဘ ၊ မာလုိင္းယြန္း လာဘ္ေကာင္ အစစ္ေရွ့၊ အုိဗ်ာ စင္ကာပူ ရဲ့ စင္ကာပူ ဆုိတာေတြအားလံုးကုိ စုထားတဲ့ေနရာ အကုန္လံုးကုိလဲ လွမ္းျမင္ေနရတယ္၊ စင္ကာပူရဲ့ည။ ဟုိ အသစ္ေဆာက္ထားတဲ့ အပန္းေျဖ ဟုိတယ္ေပၚက မီးေမာင္းေတြကလည္း ျပင္းလွခ်ည္။ အမ်ိဳးသားေန႔ အၾကိဳ မီးရႈး မီးပန္းေတြေဖာက္၊ ေနာက္ တစ္ျမိဳ႔လံုးက တုိက္ေတြေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ အာကာသ ထဲေတာင္ ထုိးလုိ႔ရတဲ့ မီးေမာင္း ၾကီးေတြ ကစား၊ ေနာက္က တီးေနတဲ့တီး၀ုိင္း ရဲ့ အသံ က ျဖဴးေနတဲ့ ေလေပၚမွာ ေမ်ာလာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ အေၾကာင္း ေတြးမိျပီးေတာ့ မ်က္ရည္ေတာင္၀ဲသြားတယ္။ တကယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူ ႏုိင္ငံသားေတြ အႏုပညာ မခံစား ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္ထားတာ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ေတာင္ ျပန္ရွက္သြားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့အယူကေတာ့ မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။ သူတုိ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြက စည္းခ်က္မွန္လြန္းေနတယ္ေလ။ အခ်ိန္ကုိက္ လႈပ္ရွားေနတ့ဲ အရာ၀တၱဳေတြ ၊ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ ရဲ့ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈေတြ ကလည္း မခ်ီးက်ဴးေနလုိ႔မရ။ သိပ္လွတဲ့ ေနရာဗ်ာ။ အက္စ္ပလန္ဒီ ဆုိတာ သိပ္လွတဲ့ေနရာ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ဖူးသမွ်ထဲမွာေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေစတဲ့ ေနရာ။ အဲလုိကုိ အက္စ္ ပလန္ဒီက အႏုပညာေတြ ၀န္းရံ အဲဒါကိုက လွေနပါတယ္ဆုိ ၊ ေနာက္ ေနာက္ သူ႔ရဲ့ တည္ေနရာ က လူေတြရဲ့ အသိဥာဏ္ အားထုတ္မႈ ေတြ ၊ လွပတဲ့ လူေတြရဲ့ အညြန္႔မွန္သမွ် ေတြ ဖူးပြင့္ သီး ရႊန္းမွည့္ ေနတဲ့ေနရာ၊ အက္စ္ ပလန္ဒီ ဆုိတာ သိပ္လွတဲ့ေနရာေပါ့။
သိပ္လွတာမွ ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႔ ေရးေရး သူ႔အလွ ကုိ ဘယ္လုိမွ လံုေလာက္ေအာင္ မဖြဲဆုိႏုိင္တဲ့ အက္စ္ပလန္ဒီေပါ့။ ေရာက္ျပီးရင္ ျပန္ခြာဖုိ႔ မနည္းအားထုတ္ေနရတဲ့ေနရာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အားထုတ္ထုတ္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ ျပန္ၾကရတာခ်ည္းပါပဲ။ လူ႔ဘ၀ မလား။
အျပန္ အေဒၚကုိ ခ်န္ဂီမွာ သြားၾကိဳလာတယ္။ အကုိတစ္ေယာက္ ကားနဲ႔ အိမ္ျပန္။ စင္ကာပူ ရဲ့ အားထုတ္မႈ ေတြကုိ ေငးေမွ်ာ္ အဲဒါ ဟာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ရဲ့ အဆင့္အတန္းပဲမဟုတ္လား။ဟုတ္လား။ အဲလုိလား ဆုိေတာ့လဲ အဲလုိလဲမဟုတ္ေသးပါဘူး။ အရာ၀တၱဳ ေတြရဲ့ တုိးတက္မႈေနာက္မွာ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဆုတ္ယုတ္မႈဟာ ကပ္ပါလာစျမဲပဲ။ ဒါဟာ စင္ကာပူ မလား။ စင္ကာပူ ရဲ့ အလွဟာ ရုပ္၀တၱဳ ၊ ဒါ ဟာလွေနရမွာပဲမလား။ သူတုိ႔ လွေအာင္လည္း အားထုတ္ႏုိင္ပါေပတယ္။ ေတာ္ပါေပတယ္ စင္ကာပူ။ တကယ့္ကုိ ေတာ္ၾကပါေပတယ္ စင္ကာပူ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ အရာ၀တၱဳေတြရဲ့ ဖိစီးမႈ။ အဲ့ ဖိစီးမႈက မလြတ္ေျမာက္မႈ အဲဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္လဲ ဖိစီးခံခ်င္လုိ႔ ဒီကုိလာခဲ့ရျပီ။ လူသားဟာ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးတယ္တဲ့။ကဲ....... ထူးဆန္းပါေပ့လူတုိ႔ရယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့... ညီအကုိ ေတြစံုတုန္း ခ်က္ကစား။ ညီတစ္ေယာက္ ကုိ တက္စီ လုိက္ငွားေပး။ ျပီးေတာ့ ခါတုိင္းလုိပဲ ကုိယ့္ ျမန္မာျပည္ ရွိမယ္ထင္တဲ့ဘက္ ေငးေမွ်ာ္ ၊ ပန္းကေလးရဲ့ အျပံဳးေလးေတြကုိ စားျမံဳျပန္၊ သြားခဲ့ဘူးတဲ့ေနရာေတြ၊ ေပ်ာ္ခဲ့ဘူးတဲ့ အရပ္ေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရန္ကုန္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ ရဲ့အလွဟာ....................
အ၀တ္အစား ညစ္ႏြမ္းႏြမ္း သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ား ထဲမွ အျပံဳးတစ္စ ကုိ လွစ္ခနဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လုိက္မိသည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
ဒီေန႔က စေနေန႔ ။ေရာက္တာ ၇ ရက္ေျမာက္ေန႔။ ဘာထူး။ ဘာမွ မထူး။ နားကုိေအးေနတာပဲ။ အရင္ ၂ ရက္ကေတာ့ အိမ္မွာေနရင္း တကယ့္ကုိ အိမ္မွာ ထိုင္ေနရင္း။ အခန္းထဲမွာ ကမာၻၾကီးကုိ ဂူးဂဲလ္ ထဲ ထည့္ပလုိက္ျခင္း။ ယူက်ဴ႔ ျဖင့္ ေတြ႔သိျခင္း။ ကၽြန္ေတာ္ ဆုိေသာ အလုပ္ လုပ္လုိေနေသာ လူတစ္ဦး ရွိေၾကာင္း အသိေပးျခင္း။ စသျဖင့္ အခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း။ လံုးေထြးေနတယ္ ကမာၻၾကီးနဲ႔ လံုးေထြးတယ္ စင္ကာပူ နဲ႔ လံုးေထြးတယ္။ ေတြ႔လား ငါ့မွာေတာင္ စင္ကာပူ မွ်င္ေတြ လာကပ္ေနျပီ။ ဘယ္ေတာ့မ်ား စင္ကာပူ ပုိးတံုးလံုး ျဖစ္လာေတာ့မလဲ မသိဘူး။ (အဲဒါ တကယ္မသိတာ) ေျပာင္းမွန္းမသိေျပာင္းလာတာ။ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ခရီးေရာက္ေနျပီထင့္။
ထားေတာ့။ အစျပန္ေကာက္ရေအာင္၊ ဒီေန႔က စေနေန႔။ ဟုတ္ပ။ စေနေန႔။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်ိန္းထားတယ္ ၊ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလ သူလာမယ္။ ေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့။ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲ။ သြားမွာေပါ့။ သူနဲ႔ခ်ိန္း။ ခ်ိန္းထားတာ ၃ နာရီမွ။ ၃ နာရီ မေရာက္မခ်င္း ထုိင္ေစာင့္ေန။ ဒါေပမယ့္ ပ်င္းဖုိ႔ မေကာင္းပါ။ ဒီေန႔ အေဒၚ တစ္ေယာက္အလည္ လာမည္ဆုိသျဖင့္ အခန္းရွင္း။ တမနက္လံုး ပန္းကေလး နဲ႔ ႏွီးေႏွာ။ အုိ ကိုယ္ေတာ့ ဒီေန႔ ပန္းန႔ံ ေလးသင္း ရာသီဥတု သာယာတယ္။ ျမဴ ကင္းေနတယ္။ သိလား။ အဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၊ ခင္မင္မႈ စေသာ စေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိပ္မသိတဲ့ အရာေတြ။ ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ လူၾကီးေတြ လာလာ ေျပာေျပာၾကေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကပဲ ယံုၾကည္ေနလုိ႔လား မသိဘူး။ အဲ့ အသုိင္းအ၀န္း ထဲမွာ ေနရတာ သိပ္ေနလုိ႔ေကာင္း။ သိပ္ေနလုိ႔ေပ်ာ္။ ေနေပ်ာ္စရာ ေလာက။ ေလာကဆုိတာ ဒါမ်ိဳးေလးလည္း ရွိေပအံုးမွေပါ့။ ရွိအံုးမွ ေပါ့။ ဟုတ္တယ္မလား။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ယံုတယ္။ ပန္းကေလး နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ၊ ေႏြးေထြးမႈ။ တကယ့္ကုိ ေလ ေလး တခၽြန္ခၽြန္။ ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္။ အခု ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လု႔ိရမွာပါဗ်ာ။
၃နာရီထုိးေတာ့ ေရခ်ိဳး။ ျပီးေတာ့ ထြက္လာလုိက္တာပဲ။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သြားမလဲ။ ဘယ္သြားမလဲ။ ဘယ္သြားမလဲ။ ေခါင္းခ်င္းရုိက္ တုိင္ပင္တယ္။ အေရွ့ဘက္ကမ္းေျခ ၊ အဲဒါက ျမန္မာမႈ ျပဳထားတာ။ ဒီမွာေတာ့ အိစ္တ္ ကုိ႔တ္ အဲလုိပဲေခၚၾကတယ္။ အဲ့ေနရာ သြားၾကေပသေပါ့ဗ်ာ။ ယူနုိ႔ မွာဆင္း။ တက္ကစီ ငွား။ အိတ္စ္ ကုိ႔္တ္ သို႔ေပါ့ဗ်ာ။ အံမယ္ တက္ကစီ သမားက ဟုိေမးဒီေမးနဲ႔။ ဘယ္ကလဲ။ ဘာလာလုပ္တာလဲေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႔က ျမန္မာေတြ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲေတာ့ ျမန္မာ ျပည္သူေတြကုိ သိပ္ၾကိဳက္ဆုိပဲ။ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ သိပ္မုိက္ ေပါ့။ လာျပီ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္ အုိင္ကြန္ၾကီးထူးဆန္းပါ့။ လူေတြက သတင္းေတြ မီဒီယာေတြ ေျပာျပတဲ့ ကမာၻၾကီးမွာ ရွင္သန္ေနရတယ္။ ၾကည့္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိခဲ့တဲ့ ကမာၻဆုိတာနဲ႔ ဒီက ကမာၻ ၊ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခားလဲ။ ဘာသာစကား နဲ႔ သိမ္းသြင္းခံ ဘာသာစကား ရဲ့ ျပဳလုပ္ခံ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဲ့မွာ ကြင္းခနဲ။ ကဲ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကုိ ဘာသာစကား နဲ႔ သိမ္းသြင္းေနျပီလား။ ဘယ္လုိလဲ။ စိမ့္၀င္မႈ ပါဆန္းေတ့ ဘယ္ေလာက္လဲ။ ဘယ္ေလာက္ေရာက္ သြားျပီလဲ။ ကဲ ေျပာ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္ ေတြ႔သိမႈေတြနဲ႔ ျပန္တပ္ဆင္ တည္ေဆာက္ေနပါသလား။ ဘာမ်ားထပ္ရေနပါသလဲ။ ဗုိက္၀ ၾကပါသလား။ ေတြ႔တယ္မလား လူဆုိတာ အျပဳလုပ္ခံေတြပါဆုိတာ။ ဘာေတြမ်ား အၾကီးအက်ယ္ၾကီးေတြ လုပ္ျပဖုိ႔ တာစူထားပါသလဲ။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ရဲ့ နယ္ရုပ္ေတြ ဆုိလား အဲလုိမ်ိဳးေတြ ၾကားဖူးေနရတာ။ အဲလုိ အဲလုိပါဗ်ာ။
ေရာက္ေလျပီ အိစ္တ္ ကုိ႔တ္ ေမာင္မင္းၾကီးသား ၾကီးက ကိုယ့္ ဘယ္ေနရာ ခ်ေပးသြားမွန္းမသိဘူး။ ကုိယ္လည္းမေရာက္ဖူးဘူး ဆုိေတာ့။ ေကာင္းေပါ့။ ေျခဦးတည့္ရာ။ ေျခေလွ်ာက္လမ္း။ ေျပာရအံုးမယ္ ဒီမွာ အစုိးရ က သူ႔ ျပည္သူေတြ ကုိ ဘယ္ေလာက္ အေရးစိုက္တယ္ဆုိတာ။ ေျခေလွ်ာက္လမ္းက တစ္လမ္း။ စက္ဘီး တုိ႔ စကိတ္တုိ႔ စီးဖုိ႔တစ္လမ္း ဗ်ာ အဆင္ေျပေအာင္ေပါ့ စီစဥ္ေပးထားတာ။ ျပီးေတာ့ ဒါက ပတ္ဘလစ္ ဆုိတဲ့ အမ်ားျပည္သူန႔ဲ ဆုိင္တဲ့ေနရာ။ လူမ်ိဳးဘာသာ၊ အဆင့္အတန္းမေရြး အပန္းေျဖႏုိင္ပါသည္ေပါ့ဗ်ာ။ ကမ္းေျခ တဲ့ ေခ်ာင္းသာ ၊ စက္စဲ ၊ ေမာင္းမကန္ ေရာက္ဖူးတဲ့ ကမ္းေျခ မွန္သမွ် ျပန္လြမ္းသြားတယ္။ ဘယ့္ႏွယ့္ တစ္ထြာေလာက္ ဆင္းေလွ်ာက္လုိက္တာနဲ႔ ေရထဲ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။ ဒါေတာင္ လူေတြ အပန္းေျဖလုိ႔ ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီက သဲေတြ ၀ယ္ျပီး လုပ္ေပးထားတာ ဆုိပဲ။ အားလံုး ကုိ ျပင္ဆင္ေပးထားတာေတာ့မုိက္ပါတယ္။ အပန္းေျဖစခန္း။ ကမ့္ခ်ရန္ေနရာ။ ဘာဘီက်ဴး လုပ္ရန္ေနရာ။ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ စံနစ္ရွိေတာ့ အဆင္ေျပသေပါ့ဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေတာ္တဲ့လူေတြ။ အစားအေသာက္လည္း စံုတယ္။ ကမ္းေျခကလည္း ၾကည့္လုိက္တာ ပင္လယ္ျပင္ျမင္ရမလားမွတ္တယ္။ သေဘၤာေတြနဲ႔ ပိတ္ေနတယ္။ ဟ ဟ။ ဒါေပမယ့္ မရွိတဲ့ ေနရာကုိ မရွိရွိေအာင္ လုပ္ထားတာ သာယာေအာင္ ဖန္တီးထားတာ ခ်ီးက်ဴးဖုိ႔ေကာင္းသဗ်ာ။ ေနာက္ကုိယ္လည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့ တစ္မ်ိဳးပဲ။ ျမန္မာေျမေပၚ ျပန္နင္းေနရတာဆုိေတာ့ကာ ။ အားလံုးလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ ၊ ေနာင္ျဖစ္ ေတြ ေျပာ။ ေလကလည္း တုိက္ ဆိုေတာ့ဗ်ာ။ သာယာတယ္ေပါ့။ ဒီမွာ ၀ါးတာ စကီ လည္းရွိသဗ်။ ဒါလည္း မုိက္တာပဲ။ က်န္းမာေရး အတြက္ လာေျပး စကိတ္စီးေနတဲ့လူေတြ ေတာ့ အေတာ္မ်ားသဗ်။ က်န္းမာေရး အတြက္လာလုပ္ခါမွ ဒူးကြဲ ဒူးျပဲ ေသြးေတြရႊဲေနတဲ့လူေတြ လည္း ႏုိင္းခ်င္း ပဲေပါ့ဗ်ာ။ ဟက္ဟက္ ရယ္ ေတာ့ ရယ္ရသဗ်ေနာ္။ လူေတြ ရႈပ္စရာမရွိ ရွာၾကံရႈပ္ၾကပံု။ ကုိယ့္ဘာသာ စည္းခ်က္မွန္ ရွင္သန္နည္း ကုိေမ့ ၊ အတင္း စည္းခ်က္ လုိက္မွန္။ ျပီးေတာ့ ... ဟက္ ဟက္ ဟက္ ။
ေနာက္မုိးခ်ဳပ္ျပီ။ အိစ္တ္ ကုိ႔တ္ က ျပန္။ အိမ္မျပန္ခ်င္ၾကေသးဘူးေလ။ ဘယ္သြားမလဲ။ ျပန္ေခါင္းခ်င္းရုိက္။ စီးတီးေဟာလ္ နားက ျမစ္ဆိပ္နားသြားမယ္။ အဲလုိ အၾကံ ရ။ ကဲ လိမ့္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။
ရထားေပၚကဆင္း။ ေျမေအာက္ က ေလွ်ာက္။ ကုိယ္က ဒီမွာ နည္းနည္း ၾကာလာေတာ့ မီးေရာင္ေတြ ကုိေတာ့ ခံစားလုိ႔ရလာျပီ။ ဒါေပမယ့္ ရထားေျမေအာက္ ထဲ ၀င္သြားရင္ေတာ့ ေၾကာက္ေနတုန္းပဲ။ ထားပါ။ ေျမေအာက္က ေလွ်ာက္သြား။ တက္ အေပၚကုိ တက္ တက္ တက္။ စက္ေလွခါးေတြတဆင့္ျပီး တဆင့္ တက္သြားတာ။ ဟာ......... ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူမွာ သေဘာအက်ဆံုး နဲ႔ အၾကိဳက္ဆံုး ေနရာ။ တကယ္ အဲလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္ သတ္မွတ္တယ္။ တကယ္ဗ်ာ။ ဒါမ်ိဳးသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရန္ကုန္မွာရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေနရာမွ မသြားေတာ့ဘူး စိတ္ခ်။ ဒါကမွ တကယ့္စင္ကာပူရဲ့အညြန္႔။ အမြန္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အဆင့္ျမင့္ေနသလဲ ဆုိတဲ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခရီးေရာက္ေနသလဲ ဆုိတာ ျပေနတဲ့ စင္ကာပူ။ နာမည္က အက္စ္ပလန္ဒီ တဲ့။
အက္စ္ ပလန္ဒီ ဆုိတာ စင္ကာပူရဲ့ အႏုပညာ စင္တာလုိ႔ ဆုိလု႔ိရသေပါ့ဗ်ာ။ ကားပတ္ကင္ ေနာက္ က ၀င္တဲ့ လမ္းမွာကုိ အင္စေတာ္ေလးရွင္းေတြနဲ႔ စတယ္။ ျပီးေတာ့ နံရံမွာ ကဗ်ာေတြ။ ေနာက္ အင္စေတာ္ေလးရွင္းေတြ။ ့ ဒါက ဖရီးရိႈးေတြဗ်။ ကုိယ့္ ဖန္တီး ႏုိင္စြမ္းရွိသေလာက္ ျပလုိ႔ရတဲ့ေနရာ။ ျပီးေတာ့ စင္တာ ထဲကုိေရာက္ အဲ့မွာလည္း အင္စေတာ္ေလးရွင္းေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီမွာ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ အႏုပညာဆုိတာေတာင္ တုိက္လုိ႔ခုိက္လုိ႔ ေကာင္းတုန္း၊ ဒီမွာက အကုန္ခရီးေရာက္ေနျပီ။ ဗစ္စီရယ္ အတ္ေတာင္ျပေနၾကျပီ။ ခင္ဗ်ား ျပခ်င္ရင္ ဖရီးျပ ရံုပဲ။ ေနာက္ ဖရီး ရိႈးေတြ။ ေနာက္ ပန္းခ်ီေတြ၊ ပန္းပုေတြ။ေနာက္ သီေအတာ ေတြ။ ဘဲေလး ေတြ။ တကယ့္ အညြန္႔ေတြဗ်ာ။ အဲဒါက ဘယ္မွာ ေဆာက္ထားတယ္မွတ္လဲ။ ကက္စီနုိနဲ႔ တြဲထားတဲ့ အေဆာက္အဦး ၃ခုေပၚမွာ ေလွတင္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦး ေရွ့ ၊ကာစီႏုိေရွ့၊ စင္ကာပူ ဗီဇနက္ စင္တာေတြရဲ့ ေရွ့ ၊မရီနာေဘ ၊ မာလုိင္းယြန္း လာဘ္ေကာင္ အစစ္ေရွ့၊ အုိဗ်ာ စင္ကာပူ ရဲ့ စင္ကာပူ ဆုိတာေတြအားလံုးကုိ စုထားတဲ့ေနရာ အကုန္လံုးကုိလဲ လွမ္းျမင္ေနရတယ္၊ စင္ကာပူရဲ့ည။ ဟုိ အသစ္ေဆာက္ထားတဲ့ အပန္းေျဖ ဟုိတယ္ေပၚက မီးေမာင္းေတြကလည္း ျပင္းလွခ်ည္။ အမ်ိဳးသားေန႔ အၾကိဳ မီးရႈး မီးပန္းေတြေဖာက္၊ ေနာက္ တစ္ျမိဳ႔လံုးက တုိက္ေတြေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ အာကာသ ထဲေတာင္ ထုိးလုိ႔ရတဲ့ မီးေမာင္း ၾကီးေတြ ကစား၊ ေနာက္က တီးေနတဲ့တီး၀ုိင္း ရဲ့ အသံ က ျဖဴးေနတဲ့ ေလေပၚမွာ ေမ်ာလာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ အေၾကာင္း ေတြးမိျပီးေတာ့ မ်က္ရည္ေတာင္၀ဲသြားတယ္။ တကယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူ ႏုိင္ငံသားေတြ အႏုပညာ မခံစား ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္ထားတာ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ေတာင္ ျပန္ရွက္သြားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့အယူကေတာ့ မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။ သူတုိ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြက စည္းခ်က္မွန္လြန္းေနတယ္ေလ။ အခ်ိန္ကုိက္ လႈပ္ရွားေနတ့ဲ အရာ၀တၱဳေတြ ၊ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ ရဲ့ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈေတြ ကလည္း မခ်ီးက်ဴးေနလုိ႔မရ။ သိပ္လွတဲ့ ေနရာဗ်ာ။ အက္စ္ပလန္ဒီ ဆုိတာ သိပ္လွတဲ့ေနရာ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ဖူးသမွ်ထဲမွာေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေစတဲ့ ေနရာ။ အဲလုိကုိ အက္စ္ ပလန္ဒီက အႏုပညာေတြ ၀န္းရံ အဲဒါကိုက လွေနပါတယ္ဆုိ ၊ ေနာက္ ေနာက္ သူ႔ရဲ့ တည္ေနရာ က လူေတြရဲ့ အသိဥာဏ္ အားထုတ္မႈ ေတြ ၊ လွပတဲ့ လူေတြရဲ့ အညြန္႔မွန္သမွ် ေတြ ဖူးပြင့္ သီး ရႊန္းမွည့္ ေနတဲ့ေနရာ၊ အက္စ္ ပလန္ဒီ ဆုိတာ သိပ္လွတဲ့ေနရာေပါ့။
သိပ္လွတာမွ ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႔ ေရးေရး သူ႔အလွ ကုိ ဘယ္လုိမွ လံုေလာက္ေအာင္ မဖြဲဆုိႏုိင္တဲ့ အက္စ္ပလန္ဒီေပါ့။ ေရာက္ျပီးရင္ ျပန္ခြာဖုိ႔ မနည္းအားထုတ္ေနရတဲ့ေနရာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အားထုတ္ထုတ္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ ျပန္ၾကရတာခ်ည္းပါပဲ။ လူ႔ဘ၀ မလား။
အျပန္ အေဒၚကုိ ခ်န္ဂီမွာ သြားၾကိဳလာတယ္။ အကုိတစ္ေယာက္ ကားနဲ႔ အိမ္ျပန္။ စင္ကာပူ ရဲ့ အားထုတ္မႈ ေတြကုိ ေငးေမွ်ာ္ အဲဒါ ဟာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ရဲ့ အဆင့္အတန္းပဲမဟုတ္လား။ဟုတ္လား။ အဲလုိလား ဆုိေတာ့လဲ အဲလုိလဲမဟုတ္ေသးပါဘူး။ အရာ၀တၱဳ ေတြရဲ့ တုိးတက္မႈေနာက္မွာ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဆုတ္ယုတ္မႈဟာ ကပ္ပါလာစျမဲပဲ။ ဒါဟာ စင္ကာပူ မလား။ စင္ကာပူ ရဲ့ အလွဟာ ရုပ္၀တၱဳ ၊ ဒါ ဟာလွေနရမွာပဲမလား။ သူတုိ႔ လွေအာင္လည္း အားထုတ္ႏုိင္ပါေပတယ္။ ေတာ္ပါေပတယ္ စင္ကာပူ။ တကယ့္ကုိ ေတာ္ၾကပါေပတယ္ စင္ကာပူ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ အရာ၀တၱဳေတြရဲ့ ဖိစီးမႈ။ အဲ့ ဖိစီးမႈက မလြတ္ေျမာက္မႈ အဲဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္လဲ ဖိစီးခံခ်င္လုိ႔ ဒီကုိလာခဲ့ရျပီ။ လူသားဟာ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးတယ္တဲ့။ကဲ....... ထူးဆန္းပါေပ့လူတုိ႔ရယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့... ညီအကုိ ေတြစံုတုန္း ခ်က္ကစား။ ညီတစ္ေယာက္ ကုိ တက္စီ လုိက္ငွားေပး။ ျပီးေတာ့ ခါတုိင္းလုိပဲ ကုိယ့္ ျမန္မာျပည္ ရွိမယ္ထင္တဲ့ဘက္ ေငးေမွ်ာ္ ၊ ပန္းကေလးရဲ့ အျပံဳးေလးေတြကုိ စားျမံဳျပန္၊ သြားခဲ့ဘူးတဲ့ေနရာေတြ၊ ေပ်ာ္ခဲ့ဘူးတဲ့ အရပ္ေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရန္ကုန္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ ရဲ့အလွဟာ....................
အ၀တ္အစား ညစ္ႏြမ္းႏြမ္း သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ား ထဲမွ အျပံဳးတစ္စ ကုိ လွစ္ခနဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လုိက္မိသည္။ ။
ထြန္းႏြယ္
Subscribe to:
Posts (Atom)